Mijn eigenwijze peuter zegt nog niet zoveel Als we vragen stellen, krijgen we steevast antwoorden als 'die' en 'daar' en 'ja'. En dat is het. Losse woordjes gaan een beetje (niet enorm veel) en twee zinnetjes, maar daar houdt het wel bij op. Heeft iemand een tip hoe we dit wat kunnen opschroeven?
Echt leren praten kan natuurlijk niet. Maar dingen die de taalontwikkeling kunnen bevorderen zijn - alles benoemen wat je doet. Ik hoor van anderen dat ik altijd veel praat tegen de kleintjes hier - veel voorlezen, al van kleins af aan.
Zelf veel blijven benoemen en veel voorlezen (vooral ook dan dus plaatjes aanwijzen en benoemen etc). Op een dag beginnen ze te kletsen en houdt het niet meer op Mijn jongste zei met 2 jr nog niks, nu bijna 4 en nu is het echt een kletskous, van 7 tot 19 is ze aan het kletsen (En soms tussen 19 en 7 ook nog even, komt ze vertellen wat ze droomde )
Voorlezen, alles benoemen en veel praten. En het door je kind benoemde woord herhalen in een zin. Bijv als hij poe zegt tegen de poes, ja dat is de poes, zullen we poes gaan aaien.
Ja we doen niet anders dan praten... ik klets sowieso 5 kwartier in een uur We benoemen ook altijd alles 'correct' maar het zeer hardnekkige 'toet toet' en 'mauw' en 'hoehoe (trein)' krijgen we er niet uit Bij het voorlezen wordt het boek uit onze handen getrokken, maar dat geeft niet. Plaatjes kijken is altijd leuk, maar dan meer het spelletje: mama vraagt waar bijvoorbeeld de wortel is en ik wijs het aan. Als ik vraag wat het is dan krijg ik geen antwoord of een boze blik. Heb jij tips voor leuke boekjes? Misschien heb ik wel verkeerde boekjes hoor.
Voorlezen deed ik altijd met hem in het ledikant en ik ernaast. Hij een boek, ik een boek. Dan kon ik gewoon lezen zonder dat hij het boek telkens wilde bladeren.
Die toetoet en mauw fase hoe vervelend sommige volwassenen dat ook vinden is wel normaal hoor. Dat gaat vanzelf weer over. Voorlezen op die leeftijd deed ik net als @Fristi2012 naast het ledikant. Ook wel eens op schoot maar dat was meer uitdaging Vooral nijntje was toen favoriet. Simpele verhaaltjes met een rijmend zinnetje.
Vanaf een jaar of 3 werd jip en janneke ook leuk hier. Het is allemaal een beetje ouderwets (ijsjes voor een stuiver en een kinderuurtje op de radio) maar het zijn wel herkenbare dingen voor kinderen. En ook lekker kort.
Hier hielp het ook juist om er op uit te gaan; dl ging vooral enthousiast praten als ze nieuwe dingen zag (of dingen herkende). Kinderboerderij enzo. Nijntje museum.
Onze zoon begon vanzelf een keer. Hij was net 3 toen hij een beetje begon te praten en nu begint hij steeds betere zinnen te vormen(en een eigen mening). Ik heb me er nooit druk over gemaakt, voor hun 16e praten ze echt wel.
Bij mijn dochters heb ik nooit specifiek er iets voor gedaan. Ik praatte veel met ze en ging alles benoemen, ook wat we gingen doen, maar dat deed ik al toen ze net geboren waren. Zag je mensen wel eens raar kijken dat ik aan mijn jonge baby vroeg wat we gingen eten als we in de winkel waren En bij zoon (net 2 jr) doe ik precies hetzelfde, alleen hij zegt nog steeds geen woord. Maar hij snapt wel alles wat ik zeg en kan heel goed non-verbaal duidelijk maken wat hij wil. Hij is sinds een paar weken ook zichtbaar geïnteresseerd in woorden. Hij wijst nl van alles aan en dan moet ik het benoemen. Dat deed ik al vaak, maar nu vraagt hij er echt om. En dat gaat de hele dag door, met heel veel herhaling. Dus ik ga er vanuit dat er bij hem nog een soort knopje om moet van hoe je al die taalkennis zelf kan verklanken en er woorden mee kan maken.
