Ik wil graag mijn ervaring even kwijt. Ik ben door de internist doorverwezen naar de fertiliteitsarts omdat we al een jaar bezig zijn zwanger te worden zonder resultaat. Gisteren hadden we de eerste afspraak. We hadden al een vragenlijst toegestuurd gekregen en deze terug gestuurd. In de info die we hadden gekregen zou de vragenlijst doorgenomen worden en aanvullende vragen besproken worden en ik zal bloed moeten prikken en eventueel lichamelijk onderzoek. Toen we uit de wachtkamer werden gehaald had ze allerlei papieren en een potje bij zich. Het gesprek begon dat ik was doorverwezen door de inernist en diabetes patient ben. Ze had ook gelezen dat ik veel ben afgevallen dan kreeg daar mijn complimenten voor. Daarna vroeg ze over mijn cyclus en ik gaf aan dat ik een cylcus heb van 23 dagen gemiddeld. Toen vroeg ze of ik ook cyclussen heb van 22 of 21 dagen want dan kon ik geen eisprong hebben. Ik heb toen me telefoon gepakt en gekeken want heb een app waarin ik alles bij hou. Ik gaf toen ook aan dat ik na mijn idee wel een eisprong heb omdat ik vaak wel ff kromp lig van de eipijn. Werd toen voor mijn gevoel giga afgesnoerd want een eisprong kan je niet voelen. Ze heeft toen wel gelegd wat het wel kon zijn iets over blauwe plek maar dat ben ik even kwijt. Ook uitgelegd dat ik doormiddel van ovulatietesten er achter ben gekomen dat ik een lf van 11 dagen heb. Ik kreeg als het ware voor mijn gevoel de wind van voren. Ik was er teveel mee bezig. Ik moest hier per direct mee stoppen want hun gingen mijn cyclus in de gaten houden en we moesten gaan vrijen als we zin hebben. Volgens haar ik dan al heel vroeg een eisprong. Ik was helemaal in de war daardoor en snapte er niks meer van. Ze heeft toen uitgelegd dat ze de volgende cyclus gaan volgen en ik vanaf dag 10 een echo krijg. En vroeg waar ik nu in mijn cyclus zit en gaf aan op dag 11. Toen wilde ze toch wel gelijk een echo maken en even kijken alleen moest dit wel even in een andere kamer. Toen begon ze over de formulieren die ze bij zich had. Ik moest gelijk bloed laten prikken om te kijken naar de antistoffen voor clamydia. Als dit niet goed was dan kreeg ik gelijk een kijkoperatie. Anders moest ik bellen als ik mijn menstruatie was begonnen voor een afspraak voor een hsg onderzoek. Toen begon ze over mijn vriend dat er bij hem geen bijzonder heden waren alleen dat die rookt. Hij kreeg dat natuurlijk wel commentaar over wat ik wel had verwacht, er is toen een kleine discussie ontstaan. Ineens kon toch in de behandel kamer waar we zaten die echo gemaakt worden. Ik kreeg gelijk de vraag of tweelingen in de familie voor komen, ja die komen voor zei ik en bij mij vriend ook want die is eigenlijk een tweeling. Er werd toen na mijn idee vrij bot gezegd dat maakt niks uit. Als ik deze maand zwanger raak hebben we dus kans op een tweeling. Ze zei dat de eiblaasjes nu ongeveer 15mm zijn en groeien ongeveer 1,5 mm per dag en verwacht dus donderdag de eisprong (ja dat ik zei ik dus ook). Ook zag het baarmoederslijm er goed uit, bestond uit 3 lagen. Toen heeft ze een info gehaald over de hsg onderzoek. Als ik mijn menstruatie heb moet ik bellen voor een afspraak en krijg dit onderzoek dan tussen dag 8 en 12 van mijn cyclus. Ik mag dan niet zwanger zijn of worden Ik dacht ow moet ik dan aan de pil ofzo omdat ik dan ook niet zwanger mag worden. Ze ging verder niet in want kon het wel lezen het foldertje erover Ik heb hierover alleen niks in de folder gelezen. Ook moet ik dinsdag bloed laten prikken voor progesteron. Ik zal dus niet een volgende cyclus gevolg worden omdat dat tijdens deze echo eigenlijk al wel gezien heeft. Ik was behoorlijk in de war en snapte er even helemaal niks meer van ze ging ineens zo snel met alles. We moeten een belafspraak maken voor de uitslagen van de antistoffen en voor de progesteron en voor het zaad van mijn vriend als hij dit gaat inleveren. Mijn vriend