Hoi allemaal, Zit in dubio, moet gaan beslissen over prenatale screening ja of nee Twijfel erg, vervolgonderzoek wordt vergoed als je een kans van 1 op 200 of groter hebt, de kans is nu gemiddeld 1 op 1000 dus wat doe je als het 1 op 500 wordt? Bovendien denk ik niet dat ik een kindje met downsyndroom weg zou laten halen, maar die nekplooimeting schijnt ook iets te zeggen over hartafwijkingen e.d. en dat geeft wel te denken Mag ik vragen hoe jullie de afweging hebben gemaakt? Ik heb al van die keuzehulpen op internet gedaan maar die zijn helemaal gericht op downsyndroom dus daar komt steeds uit dat prenatale screening geen zin heeft omdat down voor mij geen reden voor abortus is. groetjes, vrouw van 27
je hoeft niet perse abortus te plegen mocht het een kindje met down zijn MAAR ze kunnen wel goede medische EXTRA controles uitvoeren omdat kindjes met down vaak meer lichamelijke problemen hebben dan "gezonde" kindjes.. En ten tweede kan je je voorbereiden erop en wat het voor je kan betekenen (een voorbereid mens is gelukkiger als het eenmaal tijd is lijkt mij) DUS het is niet perse zo dat je het MOET weghalen als je die screenings laat doen hoor...
Wij hebben hier bewust niet voor gekozen ondanks dat het volledig vergoedt zou worden door de verzekering. Wij hadden als reden dat wij beiden nog jong zijn, al 2 gezonde kindjes hebben en geen "vreemde" dingen in de familie hebben. Hierdoor zou onze kansberekening hoe dan ook flink naar beneden gaan wat er weer voo rkan zorgen dat je een positive uitslag krijgt terwijl er wel degelijk wat aan de hand is. Toen bedachten we ons, watzouden we doen als het kindje down heeft? Dit was voor ons geen reden om het weg te laten halen. Waarom zou je dan een paar weken van ej zwangerschap in de zenuwen gaan zitten, eventuele extra controles uit laten voeren als het niet goed blijkt terwijl je al weet wat je gaat doen. Buiten dat, de verloskundige zei ook dathetgeen zekerheid geeft. Je kan een positieve uitslag hebben terwijl je kindje wel degelijk ziek is (dit door de kansberekening) Omdat dat bijons sowiezo wat lager uit zou vallen hebben we ervoor gekozen het niet te laten doen. Een nicht van mij koos er wel voor, ze was al wat ouder, kreeg een negatieve uitslag en allemaal extra testen, vruchtwaterpunctie enz. Hierdoor heeft ze erg lang in de zenuwen gezeten en heel wat weken in flinke spanning gezeten. Gelukkig bleek uiteindleijk alles goed maar toch..hel wat weken niet kunnen genieten.
Heel kort mijn verhaal: met 13 wkn nekplooimeting: 5,4 mm (behoorlijk verdikt) Kans 1 op 5 Down Met spoed naar Academisch ziekenhuis voor vlokkentest Veel verdriet, veel spanning na 1 week: goede uitslag, niets afwijkends gevonden Gyn: nog steeds kans op diverse afwijkingen, grootste risico = het hart 16 en 19 weken: uitgebreid echoscopisch onderzoek en alles was in orde Nu 32 weken onderweg: geen afwijkingen gevonden 1% meer kans op afwijkingen dan ieder ander Toch veel angst en verdriet gehad. Geen roze wolk Nu nog steeds angstig. Weet waar je aan begint. Ik wist dat namelijk niet en dat is nu heel jammerlijk Liefs, Fluwa
Hoi, Bedankt voor jullie reacties, wow Fluwa wat een verhaal! Een kindje met down zou voor mij niet direct reden zijn voor abortus, zware handicaps vind ik moeilijker voor te stellen. Ik ga denk ik toch in de 'valkuil'stappen de screening te doen in de hoop gerustgesteld te worden, of we dan voor het meer risicovolle vervolgonderzoek gaan hangt af van of de uitslag heel ongunstig is. Mijn man wil de onderzoeken ook graag, ik moet hem daarop nog wel even doorzagen want ik twijfel of hij kan wennen aan het idee van een kindje met syndroom van down. Zelf maak ik me wel een beetje zorgen over wat ik gelezen heb van mensen die de test niet hebben gedaan, een gehandicapt kind bleken te hebben en nu van de omgeving en overheden een beetje een 'eigen schuld'gevoel krijgen Je zal toch hulp nodig hebben, wat nu als je dat niet krijgt? groeten, vrouw27
Wow Fluwa, dat is inderdaad niet leuk. Ik heb deze middag om 16u de nekplooimeting, enerzijds zou ik het liever niet doen maar anderzijds denk ik dan, stel dat... Ik weet niet of ik het kindje zou weg laten halen maar als je het dan houd ben je voorbereid. Toch...ik ben nog jong, mijn vriend ook, geen afwijkingen in de familie...dus ik hoop op het beste.
Wij hebben bewust gekozen om deze testen niet te laten doen. Ik wilde eventueel wel de nekplooimeting doen maar ik wilde absoluut geen vruchtwaterpunctie of vlokkentest laten doen, omdat de kans op een miskraam aanwezig was. En aangezien ik al zolang bezig ben geweest om de 1e keer zwanger te raken wilde ik dat risico niet nemen. Heb dus ook van een nekplooimeting afgezien achteraf want ik wilde die stress er niet bij hebben mocht daar een negatieve uitslag uitkomen. Ik zou het toch niet weg laten halen als het kindje eventueel Down zou hebben. En nu bij deze zwangerschap weer bewust geen testen laten doen.
Wij gaan dinsdagochtend naar het UMCG voor de nekplooi meting. Vooralsnog geen gekke dingen in de familie, ben zelf 34, vriendlief 44. Vooral vriendlief wil de nekplooi meting doen, zelf weet ik nog niet wat ik zou doen, mocht het "fout" zijn.
Wij hebben ervoor gekozen om het niet te doen. Bij een slechte uitslag zit je helemaal in de stress, en misschien is er dan alsnog niets aan de hand. Ik zou zowiezo nooit een vlokkentest of vruchtwaterpunctie laten doen, vanwege de kans die dat geeft op een miskraam. Een bekende van mij deed een vruchtwaterpunctie vanwege slechte uitslag van de nekplooimeting. Zij kreeg daardoor een miskraam, en na onderzoek bleek het kindje verder niets te mankeren... Daarbij zou ik een kindje met Down niet laten weghalen. "Laten weghalen" klinkt lekker onschuldig, maar daar denk ik dus iets anders over. Dus als er iets mis is, vindt ik bij de geboorte vroeg genoeg om te weten. Ik hoef me daar niet geestelijk op voor te bereiden. 20-wekenecho hebben wij wel voor gekozen. Omdat daarbij gekeken wordt naar afwijkingen die, als je het van tevoren weet, beter te behandelen zijn. Dan moet je bijv in een academisch ziekenhuis bevallen en zijn daardoor de kansen voor het kindje beter.
Onze verloskundige zei ook dat als de uitslag goed is dit geen garantie is en als de uitslag niet goed is dat ook niet iets hoeft te betekenen. Dus ja.... dat vond ik een extrta reden het niet te doen. Ze gaf als voorbeeld iemanddie een goede uitslag had maar wel een kindje met down heeft gekregen. Ik vond het daardoor incl de andere argumenten die ik al eerder noemde niet handig dan nog een test uit te latenvoeren.