Zijn er meer dames die kortademig zijn? Ben nu 30 weken. En merk dat ik heel kortademig wordt. Ben zelf een rug slaper. Maar dat hoef ik echt niet meer te doen. Dan krijg ik echt geen lucht meer. Onderuit zitten op de bank gaat ook niet meer. Dan krijg ik t ook heel benauwd. Ook tijdens het wandelen met de hond. Ben ik aan het hijgen als een oud paard. Trap op lopen? Gewoon 5 minuten buiten adem. Meer dames die daar last van hebben? Ik denk zelf dat het komt door het groeien van mijn baarmoeder. En vooral het gewicht van mijn borsten. Ben van een cup E naar een cup G gegaan. Dus zo gek is het niet denk ik.
Bij mij is het er in elk geval nog steeds. Maar mijn baby ligt in stuit en is nog niks ingedaald, hoofdje ligt echt heel hoog en drukt dus op alles. Ik weet bij mijn eerste zwangerschap dat het kortademige beter werd toen ze indaalde, maar het rugslapen bleef niet kunnen.
Okee. Gister bij de echo lag hij met zijn hoofd naar beneden. Maar verder ligt hij ook gewoon nog heel hoog. Ach. Maar weer een nieuwe manier verzinnen om er mee om te gaan. Gelukkig is een mens flexibel.
Ik herken het helaas precies 😩 Van een ritje supermarkt ben ik al kapot! Bankhangen zit niet lekker, traplopen lukt niet en dan heb ik het slapen nog geen eens genoemd. Ikzelf ben een buik slaper en dat is nu wel erg lastig, op mijn rug slapen lukt ook niet. Dus dankzij een banaan kussen slaap ik zijwaarts. Zo krijg ik wel stukken meer lucht binnen! Inslapen duurt wat langer, omdat de houding niet mijn ding is, maar uiteindelijk wel zonder benauwdheid. Had het met mijn eerste zwangerschap enkel tussen de 30 en 34 weken. Hopelijk is het nu snel weg. Wellicht ook wat voor jou? Zo'n langwerpig kussen.
Ik had t de eerste zwangerschap ook tot aan de bevalling. Na t indalen ietsje minder maar niet veel. Ik zie het nu al iets eerder verschijnen. Gelukkig is t na de bevalling direct verdwenen!
Ja ik heb zo'n lamg kussen. Maar ligt ook niet lekker haha. Ik begin met kussens en 's nachts schop ik die weg
Erg herkenbaar. Merkte wel dat het na het indalen iets minder werd, maar alsnog bleef het aanwezig tot aan de bevallingen. Trap lopen is topsport eenmaal boven moet je eerst even een pauze nemen
Ik ben het zelfs al vanaf het begin geweest maar tegen het einde was het wel op het toppunt. Halve trap op en ik was al buiten adem. Net zoals klein stukje lopen. Na de bevalling was het direct weg.
Heel erg herkenbaar. Ik heb er ook veel last van. Baarmoeder zit nu heel hoog en de kont van de kleine ligt bijna onder mijn ribben. Soms raak ik wat in paniek door de benauwdheid (en ja weet het..daar wordt het nog erger van...), maar meestal als ik even rustig ga lopen of 's nachts op mijn zij draai is het beter.
Herkenbaar! Dit had ik ook erg bij mn zoontje. Ik moest na 5 min lopen even stilstaan of zitten om weer bij te komen. Verschrikkelijk. Ja toen hij was geboren was het weer over. Succes!
Ik heb hier ook echt heel veel last van, soms ga ik er onbewust van hyperventileren waar ik hartstikke misselijk van wordt.. om weer op adem te komen moet ik dan op mijn linkerzij liggen. Gek word ik ervan!
Ik heb het ook. De baby ligt hoog ( en ik ben maar klein) dus weinig ruimte om te ademen. Moet ook bijkomen van een trap.
Heel herkenbaar!! Ik heb er ook zo'n last van! Ik slaap nu standaard op m'n linkerzijde. Dan heb ik er het minste last van en schijnt ook het beste te zijn. Ivm doorbloeding etc. Ik ben ook een rugslaper, maar dat hoef ik nu echt niet te proberen.