ervaringsverhalen gezocht hsg

Lieve DA,

Allereerst niet gaan Googlen!! Daar staan alleen maar horrorverhalen!

Ik had wel gegoogled en was dood zenuwachtig!! Ik heb van te voren van een vriendinnetje een rustgevertje geregeld (oxazepam) en ingenomen die ochtend. En ik had een sterke pijnstiller die ochtend ingenomen.

Ik daar liggen en tuurlijk, 2 eendebekken verder (beide waren stuk) uiteindelijk dat onderzoek. Viel me 200% mee!!!
Aardige arts had ik, scheelt ook.
Maar echt ik vond het zo meevallen dat ik na dat onderzoek hyper was van opluchting .

Uiteindelijk niet zwanger geworden erna.....maar lukte sowieso met iui niet.

Dikke knuf!

 

...

 

Viel allemaal reuze mee.

Deed niet meer zeer dan een TP.
Het 'aanraken' van een buisje tegen je baarmoeder (oid), ervaar ik altijd eventjes als zeer pijnlijk, maar daarna is het klaar.

Niet zoeken naar ervaringsverhalen. Het ene verhaal is nog erger dan het andere. Je kunt er niets van zeggen; is de boel doorgankelijk dan doet het waarschijnlijk geen zeer.
Zit het wat dicht, dan zal het misschien wel pijnlijk zijn.


Maar bij mij; appeltje eitje.
Niet druk om maken. Gewoon gaan liggen en laten gebeuren!

Succes!

 

Viel mij achteraf ook wel mee. Hou voor mezelf een soort dagboekje bij, zal het stukje over de HSG hier wel even plakken
Heb de HSG in januari gehad en ben nog niet zwanger overigens.


Om half1 slik ik 500mg Naproxen. Hiervoor al wat diarree gehad, mijn darmen reageren nou eenmaal op spanning. Zenuwachtig ijsbeer ik wat door de kamer, tot we vertrekken.
We nemen zelfs al een warme pittenzak mee, je kunt maar beter goed voorbereid zijn. Door de naproxen stoppen de darmkrampen grotendeels, dat is in ieder geval prettig. Iets na half2 hoor ik mijn naam en mogen we het kamertje binnen lopen. Dokter V is er ook al. Ik mag mijn onderkleding uittrekken en vast plaats nemen op de rand van de ‘tafel’. Alles moet nog worden klaargezet, cupjes, slangetjes, contrastvloeistof. Zelfs de beensteunen moeten nog aan de tafel worden gemonteerd. Ik probeer mijn zenuwen te onderdrukken.

Daar komt dan het moment dat mn benen in de steunen gelegd moeten worden. Een vrij genant moment, achter dokter V wordt ook nog een lamp aangezet zodat ze goed kan zien waar de eendebek naar binnen moet. De eendebek inbrengen gaat niet vlekkeloos, ik voel dat er iets wordt geraakt, au. Vervolgens wordt het cupje op m'n baarmoedermond gezogen. Ik probeer rustig te ademhalen, maar AU, wat doet dat vacuüm zuigen zeer. Ik raak heel even in paniek, omdat ik denk dat de contrastvloeistof nu wel helemaal afschuwelijk pijnlijk zal zijn. Eerst wordt de eendebek weer uit mijn vagina gehaald, dat lucht al een heel klein beetje op. Daarna moet ik omhoog schuiven en wordt er gestoeid om het apparaat boven me precies op de goede plek te zetten. Ondertussen lig ik op de tafel met een vacuüm gezogen baarmoedermond en een slang uit mn vagina. Fantastisch dit. Als het apparaat goed is geinstalleerd wordt het scherm naar me toegedraaid en spuit dokter V langzaam de vloeistof in. Gelukkig voel ik hierbij nauwelijks pijn, misschien ook omdat het cupje al pijnlijk genoeg is. Opgelucht hoor ik na een paar minuten dat het genoeg is en dat het cupje eraf mag. Dit verlicht meteen de pijn al.

Ik moet rustig overeind komen en nog even op de rand van de tafel blijven zitten. Gelukkig ben ik niet duizelig geworden door de contrastvloeistof. Met een handdoek tussen mn benen en een maandverbandje in mijn hand mag ik weer naar de kleedkamer lopen. Lekker genant. In de auto aangekomen ben ik blij met mijn warme kruik. De hele avond blijf ik nog wat nabloeden en heb ik een wat vreemd gevoel in mijn buik, maar al met al valt het hartstikke mee.

 

ik moet volgende maand ook dit onderzoek krijgen dus ik lees even mee hier..