die was niet bepaald vrolijk meer. We gingen na die tijd nog wat boodschappen doen. Op gegeven moment vroeg ik wat er was en hij deed nogal raar. Hij zei ja voor mij hoeft die allemaal niet en de natuur gaat zijn gang wel en heb hier helemaal geen zin in. Dit kwam omdat het gesprek zo raar ging. Hij had er een hele andere voorstelling bij. Hij zei ook van ze heeft niet eerst even een soort van kennismakingsgesprek of wat dan ook gedaan. Daarom begon hij ook een discussie en zei dat hij haar gelijk al niet mag. Had ik ook wel verwacht. Ik vind dat het gesprek ook behoorlijk raar ging. Ik heb echt het gevoel dat ik een paar klappen in me gezicht heb gekregen en voel me erg klote op dit moment. De dingen die ik wilde vragen en bespreken heb ik niet eens kunnen vragen omdat ik zo verbaasd was over de behandeling en hier vooraf een totaal ander beeld bij had. Mijn vriend en ik hebben het er nog wel over gehad. Voor hem hoeft het allemaal niet perse maar ik wil graag weten of er iets mis is. Ik heb het al een tijdje moeilijk mee dat het steeds niet lukt. Ik word constant geconfronteerd. Als ik op straat loop zie ik altijd zwangere vrouwen of vrouwen met een pas geboren baby. Als ik een tijdschrift of een folder bekijk kom ik ook allerlei dingen tegen die ermee te maken hebben. Gisteren toen ik uit het ziekenhuis kwam kon ik wel janken. De manier waarop het gesprek ging en hoe me vriend was/deed hierdoor. Nu heb ik een zwaar klote gevoel en weet niet wat ik nu moet doen. Afwachten of het een volgende keer wel beter gaat, vragen om een andere arts of dit aangeven en hopen dat het vervolg beter zal zijn. Sorry voor mijn lange verhaal moest het even ergens kwijt.
Wat vreselijk voor jullie dat het gesprek zo vervelend is gegaan. Zo hoeft het echt niet. Wij zitten ook in de mmm en al ons gesprekken zijn juist heel prettig en fijn gegaan. Zo te lezen was jullie ferti-arts zelf niet helemaal lekker Was ze misschien een beginnend arts-assistent? Bij welke ziekenhuis zitten jullie? Zij hoort jullie juist een goede voorlichting te geven en alles uit leggen wat nodig is --> kortom goed gevoel en vertrouwen geven. Het is juist belangrijk voor jullie om een goed gevoel te hebben met jullie arts. Jullie hebben helaas de verkeerde arts getroffen. Als ik jullie was, zou ik dit even met de poli bespreken en om een ander arts vragen. MM hoeft echt niet zo te gaan! Als je vragen hebt, beantwoord ik ze graag! Dikke knuffel en Succes!
Hi Panda, Kan me idd voorstellen dat het geen prettig gesprek is geweest en dat je er een vervelend gevoel aan over hebt gehouden. Weet niet in welk ziekenhuis je zit, maar je hoeft niet perse in je eigen streekziekenhuis behandeld te worden. Als jij en je vriend je hier niet op jullie gemak voelen, zou ik naar een ander ziekenhuis of een andere fertiliteitskliniek gaan. De onderzoeken en vruchtbaarheidstrajecten zijn vrij intensief, dus ik raad niet aan dat ergens te doen waar je je eigenlijk niet prettig voelt. Als je graag in hetzelfde ziekenhuis wilt blijven kan je misschien idd een andere arts vragen of evt. een gesprek aangaan met de arts die het "kennismakingsgesprek" heeft gedaan en haar confronteren. Vind het erg voor je dat je zo behandeld bent, want het hoeft helemaal niet zo te gaan. Er zijn veel ziekenhuizen of klinieken waar ze echt wel hun best doen om je op je gemak te laten voelen. Dat komt de behandeling ook alleen maar ten goede! Hopelijk kan je vriend deze ervaring laten voor wat het is en vooruit kijken naar hopelijk een positieve ervaring. Heel veel succes meid! Liefs, RooDje
owjeej.... hier begint de arts meestal met : vertel jullie verhaal eens zodat ik ene goed beeld kan vormen....... en dan kunnen we 100en vragen stellen die allemaal netjes beantwoord worden... heel erg fijn dus probeer eens een andere arts te vragen. of een ander ziekenhuis? wij gaan naar breda. erg fijn vind ik het daar....
