Ik zou maar eens goed kijken naar de gezichten van de vrouwen als de bevalling voorbij is Hier ook als ik bevallingen zie en het kindje komt ter wereld tranen met tuiten hoor. Bij de eerste om een ruggeprik gevraagd en wilden ze niet geven kreeg een pompje via het infuus. En dat was prima te doen. De knip heb ik niet eens echt gevoeld. een klein prikje maar verder niet. Na de knip was mijn meisje er ook direct. Moet heel eerlijk zeggen dat ik het hechten erger vond dan de bevalling zelf.
Volgens mij kun je een ruggeprik een beetje vergelijken met een infuus die in je tussenwevelschijven wordt ingebracht. Er wordt constant een vloeistof je lichaam ingepompt, die je dus verdoven. En zodra dat pompen dus stopgezet wordt, komt de pijn terug. Ik dacht dat ze dit bij voorkeur tijdens de persweeën ook doen, omdat het anders lastig is met persen.. Maar ik ben geen ervaringsdeskundige. Op deze site staat wel wat duidelijke info Ruggenprik - Nederlandse Vereniging voor Anesthesiologie.
@ts, niet iedere vrouw krijgt een knip trouwens. Ik heb helemaal geen knip gehad. Je kan echtniet je eigen bevalling gaan vergelijken met wat je op youtube ziet, volgensmij zijn ze allemaal anders. Er staan zoveel dingen ook op internet over hoe een (eerste) bevalling zou verlopen. Mijn vent had zich veelste veel ingelezen en werd daardoor bijna gek tijdens de bevalling. 1 cm ontsluiting per uur had hij ergens gelezen nou hij dacht dus dit gaat nog uren duren! Niks was minder waar, het ging veel en veel sneller bij mij.
celina Idd het is een soort infuus die constant een vloeistof door geeft. Bij mij werd hij om 21.30 uitgezet en om 22.32 mocht ik beginnen met persen. Het is niet zo dat je onderlichaam verdoofd is maar alleen je buik. Dus als je beenweeën hebt voel je ze na de ruggenprik nog
Haha, ja, dat had ik dus ook. Maar dat kwam ook omdat je na zo'n bevalling wel weer genoeg polonaise aan je lijf hebt gehad, en gewoon wilt uitrusten en genieten, maar nee hoor, dan moeten ze je eerst nog even aan elkaar naaien. Ik denk dat dat vooral psychisch is.
Dat is niet waar. In mijn ziekenhuis waar ik werk blijft hij gewoon aanstaan, tenzij het persen te moeizaam gaat.
Bij de eerste ben ik bevallen met een ruggenprik (ivm hernia), en dacht bij de tweede: ik moet en zal een ruggenprik hebben. Toen zeiden ze: probeer het eerst eens zonder, als het echt niet gaat dan kunnen we altijd nog een prik zetten. En echt waar, het viel me alles mee! Natuurlijk doet het wel pijn, maar echt niet dat je het niet aan zou kunnen. Stel dat je toch voor een ruggenprik gaat, dan werkt dat zolang je ontsluitingsweeen hebt. Op het moment dat je de 10 cm nadert, dan zetten ze de prik uit (sluiten ze gewoon af) en moet je proberen te wachten totdat je persweeen krijgt die je echt goed voelt. Dus met persen heb je die verdoving niet. Succes hoor!
Aan de buitenkant ziet het er altijd erger uit als dat het is. Je maakt namelijk door de pijn ook een stress remmend hormoon aan. Mijn man vond de weeën die ik had monsterlijk en onmenselijk, ik vond ze zwaar en heftig. Een heel verschil dus! Ik heb uiteindelijk een keizersnee gehad dus kan niet meedenken over de uitdrijvingsfase, maar ik weet wel dat hij mn bevalling als heftiger ervaren heeft als ik zelf. Een ruggenprik is prima, als het nodig is. Als je het zelf nog aan kan, dan kan je het zonde proberen. En bovendien moet je geloof ik alsnog persen zonder ruggenprik.
