Bedankt voor het opbeurende artikel @juulzon . We zitten nu in de wachtkamer, loopt al 25 minuten uit, das al wel een minpuntje... en ook bijzondere types hier in de wachtkamer, geen kinderen, maar wel bijzondere gevallen...
Nou even een kort verslagje, want moet zo weer weg: Het minpuntje van de wachttijd is weer goedgemaakt: Een fijn gesprek gehad en de arts maakte echt tijd voor ons en legde alles perfect uit en ook hoe hij tegen bepaalde zaken aankijkt, zonder af te doen aan de werkwijze van anderen. Hij was realistisch en meende dat onze kansen t.o.v. ons eerste zoontje inderdaad nu lager zijn. Maar wat gaan we doen: hij stelt een kort protocol voor (jeeeejj!!) en dan ook echt kort: dus pas op dag 3 beginnen met stimuleren en niks daar aan vooraf. Ik mag 300 eh (jeeeejjj!) spuiten. Hij stelt een mix voor van Gonal-F (225) en Menopur (75). Met de gedachte dat Gonal-F voor meer eicellen zal zorgen en de Menopur als ondersteuning en de kwaliteit. Gonal F alleen FSH en bevat geen LH en Menopur wel, die LH schijnt wel goed voor erbij te zijn. Dit was de meest gebruikelijke mix voor 'gevallen' zoals ik met laag AMH en verhoogd FSH. Mijn man stelde nog de vraag of we ook een hogere kans hadden op een kind met een handicap of Down o.i.d. gezien dat lage AMH. Maar daar had hij gelukkig wel een redelijk geruststellend antwoord op: mijn eicellen zijn zo oud als ik (35) en niet 45 ofzo, dus genetisch gezien zijn ze van kwaliteit van iemand van 35. Ik heb in elk geval een stuk minder eicellen nog op voorraad dan de gemiddelde vrouw van 35. Wel is de kans op een miskraam wat groter en is bevruchting moeilijker. Maar gelukkig is, als de zwangerschap goed is, de kans niet groter dan gemiddeld voor iemand van 35 op een kindje met Down of iets anders heftigs. Risico is er altijd natuurlijk... Zijn advies was om in Zwolle voor punctie en terugplaatsing te gaan. Hij vond het er niet op wijzen dat we in DD nou veel meer kans zouden maken, tenzij we er zelf een beter gevoel bij hadden. Hij heeft ons nog wat uitgelegd over de embryoscoop. Dat is dus dan het enige dat DD voor heeft op Zwolle, maar hij geeft ook aan dat nog steeds niet duidelijk is of dat nou zoveel meer kans geeft op een doorgaande zwangerschap. Maar hij vind het lab van Zwolle erg goed en ze hebben goede slagingspercentages, zeker beter dan in Groningen. Dus om het ons zelf niet direct te ingewikkeld te maken kiezen we in eerste instantie dan toch voor Zwolle. Mocht dit niet bevallen, dan kunnen we poging 3 nog in DD proberen. Ben vandaag net ongesteld geworden, maar vanaf mijn volgende menstruatie mag ik al beginnen! Dus over een maandje mag ik weer van start .
Ik ben ff hier aan het bijlezen... Eigenlijk moet ik al lang slapen maar toch wilde ik hier eerst ff op reageren... Mijn oudste is 'van eigen ei'... Nr 2 en 3 zijn dat niet. Maar ze voelen allemaal even vertrouwd, dierbaar en eigen. Ze zijn alle drie even veel van mij. Wilde ik toch ff vertellen... Als je een klein wondertje in je buik voelt groeien, aan je borst mag voeden en mag kroelen... Dan boeit het qua gevoel helemaal niets
Goed dat je dat hier nog even komt zeggen @maartje84 ! Was natuurlijk niet mijn bedoeling om iemand te veroordelen oid. Het was maar een gedachtegang van iemand die (nog) niet daadwerkelijk voor die keuze heeft gestaan. Ik ben blij dat het voor jullie inderdaad niets uitmaakt en ik geloof ook dat als je die keuze hebt gemaakt het inderdaad niet meer uitmaakt of je kind van eigen ei is of niet. Zoals ik al zei, ik heb er ook nooit serieus over na hoeven denken, dus was t gewoon iets wat ter plekke in mij omging en dat schreef ik op.
