We geven het ook de tijd. Had inderdaad wel hoop dat het of niets zou doen ten nadele van zijn gedrag of juist zou verbeteren. 5 april weer gesprek met de psychiater en dan wordt hij gewogen en gemeten. Ik hoop dat hij meer gaat eten komende weken, want dat is nu gehalveerd. En als dat blijft zo het mogelijk betekenen dat hij echt gaat afvallen. En voor ons was het inderdaad al een reis voordat we op deze keuze kwamen. Ik ken ook andere verhalen. Maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen
Juist omdat je weet wat voor kind er onder zit maakt het zo lastig. Je wilt zo graag dat hij die mooie fijne lieve kant gewoon altijd kan laten zien. Door nu op zoek te gaan naar de juiste medicatie help je hem hiermee. Dat is toch het beste wat je als moeder kan doen!
Als onze zoon zijn medicatie niet heeft gehad merken we echt verschil. Met medicatie is hij zo anders. Rustiger " slimmer " ... snapt de dingen veel meer. Net als gisteren hadden we zo'n drukke dag omdat we bezig waren met klussen en hij vind het prachtig om te helpen. Daardoor een boterham op de hand gegeten en op eens " ergeren " wij ons aan zijn gedrag.. En dan kak .. hij heeft zijn medicatie niet gehad... Dus als ik jou verhaal hoor lijkt het me dat het even zoeken is naar de juiste medicatie / juiste hoeveelheid.. Ik hoop zo dat er voor jou jullie zoon en gezin rust komt.. Merk wel dat hier het thuis front nog moet wennen aan het gedrag van onze zoon. want die kan uit het niet af en toe zo boos worden. En dat is lastig
Je bent mij voor, wou nog reageren. Maandag begon hij al piepend dat hij moe was, maar zomertijd + zwemles zodat hij er om 7 uur uit moet op zondag. Dus vond het niet heel vreemd. Echter is hij smiddags bij de bso op de bank in slaap gevallen. Dinsdag nog meer piepen, maar moest wel werken en dacht dat het wel kon. Wel al op school aangegeven dat hij woensdag, mijn vrije dag, niet zou komen. Ook toen in de middag op de bank in slaap gevallen Dus woensdag laten liggen en toen kwam hij er pas om half 9 uit. Hem ook even lekker laten gaan. Hij blijft kwekken, maar is niet meer zo vrolijk als eerst. Weer sneller geirriteerd, maar ook niet fit. En ik vind dat hij veel te weinig eet. Normaal in de ochtend 2 boterhammen, smiddags ook en savonds een bord vol. Nu in de ochtend een half broodje en tussen de middag ook zoiets Daarnaast vind ik bepaalde dingen wel vreemd. Zo zei ik vanmorgen "je moet even wachten L zit op de wc" waarna hij 3x heeft gevraagd wat een wc is. En zo zijn er nog meer dingen die ineens anders lijken te zijn. Ook lijkt hij weer jonger gedrag te vertonen, buiten sociaal/emotioneel om. Maar dat zou ook kunnen komen omdat hij niet fit is? Pffff. Nu maar eerst 4 dagen rust en hem even rust geven en gunnen. Enerzijds is hij niet fit, dus minder eten en sneller geirriteerd. Maar anderzijds eet hij dus vanaf de start veel minder en was hij even wel vrolijker. Het vreemde is wel dat hij dus pas na het ontbijt zijn pil krijgt, dus dan zou het niet moeten werken. Omdat officieel het middel na uitwerken ook uit het lichaam zou zijn, hoewel onze kinderpsychiater al aangaf dat het niet altijd zo werkt. Mijn gevoel zegt dat dit dus niet het middel is voor onze zoon, mede vanwege het eten. De rest van het gedrag zou ik durven afwachten, maar het weinige eten vind ik wel een probleempje. Volgende week (donderdag) hebben we een consult met zoon bij de kinderpsychiater.
Pil na het ontbijt is hier de gewoonte en zodra de medicatie werkt , elke vorm van methylfenidaat heeft hij minder eetlust dus bij de lunch en tussendoor.Maar s avonds is dat weer terug. Succes met uitzoeken
Dat is dus juist het probleem hier, hij heeft de gehele dag nauwelijks eetlust. Heeft laatst een uur over een appel gedaan en die is alleen op omdat het moet. De halve boterham (ontbijt) gaat er ook alleen in omdat het moet. Avondeten, je raad het vast, gaat er ook alleen in omdat het moet. Bij ons zijn er 5 verschillende mogelijkheden besproken voor medicatie. Methylfenidaat is er daar een van.
Dan zou ik inderdaad kijken of oers anders dat minder heeft want de gele dag niet willen eten dat gaat waarschijnlijk redelijk snel problemen geven.
