Toen de kinderen nog echt klein waren was het speelgoed van iedereen. Het lag in de speelhoek en iedereen speelde door elkaar heen. Nu worden de meiden wat groter en beginnen ze echt hun eigen dingen te krijgen. De 1 een pop, de ander Playmobil etc. En dat mag natuurlijk, want 'die heb ik van oma gekregen. Maar stel, die pop ligt beneden op tafel. Er wordt niet mee gespeeld. Mag dreumes-broertje hem dan pakken en mee spelen? En als grote zus dit ziet en zegt dat zij er mee wil spelen, moet hij hem dan teruggeven?? Ik vind het toch soms lastig. Want zus wil helemaal niet met pop spelen, ze wil alleen haar broertje dwars zitten onder het mom van 'die is van mij'. En dat vind ik dan ook weer een beetje flauw...
Misschien helpt het als hij eerst vraagt of 'ie ermee mag spelen? Ik leer m'n dochter dat. En als het antwoord 'nee' is, ongeacht de reden, heeft ze pech en moet ze met wat anders spelen. (hier geen broertjes/zusjes, maar dat gaat dan vaak om speelgoed buiten ofzo)
Hier hebben we samen met de kleuter (de peuter heeft vast ideeën maar kan die nog niet begrijpbaar verwoorden) gebrainstormd hierover. Op de dag van het krijgen (verjaardag etc) is het echt van de persoon in kwestie. Verder persoonlijke bakken. Wil je niet dat je brusje er mee speelt, dan wegbergen in je eigen bak en ligt je speelgoed voor het graaien in de leefruimte, zonder dat je er zelf mee speelt, dan mogen brusjes/anderen er ook mee spelen
Hier zijn ze nog wel klein maar mijn dochter heeft bepaalde dingen die echt van haar zijn. Als het op de grond ligt en N gaat ermee “spelen” wilt zij het vaak ineens hebben. De ene keer zeg ik nee nu speelt N er even mee en jij was met wat anders aan het spelen. Een andere keer zeg ik dat ze het wel mag terug pakken als ze maar iets anders aan N geeft om mee te spelen En een andere keer zeg ik dat ze dan samen moeten gaan spelen.
Als onze kinderen speel goed hebben waar brusjes niet aan mogen komen moeten ze het opruimen. Doen ze dat niet dan hebben ze pech. Ik leg het alleen weg als het kwetsbaar is en kapot kan gaan.
Ik heb 2 kleuters (bijna 4 en 2,5) en alles is gewoon voor samen. Dat is geen doen om dat allemaal apart te laten. Als 1 van hun iets pakt en de ander gaat er ruzie om maken terwijl er nooit naar omgekeken wordt dan heeft diegene pech. Dan zeg ik dat ... eerst was en dat hij/zij moet wachten tot ... klaar is met spelen. Ze krijgen wel aparte kado’s maar zoals iemand eerder zei, na 1 dag mogen ze er allebei mee spelen. Als ze ouder worden zullen ze denk ik wel meer spullen apart willen houden, maar dat zien we dan wel weer hoe en wat.
Ligt eraan welk speelgoed. De kleine lego bijvoorbeeld is wel echt voor dochter en daar mag haar kleine broertje niet mee spelen, maar boekjes, poppen, auto's, enz... mogen ze beide mee spelen. Als het niet mag van haar, vertel ik haar dat zij ook met de duplo mag spelen, wat dan weer van broertje is. En dat ze dus gewoon samen moeten delen.
Hier gewoon samen.. als ik nl tegen de oudste zeg dat hij op moet ruimen waar broertje niet aan mag komen dan ruimt hij ALLES op rn dat is niet de bedoeling
Wat ik wel een mooie vond toen ik met deze vraag zat was, je kunt pas leren delen als je weet hoe het is om iets te bezitten. Zoals hierboven ook wordt genoemd bij ons is het ook, speelgoed waar een ander niet aan mag komen moet opgeruimd worden ligt het voor het grijpen dan mag iedereen ermee spelen.
Hier ook. De jongste vind het speelgoed van de oudste ook reuze interessant. Wil je niet dat ze er aan zit? Dan ruim je het op op een plek waar zij er niet bij kan
Hier is het meeste van de jongens samen (5&10). Nu zit er dik 4 jaar tussen, maar ze spelen nog vaak genoeg samen. Een paar dingen zijn specifiek van 1 kind. Zeker hun favo knuffel moet direct afgegeven worden, dat weten ze ook. Voor de oudste wat dingen die nog niet geschikt zijn voor de jongste (bijv electronica set), voor de jongste wat wat dingen van paw patrol. Maar eigenlijk is 95% van hen samen, en gaat dat ook prima. Ze lopen ook bij elkaar de kamers binnen en dat is eigenlijk nooit een probleem, mocht de oudste die privacy willen, dan zet ik meer speelgoed bij de jongste in de kast.
Hier gaat het wel een beetje vanzelf eigenlijk. Veel dingen (spelletjes, duplo, blokjes) zijn voor hun samen en daarnaast hebben ze wat eigen spulletjes waarvoor de ander niet zoveel interesse heeft. De oudste heeft bakken vol met prullaria, sieraden enzo. Als dat weer eens verspreid ligt loopt de jongste er met een boog omheen. Hij vindt er niks aan maar hij weet ook dat het van zijn zus is dus hij blijft er wel af. Geldt ook voor tekenspullen. Hij mag ook wel tekenen, maar als één van ons erbij is. De oudste mag wel zelf kleuren. Als ze haar spullen laat liggen is dat eigenlijk nooit een probleem. Als ze niet willen dat de ander eraan zit moeten ze het opruimen. Voor de jongste (vandaag 3) is dat nog wel een beetje lastig maar hij is ook niet moeilijk in dat soort dingen. En de oudste (5) vindt zijn spullen meestal ook niet zo boeiend. Kan me wel voorstellen dat het lastiger is als ze elkaars speelgoed wel leuk vinden of als je 2 meiden of 2 jongens hebt. Als iets echt van één van de twee is dan is diegene er wel 'de baas' over. Maar gelukkig gunnen ze elkaar ook wel wat. Vooral de jongste is wel een goedzakje.
