ik heb gewacht met het openen van een topic op deze plek op het forum. Ik zal even bij het begin beginnen. Mei 2015 gestopt met de pil en meteen zwanger. Februari 2016 is onze dochter geboren. Maart 2017 besloten te kijken of we een tweede linden mochten krijgen. Ook meteen weer zwanger maar helaas kreeg ik bij 11 weken te horen dat het was gestopt met groeien bij iets meer dan 7 weken. Ik heb toen gekozen voor curretage. 31-5. Dit is me goed bevallen. Op 5-7 kreeg ik weer menstruatie.We waren er al weer mee bezig. En op 3-8 ook een menstruatie. 31-8 was mijn nod en op 29-8 al positief getest (zie test hieronder). Maar door de miskraam ben ik heel voorzichtig. Vorige keer ook geen krampen of bloedverlies gehad en was wel misselijk, dus dat is niet betrouwbaar. Ik probeer het los te laten maar merk dat ik dat erg moeilijk vind. Ik vind het nu vooral dood eng. Genieten doe ik nu ook niet. Wilde het gewoon van me afschrijven. Kijken of dat beetje helpt.
Heey.... Ik ben nieuw hier maar je verhaal heeft (helaas) raakvlakken. Ik was ongepland zwanger van mijn dochter in 2010 maar wel gewenst! In 2012 wilden we een broertje of zusje, het was de tweede ronde na stoppen met de pil raak in 2013 is mijn zoon geboren. Ondertussen ben ik gescheiden en heb ik enige tijd een nieuwe partner om ons gezin compleet te maken willen wij graag nog een kindje van ons samen. In mei een turbulente tijd gehad maar het lichtpuntje was toch wel een positieve test op 28/5 Toen ik ruim 7 weken zou moeten zijn een vroege echo gekregen bij de verloskundige. Hartje klopte maar wel pas Net 6 weken dat ook besproken maar de vk zei dat ik er waarschijnlijk langs gerekend had. Ik wist wel zeker van niet en had een posi ovulatie test gehad op 13 mei. Een week later wat bruinverlies, dit was iets nieuws voor mij had ik nooit gehad dus vk gebeld, kon allemaal heel normaal zijn. Mijn gevoel zei het is niet goed ook al had ik geen krampen en was een dag later het bloedverlies weg.... savonds wel weer een veeg en de dag erna weer niks, die avond ineens wel weer een plensje en daar hield het op....heb een echo "geëist" En helaas hartje klopte al een week niet meer. Na die avond wat meer bloed heb ik geen bloed meer verloren en heb ook geen krampen gehad...na het weekend bij de gyn mogen komen en cytotec gekregen... (Wat een hel! Nooit meer) Bij de controle alles goed! Eerste cyclus 35 dagen vanaf dat het vruchtje eraf was gekomen. Tweede ronde nu dus zwanger... Ik ben naast blij ook mezelf goed bewust dat het weer mis kan gaan en dat geeft een zwarte rand aan ons geluk! Maar ik ben wel positief en plan volgend jaar zomer al lekker met 3 kids ergens is mijn gevoel ook goed! Hoop dat we een plakkertje hebben! Liefs....
Herkenbaar! Mijn eerste zwangerschap eindige in een mk. Nu ben ik 25 weken zwanger, en nog steeds zo onzeker als de pest. Ik probeer te genieten van het schoppende mannetje in mijn buik. Maar het blijft moeilijk! Bij alles denk ik wel wat als, of is dit wel goed of is dat wel goed etc. Genieten is gewoon heel erg moeilijk na een mk. Dat accepteer ik maar. Ik kan niet wachten tot December, dan wordt hij geboren.
Prettykitty wat fijn dat het na je mk nu goed is gegaan ondanks dat je onzeker bent! Ik was mijn zwangerschappen vooral de eerste ook onzeker er gaat zoveel door je hoofd en je ziet, hoort en leest zoveel nare ervaringen dat je ook wel eens vergeet dat het in de meeste gevallen gewoon goed gaat!!! Maar ik begrijp dat het onzekere gevoel nog sterker is als je een miskraam hebt gehad! Wat ik nog niet gezegt heb is dat mijn partner met zn ex ook al een miskraam heeft gehad en met mij dus ook al 1, maar ik blijf goede hoop houden, en hoop dat jullie ook een beetje kunnen genieten!
Zo herkenbaar. . Ik ben ook zwanger na een miskraam met curretage van afgelopen maart, ik ben ook heel erg onzeker en bang dat het weer niet goed is. . Ook omdat ik geen klachten heb. . (Al weet ik dat dat ook per zwangerschap verschilt). Graag zou ik een vroege echo willen maar mijn man zegt dat beter is om te wachten tot 8 weken zodat we zeker weten of het goed zit ja of nee. . Ik vind het erg lastig allemaal
Ik had gebeld met vk en wilde zo vroeg mogelijk maar wel op een tijdstip dat ik zekerheid heb dat ik wat zou moeten zien. Ik heb hem met 7 weken. Dan zou je dus hart actie moeten zien ook. Vind allemaal maar spannend.
Dank je wel! Lief! Ja precies, er zijn zoveel vrouwen die nare dingen meemaken. Waardoor je de goede dingen snel vergeet. Ik ben ook ontzettend blij dat ik over de 24 weken ben nu, al zegt dat natuurlijk helemaal niks. (Dat weet ik zelf ook) maar toch dat kleine stukje houvast. Ik laat ook regelmatig een echo doen, want anders had ik er maar 2 gehad. Dat vind ik echt veel te weinig, de laatste was met 20 weken. En over 6 dagen heb ik nu we weer een echo! Kunnen we even naar ons kleintje gluren, en stelt me toch weer een paar dagen gerust. (Dat hij goed groeit bijvoorbeeld, en dat ik genoeg vruchtwater heb enzo) al die dingen die je je in je hoofd haalt.. haha maar ik probeer wel te genieten hoor. Het is alleen extra moeilijk! Wel vervelend dat je partner met zijn ex ook een miskraam heeft gehad. Maar ik weet niet of dat ook iets betekend. Ik hoop dat jullie ook snel een klein wondertje in jullie armen hebben. Blijf vooral hoop houden!
Probeer het andersom te zien....niet ik heb een beetje hou vast....maar mijn kleintje doet het zoals hij het hoort te doen dus er is geen reden voor (over)bezorgdheid.... Makkelijk gezegt he Ben maar lekker trots op je wondertje en jezelf! Liefs
Het ziekenhuis waar ik ben doet geen echo's voor 8 weken dit om zeker te weten dat ze iets zien.. ik denk dat er niks anders voor me op zit dan wachten, durf nu ook niet ook nog bij vk een afspraak te maken want das beetje dubbel