Hoi allemaal, Kweet niet waar ik dit moet plaatsen...maar ik zit een beetje met een dilemma. Ik ben vandaag 38 weken zwanger en heb vanmiddag om kwart voor 5 een gesprek op school. Ik ben bezig met afstuderen en heb daarover een voortgangsgesprek. Dit gesprek is belangrijk, omdat ik eerder niet verder mag / kan. Ik doe dit gesprek samen met m´n afstudeermaatje/vriendin. Nu zal ik na dit gesprek voorlopig weinig tijd meer besteden aan mn afstuderen vanwege de bevalling, kraamtijd enz. Maar mn vriendin kan dan ondertussen alvast verder. Nu sneeuwt het vandaag natuurlijk hard, en ziet er ook niet naar uit dat het droog wordt. Ik zou rond 12 uur de weg op gaan, met mijn oudste zoontje, om die bij mn ouders op bed te leggen voor zn middagslaapje. Dan hoef ik niet zo te stressen als hij pas laat wakker wordt of het druk is op de weg ofzo. Ik ben dan al heel vlakbij mn school als ik daar ben. Vorig jaar heb ik met de gladheid een slippartij gehad, en ben nu dus echt superbang! Vorig jaar heb ik ook 3 weken geen auto gereden vanwege de gladheid, en nu zou ik de auto ook het liefste laten staan. Maarja... Net op nu.nl zag ik staan dat het op sommige plekken glad is, vooral af en opritten. (daar heb ik slippartij gehad ook) en ook dat er kettingbotsingen geweest waren vanmorgen. Ik vind dit dus helemaal niks. Zeker niet omdat ik dus hoogzwanger ben!!! Stel dat er wat gebeurd.... Wat zouden jullie doen als je mij bent? Ik kan evt ook mijn zoontje thuis zn middagslaapje laten doen en het daarna weer aankijken en dan dus als een gek naar mn ouders voor oppas en daarna naar school. Tegen die tijd zijn de wegen misschien beter begaanbaar?! Dat is ook nog een optie... Maar wat zouden jullie dus doen? Sowieso WEL gaan, sowieso NIET gaan of...? Ik hoor het graag. Oja, school is zo´n 40 km rijden voor mij, dus stel dat ik opeens weeen krijg ook ver van huis! En ben alleen dus niemand kan het stuur van mij overnemen ofzo....
Hoi Meid, je verhaal greep m'n blik! nog nooit in een soortgelijke situatie gezeten, maar ik zou wel gaan, maar ga aub niet alleen! kan je vader je niet vergezellen? of je moeder? je vriendin? ook met uitglijden kan iemand je dan opvangen/helpen, dan kan er 1 iemand bij je zoontje blijven..? xxx
Het is natuurlijk wel lullig voor je afstudeermaatje/vriendin maar ik zou niet gaan. Heb je haar al gesproken over je dilemma?
in jouw geval zou ik ook niet gaan hoor! je eigen gezondheid en die van je kindje gaat zekers voor nu. En het is zo raar weer.....
Ik heb haar vanmorgen verteld dat ik NIET de weg op ga als ik het niet zie zitten. Zij weet ook dat ik vorig jaar een slippartij gehad heb en zijzelf heeft het vorig jaar ook meegemaakt. Dus ze weet heel goed hoe het is... Maar ze reageerde alleen van: de wegen zijn goed en het komt heus wel goed joh! Zij wil denk ik echt dat ik de weg opga... Logisch ook, dan kunnen we verder! Maar het moet wel verantwoordelijk blijven natuurlijk!!! De eerste 30 km moet ik sowieso alleen. Dan ben ik bij mn ouders en vanaf daar zou mn moeder bijv. wel mee kunnen gaan. Maar dan is het nog maar 10 km. Dus het is zo lastig wat ik nou moet doen... Mn moeder en man vinden het allebei helemaal niks. Onverantwoordelijk ook. Maar ze begrijpen wel dat het lullig is voor mn vriendin. Ik ga zo mn moeder maar even bellen. Zij moest vanmorgen ook even de weg op, kijken of het meeviel ja of nee. Maarja...met zenuwen rijd ik toch wel!!!
Eerlijk gezegd....kom ik toch terug op mn verhaal Ik lees het net nog eens, en eigenlijk is het belachelijk om als hoogzwangere met dit weer naar buiten te gaan.... dat zou school toch wel kunnen begrijpen, en je vriendin, toch?? Nja, moeilijk. Als je wil gaan, zou ik in elk geval iemand meenemen! Wow, niet eens m'n eigen situatie, en ik twijfel al, haha! xxx
Het maakt het extra lastig omdat ik bijv. de afspraak wel naar volgende week zou kunnen verzetten maar je weet gewoon niet hoe ik me tegen die tijd voel. Voor hetzelfde geld ben ik al bevallen dan....en hoe verder de zwangerschap vordert, hoe minder slim het is om alleen zo´n eind te gaan rijden natuurlijk! Ver weg bij huis vandaan... Mn vriendin kan zich nooit zo goed inleven in iemand. Zij zou koste wat het koste toch naar school gegaan zijn bijv. Zij begreep bijv. ook niet toen ik net zwanger was en vreselijk aan het overgeven was, ik een verjaardag af zei ofzo. Dan vind ze dat ik me aanstel... Maar dat doe ik nu toch niet of vinden jullie van wel?
