Nou, net controle gehad bij de verloskundige. Kindje is helemaal goed ingedaald dus dat is allemaal goed! Ze beweegt ook weer goed gelukkig na afgelopen week waarin we zo bezorgd waren door dat ziekenhuis bezoek (zoals jullie inmiddels weten). De verloskundige vroeg mij wel of ik altijd snel in paniek raak en of ik dan, als het kindje er is, niet het kindje in een cocon ga plaatsen, puur en alleen vanwege mijn schrik of paniekreactie?! Tja, ik ben heel gevoelig en zal best wat sneller in paniek raken nu ik zwanger ben door de zorg die je snel voelt, dat klopt maar als ik minder leven voel in mijn buik en ze vertellen mij in het ziekenhuis dat er een afwijking is, vervolgens bij een second opinion dat het allemaal goed is, daarna in het ziekenhuis waar ze de afwijking constateerde ook weer zeggen dat het goed is en ik dan afgelopen dinsdag weer minder leven voel...ja...hoe moet ik dan weten of het goed is of niet. Ik moet het wél signaleren, altijd maar ik moet ook vertrouwen op dat het goed is...ongeveer de meest moeilijke opdracht op dit moment voor mij! Sorry meiden maar ik moest even heel erg mijn hart luchten!
Nou zeg ! Zo had ik het ook even gezegd tegen die VK. Wat zou jij doen als ze je iets zeggen dat uiteindelijk niet waar is en al die dagen vol spanning .. is toch doodnormaal dat je in paniek was! Een belachelijke opmerking van de VK... En als zou je het kindje in een cocon steken na de bevalling. Het is jouw kindje ... Jeetje...
Ja, ik heb dus na dat super nare weekend vol zorgen en wel de bevestiging dat het goed was, afgelopen dinsdagmiddag weer gebeld omdat ik wéér minder leven voelde. Uiteindelijk was weer gewoon alles goed maar je moet altijd bellen als je je zorgen maakt of wat dan ook! Het is zoooooooooooooooooo lastig om de balans te vinden in wanneer moet je relativeren en wanneer moet je bellen! Ik heb ook benoemd dat ik niet wil dat ze denken dat ik mij aanstel ofzo en dat het puur komt door die verontrustende berichten van de arts- assistent, die worden echt niet zomaar weggenomen....ja en wanneer raak je snel in paniek he..wat is snel en wat niet..
ik lig in het zh.. vanaf vorige week al weeen.. maar zet steeds niet door.. slaap al 3,5 weken amper en zit er totaal doorheen. Neem daarbij een uk die amper van haar laat horen.. dus eerst naar de vk, echo was goed alleen erg rustig meisje voor haar doen. Dus door naar het zh. Daar aan de CTG gelegd, en werd ze ineens actief (ja dikke donder).. Maar werd dus ook mooi weeen geregistreerd (al voelt het nu voor mij meer aan als harde buiken dus voel geen verschil meer blijkbaar). Toen weer een echo gehad en met de kleine alles goed en loop voor op de groei. Toen in overleg besloten voor opname, krijg vanavond een spuit en een yabletje zodat ik iig kan slapen (hoop ik). Ook wou de vk in het ziekenhuis kijken pf ik al ontsluiting had.. want dan wou ze poging doen tot strippen.. helaas maar 1cm.. maar ze heeft wel wat geprobeerd want de buiken worden weer harder en down-under erg gevoelig.. morgenvroeg willen ze weer kijken, en hopelijk dan wel op min. 2cm en dan weer strippoging.. en anders maandag bij de vk weer.. mijn lichaam is op.. maar inleiden willen ze nog niet.. pfff
Jeetje zeg, heftig voor je!! Heel veel sterkte hoor! Hopelijk lukt het morgen met strippen en kunnen ze iets voor je betekenen! Heel naar als je lichaam helemaal op is en ze niet willen inleiden! Misschien dat ze het bij 38 weken wel willen proberen?! Sterkte meid!
nee beleid is ineens naar week 39 gegaan.. maar heb met 1 van de afdelinf gepraat en die snapte het niet want 3u is hoer normaliter de grens zei ze. en zoals ik er volgens haar uit zie, hadden ze me volgens haar gewoon moeten helpen.. lig overigens alleen op een kamer.. maar heb buiten de afdelingsassistente (voor een broodje en een glas thee), niemand meer gezien
Erg zo he de laatste loodjes ik ben er ook klaar mee slaap ook al weken slecht maar ook in ons ziekenhuis doen ze alles pas in de 39ste week of er moet wat ergs zijn anders doen ze niks eerder dit was bij mijn zoon 9 jaar geleden ook al zo trouwens.
@Springboon nog effe volhouden! Als die kleine straks maar goed ter wereld komt! Sowieso moet iedereen effe volhouden! Ben er ook klaar mee, slechte nachten, zere rug, moe enz. Toch alles voor die kleine! Straks zijn we er allemaal van af!
gisteravond een spuot gekregen en een morfine-tabletje zodat de combi versterkt zo worden.. door de harde buiken/weeen wel met regelmaat wakker geweest maar tussendoor wel diep geslapen. Gisteravond zat ik op bijna 2cm en ben gestript.. hele dag nu al krampen maar door de nawerking van de spuit en morfine voelt het niet zo heftig.. Maandag controle vk, en nieuwe poging tot strippen. Nu wel een beleid afgesproken en dat is wel fijn
@Springboon hoe voel je je nu? En mag ik vragen welk beleid hebben jullie afgesproken? Sorry lees nog regelmatig mee
ik ben donderdagavond gestript.. nu wel erg ronmelig (nog steeds) en meer deuk beneden van voor en achter en flink in de rug. Maandag weer poging tot strippen en advies van het zh was om het evt. eind volgende week weer te proberen. Anders weer terug en met 39 weken inleiden
Oh WoW dat is wel een stuk voorruit. Ik hoop dat alles vlotjes verloopt en dat je snel je kleine meid in je handen kan houden
ja nog 9 dagen.. klinkt ver weg . Maar het rommelt nu al voor dag 8.. dus ben er lichamelijk wel klaar mee.. slaap zo ontzettend weinig en slecht, en dan met mezelf even in de knoop momenteel (kan om alles huilen, of ineens uit het niets flippen). Heb zelfs verjaardag voor vanmiddag afgezegd, totaal geen zin in. moet dan mij stil houden, en mooi weer spelen terwijl ik het liefst niets meer wil momenteel.
Oke ja beetje gek. Veranderd er weer wat in hormonen op het einde ofzo? Eet en drink niet zoveel. Dat lijkt mij ook niet zo goed, maar ja. Effe doorzetten maar.
Ik het begin van de zwangerschap ben ik ook heel misselijk geweest. Dan denk je ik hoop niet dat dit de hele zwangerschap gaat duren. Gelukkig was dat niet zo. Maar nu weet je dat het in ieder geval geen maanden meer gaat duren dat scheelt een stuk. Het baby'tje laat niet lang meer op zich wachten
Oh @Springboon echt heel vervelend allemaal. Ik heb t ook zwaar maar nog niet zoals jij. Ik slaap slecht vanwege pijn in billen/heupen, dus ik moet continue van positie veranderen om het liggen een beetje dragelijk te maken en... naja...jullie kunnen je voorstellen dat omdraaien in bed ook niet bepaald soepel gaat. Verder continue druk van onder. Maar ik heb nog af en toe een oplevingsmomentje. Vanmorgen bijvoorbeeld heb ik me nog naar sporten (zo’n zwanger-bootcampje) gesleept en dat ging best goed. Dus...ik zing t nog wel ff uit.