Navel
De navel is eigenlijk een klein gaatje in de buikwand. Door dit gaatje kwamen, tijdens de zwangerschap, de navelstreng, en daarmee de bloedvaten, het lichaam van de baby binnen. De grootte van dit gaatje verschilt per baby. Na de geboorte wordt de navelstreng verwijderd. Het gaatje moet dan vanzelf sluiten. Bij de meeste kinderen gaat dit goed, maar soms – bij één op de vijf à tien kinderen – gebeurt dat niet volledig. Er is dan sprake van een ‘navelbreuk’.
Navelbreuk
Bij een navelbreuk (hernia umbilicalis) stulpt de navel naar buiten. Dit ‘tuutje’ vult zich, door de opening in de buikwand, met darm- en ander weefsel uit de buik. Het zachte weefsel zwelt vooral op als de baby huilt, hoest of zich inspant. De bobbel kan verdwijnen als je kindje op zijn/haar rug ligt en rustig is.
Zichtbaar
Een aangeboren navelbreuk ontstaat binnen enkele weken na de geboorte. Normaal gesproken geneest de navelbreuk spontaan voordat je kindje drie jaar is. Vooral kindjes die te vroeg geboren zijn of een laag geboortegewicht hebben, lopen kans op een navelbreuk.
Klachten
Een navelbreuk geeft bij een baby normaal gesproken geen klachten. Heel soms kan een navelbreuk wél pijn doen. Bijvoorbeeld als er een stukje darm klem komt te zitten in de navelbreuk. In dat geval is er gevaar voor de doorbloeding van het beklemde stukje. In het ergste geval kan dan het stukje beklemde darm afsterven. Gelukkig komt dat laatste bijna nooit voor.
Behandeling
Meestal is behandeling niet nodig bij een navelbreuk. Het kleine breukje in de buikwand sluit zich doorgaans vanzelf voordat je kindje drie jaar is. Als de breuk niet gesloten is na drie jaar kan er soms alsnog een operatie nodig zijn. Dit is nodig omdat anders het gevaar op beklemming van de darmen toeneemt. De operatie kan worden uitgevoerd door middel van een sneetje ter hoogte van de breuk. De uitstulping van het buikvlies wordt daardoor opgeheven. Zo nodig wordt ook de zwakke plek in de buikwand hersteld.