Vorige week woensdag zijn we er achter gekomen dat ik zwanger ben. Vandaag 5 week en 4 dagen. Mijn vriend heeft vanaf het moment gezegd : ik wil het niet, het komt me niet goed uit( studeert nog) en dit doet me erg veel pijn. Ik hebt thuis een dochter van 4 jaar die aardig wat aandacht en energie vraagt, daarnaast werk ik 34 uur per week, doe alleen het huishouden en mijn vriend woont nog bij zijn ouders en hij is 26!! Als hij een dag vrij is, wil hij het liefste bij zijn ouders blijven om te leren. Nou vind ik leren geen probleem maar wel als hij zich er achter verschuilt met als excuus bij mn ouders hoef ik geen eten te koken. Ik zeg dan... Ik ben de hele dag aan het werk en jij bent zo goed als vrij en zou het fijn vinden als er dan eten staat met het antwoord van hem je doet godverdomme net alsof je hoogzwanger bent en stel je niet zo aan je kan best na een dag werken voor jezelf koken... IK BEN ZO MOE!!! Afgelopen zondag zei hij al ik wil helemaal geen kinderen met je , je zoekt het maar alleen uit. Wat moet ik hier nou mee?
Jeetje meid dat lijkt mij een hele vervelende situatie heel veel sterkte Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat je er mee kan.. Misschien dat het nog even moet bezinken bij hem of misschien omdat het niet verwacht was dat de schrik daarom iets groter is.. het klinkt wel een beetje alsof hij er niet helemaal klaar voor is.. wel spijtig hoe is de omgang tussen hem en jou dochter ? Ik hoop voor jou dat hij snel bijdraait en een beetje helpt met alles veel succes en sterkte ! en gefeliciteerd met de zwangerschap
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zou eerst je eigen verhaal lezen, want zoals ik het lees is je dochter van 4 niet het enige kind. Hij vindt een relatie leuk, maar zijn vrijheid is belangrijker. Feit blijft dat hij wel zijn verantwoordelijkheid moet nemen en jij helemaal. Je kan 9 maanden wachten en hopen dat hij bijdraait of nu al de knoop doorhakken voor jezelf en je eigen geluk gaan.
Nou inderdaad eerst gefeliciteerd! Wat een nare situatie. Misschien draait hij nog wel bij? Kan vast een hele schrik zijn als je het niet verwacht en misschien in eerste instantie anders had gewild? Hoe was jullie relatie voor dat jullie erachter kwamen zwanger te zijn? Sterkte!
Tja Angela22, wat een rotsituatie. Ik neem aan dat dit kindje niet helemaal gepland was??? Klopt dat? Waar twee vrijen hebben twee "schuld". Dus ik zou hem wel even op zijn mede-verantwoordelijkheid wijzen. Maar uiteindelijk kan je hem niet dwingen (tenzij je het via de rechter wilt spelen). Als hij het kindje echt niet wil en jij wel, dan zal je daar jouw pad op moeten aanpassen en voor jezelf en je kindje kiezen. Aangezien je al een kindje hebt, zal je dat vast ook wel redden. Ondanks dat het niet je meest ideale scenario is... Heel veel succes in ieder geval en van harte met je zwangerschap!
