Ha allemaal, in mei is mijn 2 jarige zoon over gegaan naar een peuterbed, omdat hij zijn ledikant probeerde af te breken. Zich aan de rand opduwen, aan de rand vasthouden en dan op zijn bed springen. De rand vasthouden en heen en weer duwen. Het werd echt gevaarlijk dus hij moest over. Vanaf dat moment is het elk slaapje en elke avond een strijd om hem in bed te houden. Ik heb al van alles geprobeerd; avond na avond terugleggen zonder contact te maken, waar hij vervolgens een spel van maakt. De kamer beter verduisteren, maar dit had nul effect. af en toe erbij gaan liggen (dan gaat het wel goed, maar ik heb wel meer te doen) boos worden, lief blijven uitleggen dat mama in de andere kamer zit (woonkamer is aangrenzend) en dat hij mag roepen. het grootste gedeelte speelgoed plus afleidingen weggehaald omkopen negatief omkopen door te zeggen dat we iets niet gaan doen morgen als hij niet netjes in bed blijft. Met de huidige methode kan ik hem via een spiegel uit zijn bed zien komen (hij ziet mij ook zitten) en stuur ik hem elke keer in bed als hij eruit klimt. Dit werkt redelijk, maar soms kan het 1, a 2 uur duren voor blijft liggen. Zodra ik van mijn plek ga, klimt hij direct weer uit bed. Fase..fase.. dacht ik ook... maar afgelopen week zijn we naar een vakantiepark geweest waar hij weer in de reisledikant lag en toen sliep hij elke keer binnen 5 minuten, zonder gezeur! Ik snap wel dat zijn energielevel daar heel anders is, maar dat verklaard maar een gedeelte, niet alles. Ik ben geneigd hem in de reisledikant te gaan leggen, maar dat is geen langdurige oplossing. Wie heeft de gouden tip?? Bedankt voor het meedenken, alvast!
Als erbij gaan liggen werkt, dan lijkt me dat voor iedereen een prettigere en rustigere manier om te gaan slapen dan hem uren van op afstand weer in bed dirigeren. Waarschijnlijk moet hij even wennen aan die nieuwe plek. Waarom zou je hem niet begeleiden door een tijdje bij hem te blijven?
Ik zie staan 'speelgoed weggehaald'. Ik neem aan dat je het speelgoed in zijn kamer bedoelt waardoor hij uit bed komt. Maar misschien kun je hem juist wat speelgoed meegeven in zijn bed? Knuffels, boekjes, autootje ofzo. En dan zeggen dat hij daar mee mag spelen in zijn bed, dan valt hij vast een keer in slaap. Mijn zoontje slaapt npg in een ledikant samen met 20 knuffels en een paar badeendjes. 'S avonds 'speelt' en kletst hij echt nog wel ruim een uur voor hij in slaap valt, maar hij wordt daar wel rustig avn en roept ons dan ook niet ofzo. Op een gegeven moment valt hij vanzelf in slaap.
Ik zou ook bij hem gaan liggen als dat werkt, pak je gelijk zelf een rust momentje mee En misschien eens kijken naar zijn bedtijd, is hij moe genoeg? Hij moet waarschijnlijk wennen aan al die verkregen vrijheid.
Mijn dochter van 2 springt ook in haar bed, trekt aan de rand maar er is geen haar op mijn hoofd die denkt aan een groot bed. Ze doet dit trouwens alleen wanneer ze wakker is en niet altijd. Ik zou op marktplaats een goedkoop ledikant halen en hem die maar laten "afbreken". Wanneer hij op vakantie binnen 5 min slaapt zegt dat toch ook iets. En dat "afbreken" was hier ook een fase ze doet het nu namelijk amper nog.
Hoe lang slaapt hij in de middag nog? Als hij dan nog slaapt, zou ik dat slaapje gaan schrappen of inkorten. Als je erbij gaat liggen, hoe lang duurt het dan voor hij slaapt?
Ik zou er gewoon even bij gaan liggen.. ons zoontje is sinds een paar maand over naar een peuterbed (omdat we het ledikant nodig hebben). De eerste week steeds van bed af, uitgelegd dat hij een grote jongen is, en dat mama wel even bij hem blijft (liggen op de grond). Heeft een week geduurd, geen problemen meer gehad. Ook hielden wij de deur wel dicht zo dat hij niet van zijn kamer kon.. en dan zonder iets te zeggen naar binnen (naar een schreeuwend kind) en weer op bed gelegd.. kon heel lang door gaan maar de aanhouder wint. Al met al een week. Hij slaapt nu heerlijk op zn nieuwe bed
Bij gaan liggen werkt hier ook het beste. Dan slaapt hij heel snel en rustig in. Ik ga ook wel eens op de rand van het bed zitten, dan is hij ook rustig.
Ik zou er niet bij gaan liggen maar een stoel op zijn kamer zetten en daar op gaan zitten. Niks zeggen, kamer donker en gewoon zitten. Als die slaapt dan uit de kamer lopen. Hier ook een fase gehad dat wij op de kamer moesten blijven. Op een gegeven moment glipte ik de deur uit toen die nog niet sliep. Had niks in de gaten. Maar zijn kamer moet dan wel pikke donker zijn anders slaapt die niet. Dus hij zag me niet, moest heel stil zijn. Sowieso zou ik die spiegel weghalen. Dat lijdt alleen maar af want hij daagt je gewoon uit als hij jou ziet. Dus of op de kamer erbij blijven of aan de deur blijven staan en zo hem telkens zonder iets te zeggen er terug in leggen.
