Ik zou me niet teveel zorgen maken om die termijn. Wel even schriftelijk of per mail vastleggen inderdaad; better safe tham sorry..... De termijn aanvechten kost haar financieel waarschijnlijk meer dan die paar uurtjes die ze nu werkt dus die kans lijkt me zeer klein. Sterkte met de situatie! Heb je een beetje rust kunnen vinden?
Dankje, ik denk er wel elke dag aan. En probeer extra van mijn kleine mannetje te genieten. Krijg ook wel weer zin om extra te verdienen voor ons gezin en het werk volledig onder controle te hebben. Hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik merk haar gehouden te hebben uit een soort medelijden, niet omdat ze haar werk zo goed doet.
Snap ik helemaal. Maar vergeet vooral niet dat jij hier uiteindelijk alleen maar sterker en wijzer uit gaat komen! Bij mij liet degene die een groot deel van mijn verlof zou opvangen het 8 weken voor mijn verlof toch afweten. Vroeger zou ik compleet in paniek zijn geraakt en weken van slag zijn geweest. Nu merkte ik dat het me alsnog raakte maar na 3 dagen van slag zijn (ik was vooral enorm.teleurgesteld en verbaasd) ging de knop om naar zakelijk handelen en oplossen. En nu, 4 weken later, heb ik mijn rust weer terug. Ik zag haar ook teveel als een vriendin en ben veel te lief geweest; veel van geleerd. Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is; vergeet jezelf dadelijk niet een enorm schouderklopje te geven! Want je fixt het wel "gewoon even". En wees lief voor jezelf; ga niet te snel weer vol aan het werk. Deze tijd komt nooit meer terug. En als ik het goed begrijp valt je zaak echt niet zomaar om als jij nog even van je verlof en kleine geniet. Pas goed op jezelf!
Oeh dat is ook even slikken. Maar wel weer vervanging gevonden dus? Vooral dat teveel vriendin worden heeft mij de das om gedaan. Ik heb teveel naar haar thuissituatie gekeken. En ze heeft de afgelopen jaren ook wel heel wat ellende gehad. Ik kan mij mijn menselijkheid niet kwalijk nemen. Bij mijn eerste dochter heb ik maar 9 weken verlof in totaal gehad, dat was nog wel wat heftiger dan dit. Zez uitkering bestond toen niet. Mijn zaakje valt niet om nee, en ik weet dat ik het alleen maar beter ga doen in mijn eentje.
Geen vervanging maar ik heb nog meer personeel in dienst alleen niet leidinggevend. Zij gaan het nu, met de nodige aanpassingen die we gedaan hebben, toch zelfstandig doen en dus zonder manager. Voor iedereen spannend maar ze weten dat ik altijd in de buurt ben (tenzij ik lig te puffen haha). Zal zeker impact hebben op de omzet maar dat heb ik er voor over. Heb naast ZEZ ook nog een AOV en flink potje spaargeld. Al met al (ik heb natuurlijk aardig wat vaste kosten) moet het allemaal wel goed komen. Ik ben ook echt een mensenmens en daardoor al regelmatig teleurgesteld door mensen die alleen aan hun eigen belang denken. Toch weiger ik zelf zo te worden en alleen maar zakelijk te zijn. Dan stop ik er nog liever mee. Wat mij altijd weer overeind helpt is dat ik heel sterk geloof in het feit dat alles wat er gebeurd mij weer verder helpt op mijn pad; zakelijk én privé. Lekker in je eentje doorbouwen! En personeel kan ook goed gaan dus als het tzt weer gaat kriebelen dan gewoon weer proberen! Want heeft ook veel voordelen en lopen genoeg mensen rond die graag met jou willen werken. Succes!!
Hoi! Ik heb het gesprek gehad. Ze reageerde wat onverschillig. Ze zei dat ze het al wel verwacht had. Ik gaf aan dat ik het zo niet gewild had, en haar zoals eerder al eens besproken, liever de tijd had gegeven om wat anders te zoeken. Daar was ze al mee bezig zei ze, en op het hele voorval reageerde ze met, dat ze zo hard had gewerkt in de salon en ze vond dat ik als zelfstandig ondernemer al drie maanden had gehad. Die begreep ik niet helemaal, en er kwam even een kind tussendoor bij haar. Toen ze weer luisterde heb ik alleen maar gezegd dat ik ook recht heb op 16 weken zwangerschapsverlof net als zijzelf met haar kinderen, en doordat ze dit op deze manier gedaan heeft ik nu op 12 weken uitkwam. Ik heb eerder het idee dat ze miss dacht dat zelfstandig ondernemers maar 3 maanden hebben. Toen gleed mijn zoon uit in een modderig slootje en was helemaal vies en huilen. Dus heb ik een einde aan het gesprek gemaakt.
wat een domme reactie, klinkt inderdaad jij bent al 3 maand thuis geweest en hebt geen recht op 16 week . Heel apart.
Eerlijk gezegd is ze ook niet zo heel slim. En dat geeft ook niet, als je je werk maar goed doet. En ze heeft wel redelijk door waar ze goed en minder goed in is. Dat maakte het voor mij minder ergerlijk. Maar nu kom ik er toch achter dat ze niet in staat is te begrijpen dat wat ik ook gedaan heb de afgelopen 7 jaar, ik altijd rekening heb gehouden met haar financiële situatie. En haar voor het werk dat ze doet heel dik betaald. Nu moet ze in mijn verlof meer nadenken en regelen en dat kost haar denk ik te veel moeite/energie. Ik ben wel benieuwd hoe ze gaat reageren als ze haar eerste loonstrook ontvangt bij een werkgever. Hoop wel dat ze dán beseft dat ze het zo slecht nog niet had. Mijn zus was al bijna van plan kapster te worden, die viel bijna van de stoel toen ze haar uurloon hoorde. Maar goed. Nog wat kleine dingen afhandelen en de klanten zullen nog wel een tijdje blijven vragen, maar nu is het ergste klaar.