Mijn tablet vond het niet nodig om te waarschuwen dat hij leeg was, nu is mijn verhaaltje ook weg. Hij kan inderdaad een beetje lezen, we hebben kleuter samen lees boekjes, ook de echte beginnende leesboekjes van zwijsen (lang leven de kringloop) Het lukt hem ook om te hakken en plakken, hij is zo nieuwsgierig en wil alles weten, kan hem niet snel genoeg gaan. Zijn mond staat ook nooit stil en er is ook echt een stroom aan woorden en heel veel vragen.
Onze school vult deze test standaard bij elk kind in dat nieuw binnen komt. (Binnen 6 weken) dit doen ze om te voorkomen dat ze zich aanpassen. Ze hebben bij hem de test afgenomen en bij 1 vraag twijfelde ze. Ze hebben hem 2 keer ingevuld, bij de 1 kwam uit signaleren en de ander diagnosticeren. Omdat er twijfel was en hij net 4 is gaan ze voor signaleren. Ze kunnen dan zelf in de klas verder met vebreden en verdiepen, zodra dit niet genoeg is komt de ib'er er bij. Omdat hij nog maar net 3 maanden op school zit hebben we de vragenlijst voor de ouders nog niet gehad. Wat ze bij ons vertelde is dat ze willen kijken of het overeenkomt wat ze op school zien en wat ouders thuis zien. (Bijvoorbeeld voorbeeldig op school en thuis een draak) Op de school waar onze knul op zit gaat voorlopig het gesprek met de ouders en wanneer ze ouder zijn gaat het gesprek met hun en gaan ze mee de persoonlijke doelen bepalen. Ben benieuwd hoe het straks na de vakantie gaat.
Ook dat is fijn, hopelijk gaan we met z'n allen een fijn en rustig schooljaar tegemoet Op de nieuwe school van mijn zoontje hebben ze overigens alleen homogene groepen m.u.v. de kleuterklassen. Ik heb dus (nog steeds wel) enige twijfel of ik echt de juiste keuze heb gemaakt, maar deze school kwam wel over als het meest solide en bouwt verder op een stevige basis wat betreft hun systeem. Het gesprek was zodanig positief dat ik het niet hebben van combi groepen voor lief heb genomen. Zolang er af en toe groepsoverschrijdend gewerkt kan worden denk ik ook dat het niet hebben van heterogene groepen niet direct een probleem hoeft te vormen. Nu hopen dat alle theorie ook daadwerkelijk strookt met wat er in de praktijk gebeurt maar voor nu genieten we zorgeloos van de zomervakantie
@owly, binnen zes weken kan al te laat zijn als het om aanpassen gaat. En aanpassen in zekere zin is ook wel goed, maar daar moeten ze wel goed bij begeleid worden en het aanpassen moet niet te kosten gaan van het welbevinden van het kind. Dat laatste speelde bij dochter en vandaar dat wij het traject zijn ingegaan met de orthopedagoog op school en daar kwam dus HB uit. We wisten wel dat ze slim was, maar HB hadden we eigenlijk niet verwacht/gehoopt. Hier zijn iig de eerst weken echt bepalend voor dochter; dat was zo toen ze begon op school en in groep 3 weer. Dan gaat ze er vol voor, maar tot nu toe viel het elke keer tegen. We hebben nu een plan voor het aankomende jaar en we hopen echt dat ze nu een keer een fijn schooljaar gaat hebben.
Wij hebben ook een zoontje met een ontwikkelingsvoorsprong. Hij is 3j4m en begint nu met lezen van woordjes, rekent tot 20, dat soort dingen. We zitten in een traject om hem te testen omdat wij als ouders met hem vastlopen in wat we hem kunnen aanbieden en hoe we hem kunnen begeleiden. Naast de voorsprong hebben we namelijk ook een hooggevoelig en strong-willed jongetje. Het is echt een schat maar hij zit vaak zo enorm met zichzelf in de knoop (en wij met hem) dat we er toch wat hulp bij willen van buitenaf.
