Na jaren lang op het vrichtbaarheidstopic te hebben geschreven (http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/229619-ivf-dagblog-wordt-omo-wit-ooit-ari-l-colour-126.html) , durf ik, nog steeds een beetje onzeker, eindelijk te verhuizen naar het zwangerschap-hoekje... Kort mijn verhaal... Ben 36 jaar en sinds mijn 30e hebben mijn vriend en ik al een kinderwens. Optimistisch hebben we het jaren zelf geprobeerd, maar helaas. Uiteindelijk in 2009 de eerste stap naar de medische malle molen. En vervolgens... Nou ja, zie mijn banner.... Aan de clomid, geen succes. Een HSG, alles in orde, overstap naar Medisch Centrum Kinderwens voor IUI... Ook de overstap naar spuiten... doodeng vond ik het. De derde poging was raak: En ik ben voor het eerst zwanger, in 2010! Zo blij! Maar, helaas, na 6w en 4d een miskraam. Nog vier keer IUI, liep op niets uit. En dan, de overstap naar IVF... De kansen zouden hoger liggen, dus weer vol optimisme. De tweede punctie (derde poging) was raak! We hadden al een vakantie geboekt naar Thailand en in volle blijdschap gaan we op reis. Als ik terug zou komen, zou ik met 8w en 5d een echo hebben. Helaas loopt onze reis niet zoals gepland... Met ongeveer 6w en 4d heb ik helse pijnen en uiteindelijk blijkt het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij de eileider al geknapt is en ik een ernstige inwendige bloeding heb. Met spoed geopereerd, beland op de IC en krijg een bloedtransfusie. Opeens haatte ik Thailand... Uiteindelijk tot december 2012 behandelingen gehad, inmiddels overgestapt naar Gent en alle onderzoeken gedaan die je maar kunt doen (erfelijk onderzoek, immuunonderzoek bij Pfeiffer in Duitsland, bloedonderzoek bij Serum Athene) en doseringen opgehoogd en zelfs bloedverdunners en prednison geprobeerd. Nog een vroege miskraam en uiteindelijk 8 puncties (10 pogingen) verder, rijst de vraag die er al was: Wat Nu? Ondertussen ook tal van alternatieve genezers bezocht, van acupunctuur tot tarotkaarten, van een natuurgenezer tot een paragnost. Deze laatste heeft mij altijd voorspeld dat er een kindje komt. Ondertussen komen er ook barsten in onze relatie, want vriendlief en ik staan anders in deze wens. Ik sta open voor alternatieven, zoals eiceldonatie of adoptie. Hij niet, een harde grens. Wint onze liefde of verkies ik mijn kinderwens? De liefde wint... Ik twijfel. Heeft doorgaan met behandelen nog zin? Bijna al ons spaargeld zit al in behandelingen (en verlies van de verkoop van het oude huis). Een tijdje rust, besluiten we in januari 2013. In de zomer of het najaar misschien nog een poging... ik kan nog niet opgeven... het verdrietbknaagt en de leegte voelt onmenselijk.... Dat er geen kindje zou komen, kan en wil ik niet bevatten.... We gaan op vakantie in januari en ik had tijdens de laatste dagen van de vakantie ongesteld moeten worden. Slechts wat bruinverlies... Dit houdt aan. De maandag dat ik weer aan het werk moet, doe ik de laatste kruidvat test die ik nog heb liggen, voordat ik mijn ochtendlijke oefeningen wil doen. Vol ongeloof staat ik naar het streepje wat er verschijnt... Ik ben zwanger! De onzekere tijd die daarop volgt, mede door het bruinverlies in het begin, kun je nog lezen op de laatste pagina's van mijn vorige topic (zie link hierboven). Maar, inmiddels zit ik in het tweede trimester! Heel langzaam groeit mijn buik en heel langzaam durf ik het te geloven. Al overheerst mijn onzekerheid hoor. Op dit topic wil ik graag mijn wel en wee, mijn onzekerheden en blijdschap, mijn angsten en mijn vragen delen. Of soms gewoon even van me afschrijven. Het klinkt misschien vreemd, maar voor mij is het een hele stap om op dit topic te mogen schrijven! Tot schrijfs en lees! Liefs, J.
Ik blijf het bijzonder vinden net als het verhaal van Strijkkraal! Zo uit het niets in eens toch. Een wonder kindje!