Of de ruggenprik uit gaat is dus per ziekenhuis verschillend. Hier blijft hij aanstaan tenzij een vrouw meer gevoel nodig heeft. Doordat er bij mijn eerste bevalling veel fout is gegaan door schuld van verloskundige in het ziekenhuis is mijn bevalling verschrikkelijk geweest. Zal daar nu niet uitgebreid op in gaan maar het had heel anders kunnen aflopen. Deze fouten zijn ook erkend. Deze zwangerschap gaan ze ook vanaf 36 weken toucheren en als ik bij 38 weken inleidbaar ben zullen ze me inleiden en krijg ik ook direct een ruggenprik. Deze kunnen ze ook nog even uit laten staan. Zodra het heftig wordt gaat hij aan en ook met het persen zal hij aan blijven staan als het lukt. Een bevalling laat zich natuurlijk nooit helemaal plannen maar op deze manier het toch anders verlopen hoop ik. In ieder geval geeft dit mij rust.
Ik heb er nog geen ervaring mee, maar ben van plan in principe zonder verdoving te bevallen, tenzij de vk of eventueel een erbij geroepen arts tijdens de bevalling aangeeft dat het beter is om wel te verdoven, bijvoorbeeld bij een heel lang durende bevalling. Of als tijdens de weeën blijkt dat ik minder kan hebben dan ik dacht Oftewel: misschien dat het tijdens de bevalling nog verandert, maar in principe niet. Stiekem zie ik het als een soort uitdaging
Als ik mijn 1e bevalling van te voren had gezien, had ik ook wel om een keizersnede gevraagd.. Maar in praktijk mij viel het best mee. Ok, het voelt niet fijn, erg heftig eerlijk gezegd. Maar ik kan niet zeggen dat het onmenselijk was. Het verschil tussen het van buitenaf bekijken en het zelf beleven is groot. Lang leve de hormonen Ik zou het gewoon als optie opnemen. Zorgen dat je in een ziekenhuis terecht komt waar dat ook 24/7 gezet kan worden.
Ik was van plan met ruggenrik te bevallen. NIet te doen leek me het, aan mijn lijf geen gesjor: prik erin en klaar. Ook altijd luid verkondigd. Maar ik vond het prima te doen, 0x behoefte gehad aan pijnstilling. Ik vond het fantastisch om mijn lijf te voelen werken, te merken dat alles zich richtte op de bevalling, een prachtig proces. En ja, het deed pijn. (oh ben trouwens wél verdoofd voor mijn prik, had dat EXPLICIET EN DIK GEDRUKT in mijn plan gezet haha. En óók nog een keer voor het hechten )
Ach kom meid Ga gewoon blanco je bevalling in en als je het echt niet trekt ku je dan een ruggenprik ook nog vragen. Zet dat er dan in maar laat je niet meteen zo op de kast jagen door filmpjes. Iedereen is anders en niet iedereen schreeuwd de boel bij elkaar enz enz.
Dat was hier ook zeker het geval, en persoonlijk beval ik denk ik ook liever zelf dan dat ik er naast sta (over een paar maandjes mag ik bij mijn zusje spannend, ben benieuwd.) Maar als je als buitenstaander op mijn eerste bevalling terug kijkt dan wordt je daar niet vrolijk van (vacuumpomp + knip, gyn duwen op de buik omdat er haast bij was) maar ik zou het zo nog een keer doen. Ik vond het de 2 mooiste dagen van mijn leven (heb 2 bevallingen gedaan) het hele proces van weeen/opbouwende pijn, persen en het krijgen van een kind, ik krijg er weer een soort van zin in als ik er over praat Ik zou persoonlijk afwachten hoe het je 'bevalt', dan kan je altijd nog besluiten of je op dat moment een ruggenprik wilt. Oh ja iedereen ervaart pijn ook anders, mijn bevalling was goed te doen, ben de 2e keer zonder verdoving gehecht (waren er maar een paar) ook goed te doen, maar ik ging door de grond bij het toucheren. Terwijl iemand anders daar totaal geen pijn mee ervaart.