Onze dochter was ook niet zo extreem snel, maar bleek wel HB. Maar de interesses van onze kinderen liggen ook niet zozeer bij taal. Dochter heeft zichzelf wel lezen geleerd net voor haar vijfde verjaardag, maar zoon kende net een paar letters toen hij met 6.5 naar groep 3 ging (daar ging hij wel als een trein). Rekenen vinden ze wel erg leuk, niet zozeer sommetjes maken, maar vooral de inzicht opdrachten. Maar verder vinden ze het vooral leuk om heel feitjes te verzamelen over allerlei onderwerpen, menselijk lichaam, heelal, geologie, topografie enz. (en ik stimuleer dat ook liever dan de echt schoolse vakken, de voorsprong op school is toch al groot genoeg). We halen dus vaak infoboeken bij de bieb; ook voor peuters heb je leuke (van de serie willewete is op de die leeftijd wel goed te doen). Deze atlas was ook een groot succes op de leeftijd https://www.bruna.nl/boeken/atlas-9789401409285?channable=e11996.OTc4OTQwMTQwOTI4NQ&gclid=CjwKCAjwkMbaBRBAEiwAlH5v_tg4-43XWuje3-RurcJX_Vpxf25InAAXMyjeuOye5qfZoVVZwsZIQxoC8u4QAvD_BwE Verder hebben we een museumkaart en ook voor de jongste is er vaak wat te doen. Ook de natuurspeeltuin is een succes, lekker kliederen met modder, sjouwen met stenen, takken enz. En dochter zat als peuter op peuterballet, daar haalde ze ook veel voldoening uit.
Ik begin na het lezen van jullie verhalen toch te twijfelen. Onze middelste heeft ook een voorsprong, maar vergeleken met hier is het meer een ‘sprongetje’. De leerkrachten zijn lyrisch. Ze gaat na de zomer versnellen en ook gelijk in een plusgroep. Juf heeft ook al eens leonardo onderwijs laten vallen. Maar er is zoveel dat ik niet herken. Ok. Ze leest al redelijk, kan twee uur een audio-tour in een museum volgen. Heeft onlangs ontdekt dat schaken leuk is (dat klinkt mij meer als een afwijking, niet als een voorsprong, hahaha), is heel leergierig, wordt geroemd om haar werkhouding etc, maar ze heeft/doet ook zo veel niet. Het maakt me onzeker. Misschien mis ik iets hoor (past ze zich aan? Ik herken bv wel dat ze toen ze net 4 was veel beter/gedetailleerder tekende dan nu), maar ik ben zo bang dat school het mis heeft en ze straks tegen muren loopt omdat ze het niet kan. Stukje eigen faalangst speelt hier wel in mee, geef ik toe. Zucht...
Ik zou wel wat tips willen hebben voor onze zoon en dan met name op gebied van zijn concentratie. Hij is 9, gaat na de zomer starten in groep 6, hoge scores op zijn cito's en methode-toetsen en sinds groep 4 avi uit. Rekenen blijft een valkuil, vooral omdat te snel wil rekenen en daardoor fouten maakt. Juf heeft dit ook aan hem teruggekoppeld, concentratie is een ding.. Verder is het een sociaal mannetje en lief, zowel voor de leerkrachten als leerlingen. Maar zijn concentratie is dus een aandachtspunt. Zijn juf heb ik persoonlijk niet meer gesproken omdat zij officieel sinds anderhalve maand ziek is. Ze is nog even afgelopen donderdag op school geweest om afscheid te nemen van de klas en heeft dat ook zo aan hem teruggekoppeld. Op zijn rapport was concentratie ook een voldoende. Herkenbaar voor iemand of hebben jullie tips? Mijn gevoel is om te wachten tot september en het bespreken met zijn nieuwe juf, maar misschien kan ik eerder al wat voot voor hem doen.
Pe Persoonlijk zou ik nu eerst genieten van de vakantie en het even laten voor wat het is. En dan in het nieuwe schooljaar een gesprek aanvragen met de juf of meester van de nieuwe klas. Wat zou je willen van school? Bij mijn zoon op school is er in het begin van het schooljaar sowieso een omgekeerd gesprek. Dan kun je als ouder vertellen over je kind (ipv dat de juf of meester dat doet). Hebben ze zoiets ook bij jullie school?
