Hoi, Onze klein, lief beestje van 11,5 jaar oud is vannacht overleden. Ik kan niet ophouden met huilen en zit mezelf gek te maken met 'had ik maar ingegrepen' gedachten. Hij had al last van lekkende hartkleppen en daar kreeg hij medicijnen voor. Hij was deze week alweer wat meer aan het hoesten en we hebben toen in samenspraak met de DA besloten zijn medicijnen voor de vochtafdrijving te verhogen. Gisteren ging het overdag nog redelijk, maar 's avonds raakte hij benauwd, weer meer hoesten, niet willen eten of drinken, niet willen liggen. Maar hij liep zelf nog van beneden naar boven en weer terug en liep hier en daar wel. Het gekke is, hij is zo een 1x per jaar zo ziek dat we elke keer weer dachten; het is gedaan met hem. Om een dag later weer helemaal erbovenop te zijn, spelen, druk, enthousiast etc. Hij is toen vaak veel zieker geweest dan dat hij gister was. Het was inmiddels na middernacht geweest en we zijn gaan slapen met de bedoeling om in de ochtend naar de DA te gaan. Mijn man is wel de hele nacht bij hem gebleven en het leek zelfs even beter te gaan weer, hij was gestopt met hoesten en hooguit nog wat benauwd, waarvan ik dacht dat het ook met het weer te maken had. Uiteindelijk heb ik hem toch levenloos aangetroffen op het vloerkleed vanmorgen. We zijn er echt kapot van (nog meer dat ik had verwacht) en ik maak mezelf gek met schuldgevoel. We hadden toch gewoon de spoedlijn moeten bellen, dan was hij er of nog geweest, of de DA had hem uit z'n lijden kunnen verlossen. Het idee dat hij wellicht is gestikt in het vocht in z'n longen (daar komt het hoesten vandaan), maakt me helemaal gek. We hebben veel voor hem gedaan. Bezoeken aan de dierenarts, al 2 jaar medicijnen..we hebben hem niet zomaar opgegeven. Maar man man man, dat schuldgevoel vreet me helemaal op. Ik krijg hem er niet mee terug, maar toch... Ik wil hier verder niks mee, maar wilde m'n verhaal hier eventjes kwijt.
Ach, wat naar. Zo’n beest kan zoveel voor je betekenen. Maar ik denk dat je niet meer had kunnen doen. Heel veel sterkte!
Ach veel sterkte! Geef jezelf niet de schuld, je hebt juist gehandeld, je had niet kunnen voorspellen dat dit zou gebeuren. Zo te lezen heeft hij een heel fijn en warm thuis gehad, omringt door een roedel die om hem gaf.
Wat verdrietig Een huisdier verliezen is heel naar. Als ik het zo lees waren jullie super lieve baasjes dus je moet je vooral niet schuldig voelen! Heel veel sterkte
Wat ontzettend naar! Heel veel sterkte! Waarschijnlijk heeft zijn hart het gewoon begeven. Zeker omdat het best snel gegaan is. Zijn hart en lijfje was op. Hij is lekker thuis in zijn eigen omgeving overleden en daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen! Je hebt het beste gewild en goed voor hem gezorgd tot het laatst!
Ah lieve schat, jij had niks meer kunnen doen dan je gedaan hebt. Je hebt hem ook een prachtig leven gegeven! Heel veel sterkte, zo verdrietig..
Bedankt voor jullie lieve reacties. We hebben er samen nog even over gesproken en mijn man gaf aan dat de hond de rest van de avond helemaal niet gehoest heeft en hij ook regelmatig is gaan liggen. Ze zijn zelfs nog even buiten geweest in de tuin. Dus wellicht was het inderdaad z'n hartje..daar hou ik me dan maar aan vast.
Ik wou inderdaad typen, wie weet is hij wel in zijn slaap overleden. Maar ik snap je helemaal hoor.. Echt ik denk dat als een van mijn diertjes zou overlijden ik wel een half jaar huilend in mijn bed kan liggen... (Ik ben mama, dus nee dat ga ik uiteraard niet doen) maar om aan te geven hoe vreselijk veel ik van ze houd. Ik heb ook niet een kind, maar wat harige kindertjes extra. Zo te horen kon jullie hondje zich geen betere baasjes wensen. Fijn om te horen dat jullie zo lief voor 'm waren. Heel veel sterkte met het verlies.
Heel veel sterkte!! Ik weet helaas heel goed hoe je je nu voelt, mijn hond is 2 weken geleden overleden aan (onder andere) lekkende hartklep. Vreselijk gemis is het Ik denk dat je hond, omringd door zo veel liefde en goede zorg een prachtig leven heeft gehad. Voel je vooral niet schuldig want dat is echt niet nodig.
Ach meid wat enorm rot. Het is afschuwelijk om je diertje te verliezen. Je hebt gedaan wat je kon om hem te helpen. Voel je niet schuldig hoor. Jij kunt er niets aan doen tenslotte. Ga je hem laten cremeren of geef je hem een mooi plekje ergens anders? Sterkte met het verlies. Het is wel je beste vriend waar het om gaat, daar mag je echt wel enorm verdrietig om zijn. Dikke knuffel xx