Hier een ruggenprik gehad omdat het echt niet anders kon ik was te vermoeid waardoor de ontsluiting niet wilde doorzetten. Heb een hele hechte band met mijn meisje het is ook echt een mama's kindje dus dat de band minder hecht is met ruggenprik is klinkklare onzin ! Ze heeft er ook helemaal niks aan overgehouden hoor Bij de tweede zal ik er toch niet voor kiezen en zal ik het toch graag op de natuurlijke wijze doen De pijn is me reuze meegevallen heb veel krijsende vrouwen gezien op tv en youtube en dacht o jee staat me heel wat te wachten na de bevalling kon ik er alleen maar om lachen In ieder geval heel erg veel succes met de bevalling je kan het !!
Ik had 2 hele lange bevallingen en weeën op wekkers, schoot allemaal niet op. 1ste kindje uiteindelijk een keizersnede geboren. Weet niet of ik het gered had zonder ruggenprik. En dat je pijn nodig hebt voor de band met je kind dat is echt onzin! Dat je de prik al krijgt als je dat van te voren hebt aangeven is ook niet waar. Ik moest voor 5 cm beslissen, na 5cm ontsluiting kreeg ik hem niet meer, omdat het dan heel snel kan gaan. Bij de 2de zaten ze te piepen dat het ook nog eens een ks zou worden en ik denk dat ze wel 5 keer overlegd hebben of ik hem wel mocht. Lig je daar te verrekken. Ik zou zeggen, laat het vast leggen en laat het verder allemaal over je heen komen.
meid: punt 1: kijk aub geen youtube filmpjes meer van bevallingen, das een soort zelf steniging Tijdens een bevalling is het altijd superheftig, of die nu 2 uur of 30 uur duurt...en op die filmpjes zie je dus het heftigste van de strijd...je spreekt die vrouwen niet wanneer ze 3 maanden na de bevalling zijn punt 2: ik zou nooit op voorhand een ruggenprik vragen, ik vind dat je het altijd op eigen kracht moet proberen. (medische oorzaken enz. daargelaten) wanneer blijkt dat je te vermoeid raakt bij een lange bevalling ofzo, kun je er altijd nog om vragen.
Ik heb ondanks de tijdelijke verlichting van een ruggeprik helse pijnen gehad, en dat heeft werkelijk nooit een micrometer in de weg gestaan van de band tussen mijn dochter en mij. Sterker nog, ik had enorme schuldgevoelens omdat zij ook pijn had... Veel kraamtraantjes om gelaten Denk je dat je kindje de bevalling fijn vindt? Het is een pijnlijke en heftige gebeurtenis voor allebei. Ik hoop dat ik dit keer zonder kan bevallen. Ik zou er nooit op voorhand voor kiezen (bij mijn eerste was ik volledig uitgeput na uren rugweeen zonder ontsluiting). Als je bezorgd bent over hechting, zou ik duidelijke dingen in je bevalplan opnemen dat je het eerste uur met je kindje met rust gelaten wilt worden, het bloot op de borst wilt, borstvoeding wilt geven (als je daarvoor kiest), etc. Ook dan zijn er omstandigheden waardoor dat niet kan (mocht jij een spoedoperatie nodig hebben, of je kindje... etc).
Ik had ook bedacht dat ik geen pijnstilling wilde. Hoge pijngrens. Dacht ik. Maar naar 7 uur weeen en geen ontsluiting toch maar wel naar het zh. En gevraagd naar ruggenprik. Toen die 4 uur later aanstond was ik ZO blij... Even bijkomen. Voordat het echte werk gaat beginnen. Zodra je volledige ontsluiting hebt gaat hij uit. Zodat je kunt voelen hoe je moet persen. Daar zag ik wel even tegen op maar viel ook reuze mee. Ze zeggen dat jij en je kindje er hoofdpijn van kunnen krijgen. Hadden wij geen last van. En de binding...... Nou ik vind het onzin hoor. Ze leggen hem/haar gelijk bij je (eventueel aan - borstvoeding) dus dat zal wel meevallen. Ben nu weer van plan zonder te doen. Maar als het loopt zoals bij de eerste. Dan weer lekker een ruggeprik... Misschien moet je het gewoon van het moment af laten hangen.. Succes.