In het ledikant/reisbed terug en over een paar maanden weer proberen! Hij is duidelijk nog niet toen aan zoveel vrijheid.
Mijn zoontje kwam er in het begin ook vaak uit. Als ik flink deed mopperen ging het goed en na een tijdje kwam hij er niet meer uit. Mijn zoontje vind het wel heel fijn dat ik een klein lampje aan doe en hij heeft een zaklamp in bed en daar speelt ie vaak nog ff mee. Mijn jongste zoon is ook bijna 2 maar hem probeer ik zo lang mogelijk in het ledikant te houden want ik weet zeker dat hij er steeds uit zal gaan.
Mijn jongste deed dit ook, vond het geweldig leuk spelletje. Helaas klom zij uit haar ledikant en ook uit campingbedje, dus ik vond het gewoon niet veilig om haar in iets anders te leggen. Dus ik heb wel volgehouden met het grote bed. Dus eindeloos zonder iets te zeggen terug in bed gelegd en deur weer dicht gedaan (ze had een nachtlampje en knuffels in bed). Ik ging in de gang een boekje lezen en maakte het op die manier 'aangenaam' voor mezelf. In het begin duurde het vaak een uur voordat ze sliep, maar de aanhouder wint. Heeft wel een paar maanden geduurd. Ook toen ze ouder was kwam ze met enige regelmaat wel haar bed uit met 'smoesjes' (slokje water, voor tigste keer plassen e.d.). Het is voor haar belangrijk dat ze moe genoeg is (niet te vroeg in bed proberen te leggen...), dat ze voldoende tot rust gekomen is cq niet overprikkeld moet gaan slapen (uitgebreid rustgevend avondritueel, overdag letten op hoeveelheid prikkels en desnoods sturen naar meer ontspannen activiteiten). En geen beeldscherm vanaf 2-3 uur voor slapen gaan. En klinkt misschien suf, ik benoem tegenwoordig ook heel concreet wat ik van haar verwacht. Als ze haar laatste slokje water heeft gehad , zeg ik haar letterlijk: "En nu wil ik je niet meer zien of horen, je blijft in bedje liggen." Het is eigenlijk nog nooit voorgekomen dat ze na die woorden het bed nog uit klom , maar ik vrees dat dit op 2-jarige leeftijd nog niet gewerkt zou hebben...
Hier was ze ook twee toen ze over ging, en klom er ook regelmatig uit. Ik deed er niet zoveel aan waarschuwde een leer legde haar terug klom ze er weer uit jammer dan. Ze heeft in het begin dan ook geregeld op de grond geslapen... nu weet ze dat het bed lekkerder ligt dan de vloer. Na een maand ging het hier wel echt beter.
Ik denk vooral een methode kiezen en dit doorzetten. Maar snap ook dat je alles probeert hoor. Ik zou er persoonlijk niet naast gaan liggen. Natuurlijk is dat voor hem fijn maar zelf ben je er ook nog. Als ik de hele dag met mijn zoon bezig ben, was heel leuk is, ben ik ook moe en toe aan even alleen zitten. Misschien kan hij zelf aangeven of hij liever nog een tijdje in een ledikant ligt? Het kan nog een veilig gevoel geven wat hij nu mist.
Dames, excuses voor mijn late reactie, maar ondanks dat ik alles gelezen had, vergat ik te reageren, onder het mom: dat komt nog wel. Inmiddels gaat het iets beter. Ik ben inderdaad naast hem gaan liggen, maar als alleenstaande moeder die alles zelf doet en 4 lange dagen werkt, heb ik stiekem wel meer te doen dan 45 min naast een jongetje liggen die aan mijn neus trekt, op mn hoofd gaat zitten en totaal niet met slapen bezig is. Ik heb sijn bedje verzet naar een ruimere plek in de kamer, ipv in het door mij zo gewenste hoekje (ivm ruimte besparing). Ik heb de bedtijdroutine weer wat strakker aangetrokken en heb er een chill moment aan toegevoegd, wanneer ik daar zin in heb. Dan ga ik even bij hem liggen en hebben we het nog even over de dag. Echter, wanneer ik dit dagelijks doe, dan eist hij het en daar heb ik net even geen zin in. Ik moet heb nog met regelmaat terug naar bed sturen, maar het gaat als stukken beter. Inmiddels slaapt hij gemiddeld binnen een halfuur ipv 2 uur. Dank voor alle tips en adviezen!!
En dan maar wachten tot het fout gaat??..... Heb al 2 keer bij de dokterpost gezeten door dat ons kind uit bed is gedonderd Meid lekker bij gaan liggen als dat wel goed gaat Succes!
Onze jongste dochter ligt ook weer in haar ledikant. Ze heeft een hele tijd in een peuterbed geslapen en dat ging goed. Sinds een aantal maanden komt ze er tig keer uit dus weer terug in het ledikantje. Ze slaapt nu veel beter. Het peuterbed komt wel weer.