Dat lijkt me een heel wijs besluit! Sterkte met de laatste loodjes, en een mooie bevalling toegewenst.
Goed dat je een besluit heb kunnen nemen! Zal wel een fijn gevoel zijn. Ik wil hetzelfde proberen. Eerst zelf proberen en dan eventueel een ruggenprik. Succes met aftellen
Ik ben de laatste keer met een ruggenprik bevallen. Maar deze is niet stop gezet hoor, ze hebben deze gewoon aan laten staan en ik heb een geweldige bevalling gehad.
De ruggenprik is tijdens mijn bevalling ook niet uitgezet met persen. Ik heb 3 bevallingen zonder gedaan en 1 met. Het was heerlijk, zonder de pijn (heb écht niets gevoeld) maar ik had niet het idee dat ik aan het bevallen was. Ik lag me eigenlijk een beetje te vervelen in die verloskamer. Omdat ik zo min mogelijk mocht persen hebben ze 1,5 uur gewacht toen ik 10 cm had, De baby kon hierdoor zo ver mogelijk 'naar beneden zakken' hierdoor hoefde ik maar heel kort te persen. En had daardoor ook minder kans op vacuumverlossing enz. Ik ga over 3 mnd weer bevallen en weet dat ik voor een ruggeprik kan kiezen. Ik weet nog niet wat ik ga doen, het is wel heel aantrekkelijk om er voor te kiezen..!
Ik ben nav dit topic ook es bevallingen gaan bekijken, maar ik zie het anders geloof ik hihi.. Zie alleen maar super mooie ervaringen, die helse pijn doen dat wel, maar ik vind het een groot voorrecht dat ik dat ook es mee mag gaan maken na 13 jaar erop gewacht te hebben.. Tuurlijk als het teveel pijn gaat doen, zou ik ook graag pijnstilling willen hebben, maar wil het zo graag gaan ervaren. Kan bijna niet wachten... Het zou ook een flinke klap zijn als het een ks zou worden (beeb loopt ruim 4 weken voor op groei ivm zw diabetes)..dus ik hoop dat ik gewoon mag gaan bevallen.
Ik vind echt niet dat je je moet laten afschrikken door wat je ziet op YouTube. Iedere bevalling is anders en misschien is die van jou wel helemaal niet zo zwaar... Heel goed wat je uiteindelijk besloten hebt! Je kunt altijd nog voor een ruggenprik kiezen. Ikzelf moet er helemaal niets van hebben, maar wie weet kom ik daar ook nog wel op terug wanneer de bevalling gaat beginnen Ik hou iig alle opties open!
Je moet niet naar bevalling van ander kijken/vragen... Het verschilt per persoon. Bij ene ging bevalling heel soepel, bij andere heel lastig. Als je baby eenmaal er is, denk je niet meer aan pijn maar aan hoe mooi jou baby is!
Ik kwam er pas van terug toen de verloskundige binnenkwam, ik zei "Als ik nu nog maar twee cm ofzo heb dan wil ik een ruggeprik!" Het waren er tien .
Ja dat is zo he dat iedereen er anders op terug kijkt. Ligt helemaal aan hoe je er in staat, je pijngrens, je verwachtingen, de uiteindelijke moeilijkheid of makkelijkheid van de bevalling (maar ook die is voor iedereen heel persoonlijk) ik heb ook een hoop verhalen gehoord al maar nog geen éen dezelfde of met hetzelfde gevoel zeg maar.
Ja ik had ook zoiets, hihi. De vk zei: nou om 7 uur is ie er wel hoor, het was toen 3 uur. Toen dacht ik ook mennn, nog 4 uur! Ik weet niet of ik dat volhoud hoor. Een kwartier later lag ze op mn buik
Iedereen ervaart het anders, hoewel ik door vriendinnen om me heen die ook zijn bevallen wel ervaar dat degene met een kort(ere) bevalling vaak meer oordelen over het 'pijn hoort erbij' dan degene met een lange bevalling. Een 3 uur durende bevalling is toch wel iets anders dan een 14 uur durende bevalling. Hoe lang je het trekt is toch ook maar helemaal afhankelijk van hoe je bevalling verloopt, of je een weeënstorm hebt etc. Ik vind dus niet dat pijn erbij 'hoort' en dat je het maar moet ondergaan. Bedoel, dat is hetzelfde dat ze bij de tandarts een kies zonder verdoving trekken omdat pijn er nu eenmaal bij hoort....... Als je het niet meer trekt en je kan pijnstilling krijgen, alleen maar fijn!!
