Mijn man wil heel graag een tweede met mij. Voor hem wordt het zijn vierde dan want uit zijn eerste huwelijk heeft hij er al twee. Ik twijfel zo! Als we met 'ons eigen gezin' zijn dan merk ik dat het voor mijn baby heel leuk zou zijn om een brusje te hebben, maar als die andere twee er ook zijn vind ik het zó druk! Bij mijn man is de wens voor nog één dus groter dan bij mij. Ik zie ook tegen een volgende zwangerschap op. Eerste is niet vlekkeloos verlopen en ben bang dat ik bij een volgende ook klachten krijg. Dus voorlopig gaat m'n spiraal er pas uit als ik dat wil 😉
Mijn man grapt wel over een derde (ik ben net zwanger van de tweede) ik zie dat vooralsnog niet en als we een eerlijk gesprek voeren komt hij verstandelijk altijd op het punt het bij twee te willen houden. Ik verwacht voor 98% dat we hier dus overeen zulken komen dat het bij 2 blijft. Mocht hij zo graag willen dan kijk ik tzt hoe ik daarin sta. We zullen er toch Dior praten samen uit moeten komen. Het niet willen js net zon goed recht als het wel willen natuurlijk!
Wat een lastige situatie. Als je er zeker over bent zou ik permanente anticonceptie overwegen, maar dat is blijkbaar nog niet het geval. Dan terug grappen hoe erg jij hem het leven zuur zal maken als hij je per ongeluk zwanger zal maken? Persoonlijk zou ik wel erg pissig worden als hij anticonceptie aan het ontwijken was op het moment dat het belangrijk is, want hij is laks omdat hij het risico wel wilt nemen en jij mag voor de consequenties opdraaien. En dat risico is zo te horen best wel groot bij jullie Ik vind het wel goed van je dat er alvast goed over na denkt hoe je er in staat. Puntje bij paaltje is het 9 maanden om de rest van je leven plezier van te hebben, en als jij het baby'tje wel graag wilt, en je partner ook, zou ik denk ik toch ook nog eens goed nadenken of je het misschien toch niet waard vind.
Ik heb 4 kids jongste bijna 2 jaar De vierde was het echt dat mijn man zei zullen we voor een vierde gaan ik wou ook wel natuurlijk maar dacht zie jet allemaal wel Zoals nu de vijfde grappen we ook wel is maar grootste gedeelte komt op mij terecht en ik geef nu al bijna 2 jaar bv en ook snachts hij slaapt niet door heb kno problemen voorlopig wil ik gewoon genieten van ne kinderen ben nu 30 en zien we het over een paar jaar nog wel hoe we erover denken Ik zou toch wel samen tot een besluit gaan komen als zijn wens nog groot is en niet nu maar over een tijdje je bent niet zo lang geleden bevallen Hoe oud ben je nu ?en hoe oud zijn je andere kids ?
Hij is het niet aan het ontwijken hoor , hij doet het ook niet stiekem oid, hij geeft gewoon soms op het moment dat het telt aan, dat anticonceptie wat hem betreft niet hoeft. Meestal pakt hij zelf al omdat hij weet hoe ik erin sta. Ik denk, ik zet het even neer voordat er gedacht wordt dat hij er dwingend in is, dat is absoluut niet zo. Hij creeert enkel weleens de mogelijkheid, maar doet er verder niet moeilijk over als ik optie niet pak. Wat je aangeeft met 9 maanden, rest van je leven plezier is dus precies waar ik mee zit. Kindje is gewoon welkom en dan hebben we wel ons droomgezin, maar ja, die 9 ?!?maanden.... Niet alleen voor mij, maar de rest van mn gezin is er ook nog. Ik realiseer me wel, sinds ik de vraag hier gesteld heb, dat ik hoe dan ook nu niet klaar ben voor een definitief gesprek, althans niet eentje waarbij mijn man zou bevestigen dat hij graag voor een 5e wil gaan want dat zet mij voor een serieus dilemma. Een gesprek waarbij hij aan zou geven dat het voor hem genoeg is zo zou ik gek genoeg juist wel prima kunnen hebben, het afsluiten wetende dat het voor hem ook goed is zo. Misschien is het eigenlijk wel even prima voor nu, dat hij het op een passieve manier aangeeft. Ik heb de keuze zonder er wat mee te moeten.
Herkenbaar. Mijn 3e sliep ook heel lang niet door, ook bv tot 2 jaar en mijn jongste is nog een graadje erger als het aankomt op de nachten. Onze leeftijden beginnen wel een rol te spelen zolangzamerhand. Bovendien zijn de oudste 3 schoolgaand en is de 4e al een nakomertje, wel zo leuk voor de kleine man áls hij nog een brusje krijgt dat er niet teveel leeftijdsverschil in zit. Dan groeien ze samen op, dat zie ik bij de oudsten. Ze hebben veel aan elkaar. Kunnen ook goed ruzieën hoor . Dat is ook weer zoiets wat dan meespeelt, heel stom misschien, maar de eerste 3 kinderen hebben we in 3 jaar tijd gekregen. De 3e is inmiddels al een jaar schoolgaand, de 4e net 6 maanden. Hij is echt een nakomertje in ons gezin, wordt ook erg vertroeteld door de rest haha. Hoe leuk zou het voor hem zijn om ook een brusje te krijgen die niet veel met hem scheelt en waar hij mee op kan trekken?
Hoi, Volgens mij moet je er allebei 100procent achter staan en anders niet doen. Dus ik zou zeggen tegen je man: denk je dat je ermee leven kunt dat het bij 4 blijft? Want ik zie het echt serieus niet meer zitten maar heb het idee dat jij graag nog wel wil. Pas als je duidelijkheid hebt kun je het los gaan laten. Hier houden we het bij 2 en ik twijfelde nog erg aan een derde maar nu ik alle babyspullen op marktplaats heb gezet ben ik opeens erg opgelucht en kan ik het veel makkelijker los laten dan ik dacht. Dus misschien kan hij het niet loslaten omdat hij denkt dat jij niet definitief klaar bent ermee. Zeg bijvoorbeeld eens dat je het tijd vindt om wat babyspullen op te ruimen en kijk dan hoe hij reageert.