Hij wil geen hulp omdat dit geld kost. We hebben best wel al veel andere grote kosten.. hypotheek, dure opvang (180 euro in de week) en al de rest... Mag pas een hulp als ik fulltime werk. Maar ik wil niet fulltime werken. Wil er ook zijn voor mijn kindjes! Ze zijn inderdaad maar 1 keer klein.
Sorry hoor... maar heb je zelf ook nog wat te zeggen? Kom op, je werkt zelf ook. Je bent volwassen, kom voor jezelf op. Of hij helpt meer of een hulp, wat denkt ie wel niet zeg. En dan de kindjes nog vaker weg? Heel apart.
Volgensmij beslis je samen over de huishoud portemonnee en ben je samen verantwoordelijk voor gezin en huishouden. Dus hij gaat of meer doen, of akkoord met hulp. Andere hulp wat ideaal is; boodschappen laten bezorgen, glazen wasser. En verder slim inkopen en koken waardoor je gezond eet zonder dat je er veel tijd aan kwijt bent. Iedere dag in de supermarkt dralen vind ik ook tijdverspilling.
9 euro per dienstencheque. Dus per uur. Daar trek je nog een deelvan terug bij de Belastingen. Je kan misschien starten met vier uur om de twee weken, en kijken of dat helpt en hoe jullie je erbij voelen? Misschien draait hij wel bij als hij merkt dat je zelf gelukkiger en rustiger bent daardoor? Ik snap het echt hoor, het is een kost. Maar je zegt zelf dat je het niet goed trekt, en hij kan niet méér doen omwille van zijn keuzes qua job. Tja, dan heeft hij ook niet te beslissen hoe jij het moet oplossen, toch? Je hebt toch zelf ook wel zeggenschap over jullie gezin?
Nee dat klopt. dienstencheques zijn in België ook een manier om de werkloosheid en zwart werken tegen te gaan
No offense, maar 32 uur in week werken en 6 van 7 dagen voor je kinderen koken, zorgen, opruimen, in bed leggen etc.... Dat is in mijn ogen meer dan fulltime job hoor . Ik zou een goed gesprek hebben met je partner. Als hij zo druk bezig is met zijn eigen bedrijf, dat is een (gezamenlijke hoop ik?) keuze, maar dat betekent niet dat jij dan superwoman hoeft te zijn... Je put jezelf uit zo en als je er ziek van wordt ben je nog verder van huis!
Hey meid, Wat een nare situatie. Ik denk dat het allereerst even een goed gesprek met je vriend moet voeren in de ik vorm. "Ik heb het gevoel dat ik achter de feiten aanloop, ik voel me alsmaar opgejaagd en ik heb hulp nodig want ik kan dit niet alleen". De gevoelens die je nu met ons hebt gedeeld met je vriend delen. Het lijkt me dat iemand die van je houdt en waarvan jij de moeder van zijn kinderen bent niet wil dat jij je zo voelt en dat jullie dan samen opzoek kunnen naar oplossingen. Hetzij hij doet meer of toch een andere hulp. De tips qua huishouden. Zoek naar het juiste ritme voor jou. Als mijn zoontje 's avonds eindelijk slaapt heb ik ook totaal geen energie meer voor het huishouden. Ik sta zelf liever een half uurtje vroeger op en doe 's ochtends nog wat voor ik ga werken. Opruimen/ wassen/ vaatwasser/ even het toilet of de badkamer poetsen etc. Wat bij mij ook heel goed werkt is ontspullen (ok dat kost in het begin veel tijd), gesloten kasten (veel minder stof, ik ben echt zo klaar met poetsen omdat ik bijna niets aan de kant hoef te zetten) en bij mij heeft echt alles een vaste plek. Dat scheelt heel veel tijd qua opruimen omdat ik precies weet waar het allemaal naartoe moet. Niet te streng voor jezelf zijn. Succes. Ga het gesprek aan en probeer eens een ander opruim- poetsritme.
Jaa herkenbaar. Hoe hoger in huis hoe viezer het is. Badkamer is een ramp. Slaapkamers rommelig. Zolder (washok en speelkamer) grote bende. Mijn man doet wat hij kan. Maar (mannen eigen denk ik) ziet het vaak gewoon niet. Mijn grootste ergernis zijn de stapels en lades die 'nog een keer uitgezocht moeten' ook begint zolder en garage dicht te groeien van spullen die nog eens weg kunnen of tijdelijk zijn weg gezet. En tijd om daar eens goed in te schonen ontbreekt dan helaas. Poetshulp heb ik gehad, maar nu effe financieel niet haalbaar.
