Dames, Ik probeer er de humor in te houden, maar het is niet altijd even makkelijk. Na vele maanden proberen is het vrijplezier bij ons vaak ver te zoeken. Ik begrijp mijn hubby dus best als hij zegt dat hij er niet altijd met evenveel zin aan begint. Helaas is het bij ons zo dat we op bepaalde dagen MOETEN vrijen van de gyn. De tijd waarin we onder de lakens doken wanneer we er zin in hadden, of dat ik kon verzwijgen dat de groene dagen er aan kwamen, ligt al een poosje achter ons. Hubby weet prima wanneer hij nodig is, en hij WIL ook erg graag een baby (voor als jullie daar aan zouden twijfelen). Ik merk dat hoe langer we bezig zijn, hoe vaker hij te maken krijgt met pech onderweg. Ofwel kan hij de vlag niet hijsen als hij naar binnen wil komen, ofwel wordt de vlag naar beneden gehaald nog voor het vreugdeschot heeft weerklonken, en soms zakt de pudding zelfs in elkaar net als je denkt dat hij bijna klaar is. Het is natuurlijk niet leuk om een vrijpartij elke keer weer te moeten onderbreken om de boel manueel "recht te trekken", maar goed, uiteindelijk lukt het dan vaak wel. Niet altijd hoor, soms gebeurt het dat hij zo op het randje blijft hangen dat hij uiteindelijk een lozing krijgt met een slappe (ik wist zelfs niet dat dat kon!). Die eerste keer heb ik wel even gevloekt, maar ik weet natuurlijk dat het zijn schuld niet is. Soms is het sterker dan mezelf. Het zal vast wel allemaal in hun hoofd zitten, maar hoe ga ik hier best tactvol mee om (ik kan er bij mezelf écht wel boos om zijn omdat het weer eens niet lukt). Kan een seksuoloog of uroloog hier een hulp bij zijn? Of is dat net weer de verkeerde richting uit en zeg ik beter gewoon niets?
Hoe grappig geschreven zeg, ik moest er om lachen! Ik ken het wel hoor, mijn man heeft er ook soms last van, zelfs als ik aan de anticonceptie ben. Ik werk hem dan ook even manueel bij, zonder er iets over te zeggen. Soms lukt ook dat niet en dan zeg ik gewoon "zullen we morgen verder doen?". Dat lijkt me nog altijd beter dan kwetsende opmerkingen te maken, of te opperen dat er wat mis zou zijn (seksuoloog). Dat is niet altijd even eenvoudig, ook voor mij kan dat soms frustrerend zijn. Maar mannen zijn natuurlijk geen machines, soms lukt het, soms ook niet. Wij hebben het wel zo makkelijk natuurlijk, bij ons hoeft er helemaal niks recht te komen
Ik heb er verder geen verstand van maar ik zou zeker geen ‘hulp zoeken’ Er is heus niks mis met zn piemel, hij bezwijkt gewoon onder de druk, wat ik heel goed snap als je sex MOET hebben. Hij zal het ongetwijfeld zelf ook heel vervelend vinden. Als ik de man was in dit verhaal en mijn vrouw zou opperen dat ik hulp moest zoeken zou ik enorm gekwetst zin
Heeel herkenbaar. Ik was dit keer heel snel zwanger maar had afgesproken vlgd ronde zelf inseminatie pakketjes te kopen.. Dan is de stress een beetje weg en kan je t gezellig afmaken en toch gewoon goede kansen. Superonromantisch met eeb plastic spuit hahahaha naar was voor ons beide wel een optie
Haha je heb het wel leuk omschreven! Maar mannen ervaren die druk soms nog erger dan dat wij denken. Er stond zelfs poosje terug nog een artikel over in het AD! Wij zijn nu weer heel snel zwanger geraakt, maar zelfs nu ervaar de mn man die druk, want ze willen ook graag een kindje, en dan "moet" je toch eerst presteren. En nu het moeten er weer vanaf Is, heeft ie nergens last van. Dus ik neem aan dat er niks met je man mis Is, weet je man de dagen dat jullie het gezellig "moeten" hebben? Anders kan je dat misschien voor jezelf houden? Ik zoi niet naar iemand toe gaan, ik denk indd dat je je man daarmee kwetst. Heel veel succes!
Bij mijn man is dit gelukkig nooit een probleem geweest. Maar ik zou het juist volledig normaal vinden om hier hulp te bij zoeken. Want of je het nu wil of niet dit heeft natuurlijk ook weer extra impact op je relatie en dat geeft de mmm al genoeg. Ik zou dan zelf voor iemand kiezen die gespecialiseerd is in fertiliteits trajecten. Of je kunt het eens bij je gyn neerleggen, wie weet kan die jullie ook nog ergens mee helpen. Wat @Panter zegt werkt overigens ook heel goed. Mijn man kreeg het nog wel voor elkaar maar ons seks leven was wel dramatisch geworden. In de momenten dat we even een pauze namen vonden we elkaar echt weer terug. Maar ik weet natuurlijk niet of dat momenteel een optie voor je is.