Zo te lezen heb je al 2 kinderen. Een dochter en een kind van 26. Jeetje wat een baby zeg. Bij zijn ouders lekker mee eten zodat hij zelf niks hoeft te doen. En dan een opmerking erachteraan met "ik wil helemaal geen kinderen met je, je zoekt het zelf maar uit'. Nou sorry hoor. Je bent geen stuk vuil. Doe wat je hart je ingeeft mbt je zwangerschap. Je hebt al een kindje dus ik denk dat je het met een tweede erbij best gaat redden. Succes en sterkte
Bedankt voor jullie reacties. Neee, het was inderdaad niet gepland. Echter zijn we er een halfjaar geleden achter gekomen dat hij voor 95% onvruchtbaar is. Wij hebben samengewoond, 5 maand geleden kwam hij er achter dat het hem allemaal te druk werd, mijn dochter, zijn school etc etc. Hierop heeft hij 2 dagen na een super leuk weekend zijn spullen gepakt en heeft hier alles achter zich gelaten. 6 week later kwam hij er achter dat hij een verkeerde beslissing heeft genomen en wou die weer een relatie. Dit alles is heel raar voor mijn dochter, die zegt inmiddels al hij moeet maar trouwen met zijn ouders want hij is hier toch bijna niet. Het zijn gewoon de kleine dingen, hij kan ook googlen op ongeplande zwangerschap waarom dan niet op zwangerschapskwalen? Dat zijn school belangrijk is snap ik, maar mijn werk niet? Ik ben immers de hoofdkostwinnaar. Enn wil mijn werk zo lang mogelijk doen en dat gaat op deze manier niet lukken met het gevoel dat ik mezelf heb zwanger gemaakt. Zondag werd ie zo kwaad dat hij zelfs de stoel van mijn dochter kapot getrapt heeft in een kwade bui. Hij zegt dat ik nu voor de keuze sta of ik ga zo verder met hem of hij wil niets meer met het kind en mij te maken hebben... in mijn hoofd ligt de keuze bij hem... of hij past zich aan en neemt zn verantwoordelijkheid of hij gaat inderdaad maar weg. Als hij het idee heeft dat een kind 2 ouders nodig heeft... waar is hij nu dan? Of is dat alleen wanneer de kleine geboren is. Ik vind dat hij dat ook niet kan makej tegen over mijn dochter, nu zij er is wil hij hier niet wonen en zodra de kleine er is wil hij hier wel zijn. Naja wil hier zijn, hij wil hier niet wonen waar ik woon dus hij verplicht me te verhuizen als het ware terwijl ik heb een.super mooi huis waar ik trots op ben!!
Zijn mening is overduidelijk. Dus wijs hem op zijn plichten en trek je plan. Of je zit in de situatie dat je hem absoluut niet nodig hebt en wijs hem nergens op en trek je plan. Hadden wij vrouwen maar zo'n makkelijke keuze na zo'n verrassing. Iemand met deze reactie heb je toch helemaal geen zin in om om je heen te hebben? En sorry, de keus ligt niet bij hem, maar bij jou. Wat wens jij in jouw leven? Kan hij je dat geven, mag ie blijven. Heeft ie absoluut de intenties niet, wat hij aangeeft, opzouten. Je hebt hem NU nodig, niet alleen wanneer t kindje er is. Succes!
Mijn goede goden, wat een teleurstelling van een vent! Maar nu ook even richting jou.. Jij last hem hier mee weg komen. Op een bepaalde manier kies je hier zelf ook voor. Tijd om nu goede keuzes voor jou, je dochter en mini te maken lijkt me. Heel veel sterkte en succes met alles!
jeeejtje... het is ronduit onvolwassen dat voorop! maar toch even vanuit zijn kant bekijken... mijn man was bij de eerste ook niet echt steunend (was wel gepland en gewenst bij ons), ik moest me ook niet aanstellen (hij moest echter nog even leren dan zwanger zijn niet alleen een dikke buik in houd) duurde tot 12 weken voor hij t begreep en volledig bijdraaide. nadat ik hem een paar weken info erover gegeven had. en hij heeft 6 mnd terug tehoren gekregen dat hij 95% onvruchtbaar is. dat kan voor mannen flink als falen voelen en in zijn hoofd klinken als ik kan geeen kinderen maken. (ook al is daar 5% kans op) daar "rouwen" ze om een daar stellen ze zich op in. kan me dan ook goed voorstellen dat t flink schrikken is als je dan ineens wel zwanger bent. En ik kan me voorstellen dat er dan onbedoelde hele hele kwetsende opmerkingen worden gemaakt. in zijn hoofd is dat inderdaad ongepland zwanger en n gaat daar op zoeken. hij heeft geen lijf wat raar doet en gaat dan zeker niet zoeken naar symptomen. Dit gaat en flinke deuk in je relatie geven dat sowieso je verwacht van je partner steun en dat geeft hij nu niet. is dit de man waar je mee door wil? is het iemand die geen blok aan je been is? (financieel en huishoudelijk bijdragen) als dat beide ja is of heeeeel snel ja wordt dan zou ik hem 1 a 2 maanden de kans geven om bij te draaien. leg wat tijdschriften op de wc met info over zwangerschap op de juiste pagina open, wie weet leest hij t ) in ieder geval dikke knuffel want dat is wat je nu van je vriend zou moeten krijgen. sterkte en succes de komende tijd.