 

Het valt reuze mee. Bij mij voelde het als menstruatiekrampen. Het is ook allemaal zo gepiept. Daarna een beurs gevoel in mijn buik gehad en af en toe wat krampjes.
Succes!

 

Hoi DarkAngel,

Ik heb het onderzoek als zeer positief ervaren. Ik heb totaal geen pijn gehad, echt niets van gevoeld! Ook geen buikpijn gehad. Ja, een beetje een weeïg gevoel, maar that's it!
Van te voren op aanraden van de gyn 2 paracetamols genomen, maar ik weet zeker dat ik ook zonder de pillen niets gevoeld had.

Ik werd meteen erna zwanger, maar dat werd een VMK. Daarna weer zwanger, maar MK. Maar dat komt niet door de HSG (denk ik) maar door het progesterontekort wat ik heb.

Dus meid, maak je niet druk! Het komt helemaal goed!

Liefs

 

Hey darkangel,

Ik begrijp dat je nog moet voor het hsg onderzoek. Mijn verhaal is helaas niet zo positief.
De eendenbek ed. peace of cake.. de spreider die er vervolgens ingaat ook appeltje eitje.
Toen bleek dat mijn baarmoedermond een soort van slot had omdat ik nog nooit een kind heb gehad was deze erg klein en kon de CAD (catheter) er niet in. Mijn baarmoedermond moest dus met een tangetje open gehouden worden. Het openhouden valt echt mee, zolang ze er maar niet tegenaan zitten, maar het vastzetten van dat tangetje....AUW. Vervolgens ging de CAD naar binnen en kon gelukkig het tangetje eraf, maar helaas. Toen ze de vloeistof inspoten bleek de CAD niet meer goed in de baarmoeder te zitten. Dus nogmaals een tangetje in me baarmoedermond gezet.. gelukkig verliep toen alles hoe het moest.
1 eierstok had iets meer moeite om de vloeistof door te laten maar dat voelde ik bijna niet.

Het schijnt dat ik nogal opstandig was op dat moment. Ik ging kapot van de zenuwen en dan reageer ik nogal, hoe zal ik het zeggen, defensief..
Ik heb de gyn niet uitgescholden maar gevloekt wel ff. De gyn i.o. (in opleiding, echt gewoon op 2 maand af klaar), baalde er enorm van dat het niet in 1x lukte en verontschuldigde zich met een rood hoofd. Nergens voor nodig dacht ik toen ik eenmaal zonder tang aan de baarmoedermond op de rand van de tafel lag. Het was nog een leuke vent om te zien...

Ik ben direct naar huis gegaan, me man was mee om te rijden en voor de morele steun en voor het knijpen in zijn arm (wat ik je aan kan raden, iemand anders je naar huis laten rijden) en heb 2 uur geslapen. De pijn was toen volledig over!! ik kon alleen nog niet springen want dan voelde ik het iets.

Ik heb van te voren flinke pijnstillers gehad, maar ondanks dat voelde ik het best wel flink..

Wat ik je ook als tip mee kan geven probeer (is heel moeilijk) je zoveel mogelijk te ontspannen!!! Dat maakte het bij mij zo pijnlijk. En omdat ik zo gespannen en zenuwachtig was weet ik ook niet meer wat ik allemaal heb gezegd, dat heb ik 2 dagen later te horen gekregen. Toen kon ik er wel om lachen, want zo blijkt maar weer dat je rare dingen doet als je je machteloos voelt

Ik hoop dat ik je niet teveel heb afgeschrikt en geloof me de pijn is, een uur, na die tijd zeer goed te doen.
Dus: neem iemand mee die je thuis brengt en die je kan steunen!!
Ga lekker slapen met een warme kruik oid voor je buik.

Ik moet heel eerlijk zeggen, na het slapen was ik de pijn al redelijk vergeten.

Succes!

Liefs dieny

 

Ik zag er erg tegenop, maar achteraf viel het me 100% mee. Het doorspuiten is even pijnlijk, maar dat duurt echt heel kort.

Het schijnt wel af te hangen van hoe doorgankelijk je eileiders zijn (bij verklevingen kan het pijnlijker zijn). Ik had me iig voor niks heel veel zorgen gemaakt, want ook ik had veel negatieve verhalen gelezen op internet. (daarnaast ben ik ook echt een schijterd!)

Probeer je te ontspannen en voor je het weet is het voorbij. Heel veel succes!

