Nog niet zwanger. Maar zoals ik er nu over denk wil ik het geslacht niet weten. Ik vind het allemaal zo bepalend: het al geslacht al weten en gericht shoppen. Brrr heb zo hekel aan j/blauw en m/roze. En dan al een naam hebben zonder dat je het kindje écht kent. Laat het kindje eerst maar komen en er zijn. Dan kijken wat het geslacht is en wat de naam zal zijn. De babykamer wordt rood, wit en grijs met een vleugje nijntje en sterren. En ik heb 3 leuke jongensnamen en 3 leuke meisjesnamen inclusief een 2de en 3de naam.
Wij wilden het bij beide niet weten. Bij de oudste mochten we zelf kijken wat het was na de geboorte, dat was wel een speciaal moment. Bij de jongste ging dat helaas niet door een moeizame bevalling en een dochter met opstart problemen. Beide keren was het wel een meisje voor mijn gevoel, meisjesnamen hadden we beide keren ook heel snel en jongensnaam niet. Omgeving had wel vaak zoiets van jullie weten het wel ed maar goed.
Mijn vriend wilde het absoluut niet weten haha, maar ik was zo ontzettend nieuwschierig.. Ik vind het fijn te weten wat ik bij me draag. Dat is ook het enige want verder weet ik al zo weinig van dat hummeltje in me buik. Nu kan ik me mentaal voorbereiden haha!
Bij de oudste twee wisten we het niet en vond ik echt super. De oudste had ik wel een gevoel dat het een jongen zou wezen en klopte. Nummer twee dacht ik ook een jongen maar was een meisje hihi Bij de derde wilden we het wel weten ivm de kamerinrichting. Moest nogal wat gebeuren in huis en ik wilde niet na een paar jaren weer opnieuw moeten inrichten. Was ook heel leuk en we maakten er ook geen geheim van maar het niet weten vond ik toch specialer.
Wij wisten het bij onze dochter niet en wachten nu ook weer in spanning af wat het geslacht zal zijn. Ik vind het heel bijzonder om het niet te weten. Bij onze dochter heb ik veel getwijfeld over het geslacht. Ik had echt geen idee. Nu heb ik van al vrij vroeg het idee dat het een meisje is. Bijna iedereen in mijn omgeving denkt een jongetje. We moeten nog heel even geduld hebben en dan weten we het. Onze dochter heeft trouwens een hele mooie theorie: de baby is een meisje en ze krijgt een broertje
Wij wisten het de eerste keer wel en de vorige keer en nu niet. Maar dat is voornamelijk mijn keuze. Ik vind het reuze bijzonder en natuurlijk ben ik reuze nieuwsgierig, maar dat maakt het leuk. Ik vind het dus zeker leuker om het niet te weten!! Ooit zei iemand de eerste keer was je zwanger en de andere keren in verwachting...
Twee keer niet geweten, vonden wij superleuk. Vooral de normale bevalling (de eerste was een keizersnede). Ik was helemaal niet zo bezig met wat het was alleen met dat het eindelijk voorbij was. Dolgelukkig toen het opnieuw een jongen bleek.
Wij hebben ervoor gekozen om het niet te willen weten. Mijn vriend wilde in eerste instantie het wel en ik niet. Toen evt bedacht dat mijn vriend het zou weten en ik niet maar dat vond mijn vriend niets. Dus tot de geboorte gewacht. En het moment dat de baby wordt geboren en ze zeggen wat het is : echt geweldig
Ik zit er eigenlijk nog steeds over in dubio. Ben eigenlijk heel nieuwsgierig en zou het graag willen weten. Want unisex kleertjes vind ik eigenlijk niet leuk en een naam uitzoeken is bij ons echt een drama vanwege totaal andere smaak. Maar de verrassing lijkt me zo leuk bij de bevalling!
Zo leuk om al jullie ervaringen en ideeën hierover te lezen, bedankt! De redenen om het wel van tevoren al te weten gaan voor ons niet op. Ik hoef niet zo nodig een roze of blauw kamertje en bovendien slaapt de baby toch voorlopig bij ons. Qua kleertjes vind ik dat er ook veel leuke unisex kleertjes zijn en na de geboorte kun je makkelijk snel wat bij bestellen. Zowel een jongens- als een meisjesnaam hebben we ook al. Kan me voorstellen dat als je als stel moeite hebt met een naam te verzinnen die je allebei mooi vindt, het 't een stuk makkelijker maakt als je alleen een naam voor ofwel een jongen ofwel voor een meisje hoeft te bedenken. Maar dat is bij ons dus niet het geval. De enige reden om niet te wachten zou dus zijn dat ik niet zo lang mijn nieuwsgierigheid kan bedwingen haha Maar als ik jullie verhalen zo lees denk ik toch dat ik echt wil wachten en mijn man is daar wel oke mee. Het zal ook ons laatste kindje zijn dus de laatste mogelijkheid om het nog op die manier te ervaren.