Nou precies dit heb ik dus ook. Alleen is mijn kind nu 2,5 jaar ruim. We twijfelden om naar een logopedist te gaan, maar we willen het nog even aankijken. Eerst zelf serieus aan de slag.
Dat snap ik wel. Onze zoon is nu net begonnen met wennen op de psz. Ook omdat hij weinig contact heeft met leeftijdsgenootjes, maar ook omdat ik hoop dat het zijn spraakontwikkeling ten goede komt. Hij laat nu steeds meer frustratie zien als hij zich niet goed genoeg duidelijk kan maken. En dat vind ik voor hem toch wel sneu. Ik ga er vooralsnog gewoon van uit dat hij wat laat is met praten, maar hou wel in mijn achterhoofd dat er misschien meer aan de hand is en hij uiteindelijk misschien wat hulp nodig heeft.
Mijn oudste sprak met twee jaar al mooie zinnen. Tweeling sprak met 2 jaar nog totaal niet. Of nou ja: niet echt herleidbare woorden. Maar ineens was het zo ver en spraken ze mooie woorden en zinnen. Ik snap je gevoel maar met 2.5 jaar zou ik gewoon niets anders doen dan wat je nu al doet: voorlezen en lekker veel kletsen.
Hier ook bijna 2,5 en praat ook niet veel, wat dan weer wel typisch is dat waar we komen hij wel communiceert met iedereen die hij tegen komt. Hij zoekt kinderen van alle leeftijden op en zelfs volwassenen. En hij begrijpt echt alles. Sommige woorden zegt ie wel en bij sommige bijv zeg ik hond en gaat hij blaffen ik maak mij er niet druk om ga er ook geen ding van maken hij kan z'n hele leven nog genoeg praten. Heb een nichtje die begon ook ongeveer met 3 wat te praten niet altijd verstaanbaar en bijna met 4 dacht ik wowww jij praat ineens goed en verstaanbaar.
Dit klinkt meer als kwebbelen en heel snel kletsen (maar misschien is dat mijn interpretatie). Het is maar de vraag of dit per se zo leerzaam is, want misschien gaat het te snel voor hem. In dit geval is het misschien ook ‘less is more’. Wat vooral helpt is langzaam en duidelijk praten, op het niveau van zijn leeftijd, in korte zinnen en hem aan kijkend als je echt iets wil overbrengen. Als hij met die en daar iets probeert duidelijk te maken, dan kun je dat woord herhalen wat hij bedoelt. Bijvoorbeeld hij wijst en zegt ‘ die’ richting een poes, dan zeg je ja dat is een poes (duidelijk articulerend). En eventueel zegje ‘zeg maar poes’.
Dank je, ik ga dit zeker meenemen. Het klopt ook wat je zegt, veel praten maar te weinig op zijn niveau en hoogte. Natuurlijk wel wat, maar het kan beter. Ik ben benieuwd of het werkt.
Ja precies. Ik heb voor mezelf als 'grens' 3 jaar gesteld. Dan op zoek naar een logopedist. Hij zit 1 dag in de week op het kdv, dit wordt vanaf december 2 dagen en een groep met grotere kindjes. Mijn werkt dat ook mee.
Vanaf baby af aan voorgelezen. Boeken als woezel en pip, rupsje nooit genoeg en andere ‘simpele’ prentenboeken. Nooit met babytaal tegen hem gesproken. Vanaf dat hij 1 was had ik van die boekjes met hem lezen met een voorwerp/ding als bv hond en dat benoemen. Ging 2 dagen per week naar kdv, sinds dat hij 1,5 was, ging hij 3 dagen. Hij sprak al met 1,5, maar denk dat hij gewoon erg snel was. Heb hem trouwens nooit gepusht ofzo, dus als hij geen had in lezen, stopten we gewoon.