 

Ik ben overigens helaas daarna niet zwanger geworden, maar bleek ook dat ik geen verklevingen had en dat scheelt natuurlijk. Als je wel wat verklevingen hebt, dan kan het doorspoelen van de eileiders wel helpen.

Had overigens de rest van de dag wel last van buikpijn. Zou dus na je HSG lekker op de bank hangen en geen dingen plannen.

 

Bij mij was t ook vrijwel pijnloos..
Ook 2 paracetamol van tevoren genomen.
T voelde een beetje als menstruatiekrampen, en dat 30 sec. En dat wast..
Maak je niet te druk en geef je over, heb ik ook gedaan.
Ben daarna niet zwanger geraakt helaas..
S6

 

ook hier viel het alles mee. Ik kan je dat van te voren zorgen maken afraden: dat was voor mij het enige best wel nare onderdeel!

Wel een tip: als je geen pijnstilling krijgt van het ZH (doen ze niet allemaal) neem dan zelf de avond ervoor 2x naproxen en dan anderhalf uur van de te voren ook nog 2x naproxen. Dat kreeg ik van het vu en ik denk echt dat het gescheeld heeft. De nare verhalen die je hoort zijn vaak van mensen die helemaal niets kregen. En dit kun je gewoon zonder recept krijgen en kan echt geen kwaad (je neemt toch ook wel eens paracetamol oid tegen een kater of stress hoofdpijn?).

Veel succes en vooral niet te veel zorgen maken, das heel zonde!

Oja, wel manlief meenemen, want morele support is fijn en (vooral door het gestress vooraf) was ik wel een beetje van de kaart erna toch.

 

Hoi Angel,

bij mij viel het ook ontzettend mee. Ik maakte me best wel druk door de horrorverhalen die je o.a. op dit forum leest . Het was niet prettig, en best genant om een schijnwerper tussen je benen te hebben terwijl de radioloog zich voor komt stellen, haha. De pijn viel reuze mee. Het ZH raadde aan om de avond tevoren en de ochtend van het onderzoek 2 pillen tegen menstruatiepijn te nemen (ben de naam even kwijt, Feminax ofzo).

Gaat goed komen en het is voor het goede doel! Denk maar zo: minuutjes pijn en je bent klaar. Zet vast een lekker taartje klaar voor als je terug komt en rest van de dag lekker relaxen.

Ik ben nog niet zwanger helaas, maar heb ook pas in april de HSG gehad...

 

ik krijg volgende week het onderzoek

 

Hey!
Ik heb het een tijd terug ook gehad. De gynaecoloog had al gezegd dat het geen prettig onderzoek was, en dat was ook inderdaad zo. Ik had van tevoren aleve feminax genomen en 2 paracetamol. Het onderzoek was maar heel kort, maar ik vond het verre van prettig. Het deed me zeer, vooral toen ze de 'stop' op mijn baarmoedermond zetten, en de vloeistof doorspoot. Maar het duurt maar zo kort dat ik een eventuele volgende keer minder zenuwachtig zou zijn. Ik was wel helemaal loom daarna, menstruatiekrampen enzo. De rest van de dag lekker laten verwennen door manlief...
Ik was trouwens niet gelijk zwanger, dat was pas na de tweede IUI poging.
Succes! Komt helemaal goed!

 

Mijn ervaring wil je niet weten....

Ik vond het vreselijk. Sorry dat ik het zeg, maar dat was eens, maar hopelijk nevernooitniet weer! Ik dacht werkelijk dat ik door het plafond ging van de pijn en ik ben echt niet kleinzerig. Ik heb liever een punctie voor IVF/ICSI dan een HSG.

De arts (een man) had me vantevoren gewaarschuwd niet op internet te lezen, want zo erg veel pijn zou het niet doen. Moest het maar zien als erge menstruatiepijn.

Hoefde ook geen pijnstilling te nemen en ik kreeg ook niks. Had uit mezelf van te voren overigens toch maar een Paracetamol genomen.

Mijn eileiders en mijn baarmoeder bleken in uitstekende conditie en goed toegankelijk, dus daar had mijn pijn niks mee te maken.

Die vloeistof...vreselijk...toen dat door mijn eileiders ging...een niet te beschrijven pijn. Mijn vriend zag me vanachter een schot creperen en kon het bijna niet aanzien.

Het heeft bij mij niet geholpen met zwanger worden. Ik heb daarna nog een mislukte IVF-poging gehad en een geslaagde ICSI-poging.

Laat je niet afschrikken door mijn verhaal. Er zijn genoeg positieve verhalen te vinden. En elk ziekenhuis heeft zijn eigen protocol!