Oh het voelde ook niet als een veroordeling Ik wilde het enkel schrijven omdat de veronderstelling van anderen vaak is dat als je al een kindje hebt uit eigen ei hebt een kindje uit een ander ei anders zal voelen. Mensen zijn daar vaak bang voor. Ik zelf ben aan het einde van m'n zwangerschap ook wel wat ongerust geweest: wat nou als het anders zal gaan voelen...? Juist door dat mensen (anderen dus) denken/dachten/dat uitspraken dat dat misschien wel eens zo zou kunnen zijn bracht bij mij aan het einde van m'n zwangerschap een legioen aan onzekere gedachtes. Maar echt, eenmaal bevallen wist ik het zeker: ze zijn van mij mij en nog eens mij En even dierbaar! <3 Het is 1 van mijn allerbeste beslissingen ooit geweest om de ECD route te gaan bewandelen.
Joehoe! Waar is iedereen? Juul: nu ruim een week na tp, hou je het nog vol? Mijn duimen draaien hier op volle toeren hoor!
Joehoe!!! Juul, ik denk ook aan jou! Nog even over slagingspercentages (nav een eerder bericht), die zeggen mij niet zoveel. Ik weet bijvoorbeeld dat ze in Groningen IVF en ICSI in eigen cyclus doen. Dat wordt aangeboden aan vrouwen met een hoge slagingskans (probleem bij de man, zeg maar). Dan gaat automatisch je slagingspercentage van de reguliere IVF/ICSI omlaag. Want dat doen ze dan bij de minder kansrijke vrouwen. @ego: vanaf vandaag zou dr. S. er weer moeten zijn. Dus ik hoop dat we snel een gesprek kunnen hebben. Weet ik ook weer waar ik aan toe ben. Kreeg trouwens een dikke vette rekening uit Heerenveen: 630 euro voor 5 echo'tjes. Dus daar heb ik maar eens even achteraan gebeld. Voor dat geld kan ik beter zelf naar DD rijden ...
Haaai! Juul, denk aan je! Stiertje, dat is geen leuke rekening. Worden die echo's ook niet vergoed? Zelf weinig te melden. Geniet heerlijk van alles, mijn gezin, het regelmatige leven enz.
Schorpioen: Nope, helaas niet. Daarom kreeg ik ook de factuur, die krijg je anders nooit te zien omdat ie rechtstreeks naar de zorgverzekeraar gaat ...
@Stiertje73 : zegt mij ook niet zoveel, maar die eigen cyclus Ivf behandelingen worden wel apart van de landelijke cijfers bijgehouden hoor. Dat staat erbij. Je weet nooit wat er precies allemaal achter steekt. Maar ze zijn wel het enige ziekenhuis die al op dag 2 terugplaatst ipv op dag 3. Nou hebben wij bewezen dat dag 2 ook kan werken, maar zelf ben ik wel heel benieuwd hoe dag 3 bij ons zal uitpakken. Ennuh: ik moet toch ook een beetje extra vertrouwen hebben in onze nieuwe 'route' dus wat bemoedigende woorden waren ook wel leuk geweest... Balen van die dikke rekening. Lijkt me toch niet terecht dat je die zelf moet betalen?
Juul denk ook aan jou! 11 dpo toch? Pff de spanning stijgt... @Stiertje73 jemig wat een bedrag voor een paar echo's. Belachelijk! Goed dat je daar achteraan bent gegaan. @schorpioen79 heerlijk genieten van je gezin en de regelmaat. De nieuwe baan bevalt dus goed? @Pien15 klinkt als een heel fijn gesprek en goed plan. Weer bijna van start, spannend weer... @Sikki misschien toch nog... in ieder geval eerst evaluatie. Benieuwd wat daar wordt gezegd. Je bent regelmatig in mijn gedachten, gun het je zo dat je van die misschien toch nog aller allerlaatste poging zwanger mag worden.
@Pien15 O, sorry hoor, dat ik jou geen bemoedigende woorden heb toegesproken. Want die wens ik je uiteraard wel toe. Ik denk dat je het belangrijkste hebt gedaan: je hebt je hart/gevoel gevolgd. En dan zijn cijfers niet belangrijk. Wat ik bedoelde: waar je ook komt, proberen mensen altijd hun eigen toko zo goed mogelijk voor het voetlicht te brengen. Is het niet met cijfers, dan wel met andere dingen. Dus je moet gewoon je eigen keuze maken. Van die rekening is het wel balen ja. Ik wist uiteraard wel dat er nog een rekening zou komen, want als je alles zelf moet betalen, dan ook dit stukje. Maar dik 600 euro, pfoeh! Dat viel toch wel tegen.