Wat een enorm heftige tijd hebben jullie meegemaakt, lijkt me ook heel moeilijk om dat allemaal met elkaar te moeten verwerken, logisch dat dat zn tol eist. Maar wat een fantastisch nieuws dat jullie nu een kindje verwachten! Kan me heel goed voorstellen dat het heel eng moet zijn, hoe kan je nog geloven in goed nieuws na al die ellende. Hopelijk kunnen jullie genieten van de zwangerschap en heel veel geluk toegewenst!
Wauw zo fantastisch dat je nu dit topic kan openen! Inderdaad, eindelijk! Ik hoop dat je steeds meer kan genieten en de onzekerheid stilletjes verdwijnt.
GEFELICITEERD!!!!!!!! Wat een weg heb je bewandeld zeg! Ongelooflijk!!! Super mooi geschreven ook. Ik snap je onzekerheid helemaal en die is ook zeker terecht meis. Ik sta altijd klaar voor alle vragen die je hebt!! Ongeloofijk tof!!
Ik had als meeleef- en meeleesmeisje al een reactie in je vorige topic geplaatst. Ik ben zo ontzettend blij voor je dat je nu een topic in deze hoek mag openen! Jullie hebben zo ontzettend veel meegemaakt. Ik kan me goed indenken dat het een hele stap is en dat allemaal nog wat onwennig aanvoelt, maar wen er maar aan, want er groeit een heel lief klein kindje in je buik. Probeer te genieten van deze zwangerschap. Ondanks het feit dat wij geen mmm nodig hebben gehad om zwanger te worden, hebben mijn zwangerschappen altijd in het teken van angsten gestaan en heb ik er nooit van kunnen genieten, waar ik achteraf zo'n spijt van heb. Geniet ervan en heel veel geluk gewenst!
Wat geweldig dat je dit topic hebt gestart! Ik volg je al jaren (in stilte). Je emoties spatten altijd van het scherm en je hebt waanzinnig mooie gedichten geschreven. Ik blijf je volgen, ook nu je zwanger bent. Het zal een achtbaan van emoties voor je zijn maar probeer te genieten! Als er iemand dit kindje verdiend zijn jullie het wel. Heel veel geluk met z'n drietjes en ik kan niet wachten op de volgende echofotos en het nieuws dat de kleine is geboren!
Tranen in mijn ogen krijg ik van dit soort berichten! Geweldig!!!!!!!!!! Van harte gefeliciteerd en probeer te GENIETEN, ondanks alle ellende die jullie achter de rug hebben.
Ik heb je stukje hierboven met enorm veel medeleven gelezen...wat voor ons "zo makkelijk" gaat, is voor een ander werkelijk een wereldwonder, een hypothese, een mirakel mocht het lukken...wat wil ik je dan ook ontzettend feliciteren met je zwangerschap! werkelijk geweldig nieuws!!! en heb vertrouwen in je lijf, in jezelf en in dit kindje, het komt vast helemaal goed met jullie! nogmaals gefeliciteerd, en probeer te genieten wijfie! heel veel liefs!
Ook dit stiekeme stille meeleesmeisje dat zo nu en dan berichtjes post heeft een abo. Ik blijf het zo'n prachtig verhaal vinden. Na al die jaren een baby in je buik, een wonder! Pak je geniet momentjes en onthoud "deze baby verdient ál je vertrouwen, hij heeft immers nog niets gedaan waardoor hij dit niet zou verdienen" Zet hem op meid, lekker broeden. Houdt je buikje maar lekker vast, want geloof het of niet, dáár zit JOU beeb!!! Hij is daar lekker aan het rondtollen, op zijn duimpje aan het sabbelen en trapt je straks lekker tegen je ribben aan (of je blaas ook erg prettig) Maar lieve, lieve Juul, probeer ondanks je bezorgdheid toch je genietmomentjes te pakken. Doe het lekker rustig aan, laat je vertroetelen (daar ben je immers zwanger voor) en laat anderen maar lekker voor je rennen hihi. Zet hem op!!!
Ook ik blijf je hier volgen! Je kunt ontzettend goed schrijven, en jullie verhaal zou zo een boek kunnen zijn. Geniet van alles, al zal je waarschijnlijk van mijlpaal naar mijlpaal en van afspraak naar afspraak leven (had ik ook) Ik hoop dat je ook snel je beebje gaat voelen, dat maakt het nog "echter"