Jullie hebben het vast wel gehoord/gelezen. Was net uitgebreid op t.v.. Een vrouw van 83 heeft haar dochter met downsyndroom gedood en daarna geprobeerd zelfmoord te plegen. Volgens 1 van haar kleinkinderen had haar oma net een brief ontvangen waarin stond dat ze te oud geworden was om voor haar dochter, die ze zelf thuis verzorgde, te zorgen en zou die dus uit huis geplaatst moeten gaan worden. En daar hadden ze slechte ervaringen mee. Buurtbewoners zeiden dat ze altijd vol overgave voor de dochter had gezorgd. Ik vind het zo'n intens striest en aangrijpend verhaal! Confronterend ook, gezien mijn leeftijd (en zwangerschap).
Ik heb er niks over gehoord of zo maar het klinkt inderdaad wel erg triest. Waarom doet zo'n vrouw dat? Misschien hield ze wel zo veel van haar dochter dat ze haar niet naar een één of ander tehuis wilde brengen, maar was dit haar 'oplossing'. Erg hoor... Ben wel benieuwd op wat voor manier zo'n oude vrouw haar dochter om het leven heeft gebracht.
ik heb dit vaker gehoord... dat moeder voor hun kindjes met down, of andere verstandelijke beperking, dit als enige oplossing/uitweg zagen. Triest inderdaad, de hele situatie
Ik heb t vandaag ook gelezen. De vrouw zag dit inderdaad als enige uitweg, omdat de dochter in kwestie al eens eerder opgenomen was en daar schijnt ze misbruikt te zijn. Daarom was de moeder bang om haar kind weer te laten opnemen. Ze is overleden aan een overdosis slaappillen.
heel triest, sneu en zielig. praat het niet goed maar kan moedertje heel diep van binnen ergens wel begrijpen dan. goh, echt sneu
och.... die arme vrouw.... ik vind het moeilijk om er iets slechts over te zeggen... ik praat het niet goed... maar moet je bedenken hoeveel ze van haar dochter hield.... zoveel dat ze het zelfs op kon brengen om haat ter bescherming om het leven te brengen... klinkt heel achterlijk als ik het zo lees...... maar ik begrijp het wel.... vreselijk.... gr Jose
Oh, wijffie, goed om te horen dat ze aan een overdosis slaappillen is overleden. Dat vroeg ik me ook al af.
Tja dat maakt t een stuk 'milder' dan wat je tegenwoordig nogal s hoort he, de familiedrama's waar mensen worden neergestoken of geschoten..brr. Ik weet niet goed wat ik er van moet denken, ik kan t denk ik wel begrijpen, maar t kán natuurlijk niet he, deze keuze maken. Maar ik denk dat ik t wel kan snappen..denk ik...moeilijk.
Het is een vreselijke daad. Maar ik begrijp het wel.... Als moeder wil je het beste voor je kind en die dame dacht dat dit het beste was. Ze heeft haar gedragen en het leven geschonken en het weer afgenomen.
Wat onzettend triest! Ik denk dat (zelf) oud worden voor best wel veel ouders van een downertje een grote angst is. Tenminste, dat hoor ik wel vaak van ouders van kinderen die eigenlijk niet zelfstandig kunnen wonen. Want wat gebeurt er met je kind als je zelf te oud bent of overlijdt? Blijkbaar zijn er in Nederland nog niet voldoende (goede) mogelijkheden. Met al die woonvormen van tegenwoordig, zou je toch denken dat de ouderenzorg hier ook op inspringt. Bijvoorbeeld bejaardenwoningen waar een volwassen kind kan inwonen. Na het overlijden van de ouders, gaat de zorg gewoon over op het volwassen kind. Zodat die wel op een vertrouwde plek kan blijven. Maar ja, 't zal wel weer te duur zijn...
Ja, er is een hoop mis op het gebied van woonvormen. Zo mag een inwonend kind niet in een huurhuis blijven wonen als de ouders overlijden. Ik weet niet of dat overal zo is, maar dat geld in ieder geval voor A'dam. Dat is een enorme zorg voor ouders en de gehandicapte kinderen.