Goedemorgen dames, Ik moet het even van me afschrijven. Het besef is er nog niet zo van wat er op de planning staat. Even int kort: in juli '10 gestopt met de pil. In oktober cyclus bij gaan houden omdat ik een paar x 'overtijd' was. Juli '11 eerste x naar de gyn. Bij beide alles goed. Maar tot nu nog geen kleine uk. Menstruatie wordt laatste maanden steeds pijnlijker. Afgelopen vrijdag weer bij de gyn geweest en er is gelijk actie ondernomen. Dit was voor beide erg schrikken en t zweeft nog wat boven mn hoofd. Ik zat een week voor NOD. De gyn zag in mn ene eierstok teveel eiblaasjes die zomaar lagen te niksen. Vandaar ook mn 'onregelmatige' cyclus. Verder zag t er op de echo netjes uit. Baarmoederslijmvlies was mooi dik. (2x eerder geprikt om te kijken hoe eisprong was en die was netjes) Maar omdat onze kinderwens nog niet vervuld is, begon de gyn over IUI. Nou je krijgt dan een stoot met info.... de helft drong dus niet door en zat de gyn beetje glazig aan te kijken. Hij had t al over prikinstructies.... fijn als je een grote naaldenangst heb. Maar he, alles voor een kleine uk. Maar nu wilt hij eerst een kijkoperatie doen om te kijken of de eileiders niet verstopt zitten. Prima oke doen we. Pre-operatief gelijk moeten doorlopen. En 's middags werden we al gebeld dat de kijkoperatie op 5 april staat.... nou dan komt t wel erg dichtbij en schrik je even. Ik ben tuurlijk blij dat t zo snel al is. Maar dat t zo snel zou gaan hadden we niet verwacht. Na de kijkoperatie starten we dan met IUI als t er goed uitziet en moet ik hormonen gaan spuiten en dan spuit voor de eisprong. Ik vind dit allemaal zo eng. Er komt heel wat op je af. Vriendin van me heeft dit traject ook doorlopen, maar ik kan er met haar niet over hebben, omdat zij in beginnende scheiding ligt (lang verhaal) en ze iedereen afgestoten heeft en ik dus ook klaar ben met haar. Ik heb mijn verhaal ff van me afgeschreven en lucht wel op. Miss zijn er dames die hun ervaringen willen delen over zo'n kijkoperatie, het hormonen spuiten en het IUI traject. Waarschijnlijk gaat vriend of tante eerst spuiten als t zover is. Helaas kan mn moeder t niet. Die is nog herstellende van 2 hersenbloedingen 5mnd geleden met de nodige complicaties. (zou daar al een boek over kunnen schrijven) Das daarom ook dat ik dit traject niet had verwacht vanwege de stressvolle situatie. Maar nogmaals ben er erg blij mee dat er actie ondernomen wordt en al zo snel. Die kleine uk gaat er komen hoe dan ook. Zit deze ronde nog in de race. Vrijdag mn NOD, wat zou dat een stunt zijn he, net op t randje zwanger. Maar we staan in negeermodus en zie t wel. Sorry voor t lange en miss onduidelijke verhaal. Maar zit er best vol van en gedachten gaan van hot naar her.
Ondanks dat ik geen ervaring er mee heb (en je me al kent...), wil ik jullie heel veel succes wensen. Kan me voorstellen dat er nu heel veel op jullie afkomt! Maar ik ben er van overtuigd dat er een kleine uk komt voor jullie! Dikke knuffel en schrijf het vooral van je af! X!
Hoi, Wat vervelend dat het zo op je af is gekomen; ik voelde dat toen ook zo Ik wil je even n hart onder de riem steken. Zoals je kunt zien ben ik 29 weken zwanger. Maar dat ging ook niet zo maar. In juni 2009 spiraal eruit, maar 2010 naar de gyn vanwege onregelmatige cyclus. Conclusie: PCOS. Toen kreeg ik ook die berg info en daardoor was ik zo van slag dat ik de rest van de dag gehuild heb. Uiteindelijk in juni 2010 een kijkoperatie en alles was goed. Toen heb ik 3 maanden Clomid geslikt (1 pil, toen 2, toen 3) en dat sloeg niet aan. Toen moest ik gaan spuiten. Ik was doodsbang voor naalden, maar echt.... Als je je prikt aan de naald als je bijv een knoop aan naait dan doet dat véél meer pijn! Serieus, het viel mij echt enorm mee! Na 5 maanden prikken en zelf klussen zwanger maar een miskraam. Daarna weer 3 maanden prikken en klussen en toen de eerste IUI zwanger! Nooit verwacht! Kennelijk kan ik het dus wel, was mijn gevoel. En nu komt ons mopje al bijna... Er zullen veel mensen zijn die zullen zeggen dat t wel goed komt, dat je er minder mee bezig moet zijn enz enz. Niks van aantrekken. Goed met je man blijven praten, tijd nemen voor elkaar en eerlijk zijn over je gevoel. Het is n emotionele achtbaan, maar die was bij mij weg toen ik zwanger raakte. Houd hoop en moed, en trek je het even niet, neem dan je rust!! Succes meid, hopelijk heb je snel resultaat!!