@Panda Naar dat het zo verlopen is. Mijn gyn benadrukte ook te vrijen wanneer we zin hadden en tempen hoefde ook niet meer. Maar als ik dat wel wilde doen moest ik dat zelf weten. Maar die brengt het allemaal heel luchtig en maakt soms ook een grapje over dingen. Prettig dus en zo kan het ook. Alleen praat hij een beetje onduidelijk, dus we moeten wel goed luisteren Als het kan zou je om een andere arts kunnen vragen. Ik weet niet of je wil verkassen van locatie omdat je internist daar wsl ook zit? Je moet je wel op je gemak bij zo iemand voelen. Die dingen die ze gedaan heeft vind ik niet heel raar overigens. Ik was wel ook overrompeld dat ik meteen een echo kreeg. Wat je vriend betreft het is niet leuk voor jou maar ik snap zijn reactie ook wel. Doordat hij was wsl ook geschokt door haar benadering en dat vind ik het niet raar dat hij zegt dat ie haar niet mag. Mocht je haar nog wel een keer hebben probeer je zelf dan wat te wapenen tegen dit gedrag. Bereid jezelf voor, lees je in, zet vragen op papier en pak die er meteen bij. De confrontatie met zwangeren/babies zal iedereen hebben die een kinderwens heeft en nog meer bij degenen waarbij het langer duurt. De hele wereld lijkt opeens daarom te draaien. Reclames voor predictor had ik tot voor die tijd nooit gezien, nu lijkt het opeens regelmatig voorbij te komen. Sterkte!
He gets, vervelend dat het zo liep. Heel eerlijk gezegd, vind ik dat je gyn heel voortvarend te werk gaat. Zo ging dat bij mij echt niet hoor, ik heb zeker wel een aantal afspraken moeten hebben voordat ik onderzoeken e.d. kreeg. Al helemaal geen echo's tijdens de eerste behandelingen. Als ik zo eens leest wat er allemaal gaat gebeuren, denk ik dat het wel goed is. Zo'n eerste gesprek is heftig, voor jou en voor je vriend. Wij kwamen er ook niet ongeschonden vandaan, is ook heel normaal. Of dat nou aan het gesprek met de gyn ligt, of aan het feit dat de MMM en feit is laat ik dan maar even in het midden. over je HSG en niet zwanger mogen worden ... er zijn natuurlijk meer manieren om niet zwanger te worden in die periode (condoom, geen seks bijvoorbeeld) Je hoeft niet gelijk weer aan de pil. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Wij zijn overigens wel gestopt met ovu-testen en temperaturen, voor precies die reden die jouw gyn heeft aangegeven. Op een gegeven moment is de druk zo groot, is het MOETEN zo aanwezig, dat het een heftige aanslag op je relatie en je seksleven heeft. Ons seksleven is iig nog steeds niet waar het ooit was. Ik denk dus dat het goede advies gewoon even rot uit de mond kwam bij de gyn. Sterkte, als je het nou echt niet ziet zitten met deze gyn, moet je gewoon vragen om een ander. Succes!!
@ Panda, Wat enorm vervelend!!!!! Ik lijkt er inderdaad op dat jullie arts niet helemaal lekker in haar vel zat, ofj ze is misschien ook wel zo.. misschien toch aangeven, en anders inderdaad om een andere arts vragen?! Het moet wel prettig blijven voor beide partijen, maar het belangrijkste is dat jullie samen eruit moeten komen! Dus probeer met elkaar te praten, en vraag anders een andere arts... Nou ik blijf hopen/duimen dat het allemaal gaat lukken bij jullie!