@Stiertje73 : daar heb je ook helemaal gelijk in. Maar gelukkig was dat precies wat ze in Wolvega ook zeiden. Ze werken samen met Zwolle en Dusseldorf, en de enige reden om nu voor DD te kiezen zou wat deze arts betreft een 'gevoel' zijn. Ze hebben met beide ziekenhuizen even goede ervaring. De kliniek van Wolvega zelf heeft ook geen hoge slagingspercentages zei hij, ze hebben namelijk veel second opinions, gevallen zoals wij die over het algemeen al minder kans hebben. Maar ik kreeg bij hem wel de indruk dat hij meer vertrouwen had in het lab van Zwolle dan van Groningen, waarom precies weet ik niet. En mijn eigen gevoel over Groningen was al een tijdje wat minder (geen cryo's, 2 x wel cryo maar niet goed ontdooid), maar dat betekent natuurlijk nog niet dat het in Zwolle wel allemaal goed gaat. Kan ook gewoon ons 'probleem' zijn, dat neem je niet weg door ergens anders naar toe te gaan. Bovendien denk ik dat onze grootste winst (als die er gaat zijn) nu in het andere protocol en de hogere dosis medicijnen gaat zitten en niet zozeer in het lab. Enfin, genoeg over dat en ik snapte wel dat je het niet verkeerd bedoelde... O ja, je betaalde alles al zelf, dan is 600 er bovenop wel veel... Dure business hoor! Hoeveel was je in totaal kwijt als ik vragen mag? @schorpioen79 : fijn dat het goed gaat en je lekker geniet van jullie leventje zo, en je nieuwe regelmatige baan . @Saskia1984 : hoe voel je je? Je komt al in de buurt van het tweede trimester joh, dan ineens gaat het toch best snel, of niet?
Denk dat wij in totaal (exclusief de meeste medicijnen, want die had ik grotendeels gekregen!) zo'n € 5.000 euro kwijt zijn.
@Pien15 lief dat je het vraagt. Het gaat op zich goed. Heb alleen veel last van mijn bekken nu al dus moet wat aanpassen. Daar heb ik de grootste moeite mee haha, maar doe mijn best En natuurlijk nemen we het allemaal voor lief. Zit inderdaad inmiddels in het tweede trimester, voel ons meisje al aardig vaak en duidelijk bewegen dus dat geeft ook wat rust. Als de 20 weken echo dichterbij komt dan komen de zenuwen weer maar nu ben ik best relaxed. Over kosten... Wij waren voor onze vierde poging 6500 euro kwijt inclusief meds, reiskosten en hotel. Wat een geld hè. Wij hebben het geluk uit die poging twee keer een kindje te mogen krijgen en besef me heel goed dat we daarvoor echt in onze handjes mogen knijpen. En dan valt het financiële plaatje nog in het niet bij alle andere ellende, hoop, vrees en teleurstelling. Hoop dat Juulzon, Pien, Stiertje en ook lieve Sikki mogen volgen. Blijf voor jullie duimen.
@Stiertje73 : Wow dat is een flink bedrag zeg! Ik meende dat het ergens tussen de 3 en 4000 lag, maar het is dus nog erger... maar wat Saskia zegt: als je er een kindje voor terugkrijgt (of zelfs 2) dan vergeet je dat denk ik snel weer, maar ja, het is jullie helaas (nog) niet weer gelukt... Hopelijk lukt het de volgende keer wel! @Saskia1984 : fijn dat je momenteel relaxed bent! En fijn dat je je meisje al kunt voelen, dat is mooi op tijd . Wel jammer dat je al last van je bekken hebt. Hopelijk is dat wat vol te houden, want je moet nog ff!