Even weer een update. Gisteren een gesprek gehad bij de kinderpsychiater. Omdat we eerst verbetering zagen en later weer verslechtering zou je normaal gesproken willen ophogen in de hoop dat dat helpt. Echter was ook duidelijk te zien dat hij was afgevallen in 3 weken tijd en was ze het met mij eens dat hij te weinig eet in vergelijking met eerder. Ook vond zij het typisch dat hij in de ochtend, dus voor inname van de medicatie, zo slecht eet. In theorie zou het uit zijn lichaam moeten zijn en dus normaal moeten eten. De praktijk wijst echter uit dat hij heel slecht eet. We hebben nu medikinet voorgeschreven gekregen in de hoop dat dit wat meer doet. Dit werkt ook iets minder lang. We gaan het morgen proberen. Ik ben blij dat we vorige keer hadden aangegeven voor 14 dagen medicatie te willen en niet voor 1 maand. Scheelt toch weer iets in de kosten (als het werkt doe ik het met liefde, maar zonde om geld uit te geven en het niet te gebruiken) Dus we gaan het maar weer zien.
Sterkte en succes! Hopelijk hebben jullie snel het juiste medicijn te pakken. Ik haak even in op dat niet eten: Toen ik nog ritalin retard (methylfenidaat) slikte ging mijn trek en hongergevoel ook naar 0. Ook als ik geen medicatie slikte had ik absoluut geen trek. Pas na een langere tijd geen medicatie kreeg ik weer een beetje trek. Ik ben daardoor toendertijd 15 kilo afgevallen.
Pff wat moeilijk zeg! Dat van die eetlust zou hier ook een dingetje zijn. Ze eet op zich prima nu, maar is heel mager, dus als ze ineens veel minder zou eten zou dat wel een probleem worden.
Onze zoon at normaal 2 boterhammen in de ochtend, fruit, 2 in de middag, tussendoortje en avondeten (2 a 3 scheppen groente, schep aardappelen en vlees). Hij is gegaan naar: halve boterham, fruit, 1 boterham, tussendoortje, kleine schep groente liever geen aardappels en vlees. Sommige kinderen kan je vertellen hoeveel ze alsnog moeten eten, maar hem niet. Hij was echt best wat afgevallen. Het schijnt bij veel kinderen wel een dingetje te zijn. Maar goed, we gaan het zien. Dank jullie wel.
Mischien is er hier iemand die mij het volgende uit kan leggen. Verschil in medicatie ik begin te twijfelen of mijn dochter wel de goede heeft. Ik hoor weer steeds vaker dat ze dromerig is en afgeleid, geiriteerd methylfenidaat Het remt de heropname van dopamine en noradrenaline Dexamfetamine bevordert de afgifte van dopamine en noradrenaline Ik vond bij haar de Hyper nooit heel erg en goed te handelen. Echter haar depressieve buien/uitbarstingen en weinig concentratie zijn verschrikkelijk. Er is heel veel verbetering te zien minder heftig buien, sneller uiten, minder negatief. Ze slikt nu de methylfenidaat. Over het eten hier kunnen ze nog net zo eten als voorheen. Dochter heeft nu alleen wel meer een rem ze luisterd nu beter naar haar maag ( zij is aan de zware kant) Zoon eet het zelfde onbijter is het nooit geweest maar daarna gaat alles er gewoon in. (hij is juist wat dunner) Ze houden vooral van hartige dingen
Ik kan je helaas niet van advies voorzien, ik ben hier nog onderzoekend in, maar ben blij dat je dit opmerkt. Dit is iig iets dat ik aan de kinderarts ga meegeven: dat het hier niet bedoeld is om het hypere te temmen want dat is ze helemaal niet. Maar echt voor concentratie.
Wij hebben het hyper niet zo besproken net als concentratie. Ons doel is namelijk vooral imulsiviteit dempen en primitief gedrag voorkomen. Dus misschien een andere ouder? En anders zou ik het bespreken met de persoon die het voorgeschreven heeft. Wij hebben, gelukkig, een heel fijn team achter ons staan. Heb vorige week gesprek gehad en staan nu 2 telefonische consults en een nieuwe afspraak gepland. En ik mag altijd zelf contact opnemen. Vandaag heeft onze zoon een goede dag gehad en ook redelijk veel gegeten... We gaan het weer afwachten.
Ik lees even mee. Gezien wij anderhalf jaar geleden onze zorgen uitten over onze zoon bij de jeugdzorg medewerker op school is het balletje gaan rollen. Hij was altijd wel iets anders maar het ging meer en meer opvallen. Sinds september heeft hij de deiagnose add/adhd. Het ging een tijd aardig, maar hij wordt steeds onrustiger en nu twijfel ik om medicatie te vragen. Hij is nu net 8 en zit in groep 4. Hij is op zich best goed begaafd, maar de iq test wees anders uit. Daarin herkennen school en wij hem ook niet trouwens. Ik twijfel omdat groep 5 hem straks nog meer vraagt en ik thuis ga merken dat zijn zus en broertje hem ‘zat’ worden