Ik ben normaal de grootste schijterd die er bestaat als het gaat om pijn. Echt! Ik heb een onwijs lage pijngrens en was als de dood dat ik weg zou vallen! Maar door de risico's van de ruggenprik heb ik het niet gedaan.. Ik had liever ontzettend veel pijn dan het risico te nemen dat de ruggenprik effect op Mira zou (kunnen) hebben.. Het was gewoon een gevoel... Achteraf ben ik blij dat ik deze keus had gemaakt. (mijn bevalling duurde trouwens 27 uur vanaf de eerste wee)
Ah wat rustgevend allemaal! Thnxxx! Tsja het is dus idd maar gewoon een kwestie van afwachten en kijken wat mijn lot is
je moet gee youtube en programmas erover kijken ik vond het zelf best meevallen (tot ongeveer de laatste paar cm's) maar vergeet niet, j kan ieeens zoveel meer aan! je lichaam maakt eigen pijnstilling je krijgt zo een enorme boost van adrenaline etc etc mijn benen lagn soms gewoon te trillen van hier tot tokio en trug dat ik zei " waaorm doen mn benen dat?" nou zeiden ze, das goed das je adrenaline en al je hormonen en dat helpt je je kunt het over je heen laten komen en er niet teveel over proberen te stressen op t moment zelf kun je t ineens aan.. en... kun je het niet aan... nou dan zeg je JONGENS IK WIL EEN RUGGEPRIK WANT IK TREK HET ECHT NIET!! en dan is dat zo gepiept gelukkig hoef je zulke dingen niet tevoren vast te stellen ik ben ook geknipt, het knippen voel je niet want ten eerste verdoven ze je (jaja in een wee dus de verdoving voel je niet) en de knip gaat ook in een wee dus dan voel je die niet (klinkt wel maf haha dat heb ik dan wl weer meegekregen ) ik vond het meest nare dat ik erna vel bloed verloor (adertjes geraakt met de knip, maar ze wilden controleren of t van binneuit kwam dus das best ff dat je denk "gat alles goed..??") vervolgens dichtnaaien, dat was bij mij wel sos pijnlijk want t waren net stukjes die niet goed verdoofd kunnen maarja, dan lig je daar met je ukje op je borst en ben je zoveel met ukje bezig en interesseert die pijn je ook niet meer zo hoor
Of je wel of niet een ruggeprik moet vragen kan ik je niet vertellen. Maar ik zou het niet laten vanwege het idee dat je dan een minder goede band met je kind krijgt, dan wanneer je er "echt" zelf voor hebt geleden. Hier een ks onder algehele narcose gehad. Ik heb dat wel moeilijk gevonden en heb wel het gevoel dat ik daarmee iets gemist heb, maar ik heb niet het idee dat ik daardoor nou een andere band met mijn dochter zou hebben hoor! Ik hou onbeschrijflijk veel van haar, kan me mijn leven niet meer zonder haar voorstellen, terwijl ik geeneens weeën heb gehad. (In de eerste weken ga je vanzelf wel genoeg voor je kind lijden hoor, met al die onderbroken nachten!) Ik zou als ik jou openingpost lees denk ik proberen om het in de eerste instantie zonder te doen en gewoon te kijken hoe het gaat. Misschien weet je op het moment dat je het zh binnen komt al zeker dat je pijnstilling wil, dan kan je die meteen vragen. Maar misschien vind je het wel heel erg meevallen. Veel succes met je keuze!
Inderdaad... een kennis van mij had nogal wat commentaar op het feit dat ik een ruggenprik had gehad... tja. Zij was in 3 uurtjes klaar, ik had na 14 uur nog geeneens 3 cm ontsluiting en heb een bijgestimuleerde weeenstorm gewoon recht over mijn ruggenprik heen gehad. Je kan het gewoon niet met elkaar vergelijken, iedere bevalling is anders, iedere vrouw is anders, Ik had op voorhand nooit gekozen voor een prik, en zou hem nu ook liever niet willen. Maar als het net zoals vorige keer gaat hoef ik er geen twee keer over na te denken...
Laat je inderdaad niet gek maken door de filmpjes. En elke bevalling is weer anders. Ikzelf ben ook erg bang voor de bevalling en omdat ik bij de eerste in Frankrijk woonde heb ik een ruggenprik gekregen omdat 95% dat daar krijgt. Mij is dat erg goed bevallen en nu kies ik er in Nederland ook weer voor. De risico's zijn heel erg klein en je hebt ook risico's bij natuurlijk bevallen. Maar je moet ze wel even bespreken. Wat betreft de band met je kind is echt onzin. Je hebt vrouwen die zo moe en uitgeput zijn na de bevalling dat ze nog in een roes zijn en absoluut nog nietbkunnen genieten van hun kleine. Ik heb alles bewust meegemaakt , niets gevoeld van pijn, maar toen die kleine op mijn borst lag kwam er een opluchting en de kraamtranen waren er echt wel. Ik hè. Daarna nog de hele nacht van hem kunnen genieten omdat ik nog zo fit was. Dat is echt een broodje aapverhaal. Bespreek het rustig met je verloskundige. Bespreek de risico's, praat met je man erover en neem een besluit. Ook kun je gewoon kiken hoe het verloopt en wellicht tijdens de bevallng alsnog gaan voor pijnstilling. Ikzelf heb er dus wel voor gekozen en mij maakt het in elk geval rustiger. En ik weet zeker dat ik naar het ziekenhusi ga dat stelt mij ook gerust