Ik heb geen idee. Ik vond het plaatsen al geen pretje, dus ik zag er al tegenop dat ie er ooit weer uit moest... Ik heb m er niet uit zien/ voelen komen, terwijl ik toch echt wel had verwacht dat dat iets is wat niet ongemerkt gebeurt. De enige opties die ik kan bedenken zijn: - óf hij zit nog ergens verstopt, waar de echo-apparatuur hem niet ziet - óf hij is tijdens een menstruatie eruit gezakt, in mijn menstruatiecup terechtgekomen en bij het verschonen daarvan in de wc geplonsd. Ik check namelijk niet wat daar allemaal uit komt, ik trek m eruit en kiep direct leeg, voordat ik m tevoorschijn haal een ga schoonspoelen. Maar hij was op geen enkele echo te zien. En onze zoon wel.
Ja niet perse de zwangerschap, maar wel een kindje. Of 2 eigenlijk. Een paar maanden voordat we voor nr 3 gingen was mn dochter (toen 4,5) volop aan het knutselen. Allemaal kadootjes aan het inpakken, voor haar zusje. Ook op school en bso werd er al uitgebreid verteld (en ik dus gefeliciteerd). Paar maanden later was ik dus in verwachting van mijn 2e dochter. Maar wat nog bijzonderder was (vond ik in ieder geval) is dat ze bij het knutselen zei: ja, ik krijg een zusje, ook nog een broertje, maar eerst een zusje. Terwijl ik toen zeker wist dat, als er überhaupt nog een nr3 zou komen, dat dat de laatste zou zijn. Ach ja, het leven zit vol verrassingen. Ik hoop dat jullie kindjes ook zulke ‘voorspellende gaven’ hebben haha.
Nu ik er zo over nadenk, Kleutermuis zei van de week dat hij een stapelbed wilde met drie bedden. Hij ging dan in de bovenste en zijn broertje en zusje in de ondersten. En gister onder het eten zei hij dat weer. Ik heb er verder niet over nagedacht maar hij zegt dat soort dingen nooit. En gister had ik een tuurtest op 10 dpo.
Als je er op gaat googlen zie je dat het vaker gebeurt dan je denkt. Altijd gedacht dat het een betrouwbare anticonceptie was. Maar als je denkt dat je beschermd bent en hij zit er überhaupt niet meer in....
Ja, mijn dochter zei het bij 1 van mijn miskramen en ook toen ik zwanger was van onze jongste dochter.
Klopt inderdaad. Van tevoren, voordat ik hem liet plaatsen, hoorde ik allemaal positieve verhalen. Geen hormonen, want daar reageerde ik nogal heftig op na de zwangerschap. Wel gewoon ongesteld, vond ik prima. En toch beschermd, zonder dat ik de komende jaren ergens aan hoefde te denken. Dochter kwam door de pil heen, en aangezien ik het zat was dat dat (of mensen het nou hardop zeggen of niet, je merkt het heus wel) werd gezien als 'mijn fout', dacht ik: mooi, spiraaltje erin, kan ik in elk geval niks vergeten. En hopsakee, daar was dus ineens weer een positieve test. En als je dan op internet zoekt, krijg je ineens allerlei soortgelijke verhalen. Echt, waarom vond ik die van tevoren niet?! Hierna is vriend aan de beurt, die laat zich steriliseren. Ik vertrouw nergens meer op.
Ik ben erg benieuwd naar de leeftijd van de kinderen die het voorspelde. Kan ik ook zoiets verwachten met mijn dochter van zes of zijn het vaak de wat jongere kinderen die het aanvoelen?