Klopt, buiten dat het mijn baby was die huilde en ik kon een ander toch niet zon huilbaby geven? En trouwens: alle moeders konden alles dus waarom ik niet?!
Beide keren voelde ik me in de kraamweek fantastisch, maar toen na een week of 2/3 mijn man weer aan het werk ging en de vermoeidheid toeslag begon het zwarte gat, en heb ik het van die periode tot een week of 9/10 erg moeilijk gehad. Veel alleen zijn, rommelige dagen met 0 structuur, huilende baby, weinig slaap, hormonen, twijfelen of je het goed doet, héél veel zorgen/geven en weinig tijd voor jezelf. Ik dacht soms echt dat ik gek werd, en heb weken gehad dat ik alleen maar kon huilen en heel veel paniek in mn lijf voelde. De oudste was een huilbaby met reflux dus dat was erg pittig, en bij de tweede kwam alle paniek van de eerste er uit. Uiteindelijk heb ik bij de tweede hulp gekregen via de huisarts en de pyscholoog, maar knapte ik vooral op toen er wat structuur en rust in mn dagen kwam. Ik zou er echt voor zijn als de kraamhulp ook in een andere vorm zou kunnen. Minder uren in die eerste week, en meer nazorg in bijv. de eerste 2 maanden na de geboorte.
Het kan gelukkig ook hoed gaan hoor. Hier de kraamhulp na 3 dagen naar huis gestuurd. Ze kwam de controles doen en verder ging het prima. Zo gelukkig dat mn kleine er eindelijk was. Ik kon zelf niet veel ( gebroken stuit) maar mn man ging na 2 weken werken. Samen volop voorraad in huis gehaald, hond met schoonouders of uitkaatservice mee en ik alleen voor M zorgen en voor de rest wat ik aankon of wilde. Verstand op nul en langzaam uit je zelf uit dat coconnetje komen. Ik ben benieuwd of er vraag is naar extra hulp en hoe dat dan zal gaan. Er zullen ongetwijfeld mensen behoefte aan hebben.
Dit is bijna exact mijn verhaal (alleen zit ik nu nog middenin de pittige babytijd van de tweede..) en ik kan me ook vinden in de ‘oplossing’ die jij aandraagt inderdaad! Ik heb het geluk dat mijn tante de kraamverzorgende was en dat zij nog regelmatig even langskomt om te coachen/ondersteunen. Dat gun ik iedereen!
Absoluut helemaal waar, 't gaat heel vaak, heel goed. Gelukkig ook. Maar ik vraag wel specifiek naar daar waar 't niet goed ging in dit topic, en waarom en wat miste. Omdat ik daar wat mee wil enemen onderzoek naar doe
Ah succes/sterkte! Hopelijk is die pittige babytijd snel voorbij, want daarna word het gelukkig wel echt heel erg leuk
Hier ook een hele onrustige baby en een mama ( ik dus) die van nature enorm veel slaap nodig heeft. De eerste maanden waren echt een drama! Maar net na de kraamweek vooral: Douchen terwijl je minibaby onophoudelijk huilt, ondoenbaar gewoon Wanneer boodschappen doen? Teveel prikkels etc waardoor baby nog onrustiger wordt Geen tijd/energie voor koken Met partner avondeten. Baby in box leggen maar die huilde dusconstant Als mijn man rond etenstijd thuis kwam, barstte ik in huilen uit. Ik at wat en ging naar bed. Hij deed dan de avonden zodat ik even kon slapen.
Ik vond het echt vreselijk toen mijn man ging werken na de eerste, heb hem echt zo vaak huilend opgebeld. Ik wist echt totaal niet hoe ik de dag moest doorkomen. Baby huilde veel en de dag leek echt eindeloos lang. Vond het echt heel zwaar! Meer hulp was heel fijn geweest, maar denk niet dat ik dat zou hebben ingeschakeld eerlijk gezegd .
Aaah wederom herkenning. Ik zat ook veel huilend aan de telefoon. Wat had je nodig gehad om wel die hulp in te schakelen? Wat hield je tegen? als ik vragen mag. Ik leer daar juist weer van!
Ik wist niet waar ik mee bezig was... ik was er nog niet klaar voor voor mijn gevoel door de onverwachte, vroege en snelle bevalling. Daar lag ik dan totaal overdonderd met een baby die alleen maar op mij wilde liggen. Ik heb me een periode echt waardeloos gevoeld...ik wist niet of ik het goed deed, of dit nog beter zou worden (hele nachten met een baby op je komt je slaap niet ten goede) en of dit wel iets voor mij was. Ik heb echt in mijn moederrol moeten groeien en pas na weken kreeg ik handigheidjes in bepaalde dingen. Grappige was trouwens dat bij mijn vriend vanaf de eerste seconde alles heel natuurlijk ging. Hij was opslag verliefd, verschoonde zonder enige ervaring de eerste luier en pakte alles heel handig op... Ook dat voelde voor mij door alle hormonen niet goed, want waarom lukte mij dat niet?! Hebt is goed gekomen gelukkig
Puur uit nieuwsgierigheid, in welk land is het beter georganiseerd en hoe? Ik woon in het buitenland en bij ons is er helemaal geen kraamzorg, je moet het puur van je familie en vrienden hebben.
Hier ook na de bevalling tijdje ziekenhuis ( lag er al een week ivm bloeddruk,zondag bevallen en vrijdag naar huis) Moesten zowiezo 48 uur blijven. Toen we eigenlijk op dinsdag naar huis mochten was zoon toch erg geel dus een dagje onder de lamp ( balen!) ik bleef natuurlijk in het ziekenhuis en woensdag mocht hij naar huis,gingen ze mijn bloeddruk meten: veel te hoog! Moest ik weer blijven... ( janken!!!) Toen we vrijdags naar huis naar huis mochten wist mijn man niet hoe snel hij onze spullen moest pakken om er vandoor te gaan In het begin van de week kwam er toevallig een verloskundige langs van de praktijk waar ik bij zat en vertelde me toen pas van die uitgestelde kraamzorg. Dus gebeld en kreeg gelukkig nog tot dinsdag. Veel aan haar gehad en ik vond het wel een beetje eng voor het eerst alleen.
Dit wou ik ook weten! Ik denk dat dit puur een frustratie van haar is en verwachting dat dit voor je geregeld wordt ipv zelf iets ondernemen. Ik weet dat ik hiermee van veel dames kritiek kan krijgen maar als ze het NL zorgstelsel met andere landen vergelijken zal je ze niet horen! Landen waar je het echt van je familie moet hebben. De meeste klachten komen uit de verwachtingen die ze zelf creëren. Als ik mensen spreek die het relaxter af ging dan hebben ze het zo aangepakt (ook met huilbaby): - praktisch naar de zaken kijken (voorraad eten/koken maken) - go with the flow (geen verwachtingen en geen verplichtingen) - minimaal kraambezoek in het begin - slapen wanneer baby slaapt (al zijn het powernaps) Moederschap is niet makkelijk maar je moet het wel zelf doen (want JIJ bent moeder), maak het daarom makkelijk voor jezelf. En relaxte moeder is beter voor een baby dat gefrustreerde moeder