Oei, dat klinkt als een gevalletje prestatie-angst! Dat jullie op bepaalde dagen "moeten", betekent niet dat hij die dagen enkel een zaaddispenser is. Dan snap ik dat zijn beste vriend dienst weigert. Natuurlijk is het doel bekend, maar een kind máák je samen. Met liefde. Met aandacht voor elkaar. Met rust. Let niet zoveel op zijn piemel en concentreer je niet op het klaarkomen. Dan wordt het alleen maar erger. Concentreer je op elkaar en neem de tijd om te genieten. Een massage met een goeie olie, een mooi lingeriesetje wil vaak helpen. Of overweeg eens een andere plek dan in bed. Bedenk: hoe meer opgewonden hij is, hoe beter het orgasme (=grotere kans).
Het is wat @mamalacht schrijft: de druk op mannen in de MM is nog 10x hoger dan die bij de vrouwen. Over hij wij ons voelen praten we vaak op het forum, maar hoe de mannen zich voelen, daar wordt weinig over geschreven (ook in de brochures die je van het ziekenhuis te lezen krijgt trouwens!). Maar het is niet alleen maar druk om zwanger te worden hoor. Al mijn vorige vriendjes hebben het af en toe wel eens gehad, gewoon erectieverlies zonder reden. Het hoort er gewoon bij. Even stoppen tot er weer terug actie mogelijk is: het is niet altijd leuk zo'n onderbreking, klopt, maar het is perfect normaal. Ze weten vaak zelf niet eens hoe het komt, maar ga dat nou niet vragen ("he, wat is er aan de hand?") want dan leg je er weer de nadruk op. Dat de vlag naar beneden gaat nét de seconde voor hij klaar is heb ik ook al enkele keren meegemaakt. Minder leuk voor mij dijen die daarna aan elkaar vastgeplakt zaten maar het kan dus best, een ejaculatie zonder erectie. Mijn tip: hou wat meer afstand tussen jullie klusavonden. Mannen komen makkelijker als er wat meer voorraad zaadjes aanwezig is!
Weet je wat nog vervelender is? Zo'n halfstijve vlaggestok die er dan altijd uitglipt. Echt he! Niet altijd! Ook het té hard willen bijvoorbeeld kan een rol spelen! Ik was ooit als tiener samen met een jongen die twee weken was opgenomen in het ziekenhuis. Toen hij thuiskwam hadden we een klein kwartiertje voor onszelf boven, hij had toen zoveel pijn van de stuwing beneden dat hij me smeekte om te vrijen. De zin was er in overvloed, maar de vlag ging voor geen centimeter de lucht in hoor.
Blij dat je het in ieder geval met nog een beetje humor kan schrijven. Tja wel herkenbaar ook hoor, hier werkt mister Willy gelukkig wel maar ook de baas van mister Willy heeft niet altijd zin door de medische sleur nu is hij niet echt een prater vanuit zn eigen gevoel, maar ik weet dat als hij toevallig een paar biertjes op heeft hij wel zn gevoel verteld en het voor hem ook wel door bijten is, het zien van mijn verdriet het nog steeds niet slagen van onze wens doet hem ook pijn. Dus misschien ook een biertje??? Proberen nee jokes aan de kant. Idd probeer eens een massage zodat die van te voren even ontspant, kaarsjes aan muziekje op. Werkt hier vaak wel als het niet vanuit zijn kant komt. Bedoel we zijn het er allemaal mee eens dat het moeten niet altijd de leuke momenten zijn, Mja we moeten hè! "Hangt de vlag uit als het eindelijk raak is" en gooit dan met alle liefde de chlomid/pregnyl in de prullenbak en de fik erin.... Mja tot die tijd geduld, af en toe man lief even vol gooien met biertjes zodat die zn gevoel ook eruit gooid. Dag 3 tm 7 medicatie in de mik mak bij me zelf stoppen, op dag 15/16 een spuit in die vetribbel op me buik jakkeren En maar zucht seks hebben...
Ik vind eigenlijk ook dat dit een wat onderbelicht onderwerp is. Veel koppels krijgen hiermee te maken maar je hoort er vaak niks van, terwijl het toch echt wel een struikelblok kan zijn. Ik heb ook al een paar keer bij mezelf gedacht: oh neen, niet nu! Soms zit ik zelf ook dicht bij het randje en wil het ECHT niet lukken. Volgende keer beter dan maar. Maar dat kan je natuurlijk minder over je hart krijgen als dit bij je partner gebeurt net op een groene dag...
Dit hadden wij ook precies! Dit kwam denk ik door de druk die er op de man is.Nu het zover is dat ik zwanger ben hijst de vlag weer vanzelf en klinkt het vreugdeschot op de goede tijden! Die druk kwam helaas ook door mij omdat ik heel snel zwanger wou zijn.Bij de mannen werkt dat anders dan bij ons.Ik zou geen professional erbij halen, het is een tijdelijk probleem denk ik.En het probleem ook niet groter laten worden door t er steeds over te hebben.