Kan niet eens uitleggen HOE ik me voel. ff in t kort, ik was donderdag bij mijn vader op de koffie en vraagt hij doodleuk ( voor de 1000ste x) waneer ben jij ook weer uitgerekend ? Dus ik 28 Juni. Ohja, we komen de 19e terug van vakantie dus dan is er niets aan de hand, want je eerste komt toch altijd minimaal een week te laat........ Nou weet ik ook heus wel dat de 19e een ruime week voor mijn bevallingsdatum is...maar ik vind t toch een rare gedachte. Tis nou niet zo dat mijn vader nooit op vakantie kan, hij is net vorige week terug gekomen, hij gaat altijd samen met zijn (lat)vriendin naar haar huis in spanje, en ze kunnen dus gaan waar en waneer ze willen. Maar om nou net uitgerekend in mijn laatste periode te gaan vind ik nogal uh....ja. vind t gewoon lullig, ik loop soms nu al best te krukken kwa gezondheid, en ondankt dat rijd ik hem ook altijd naar het ziekenhuis voor zijn hartcontrole. Misschien kan ik de laatste week ook wel wat extra hulp gebruiken....en dan is hij er niet... Moest t ff kwijdt. (misschien moet ik het hem vertellen en niet hier, maar weet nu al dat hij met een antwoord komt waar ik niets mee kan)
Uhm ja en hij toch ook een vriendin? Ik probeer ermee aan te geven dat als hij hulp nodig heeft,( ritje ziekenhuis) hij mij belt ipv haar, zo'n band hebben we.....maar andersom voelt ie nu toch even anders....
Eerlijk snap ik niet waar je je druk om maakt. *bloos* Je kant altijd eerder of later bevallen dan kan je vader dus je hele zwangerschap niet op vakantie?! Want wie weet beval je wel met 28 weken ( noem maar ff wat hoor haha ) Je bent de 28ste uitgerekend wie weet is je kindje er dan al een maand! Of 2 weken en wie weet ook wel helemaal niet. Zou hem lekker laten genieten van de vakantie en je druk maken na de 28ste
Gewoon btegen hem zeggen want hij ziet het duidelijk niet. Oh enne eerste kindjes kunnen ook gewoon eerder komen hoor
Ik zou aangeven dat je je er niet prettig bij voelt dat hij zover weg zit als jij bijna uitgerekend bent. Dan kan hij ermee doen wat hij wil. Hier met 37 weken bevallen van de eerste
Ik begrijp je heel goed. Ik zou me niet erg belangrijk gevonden voelen, je ouders horen er gewoon voor je te zijn in die laatste weken. Kan me niet voorstellen dat 1 van mijn ouders dat zouden doen, ze zouden zelf veel te bang zijn om Ye laat te zijn.
ik zou het aangeven als ik jou was. hier waren het schoon ouders die zoiets hadden van wij gaan onze vakantie niet verzetten want ze komt toch eerder. want dat was bij haar ook zo. mooi dat dochterlief tot 42 weken is blijven zitten en geboren in op de dag dat hun vertrokken zijn ze hebben haar dus ook pas gezien toen ze 14 dagen oud was.
Dat is jouw mening dan.. vooral bij een eerste zou ik niet weten waarom je ouders steeds standby zouden moeten staan? Zo enorm veel valt er toch niet te doen lijkt me.
Herkenbaar, mijn vader zou ook weggaan in het weekend van mijn uitgerekende datum. Ik was not amused en dan druk ik me nog zacht uit. Mijn vader zei ook dat hij wel later zou komen maar zag meteen aan me dat ik echt niet blij was.. Hij heeft het toen toch maar verplaatst, en raad eens? De kleine man kwam dus echt wel op de uitgerekende datum wat was mijn vader blij en ik ook! Dat hij toch niet weg was gegaan.
Ben het eens met Umm85, ik kan me er ook niet druk om maken. Als jij je er wel druk om maakt dan is het enige dat je kan doen het bespreekbaar maken ook al krijg je niet het antwoord waar je wat mee kan, dan weet hij het in ieder geval.
Maar dat vind ik eerlijk gezegd wat anders als ouders op de uitgerekende datum of daarna op vakantie gaan. Maar TS haar vader is 11 dagen voor de uitgerekende datum weer thuis...
Ik kan me voorstellen dat je er van baalt, ik zou het ook niet leuk vinden als dit bij mijn eerste kindje het geval was. Aan de andere kant komt het op me over dat jij het gevoel hebt dat de wereld vergaat... Zeer waarschijnlijk komt je kindje 'gewoon' rond de uitgerekende datum en is er niks aan de hand. Ik vraag me ook af waarmee je vader je moet helpen die een na laatste week? Het is echt niet zo dat als je 38/39 weken zwanger bent je niks mee kunt! Echt niet... Het zal allemaal niet meer zo makkelijk gaan maar je hebt toch ook een partner die je kan helpen. Het is zo te lezen ook je eerste kindje dus je hebt geen andere kindjes waarover je je druk moet maken en die geholpen moeten worden. Laat het allemaal een beetje los, het komt wel goed!
Ik snap helemaal hoe je je voelt! Toen ik zwanger was ging mijn vader week 37 t/m 40 op vakantie ("Joh, hij komt echt niet te vroeg, hoor, dat weet ik nu al") en mijn schoonouders week 39 t/m 41 ("Ach, anders zien we 'm iets later. Hij loopt vast niet weg"). Ik was furieus!!! Vond het zo respectloos naar ons toe: alsof ons kind helemaal niet belangrijk was ofzo. En ja, natuurlijk was het ook een beetje hormonen-ingegeven dat ik me daar zo kwaad om maakte, want nu achteraf denk ik ook "ze kunnen hem jaaaaaarenlang nog heel vaak zien. Die paar dagen.", maar op dat moment vond ik het echt niet tof
Iedereen weet dat de meeste kindjes 2 voor óf na de uitgerekende datum geborenworden. Dan wil je toch niet het risico lopen dat je er niet bij bent?
Zou me er niet zo druk om maken? Iemand die het niet belangrijk vind om in de buurt te zijn voor de bevalling zou ik ook niet belangrijk vinden. Lekker laten gaan. Mocht er onverhoopt toch wel iets zijn zou hij er binnen een dag weer kunnen zijn(mocht hij dat willen). Hij zit niet aan de andere kant van de wereld..
heb ook t idee dat deze vakantie planning uit de koker van zn vriendin komt, zij regelt altijd de tikets, alsof mijn vader de tekst bedenkt," de eerst komt altijd n week overtijd". Vind t gewoon beetje lullig, haar kinderen komen altijd op nr 1 en nu word mijn vader opa.....(ook stom van hem dat hij t laat gebeuren)
Ik zou me ook niet zo druk maken, snap wel dat je het vervelend vind dat je niet op hem kan rekenen terwijl hij dat wel op jou kan, maar om nou iemand niet op vakantie te willen laten gaan omdat jij MISSCHIEN wel een keer een lift of iets anders nodig hebt in de laatste weken vind ik wel een beetje ., tjah lullig En als ik naar mezelf kijk de laatste weken, dan zat ik op helemaal niemand te wachten , lekker coconnen en wachten op je baby.