Bedankt voor jullie reacties. Fijn te lezen dat het dus niet zo hoort te gaan. Voor zover ik weet was geen arts assistent. Ik woon in het noorden, dus ik ga ook in de buurt naar het ziekenhuis. Ik ben in dit zelfde ziekenhuis ook voor mijn diabetes onder behandeling en dit bevalt verder prima dus de overweging om naar een ander ziekenhuis te gaan word lastig. Ik ben ook bij 3 andere gynaecologen geweest (voor onrustige cellen baarmoedermond, preconceptioneel gesprek i.v.m db en klachten tijdens pil gebruik vorige jaar) heb dit totaal niet ervaren zoals gisteren. Ik ga denk ik morgen het ziekenhuis bellen en informeren of er ook andere artsen zijn die deze behandelingen doen en dat ik graag een andere arts wil omdat wij het gisteren niet als prettig hebben ervaren. Bedankt voor jullie reacties.
@Panda: jammer dat je met zo'n k*t gevoel terugkwam van dat gesprek. Onze fertiliteitsarts is zo'n schat, dat je daar bijna graagt naar toe gaat. Toen wij voor het eerst gingen had ik ook de indruk dat we 'in de verdediging' moesten gaan omdat ik overgewicht heb en mijn oudere leeftijd. Maar niets van dat alles. Ze was juist erg benieuwd of we alles al zelf geprobeerd hadden en vroeg of we ovutesten gebruikten. De punten die mee kunnen spelen om zwanger te raken (zoals mijn gewicht en leeftijd) werden gewoon eerlijk benoemd, maar niet op een verwijtende manier. Ze heeft ons toen ook bloed laten prikken en het zaad van mijn man moest onderzocht worden. Verder wilde ze dat we in de tussentijd gingen nadenken over ivf. Want als we door het zkh geholpen wilden worden, dan zou het ivf moeten worden. Dat je op chlamydia getest moet worden heeft te maken dat als je ooit een chlamydia infectie hebt gehad, je daardoor verminderd vruchtbaar kan zijn. Ze willen dus gewoon alles uitsluiten. Ook zien of je een goede eisprong hebt gehad en dus 2 keer in je cyclus bloed laten prikken. Als je chlamydia sporen hebt, betekent het dat je ook antibiotica krijgt als je dat hsg onderzoek krijgt. Dus wat ze laat onderzoeken klopt in grote lijnen ook wel met mijn zkh, maar de manier waarop ze het allemaal verwoord heeft naar jullie toe, is niet tactisch (en ook niet nodig). Ik hoop dat je, of een andere arts kan krijgen, en anders maar eens overwegen naar een ander zkh te gaan. Zo hoeft het niet te gaan in ieder geval.
Hallo panda, ik snap helemaal wat je bedoeld. Ik heb soort gelijk iets meegemaakt. Inmiddels is het zaad al onderzocht van mijn man, en heb ik heel wat vaginale echo's al gehad. Ook ben ik sinds 3 maand nu aan de chlomid 50mg mijn eitjes wouden niet zelf groeien helaas. Afgelopen donderdag de fertilitscopie gehad waaruit bleek dat allebei mijn eildersnwaren verstopt, waarvan er maar 1 doorgespoten kon worden. Zit nu op 6 dpo. Ik vindt het wel erg fijn dat je inzage hebt via echo's of je goede eitjes aanmaakt en dat de artsen in de gaten houden hoe groot ze zijn zodat je weet wanneer je moet klussen, helaas is bij mij de kans een stuk kleiner ivm met 1 goede eileider. Het komt nog wel, het gesprek is inderdaad erg snel en er komt direct veel op je af. Maar dit volgt wel allemaal,, dan kun je het ook zelf een stukje rust geven hopelijk. Ze zijn verplicht eerst de standaard onderzoeken te doen voordat ze verder kunnen met hun plan. Liefs
Wat een nare ervaring. Niet alle artsen zijn zo! Vraag eventueel een andere arts aan. Heb ik ook gedaan na een jaar. Bij mij was het 1e jaar dat ik 1 echo heb gehad, 1 keer sperma is onderzocht. Elke keer weer met recept naar huis want ik was jong zat volgens de arts. Was toen 18/19. Nieuwe gynaecoloog deed opnieuw alle vragen en de onderzoeken, daarna direct doorgestuurd naar de fertilliteits arts. Nu weer 4 jaar verder.... Niet zwanger mogen worden nu? Denk als je chlamidia hebt wel symptonen had gehad... Voordat je een hsg krijgt en je vermoed dat je zwanger bent doen ze ter plaatse nog een test. Mijn tip dus; maak een nieuwe afspraak bij een andere gyn. Hiervoor hoef je niet van zkh te wisselen. Hopelijk een betere ervaring dan!