En ineens weer even wat activiteit hier! Weer even lezen hoe het gaat.... @Pien15 , wat fijn dat je een goed gevoel aan het gesprek hebt overgehouden. Ik geloof wel in de mix die je nu gaat spuiten. De laatste keer bij het LUMC had ik 'stiekem' weer bijgespoten met Gonal en toen had ik wel 6 eicellen uit overigens 9 follikels. Dat er uiteindelijk 1 goede en 1 minder goed embryo overbleef, ligt vast aan mijn leeftijd en aangezien ik niet zwanger ben geworden... is ook al geen succesverhaal... maar, bedoel dat de combi voor mij wel meer eicellen opleverde. Hopelijk voor jou ook! En aangezien je een stukje jonger bent, misschien ook wel meer kansen...over een paar weken al starten! Maar misschien nog wel een zomerse selfie voor die tijd . En Zwolle, is dat voor jullie ook beter aan te rijden? Ik duim weer.... @Stiertje73 , tjonge jonge... dat is ook even een bittere pil zeg. Nog zo een flinke rekening... was het nu gelukt was het een iets ander verhaal, maar dit is wel wrang.... en natuurlijk weet je het ergens wel van tevoren en je kent je kansen, maar toch... en dan dus nog de evaluatie / vervolggesprek met dr S toch? Hoe staat jouw man erin? Alle kosten bij elkaar is het zo een grote investering... ik kan het me zo goed voorstellen dat je het nog wil proberen! Mocht ik nu als mega-wonder zwanger worden en blijven, mag jij alle meds die ik nog heb (of delen met Sikki ). Al denk ik dat die kans echt erg erg erg klein is... @schorpioen79, wat heerlijk dat alles zo goed gaat! Ook wel eens fijn, 'gewoon' kunnen genieten!! Dus geniet er maar van! En lief dat je blijft meeduimen voor ons allemaal! @Saskia1984, ja, wat gaat het snel zeg! Snap dat je alweer zenuwachtig bent voor de 20 weken echo. En wel heerlijk dat je meisje af en toe flinke trapt. Stelt weer gerust! Op naar een mooie echo over een maandje. En dan even een update hier. Weer even een lekkere lange meeleesupdate.... Afgelopen dagen erg druk geweest. Met in principe leuke dingen. Wat kennismakingsgesprekken gehad met oog op eventueel een andere functie, nog niets concreets hoor, zal een lange adem worden, maar toch. En daarnaast al een stukje eerder mijn verjaardag gevierd met 2x een bbq. Een keer voor de buren en 1 x voor de familie. Dat was vrijdag en zondag. Eigenlijk was het wel erg druk. Achteraf gezien kun je dat weer makkelijk zeggen... En mijn zwager en zijn vrouw en hun dochter van bijna 11 bleven ook nog slapen en ik had daar eigenlijk helemaal geen zin in. Ze zijn toch wat anders. Vriendelijk, aardig, maar heel stellig in alles wat ze zegt. Ze verkondigt haar mening ongevraagd en op zeer stellige wijze. Heus haar hart wel op de goede plek, maar ik merk dat het me energie kost om bij haar in de buurt te zijn. En ze drinkt vrij veel. Mijn zwager is wel een hele fijne vent en het nichtje, ach... een lieve meid, maar wel erg verwend. 'Dat lust ik niet' en 'dat vond ik echt smerig/goor', zegt ze gerust hardop, ook in een restaurant. Op zo een hele verwende toon. Zo eet ze het allerliefst frikandellen. Dus door mijn schoonfamilie worden er bij iedere verjaardag speciaal voor haar frikandellen gebakken of klaargemaakt. Mijn vriend had dus ook speciaal voor zijn nichtje 4 frikandellen gehaald. 2 voor het nichtje en 2 voor zijn moeder, die er ook van houdt. Maar wat krijg je dan? De andere kinderen zagen dit en wilde natuurlijk ook een frikandel, die er niet meer was. Uiteindelijk werd er een halve frikandel aan mijn dochtertje gegeven en de andere helft aan een ander nichtje. Dus het grote nichtje van 11 moest huilen omdat ze nog maar 1 frikandel had. Dus kreeg zij er weer 1 van mijn schoonmoeder, maar dat was weer niet goed. Echt, tegen dit soort dingen kan ik heel slecht. Dan staat er bij mij echt een ergernis-factor aan, maar voor de lieve goede vrede bemoei ik me er (met moeite) niet mee. Jullie