Dit lezende lijkt mij de prioriteit dat jullie gaan opruimen! Allebei een dag vrij nemen en opruimen? En veel wegdoen! Denk dat dat al heel veel helpt. En verder een huishoudschema zodat voor je man ook duidelijk is wát er allemaal moet gebeuren? EDIT. Ik ben nog niet helemaal wakker en dacht dat het een post van TS was
Ik ga denk ik inderdaad nog eens het gesprek aan. Moest ik kunnen beginnen met 4uur om de 2 weken zou al een hele hulp zijn. Want nu zijn de weekends alsmaar opruimen e poetsen. Ik hoop echt dat hij het snapt. Heb al eerder eens diep in de put gezeten omdat het me allemaal te veel werd. Wil ik graag voorkomen nu! Ik probeer een schema te vinden maar dan wordt dat telkens in de war gestuurd door de kindjes of andere zaken. Ben ook al bezig met alle kinderspullen die er teveel staan te koop te plaatsen en ga binnenkort een 2de hands beurs doen. Ikzelf ben ingesteld van: het leven is al veel te kort het is nu dat je moet genieten. Mij man denkt anders. Hij denkt nu veel werken en verdienen en later nog tijd om te genieten en dingen te doen... Heel erg bedankt voor de vele helpende steunende reacties al!
Ik denk dat je meer hebt aan iedere week twee uur hulp? In de zin van dat je huis dan iedere week gewoon een keer lekker schoon gemaakt kan worden? En misschien dat als je hoger in zet (bv. iedere week 3 uur oid), dat twee uur per week of vier uur per twee weken dan als een middenweg overkomt voor je vriend?
even een zijspoor : heeft je man al eens een week jouw ritme gedaan, dus gewerkt en voor de kinderen gezorgd en schoongemaakt. desnoods als hij het niet ziet met een lijstje? en dat jij zijn ritme doet dus 6/7 dagen weg en ook s avonds. Pas dan heeft hij recht om iets te vinden qua werklast. op dit moment lees ik dat jij 2 fulltime jobs hebt nl.
Ben al eens bezig met wat info te vragen aan een bureau er voor. Dan kan ik met die informatie het gesprek aangaan. Hij was vroeger al niet veel thuis en nu met dat bij beroep nog minder. Nu moet hij ook savonds nog rondrijden om werken te bekijken. Wat ik versta en ook op voorhand wist en dus geen probleem mee heb. Maar dat maakt het dus wel nog lastiger voor het huishouden en de kindjes
Je hebt gelijk hoor. Maar.... Een dag is echt lang niet genoeg. Ook niet als we samen hard aan het werk gaan. Een week misschien. Maar dan moeten de kinderen wel uit huis zijn. Dus dat gaat m echt niet worden. Zoveel vakantiedagen heb ik niet meer. Huishoudschema is leuk. Maar feit blijft dat er na het stellen van de prioriteiten te weinig tijd en energie overblijft om het huishouden goed te doen. Voor nu stel ik me er tevreden mee (of doe pogingen) met een half af huishouden. Na de kerstvakantie gaat jongste naar school en heb ik een ochtend het huis voor mezelf. Die tijd zal ook wel weer snel gevuld worden met andere dingen. Maar het zal ook wel weer wat rust in de tent brengen
Aah gelukkig iets meer rust in het vooruitzicht. Van het schema begrijp ik. Ik bedoelde het meer om aan je man inzichtelijk te maken wat er allemaal moer gebeuren. Mijn ervaring is dat man veel wil doen, maar bij veel dingen absoluutnirt nademkt. Alsof kaboutertjes het allemaal doen
Gisteren ben ik nogmaals het gesprek aan gegaan! Ik mag een hulp nemen om de 2 weken 4uur om te beginnen. Heb hem duidelijk gemaakt nu hij zoveel weg is en ik altijd alleen ben het niet meer te doen is. En hij ging vrij snel akkoord! Zal al heel wat rust brengen als er om de 2 weken grondig kan gekuist worden
Haha idd. Ik voel me soms ook net een kaboutertje Ik heb een soort schema gemaakt op de tablet. Inclusief hoe vaak iets moet en hoe lang je ermee bezig bent en wanneer het dan zou moeten. Bijvoorbeeld als ik vandaag de wc poets, dan zet ik achter ' wc poetsen' de datum vandaag. En dan komt er automatisch daar weer achter de datum van volgende week te staan. Dus als alles is ingevuld zie je precies wanneer wat aan de beurt is. (Idd ik ben ICT-er ) Als ik heel eerlijk ben. In de tijd dat ik dat aan het knutselen was had ik ook de badkamer kunnen doen. Maar ja.... Veel minder leuk hè. Nu het manvolk in huis nog leren wat opruimen betekent (ze denken dat dat verplaatsen van spullen is). En leren weggooien. Ik heb er moeite mee maar mijn mannen (de grote en de kleine) kunnen het echt helemaal niet.