Die artsen toch ook, en ook nooit toegeven dat ze ook niet alles weten.. Ik kreeg van mijn dokter ook advies om geen ovutesten te gebruiken en de boel de boel te laten. Ik dacht ja bekijk het, dankzij die testen wist ik dat ik ineens een week eerder m'n eisprong had dan de ronde ervoor. Gericht geklust en zwanger. Toen ik weer bij de ha was zei ik van m'n ovulatie was wel een week vroeger maar nog steeds laat in m'n cyclus op dag 20.. Neeeee zei ze we gaan toch uit van je laatste menstruatie dus je bent een week langer zwanger dan je denkt, want die testen vertrouw ik niet.. Nahja oké wat jij wil, maar ik blijf bij m'n eigen standpunt, en soms moet je dat gewoon doen hoor meis! Ik zou bij een volgende afspraak echt je aandachtspunten op papier zetten en niet vertrekken voordat ze er fatsoenlijk geluisterd heeft! Kop op!
Nee, dat hoeft niet. Heel veel mensen hebben chlamydia gehad zonder dat ze het zelf wisten! En nee, ze doen ter plaatste geen test De MMM is vaak ook een proces van geduld hebben. Als er dergelijke testen worden gedaan, hoe krom ook, dan moet je zorgen dat je dan niet zwanger kan zijn. Bij een HSG wordt er contrastvloeistof in de baarmoeder gespoten en loopt dat door via de eileider. Daar wordt een contrastfoto van gemaakt. Het is wel zo dat er wordt gezegd dat er na een HSG er een verhoogde kans op zwangerschap is. Je hoort dat wel vaker.
Heb zelf 2x een hsg gehad en 2x hebben ze voor de zekerheid een zwangerschapstest gedaan. Ligt misschien dan aan mijn zkh ik neem mn woorden terug.
Mijn vriend en ik hebben het er woensdagavond nog eens over gehad. Hij wil wel mee werken aan de onderzoeken die nodig zijn. Ik zou donderdag bellen om te kijken of we een andere arts konden krijgen. Afgelopen donderdag heb ik dus gebeld, helaas was de mevrouw die ons hielp de enige die dit doet. Wel was er nog een andere arts maar na overleg hiermee kon het helaas echt niet. Heb aan de vrouw voor de telefoon het 1 en andere uitgelegd en ging dit wel doorgeven. Eind van de middag werd ik dus gebeld door de gyn. ze vond het vervelend dat wij het zo hebben ervaren en was absoluut niet zo bedoelt en heeft meerdere malen sorry gezegd. De reden dat ze de vragenlijst niet verder heeft doorgenomen is omdat ze geen bijzonderheden had gezien en vanuit de ziekenfonds tijdsbesparend moet werken. Na een aardig telefoon gesprek zijn de dingen besproken en ze hoopte dat we gewoon weer kwamen. Ze kon zich ook niet herinneren dat ze het toen druk had ofzo en daarmee te maken had. Indien we niet met haar verder willen dan zullen ze ons toch moeten door verwijzen naar het andere ziekenhuis hier. Nu heb ik hier al helemaal geen goede ervaringen mee dus dat zie ik niet direct zitten. Ik vind dat mensen wel een 2de kans verdienen en na het gesprek gaf het me al een iets beter gevoel. Hopelijk hebben we bij een volgende afspraak een beter gevoel. Hebben nu een belafspraak voor 2 oktober, krijgen dan de uitslag van de antistoffen voor chlamydia, progesteron en de uitslag van het zaad van mijn vriend. Erg spannend. Bedankt voor jullie reacties. Wilde nog even het vervolg laten weten.