Dat verschilt echt per leerkracht bij ons op school, er is geen eenduidig beleid. En wat ik van school verwacht is meer duidelijkheid over dit knelpunt en wat ze eventueel kunnen aanbieden vanuit school qua ondersteuning (zonodig). En ook helderheid krijgen of het echt een probleem is, want als alles verder goed gaat, zowel sociaal en cognitief, moet je er dan iets mee doen en het problematiseren?
Hier ook een na een paar weken een gesprek op school. Doen ze sinds een aantal jaar en dat bevalt wel goed. Van tevoren moet je als ouders dan ook een vragenlijst invullen over je kind. Ik neem aan dat concentratie wel besproken wordt tijdens de overdracht en dat de nieuwe leerkracht op de hoogte is. Ik zou het iig een paar weken aankijken in de nieuwe klas en ook zijn welbevinden in de gaten houden. Hier gaat het vaak eerst thuis minder lekker en op school doet ze gewoon mee. Maar thuis is down, slaapt niet goed enz.
Persoonlijk zou ik nu lekker van de vakantie gaan genieten en na de zomervakantie verder kijken. Hij doet het hartstikke goed op school, heeft goede cijfers en cito scores. Ik zou me dus niet al te druk maken; zijn concentratie zit hem duidelijk niet in de weg. Je zou een warme overdracht kunnen aanvragen en het dan melden. Waarschijnlijk is het ook erg afhankelijk van naast wie hij zit, dus dan is het voor zijn nieuwe leerkracht wel fijn om te weten. Aan de andere kant is het ook gewoon een jongen van 9 en alle jongens van die leeftijd gaan zich wel een beetje uitsloven en stoer doen in de klas. Zolang je niet merkt dat hij last heeft van zijn concentratieproblemen (lagere cijfers) zou ik mij persoonlijk niet heel veel zorgen maken
Misschien juist omdat je er zo dicht op zit als ouders je het minder goed ziet, wat onze uk op eerdere leeftijd al deed vond ik ook niet speciaal, knap hoor maar niet uitzondelijk. We hebben verder weinig vergelijkingsmateriaal en al snel is iets "normaal"
Ik lees even mee, kan altijd van pas komen. Mijn zoon wordt in augustus 5 en versnelt na de zomervakantie naar groep 3 (na lang wikken en wegen) met eigen programma. Ik hoop maar dat het de goede keuze was...
Dat was mijn eerste gedachte ook, maar omdat zijn juf het opnieuw heeft benoemd, krijg ik het gevoel dat ik er iets mee moet. Maar inderdaad, ik wacht het komend schooljaar af en zolang hij (en andere) er geen last van hebben, moeten we het ook niet problematiseren.
Dat wikken en wegen, en twijfelen, blijft toch het ergste he. Ik ben mezelf aan het leren niet te twijfelen aan mijn gevoel, want dat klopt tot nu toe altijd! Ik ken mijn kind het beste en weet wat goed voor hem is.
Ja, vreselijk! Niet twijfelen aan je gevoel is vaak inderdaad het beste, want jij kent je kind het beste. Maar oh wat is het soms moeilijk. Ook al maak je elke keuze omdat je denkt dat dat het beste is voor jouw kind, je blijft toch ergens twijfelen en maar hopen dat het allemaal goed gaat.
Tja, toch blijft dit lastig. Wat de beste keuze hoeft ook niet te betekenen dat het goed gaat helaas. Ik denk dat wij de destijds de beste keuze hebben gemaakt of iig de de minst slechte.
Dat klopt, je hebt nooit de garantie dat jouw beste keuze ook een goed resultaat gaat opleveren. Ik denk echter wel dat wanneer jij als ouder stevig in je schoenen staat omdat je achter je beslissing staat, dat ook wat met je kind en met de omgeving doet. Ongeacht het resultaat. Ik geloof dan ook in de self fulfilling prophecy en de self destroying prophecy. Vind ik een beetje in dit kader, maar kan het niet helemaal goed uitleggen merk ik.
Ik snap wel wat je bedoelt, maar het is niet altijd even duidelijk en vaak zijn trajecten niet snel en kun je gaan twijfelen