Waarschijnlijk blijft het bij ons ook een verrassing tot de geboorte. Vorige keer wisten we het wel, omdat ik het graag wilde weten. Nu vindt man dat we het deze keer niet hoeven te weten, omdat ik de vorige keer mijn zin heb gekregen Aan de ene kant lijkt het me zo ontzetten bijzonder om er tijdens de bevalling achter te komen, maar weet niet of mijn nieuwsgierigheid het gaat winnen
Wij weten het deze keer niet, vorige twee keer wel . Leek me bijzonder om een keer mee te maken. We hebben alleen een echo met 9 weken gehad, dus de verrassing houden is niet zo moeilijk .
hier bij alle 3 de dames van te voren niet geweten wat het zou zijn. wouden het allebei niet weten, mocht ik nu wel weer zwanger worden zou ik het nog niet weten. aangezien ik al een geplande keizersnee zou krijgen dan weet je bijna alles al op gewicht na, een verrassing zou dus dan leuker zijn..
Bij de oudste wisten we het niet, want toendertijd had je alleen de termijn echo en waren pretecho's lang niet zo "in" als nu. Mijn gevoel zei een jongen en had ook gelijk. Het was leuk om het niet te weten, maar ik ben iemand die onrustig wordt van het niet weten dus dat had ik wel. Bij de andere 4 wisten we het wel en vond de geboorte niet minder spannend omdat we al wisten wat het was. Nu twijfel ik, al denk ik niet dat we een geslachtsbepaling laten doen deze keer, maar met de 20 weken echo het geslacht te weten zullen komen. Waarschijnlijk willen we dan voor de kinderen een taart laten maken en die aan laten snijden zodat hun dan weten of ze een broertje of zusje krijgen.
Vorige keer wisten we het niet. Gevoel zei een jongen, en dat was het ook. Ik had veel zin in de verrassing maar helaas kwam er zoveel kijken bij zijn geboorte (te vroeg, stuit, keizersnee, afwijking ontdekt, couveuse, alles dr op en dr aan) Daarom krijgen we deze zwangerschap over 1,5 week wel het geslacht te horen. Omdat er veel onzeker is over de bevalling (grote kans op herhaling) wil ik die verrassing nu al. Ik kijk er namelijk erg naar uit om het te weten! Wat sowieso makkelijk is: maar 1 naam en 1 geboortekaartje uitzoeken! Vooral op de jongensnaam hebben we vorige keer flink staan zweten, gelukkig niet voor niks. Maar als het nu een meisje blijkt te zijn, zijn we snel klaar met namen bedenken.
Wij wisten het beide keren niet Bij mijn dochter dachten we echt dat het een jongen zou zijn. Iedereen om ons heen dacht dat ook. Toen ze geboren werd mocht ik zelf kijken of we een zoon of dochter hadden gekregen. Ik was echt mega verbaasd dat ze geen piemeltje had Bij mijn zoon dacht ik weer dat het een jongen werd en dit x had ik wel gelijk Het moment dat je erachter komt bij de bevalling wat het geslacht is is zo magisch. Bij een evt 3e wil ik het weer niet weten.
Wij wisten het bij beide zwangerschappen niet. We hadden ook beide dat we toegevoegde niet zagen in het voor bevalling te weten. Het blijft toch abstract en bij allebei zou ik hebben, oh leuk. Vond juist leuk om die verrassing te hebben als je daarna ook echt je baby ziet.
Wij kiezen en kozen ervoor het niet te weten. Bij mijn zoon had ik het gevoel dat het een jongen was. Dit klopte. Het is zo'n bijzonder moment, wanneer het kindje geboren wordt, dan te horen of kijken of het een jongen of meisje is! Als ik nu een gok moet doen zou ik zeggen dat dit een meisje is. Maar ik weet het niet, we zullen zien! Wbt nieuwsgierigheid... Natuurlijk ben ik wel nieuwsgierig, maar we maken aan t begin van de zwangerschap bewust een keuze en ik heb helemaal niet de drang het dan toch te weten te komen. Zou het ook heel jammer vonden het dan toch op voorhand te weten.
Bij onze 1e wisten we het niet, wat super leuk was. We dachten allebei een jongen: nou ja, niet dus Nu bij de 2e weten we het wel, maar we vinden er allebei niet heel veel aan nu we dat weten. In principe weet je nu alles al voordat het kindje er uberhaupt is, en dit was ook de reden dat we het bij onze eerste niet wilde weten. Helaas dachten we nu dat we om praktische redenen (wel of geen nieuwe kleertjes) we het wel wilde weten.. Mocht er ooit nog een 3e komen: dan kiezen we voor het niet willen weten.
Wij wisten het ook niet. Onze zoon lag toch zeker al een paar minuten op mijn buik toen ik vroeg "wat is het eigenlijk"? Waarop de verloskundige zei: "Het is jouw kindje, kijk zelf maar!" Het is heel speciaal om er samen achter te komen of je een jongen of een meisje hebt gekregen. Geef wel heel goed aan bij de 20 wk. echo dat je het niet wilt weten, dan houden ze daar rekening mee (is overigens geen garantie, soms is het gewoonweg niet te missen). Op mijn zwangerschapsgroep wist wel bijna iedereen het geslacht van hun kindje. Toen vond ik het wel eens lastig om zelf niets te weten. Qua kleding is het ook prima te doen. Ik had hier 3 stel neutrale kleren, en een dag na zijn geboorte waren er al genoeg jongenskleertjes in mt. 50. Ik had aan een aantal mensen gevraagd of ze even wat kleertjes voor hem wilden halen, en zo was het snel geregeld.