Dit soort topics komen heel vaak voorbij hier op het forum en ik verbaas me er altijd over hoeveel vrouwen pikken van zo'n type man. En hoe weinig eisen ze stellen aan een partner. Een beetje kieskeuriger mag wel hoor Dat hij de keuze aan jou overlaat, toont al wat voor een slapjanus hij is. En ik vermoed dat als je zonder hem verdergaat, hij later met hangende pootjes terug komt kruipen. En hij is nog vrijwel onvruchtbaar ook. Dit zou wel eens zijn enige kans op een kindje kunnen zijn. Hij heeft nu afleiding qua studie e.d., maar als dat voorbij is en er begint een kinderwens te kriebelen, dan komt hij zichzelf vreselijk tegen denk ik.
Helemaal mee eens! De meiden hier moeten echt wat meer ballen tonen af en toe! En een goed voorbeeld zijn voor eventuele kinderen die er al rondlopen!
Eehhhmmm, jij valt over "de kleine dingen", zoals niet googlen en niet over hetgeen je erboven schrijft? Vind je het echt ok dat hij je zo behandeld? Stoeltje van je dochter stuk trappen? Wil je zo iemand een invloed laten zijn op je kinderen? Ik zou zeggen: deur open, vent eruit trappen, deur weer dicht! Totdat hij zich als een man kan gedragen i.p.v. als een kleuter, die z'n zin niet krijgt.
Ik zou zeggen: luister, 'vriend' are you out of your mind?? Dat je schrikt oke, maar ik zou zeggen; je laat het maar even bezinken en erna eis ik een fatsoenlijke reactie.
Hij is al een keer weg gegaan, hij kwam uiteindelijk toch weer terug en jij vergeeft het hem, en je laat je weer als grof vuil behandelen. Ik zou eens terug kijken na hoe hij jou de laatste maanden heeft behandeld, en hoe hij jou nu behandeld! Hoeveel ga je nog pikken van zoon vent? Ik had de keus al snel gemaakt, hoe moeilijk het ook is. Ik hoop voor jou dat hij snel bij draait, en dat jullie als nog een fijn gezinnetje mogen voormen, en dat je niet met 3 kinderen zit op gescheept. Veel sterkte, en een hele fijne zwangerschap.
Ik zou persoonlijk klaar zijn met zo'n man. Alleen maar klagen en niet eens helpen. En dan ook nog eens jou verplichten om te verhuizen???? Zo raak jij je fijne thuis gevoel kwijt waar jij trots op bent dat moet je niet willen. Nu is het nog de stoel van je dochter die hij kapot maakt als hij boos is wat is het volgende? Denk aub aan jezelf en de kleine in je buik en je dochter.
Sorry hoor, maar ik word serieus echt moe van die mannen die wél een kind verwekken maar vervolgens zeggen: ik wil het niet. Nou, dan had je je wortel er niet in moeten hangen of jezelf beter moeten beschermen! Jeetje. Het is wel even lekker gemakkelijk om gewoon je verantwoordelijkheid op de vrouw af te schuiven, hè? Dat ik-wil-het-niet is volgens mij wel het eerste wat er in een man op komt. Verder zou ik geen relatie willen met een agressieve lompe luie kerel; maar goed, dat is mijn voorkeur. Ik heb namelijk al genoeg aan mezelf. Ik zou deze denkbeeldige navelstreng maar doorknippen en terugsturen naar zijn ouders.
Ik mis geloof ik iets. Hij heeft jouw eigendom kapot getrapt. Je doet nog moeite voor die vent omdat? Zou zoiemand niet eens bij mij en zeker niet bij mijn kids in de buurt willen hebben, is ie helemaal afgedraait ofzo? Moet niet gekker worden.
De meest onaantekkelijke man op aarde: een sukkel van 26 die bij papa en mama woont en dan zulk verbaal agressief gedrag? Echt meteen eruit, laat ie niet koeieneren door zo'n onvolwassen ventje en geef je dochter en as kindje het goede voorbeeld.
Sorry meis maar serieus? Ik zou hem dus echt de deur wijzen. Wat een koter en dan nog spullen slopen ook. Los van het feit dat hij zo instabiel is wat mij geen veilig gevoel zou geven is het net een kind die zijn zin niet krijgt. Haha luister gozert.. bevalt t je niet is daar de deur... wil je je kind zien maak een afspraak met een advocaat.