Hmm das idd een behoorlijk dilemma. Van de ene kant snap ik jou heel goed, (vorige winter met die sneeuw, is ook mijn dochter geboren) ik snap je vriendin ook wel. Toch zou ik wel gaan. Is het misschien een optie om je ouders te vragen naar jou te komen? Dan kunnen ze bij jou thuis op je kindje passen, en kan je pa OF je ma met je mee onderweg naar school..... Moeilijk hoor, succes met je keuze!
ja, het is ook van de gekken om er als hoogzwangere met dit weer door te gaan...sowieso al op de stoep. je kunt ook uitglijden.... Ik had aan mijn afstudeerbegeleider al een gesprek aangevraagd voor 2 weken terug, maar elke keer kon zij niet of reageerde ze laat. Dus door haar schuld eigenlijk, kunnen we nu pas dat gesprek hebben. Dus ben heel blij dat het eindelijk door kan gaan, maarja dit is ook zo wat!! Tis een heel apart mens, en mn vriendin kan zich ook niet goed inleven, dus ben bang dat als ik het afzeg, 2 niet begrijpende reacties zal krijgen....al moet ik het daarvoor natuurlijk niet laten!! Maar kdenk wel dat mn vriendin vreselijk baalt....kan het me wel voorstellen, maar ik weet wel dat als ZIJ 38 weken zwanger geweest was, ik haar nooit had laten gaan met dit weer! Dan maar een week later ofzo!
Ik zou gewoon gaan, het is echt goed te doen. Rustig rijden en de grote wegen zijn echt al goed begaandbaar. En ja je bent wel 38 weken zwanger maar ach je zou ook pas met 42 weken kunnen bevallen dus dat zou niet de reden moeten zijn om thuis te blijven omdat de bevalling evt. wel zou kunnen beginnen. Je kindje zal er echt niet binnen een uur zijn (al is het mogelijk maar zal wel niet)
Ja daar zat ik ook nog aan te denken. Maar dat gaat niet lukken omdat mijn vader met loopgips zit en dus geen auto mag rijden...
hoi hoi, ik lees dit even zo, maar is een teleconferentie met jullie begeleider dan niet iets, dat je vriendin er wel heen gaat en jij thuis blijf, heb je evengoed het gesprek en hoef je niet op pad. groetjes
Jammer dat zij zich moeilijk kan inleven, dat maakt het natuurlijk niet echt makkelijker. Maar ik snap natuurlijk wel dat ze vreselijk baalt als zij nu niet verder kan. Ik zou alleen echt niet alleen gaan, als ik al zou gaan. Is er echt geen mogelijkheid dat er iemand met je mee gaat? Of kan zij jou niet ophalen? Moeilijk hoor.
@Angela, nee tuurlijk is dat geen goede reden om thuis te blijven. Idd, tkan ook nog 4 weken duren!! Dat snap ik ook wel, anders had ik dat gesprek natuurlijk sowieso niet door laten gaan. Maar nu de combinatie met sneeuw...plus dat ik heel erg angst heb met autorijden in gladheid vanwege nare ervaring.... Zondag moest ik 5 km met de auto en vond ik ook al doodeng! Plus dat je er niet aan moet denken dat er een ongeluk gebeurt op de weg waarbij ik bijv. met mn buik tegen mn stuur aanknal en ik heb ook nog een zoontje achterin.... Pff...ik weet het ECHT niet meer wat te doen...!!!!!!!!! HELP!!
Luister naar je eigen gevoel meid, met de angst de weg op gaan lijkt me nog veel gevaarlijker en je hebt ook nog eens de verantwoording over je kindjes, persoonlijk als ik alleen was geweest had ik wel gegaan maar in jou geval niet. Kan het gesprek niet uitgesteld worden? lijkt me toch niet heel vreemd in deze situatie?
volgens mij als je dit zelf terug leest weet je al wat je moet doen meid, niet gaan het is het echt niet waard.
nee, wat ik al zei: ik moet echt alleen. Sowieso de eerste 30 km. En ik moet zelfs nog omrijden om mn vriendin op te halen omdat zij het niet ziet zitten om op de fiets te gaan of met de trein te gaan. te koud...Hmmmm! teleconferentie heb ik ook aan zitten denken maar geen idee of dat kan. Ik ga zo even mijn moeder bellen om te vragen hoe zij de wegen vond en wat zij zou doen...en evt. even mn afstudeerbegeleider het dilemma voorleggen en vragen of er volgende week anders een mogelijkheid is. Dus op de hele korte termijn, bijv. maandag. Van t weekend (sinterklaas) heeft mn vriendin toch ook geen tijd om er aan te werken.
Als je angstig bent zou ik al helemaal niet gaan. als je ook nog es krampachtig achter het stuur zit terwijl het glad kan zijn.. Ik zou het toch maar naar volgende week verplaatsen.
Is Skype geen idee? of te kort dag misschien? Ik snap je dilemma. Je welzijn gaat voor, maar je wil je afstudeermaatje ook niet laten zitten. Denk aan jezelf, dat is altijd een goede keus.