kunnen je er misschien een voorstelling van maken. Tot overmaat van ramp maakte mijn aangeschoten schoonzus ook nog ruzie met me. Situatieschets: ze stond in de gang met mijn aangetrouwde nicht met wie ze het hartstikke goed kan vinden (ze klitten naast elkaar met roseetjes op bank buiten en gaan helemaal op in hun gesprek) en mijn aangetrouwde nicht liet haar haar nieuwe borst zien (ze heeft borstkanker gehad en na de amputatie heeft ze een prothese gekregen). Ik kwam toen net aanlopen, omdat ik zakjes met verse tomaten en reuze perziken voor iedereen had gemaakt, in de gang kwam leggen, zodat ze ze mee konden nemen. Dus mijn nichtje vraagt of ik het ook wil zien. Dat wilde ik wel en het was erg goed gelukt. Ik zie ook dat ik het erg mooi vond en dat het er ook mooi stevig en rond uitzag. Dat als ik ook zag hoe natuurlijk het eruit zag, ik bijna zelf een borstvergroting zou overwegen. Bij wijze van grapje dan! Zelf ben ik vrij tenger en eerder wat atletisch van figuur, dus zeker geen prominente borstpartij. Loop zomers als ik vrij ben het liefst met mijn bikini aan, met zo een touwtje in de nek, omdat ik dan zo een heerlijk 'vakantie-Ibiza' gevoel krijg. En dat had ik ook aan op het feestje zondag. Met een hemdje erover uiteraard! Maar dus zegt mijn schoonzus, dat dat niet eens een slecht idee is. En dat zegt ze ook serieus! Een grote C-cup ipv mijn b-tje. Maar, het zou ook zeker schelen als ik misschien eens een goede pushup bh zou dragen, dan zou het alwat meer lijken. Dus mijn aangetrouwde nichtje zegt nog: nou, ik weet niet of dat wel bij Juuls Ibiza-look en haar bouw zou passen hoor. Waarop schoonzus herhaalde dat een betere bh al flink zal schelen. Ik was een beetje ontdaan en vond het niet leuk hoe ze dit zo zei. Zelf ben ik best blij met mijn lijf, maar mijn tengere bouw is wel een onzekerheid van mij. Omdat mijn vriend vrij groot is (een beetje te dik geworden de laatste jaren...) en vind dat ik ook wel mag aankomen... maar nogmaals, ik ben wel tevreden met hoe ik ben en zou zeker geen serieuze borstvergroting overwegen. En dat zei ik weer. Dit keer ook stellig. (Even naar de volgende pagina)
Enfin, om een lang verhaal kort te maken, we hadden het er later over. En ze vond dat ik te gevoelig had gereageerd. Was het een dingetje voor mij? Mijn kleine borsten? Ik zei dat dit zeker niet het geval was en dat het een prima firmaatje is, wat bij mij past en waar ik probleemloos mee kan sporten. Maar dat het mij ging om hoe ze de dingen zei... en het ging feller.. en feller... en toen zei ze plots dat ze niet meer bleef slapen als het zo moest. Ze zouden wel naar huis gaan. En ze liep weg. Ging weer roken op de loungeset in de tuin. Bedden waren al opgemaakt (had hiervoor eerst de zolder moeten uitmesten... lees: 'de troep' (die geen troep is... oude kleertjes en speelgoed, bedje en matrasje, wiegje etc) is nu verplaatst naar de andere zolderkamer ) en mijn dochtertje had zich op haar manier ook op haar grote nicht verheugd. Ik voelde me zo machteloos. Het voelde zo... zo oneerlijk en ik was echt sprakeloos. Wat was er nu gebeurd? Voor mij was de hele gezelligheid weg. De tranen brandden in mijn ogen en ik voelde mijn keel pijnlijker worden. Ik liep naar mijn moeder en we liepen samen naar boven. Ik ademde helemaal kortaf, waarom gebeurde dit? Ik kon er met mijn pet niet bij...met moeite ging ik weer naar beneden, maar de lol was weg. Uiteindelijk bleven ze tot het laatst en ze kwam haar excuses aanbieden, maar wel met de nadruk dat ik te gevoelig had gereageerd en dat ze dat ook wel begreep, met de spanning op het werk en met mijn hormonen enzo. Ik voelde me weer boos worden en zei dat ik het lief vond dat ze sorry zei, maar dat ze maar even moest laten. Dat deed ze. Zei ze. Maar ondertussen... ging ze een hotel in de buurt bellen, want het was alweer