Zaterdagavond 30 augustus gingen mijn vriend en ik rond kwart over 11 naar bed. Ik had al die tijd nog geen harde buik of enig ander voorteken gehad van een bevalling. Rond 23:40 krijg ik een hele pijnlijke kramp in mijn onderbuik. Zo erg dat ik niet in bed kon blijven liggen en voorovergebogen aan het bed stond. Omdat bevallingen doorgaans natuurlijk niet gelijk zo pijnlijk beginnen had ik totaal ook niet het idee dat het een wee zou kunnen zijn. Ik dacht aan darmkrampen en ging dus maar naar de wc. Maar toen ik van de wc afkwam kreeg ik weer zo'n kramp. Ik dacht nog 'wat fijn, indalingsweeën' (het hoofdje was nog niet ingedaald). Maar al gauw kwam ik daar op terug omdat de weeën daar veel te pijnljik voor waren. Ik had ondertussen zo'n 4 weeën gehad die om de 2-3 minuten kwamen. Da's natuurlijk 10× niks! Maar ik wist instictief dat het wel heel rap ging. Ik ben onder de douche gaan staan om te kijken of het af zou zwakken. Dat deed het niet (verre van) dus ik heb Nick (mijn vriend) maar de opdracht gegeven om het ziekenhuis te bellen. Normaal mag dat pas als je een uur lang regelmatige weeën hebt om de 3 minuten (dan dat kan een aantal uren duren) dus ik heb maar tegen Nick gezegd dat hij moest zeggen dat ik al een uur bezig was. Ik was zo bang dat ze me niet wilden laten komen... Ik mocht naar het ziekenhuis toe. Onderweg nog een aantal heftige weeën gehad maar gelukkig waren we binnen 5 minuten in het ziekenhuis. Ik zei nog tegen Nick dat het best eens zou kunnen dat ik naar huis gestuurd zou worden omdat ik nog geen ontsluiting zou hebben. Haha, ik was nog steeds niet helemaal overtuigd dat ik echt aan het bevallen was. Bij aankomst op de verloskamers werd ik aan het CTG gelegd. De weeën waren ondertussen echt heel erg heftig geworden. Ik voelde ook een enorme druk van onderen. De gynaecoloog was nog niet aanwezig, die zou pas worden gebeld op het moment dat de verpleegkundige dacht dat het inderdaad echt op gang was. Voor mij was het ondertussen wel duidelijk, maar zij dacht echt dat ik een aanstelster was. Ze vroeg nogmaals hoe lang ik al bezig was (nog maar een uur op dat moment) en of ik dan toch maar geen pijnstilling wilde. Volgens haar zou ik het niet tot de 10 cm volhouden op deze manier... Ze dacht dat ik nog maar een centimetertje zou hebben oid. De CTG liet weeën zien. Het hartje deed het overigens weer prima! Geen extrasystolen. Dus ze belde de gynaecoloog maar op. Ondertussen kreeg ik toch al een behoorlijk drukgevoel en hoopte echt dat de beste man op tijd zou zijn... Om 01:45 werd ik dan eindelijk getoucheerd. Ik had het echt niet meer op dat moment. En wat bleek? 8 cm ontsluiting! Er werd een scalpelectrode ingebracht om de hartslag van de kleine wat beter te registreren. Hiervoor werden mijn vliezen ook gebroken. Vanaf toen kreeg ik heftige persdrang (waarschijnlijk had ik direct al 10 cm op dat moment) maar het hoofdje stond nog steeds te hoog. Ik moest de weeën dus wegzuchten. Ja, ze kunnen zoveel vertellen haha! Maar dat gaat dus echt niet als de drang zo heftig is. Ik heb Nick zn hand helemaal aan frut geknepen haha. De gynaecoloog was ondertussen trouwens gewoon weg gegaan. Ik voelde het hoofdje steeds dieper komen en het brandde enorm. De verpleegkundige bleef zeggen dat ik moest zuchten, maar ik voelde gewoon dat ons kindje eraan kwam. Ze keek eventjes onder de dekens (het was ondertussen 02:15 uur) en rende direct de gang op. Ze kwam terug met de gynaecoloog. Ik mocht meepersen, eindelijk! Ik geloof dat ik 3 persweeën heb gehad in totaal. Bij de 2e perswee maakte de gyn de verdovingsspuit klaar om een knip (epi) te zetten. Ik riep nog; 'alsjeblieft geen epi, ik wil niet!' hahaha. Hij heeft me toch verdoofd. Gelukkig was de knip niet nodig en ben ik na 6 minuten persen bevallen van een prachtige dochter om 02:25! Wat een geweldig en bijzonder moment was dat. Ineens lag daar ons kindje op mijn buik die je 9 maanden bij je hebt gedragen. En ook niet onbelangrijk, de pijn was gelijk weg! Febe huilde gelijk toen ze op mn borst werd gelegd. Ze deed het prima. Wat een opluchting! De placenta kwam ook binnen 3 minuten. Van tevoren had ik me enorm druk gemaakt over de placenta. Maar gelukkig waren alle zorgen voor niks. Helaas bleek ik toch ook wel ingescheurd dus moest ik nog gehecht worden. Maar ach, na zo'n bevalling is dat echt een fluitje van een cent Ik ben dus in 2,5 uur bevallen van mijn eerste kindje. Een echte stortbevalling dus! Mensen zeggen veel; ooh wat fijn! Maar naar mijn idee kan je beter een paar uurtjes extra over de ontsluiting doen. Ik heb in 2,5 uur heel veel voor mn kiezen gehad. Het besef dat ik bevallen was kwam ook echt heel laat. En die roes die je normaal krijgt als je gaat bevallen heb ik niet gehad. Daar had mijn lijf geen tijd voor Maar het cliché is echt waar: het is het allemaal waard! Als ik naar mijn kindje kijk zou ik het zó weer voor haar over doen als het nodig zou zijn...
