Hij blijft maar terug komen. Telkens weer. Telkens als we een fantastische naam en combi hebben is het; ‘Ja maar, ik kan […] niet los laten’. Wij hoorden hem voor het eerst zo’n 5 jaar geleden toen we nog in België woonden en nog niet van de Q dj zijn bestaan af wisten. En ook niet geheel onbelangrijk: het is een naam die voor ons beiden goed voelt, al voelen we niet dezelfde klik als met naam zoontje en ik denk dat we dáár naar zoeken. Tweede naam ging heel lang tussen Benjamin en Samuel maar we zijn het 100% eens: Samuel it is. Nu de eerste naam. Wat zeggen jullie als ik zeg: Domien. Ja of nee?
Wat me vooral aanspreekt is de klank. Op papier doet de naam me niet zo veel maar ik vind de klank prachtig. En we hoorden hem dus in België en hebben daar een fijne tijd gehad. Denk dat dat er mede voor zorgt dat we gewoon warme gevoelens krijgen bij de naam. Toch voel ik niet de klik die we bij ons zoontje voelden. Maar ik denk oprecht dat dat ook niet kan. Dat was gewoon dé ultieme naam. We zoeken naar iets wat we niet gaan vinden. Maar hij blijft maar terug komen…
Toch zijn de meeste stemmen hier ‘nee’ en merk dat ik dat wel jammer vind hm. We hebben uiteraard nog alle tijd want ik ben niet eens zwanger maar ik houd van namenlijstjes en het geeft me afleiding.
Ik vind het echt 10x niks, sorry. Zowel op papier niet, maar de klank ook echt niet. Maar smaken verschillen natuurlijk, en dat is maar goed ook
Volgens mij had ik eerst een 'nee' maar hoe vaker ik de naam hoor/lees hoe leuker ik 'm begin te vinden. Mijn nee wordt een ja.
Persoonlijk vind ik het echt een spuuglelijke naam. Maar onze mening doet er verder toch helemaal niet toe?
Leuke naam! Al hoorde ik de dj pas op de radio wel vertellen dat hij heel vaak mensen moet verbeteren wat betreft uitspraak of spelling. Gek kon hij ervan worden!
Ik vind het een prima naam, maar vind de naam van je zoontje zo gaaf en domien daar eigenlijk niet zo bij passen maar als het voor jullie dé naam is, wat maakt het dan uit wat anderen daarvan vinden?
Nu ik hem, door jou, inmiddels al eventjes ken, en tevens weet hoe je hem uit moet spreken, zeg ik JA op 'ik vind m leuk'. Maar ik zeg ook NEE. Hij is niet praktisch in de zin dat vele mensen niet zullen weten hoe je het uit moet spreken als je het van papier afleest (denk aan bijv. juffen/meesters die de namenlijst voor het nieuwe schooljaar doornemen of de namenlijst met collega's later). En daarnaast ben ik nog altijd dik fan van de jongensnaam/-namen die jullie eerder overeengekomen waren (maar waarvan je wederhelft toch ging twijfelen achteraf ): Jones Augustus Of anders toch Kaiser!
Ik heb er een enorme "kak"associatie bij. Terwijl jullie (al bestaande) zoontje juist z'on stoere naam heeft.