Hai! Hier al een doorgewinterde iuier met 4 pogingen achter de rug. klets gezellig met ons mee in het topic, zal zo de link plaatsen. Daar zijn er wel meer die die operatie krijgen. zal zo ook even een link plaatsen met een filmpje over het prikken! Eerste keer is spannend maar wat ik tot nu toe ook om me heen hoor: je went eraan. Heel veel succes!!!
Hier afgelopen januari de laparoscopie & hysteroscopie gehad. Viel me ontzettend mee, ook qua herstel. wat betreft iui, hier al 12x gehad, alleen zonder hormonen. Nu gaan we w.s over op icsi.
Het topic http://www.zwangerschapspagina.nl/vruchtbaarheidsbehandelingen/342398-nieuw-topic-starten-iui-10.html Ik weet niet wat je moet spuiten maar dit is een filmpje over puregon. Ik gebruik die alcoholdoekjes niet hoor. YouTube - Part 1 of 2 Puregon Pen Injection Teaching Video.m4v YouTube - Part 2 of 2 Puregon Pen Injection Teaching Video.m4v
Hi meid. Ik wil je ff een hart onder de riem steken. Kan me voorstellen dat t heel erg schrikken was, alles ineens zo snel. En alhoewel de mmm geen pretje is, vind ik t in vergelijking met zelf proberen en al die teleurstellingen eigenlijk wel meevallen. Want nu ben je even overvallen, maar als straks alles is gezakt, zul je merken dat t (helaas) vaak juist allemaal niet zo snel gaat. Laat je goed informeren, dat scheelt een hoop. Hier is veel info te vinden, maar vraag t ook gewoon aan jegyn, net zo lang tot jij je er goed bij voelt. Ik heb ook (net) laparoscopie gehad en dat viel hardstikke mee. Vond t van te voren ook dood eng helaas, maar was echt niet nodig. Het prikken: ik prikte nu alleen 1x per maand pregnyl (voor de eisprong) en echt, dat went. Ik moet nu ook dagelijks gaan prikken straks, maar de pregnyl schijnt echt t gemeenste te zijn, dus daar maak ik me geen zorgen over. Ik hoor. Van iedereen dat t zo meevalt en heb nog nooit gehoord dat iemand het niet kon/ niet lukte. Dus veel succes en sterkte en laat je vooral niet te bang maken door de "boze mmm". Leuk en handig is anders, maar als je t stap voor stap neemt, is het echt wel te behappen. En anders ff pauze nemen. Dat mag en kan ook altijd. Jullie bepalen uit eindelijk, niet de artsen. Maar laat je wel lekker leiden door hen. Ze hebben eigenlijk bijna allemaal echt t beste met je voor. Succes!
Dank jullie wel meiden. Ik zal morgen op mn gemak even reageren. Via gsm is t niet zo makkelijk. En ben nu weer op weg naar mn moeder int zh. Bolletje loopt ff over.
Hi Jeskejes, Ik zit in dezelfde situatie als jou. Wij krijgen ook een kijkoperatie binnenkort,datum krijgen we volgende week ergens te horen. Ook beginnen we met IUI en mijn cyclus is een maand of 2 gevolgd. Mijn progesteron is te laag en zaad van vriend is matig. Ik ben trouwens in april 2010 gestopt met de pil. Sterkte ermee meid en je mag me altijd dingen vragen al valt er hier nog niet zoveel te vragen
jou verhaal lijkt heel erg op dat van ons gestopt met de pil, regelmatige cyclus, maar eerste jaar geen zwangerschap, na een jaar naar de huisarts, doorgestuurd naar de gyn, allerlei testen, en met beide niets aan de hand. oefen nog maar een half jaartje. idd ook een onderzoek of mijn eierstokken verstopt zaten.. na een half jaar dus terug naar de gyn. en dus maar het iui traject in. ik met 2 pillen chlomid en dan na fm meting pregnyl spuit. dit zouden we 6x doen. mijn man en ik waren na die tijd niet toe aan ivf. dit met de gyn overlegt en besproken dat we na 6x nog 3x iui zouden doen met puregon (prikken) en pregnyl gelukkig is iui 6 gelukt en hebben we dat traject niet hoeven doen. pregnyl prikken viel 100% mee, eerste x in het ziekenhuis laten doen daarna zelf succes
Dank jullie wel dames. Reageer morgen effe op mn gemak. Ben nu te onrustig, opgefokt, kwaad, machteloos en verdrietig. Hele situatie met mn moeder breekt me nu gewoon op en dan ook dat nu t besef gaat komen dat we in de MMM zitten. Durf haast niet te hopen dat t deze ronde dan miss toch wel eens raak zou kunnen zijn. En ik heb al de hele dag flinke pijn in mn onderbuik. Zo'n trekkerig gevoel en bij lang staan last van rug. Ik ga nu proberen te slapen, maar weet eigenlijk dat dit weer een spooknacht wordt.