klaar voor haar. Niemand begreep er wat van. Haar man niet, mijn vriend zei dat hij hoe dan ook achter me stond, hij wist ook dat zijn schoonzus teveel had gedronken. En het nichtje van 11 was ook een beetje boos op mij (?). Ik moest zo huilen. Vond het zo k*t allemaal. Uiteindelijk ben ik erachteraan gegaan en zijn ze toch gebleven. Wil geen familieruzies. En wilde voor mijn dochtertje ook dat haar grote nicht bleef, daar had ze zich op verheugd. Had ook de maandag vrij aangevraagd voor de opvang, omdat het plan was naar het strand te gaan. Schoonzus zei dat ze ons dan de volgende dag zouden trakteren op een etentje. En ze zijn blijven slapen. Heb zelf amper geslapen, misschien 3 uur? Was weer vroeg wakker. Grote nicht van 11 had in haar bed geplast (wat ik wel zielig vond voor haar) en ben maar naar de Spar in de buurt gefietst om verse croissantjes en verse jus en chocoladebroodjes te halen. Alles voor de goede sfeer... We zijn uiteindelijk naar het strand gegaan. En ik deed mijn best. Voor mijn dochtertje en de lieve goede vrede. Maar, zoals jullie al een beetje zullen aanvoelde / meevoelen, wat kostte het me een energie. 's Avonds zijn we al you van dat sushi gaan eten (lekker hoor, maar eigenlijk doen we dat zelf nooit, maar wilde schoonzus graag en zij trakteerde immers). Mijn vriend kwam ook, moe uit zijn werk. En was het gezellig? Eerlijk gezegd kan ik niet volmondig ja zeggen. Ik was bekaf toen ik thuis was. En mijn vriend ook. En toen hoorde ik ook nog dat hij gewoon de helft had betaald, terwijl ze ons uitgenodigd hadden (!). De slaap kwam pas weer diep in de nacht. En vanmorgen moest ik toch weer op tijd op om mijn dochtertje naar de opvang te brengen. In een vlaag van spontaniteit bedacht ik me: vandaag gaat toch niet mijn dag worden, laat ik maar eens kijken in hoeverre de Ovitrelle al uit mijn lijf is, pakte ik zonder verder na te denken even een testje wat ik toch nog had liggen. En eigenlijk slaat het nergens op, want de eerste Ovitrelle zette ik op woe 5 juli. Toen was vrijdag 7 juli de punctie. Maandag 10 juli de terugplaatsing van een dag 3 vierdelig B-kwaliteit embryootje en ook die dag een nieuwe Ovitrelle spuit. Dus logisch dat de test van vandaag - dag 11, maar slechts 8/9 dagen na de Ovitrelle, positief was. Ik moet ook gewoon niet eerder testen... slaat nergens op. Wie hou ik nu voor de gek? Tuurlijk, ik ga dan weer hopen op oplopende testen, maar laat ik eerlijk zijn. Het is valse hoop en ik hou mezelf gewoon voor de gek. En het is geldverspilling. Dus... vermoeide dagen. En om wat?! Kortom, moet mijn batterijtje weer even opladen. Maar jullie hebben weer een heel compleet verhaal met hoe het gaat . Soort van live-blogje maar dan anders... Mochten jullie geïnteresseerd in hoe de test 8 dagen na Ovitrelle eruit ziet, hoor ik het wel . En ik ga er vanuit dat ik misschien pas vrijdag weer een testje waag. Ga er vanuit dat de test dan Omo is of een tuurstreep heeft en dan weet ik dat ons viercellig embryootje het niet gered heeft. Dat zegt namelijk heel mijn gevoel. En mijn emotionele reacties op mijn schoonzus zijn vast een voorteken van mijn PMS... Fijne avond lieve allemaal! X
Jemig Juul, wat een ellende met je schoonzus zeg... bah! O, ik zou daar ook echt om moeten huilen. Dat is enorm energievretend en bovenal niet eerlijk Het is gelukkig weer achter de rug nu, maar leuk is anders. Ik ben wel benieuwd naar je testje ja
Och jeetje @juulzon , wat een toestand met je schoonzus! Ik kan me er alles bij voorstellen en wat dat met je doet. Heel jammer dat je weekend zoveel energie gekost heeft op een vervelende manier . Respect dat je het nog zo hebt kunnen doen en de boel bij elkaar hebt weten te houden, weet niet of mij dat gelukt was... En natuurlijk ben ik ook benieuwd naar je test! Al weet ik ook dat het nog niet zoveel zeggen kan .