hoi meid! ten eerste, van harte gefeliciteerd met je meisje! wat goed dat je op je eigen lichaam vertrouwde en toch op tijd naar het zh bent gegaan! (met een leugetje om bestwil ) Ik heb zo ongeveer hetzelfde meegemaakt, onze dochter was er 1 uur en drie kwartier na de eerste wee. Ben thuis bevallen en toen de vk eindelijk kwam had ik dus al volledige ontsluiting en al zeker een kwartier persdrang. Ze was dus echt net op tijd! Het is waar wat je zegt, iedereen zegt wow! zo'n bevalling wil ik ook maar je weet echt absoluut niet wat je overkomt! ik heb het nog steeds niet helemaal geplaatst en ben nu ook best bang voor de komende bevalling... Dus mijn tip aan jou is: praat er zo veel mogelijk over, om het een plekje te kunnen geven! en heerlijk genieten nu he! je hebt het supergoed gedaan! (waarom wilde hij je trouwens zo snel knippen? brrr... ik zou ook als de dood zijn als ik zo'n schaar richting mijn onderkantje zou zien gaan...)
Fijn dat alles zo goed gegaan is. Ik heb ook zo'n snelle eerste bevalling gehad. Om 9 uur een enorme hoeveel slijm, direct daarna begonnen de weeën. Om 11 uur kwam de verloskundige en had ik al 8 cm ontsluiting. Ik dacht toen zelf nog dat ik alleen maar hele erge oefenweeën had, haha. Om half 12 had ik volledige ontsluiting en na 3 kwartier is mijn zoontje geboren. Ik was wel helemaal in de war naderhand, het was 2 weken voor de uitgerekende datum en ik had hem gewoon echt nog niet verwacht. Maar alles is zo ontzettend makkelijk en soepel verlopen. Al tijdens de bevalling riep ik dat ik er zo nog wel 10 wilde. Ik ben nu weer zwanger en heb al afgesproken dat ik de verloskundige bij de eerste wee mag bellen, omdat ze zelf denkt dat de tweede nog sneller zal komen dan de eerste. Wat wel scheelt, denk ik, is dat ik thuis ben bevallen. Dat is heel wat rustiger dan wanneer je halsoverkop ineens naar het ziekenhuis moet met heftige weeën, zoals jij. De verloskundige was ook heel rustig, tussen de weeën door was het echt doodstil in mijn kamer. Dat is voor mij heel belangrijk geweest, daardoor herinner ik me mijn bevalling ook niet als iets heel chaotisch, terwijl het dat toch wel een beetje was. Bed was niet klaar, kraampakket was onvindbaar, man kwam pas thuis toen ik al bijna moest gaan persen..... Dus ook al komt de volgende nog sneller, we gaan het wel weer thuis doen, denk ik. Desnoods samen, haha, als de vk deze keer te laat komt.
he meid als eerste van harte gefeliciteerd met je dochter! en wbt je bevalling... ik kan je de hand schudden hier heeft mijn bevalling 3 uurtjes geduurd! en precies wat je zegt; ik besefte heel heel laat dat ik écht aan het bevallen was! het gaat zo ontzettend snel dat j het helemaal niet kan beseffen en je lichaam geen endorfine aanmaakt... maar goed ik heb het niet als negatief ervareb maar die opmerkingen van mensen; oh dat was makkelijker! KNAL grr zou ze het liefst meteen voor hun kop slaan! overigens vind ik het ook een minpunt van de voorlichtingen... nergens benadrukken ze dat dit ook kan! hier ook iemand die riep meteen na de bevalling... ik kan er zo best nog meer krijgen! en hier ook een waarbij de vk al gezegd heeft; mochten jullie er ooit nog een krijgen dan moet je bij de eerste zucht bellen! geniet van je meisje! {wil je mijn bevallingsverhaal lezen dan moet je even terug gaan naar maart 2007 daar heb ik geschreven over de bevalling van mijn dochter}
Gefelciteerd met je dochter. Ik heb ook n erg snelle 1e bevalling gehad, ik had 8cm in 1,5 uur tijd en kreeg dus ook een fijne weeen storm voor de kiezen, maar achteraf was ik eigelijk heel blij dat het zo snel is gegaan was ik er tenminste ook snel vanaf
ik ben inderdaad wel thuis bevallen omdat we niet meer naar het ziekenhuis konden toen de VK kwam, en dat vond ik ook wel fijn dat ik niet meer weg hoefde thuis terwijl ik van te voren dolgraag in het ziekenhuis wilde bevallen