Speelgoed dat absoluut niet geschikt is voor leeftijd moet een kleintje uiteraard vanaf blijven, maar ik beken wel dat ik hierin niet heel strikt ben geweest. Ligt ook aan hoe je kleintje er mee speelt, als je een ruwe, ontdekkende sloper hebt ... Mijn jongste was niet lomp of onvoorzichtig en mocht toen met 2 jaar heus al wel spelen met poppetjes van playmobil (zonder losse accessoires) of My Little pony e.d. Vond ze ook vele malen leuker speelgoed dat haar eigen baby/dreumes spul , omdat de grote kinderen er mee speelden. Verder heb ik hier de volgende regels: - als iemand het net gekregen of gekocht heeft is het 'nieuw'. Met 'nieuw' speelgoed mag je alleen spelen met toestemming van 'eigenaar', die dus ook 'nee' mag zeggen. - binnen een paar dagen is het 'oud' en dan mag iedereen er mee spelen, wie het eerst komt wie het eerst maalt. - wil je dat iets alleen voor jezelf blijft, dan leg je het in je rommelbak (beneden in woonkamer) of op je eigen slaapkamer. Ook dan moet de ander je toestemming vragen m.b.t. speelgoed en mag je dus ook 'nee' zeggen. - al het speelgoed dat elders in woonkamer ligt is dus voor iedereen toegankelijk
Bij ons is heel veel speelgoed van kinderen samen. Simpelweg omdat wij weigeren om dubbele poppen/lego enz te kopen terwijl identieke speelgoed al in huis ligt. Dat weet de familie ook, en de kado's worden ook daarop afgestemd. Ze hebben ook ieder eigen dierbare speelgoed, iets wat echt waardevol is (emotioneel). Dat is echt van het kind zelf, en moet de ander erom vragen als die het wil pakken.
Speelgoed dat beneden in de serre ligt, mag door beide gebruikt worden, ongeacht van wie het is. Als ze iets hebben waarvan ze niet willen dat de ander eraan komt, moeten ze het op hun eigen kamer leggen. Als we bijvoorbeeld op vakantie zijn, werkt dat natuurlijk niet zo. Dan moeten ze het gewoon vragen als ze iets van de ander willen gebruiken. En "nee" hebbem ze dan simpelweg te accepteren. Maar als ik het gevoel heb dat de nee bedoeld is om de ander dwars te zitten, dan zeg ik er zelf wel wat van.
Hier ligt het aan de context. Als broer of zus niet wil dat de ander ermee speelt om een beetje dwars te zitten, zoals jij zegt dan hebben ze pech. Dat flauwe gedoe heb ik geen zin in. Wel zijn er regels aan het spelen met elkaars speelgoed. Uiteraard slopen we niks maar je doet er ook niks mee wat de ander niet wil. Zo was mijn zoontje een paar weken terug op vrijdagmiddag toen zus op school zat zo ongelooflijk lief met haar barbies aan het spelen. Ik zat verdiept in een boek en toen bleek dat hij met een kabel van de hijskraan de barbies aan de voorkant van de vrachtwagen had gebonden. Ze kreeg zowat een hartverzakking toen ze dat zag. Dus hij mag met de barbies en de pony's, maar ze worden niet meer vastgebonden
Hihihi. Ik zie het voor me. Arme barbie. Hier is het meeste speelgoed van samen. Oude spullen van oudste, zoals de duplo en houten trein zijn nu van jongste. En dat vind oudste prima. Dat wat echt van oudste is staat op zijn kamer. Meestal spelen ze samen, ondanks het leeftijdverschil gaat dat perfect. Maar soms wil oudste dat jongste ergens vanaf blijft. Bijvoorbeeld als hij iets van de kapla gebouwd heeft en hij wil dat dat blijft staan. Dan spreek ik jongste even streng toe en mag het bouwwerk blijven tot er gestofzuigd moet worden.
Leuke ideeen hier. Ik ga eens wat uitproberen. Een eigen bak vind ik wel wat, al ben ik nu bijna zo ver dat ik het meeste speelgoed naar boven wil doen. Maar de simpelste oplossing: 'als een ander er niet aan mag komen dan moet je het boven opruimen' klinkt, hoe simpel hij ook is, toch echt het best Hoop dat mijn kinderen er net zo over denken.
Mijn kinderen zijn wat ouder, en de oudste 2 hebben hun speelgoed op hun kamer. Dus alles waar de ander niet mee mag spelen ligt op hun kamer. Vooral dochter is erg zuinig. Haar kamer grenst aan de woonkamer, dus zij legt heel vaak spulletjes snel weer op haar kamer. Het speelgoed van de jongste staat in de eetkamer, en daar speelt de rest soms ook mee, maar als dat niet van hem mag, dan vind ik dat oke, ik vind dat hij dat recht heeft. Hij ontdekt steeds meer dat als de anderen niet mee mogen spelen het minder leuk is, en dat zijn broer toch echt wel hele mooie treinbanen bouwt, dus ze mogen steeds vaker wel meedoen Daarnaast staat in de eetkamer de kast met spelletjes en knutselspullen, en dat is allemaal van alledrie. Hoewel er officieel spelletjes zijn die de oudste heeft gekregen, of dochter, maar in principe delen ze dat allemaal wel.