Hahaha laat jouw man maar eens een pasgeboren baby aan de borst leggen, mannen zijn altijd heel stoer tot ze het zelf moeten doen
Meid als je het niet trekt dan trek je het niet. Hier was mij wel vertelt over kloven, pijn, ontstekingen enz enz en had mezelf voorgenomen: 6 weken wil ik het proberen, en als het niet gaat dan stop ik. Gelukkig liep het hier meteen goed. Ik vind borstvoeding echt geweldig maar het moet niet ten koste gaan van de moeder, jij beslist wat je aankunt en dat kan niemand anders doen he (ps mijn vriend schrok zich kapot toen onze uk zijn pink te pakken had. Wauw hij zuigt super hard riep hij uit, ik droog: joh je meent het )
Ik ben overgestapt op flesvoeding omdat ik me helemaal niet goed voelde bij het geven van BV. Niet dat ik het echt een rotgevoel vond, maar prettig vond ik het ook niet. Die 'afkeer' naar je kind herken ik wel... Ik was iedere keer blij als Milan weer klaar was met drinken maar dan zag ik alweer op tegen de volgende voeding. Vond dat zo sneu tegenover hem dat ik overgegaan ben op de fles. Sindsdien voel ik me een stuk gelukkiger.
In begin doet het wel zeer en is het wennen, maar het is even doorbijten, op geven moment voel je er echt niks meer van. gr brenda
Voel je maar niet raar hoor! Ik heb het niet eens geprobeerd... Leek me echt 10x niets. Vinden vast ook genoeg mensen raar. Je moet doen waar je je goed bij voelt, want dan zal je kindje dat ook doen.
Hier geen bv, wat vreselijk! Heb t 2 weken gedaan, voelde me net een koe!! Ik vind het echt heel erg vreselijk. Omdat ik na een week thuis weer heel erg ziek ben geworden en met spoed opgenomen ben, ben ik gelijk gaan afbouwen, en daar heb ik zeker geen spijt van!!!
Het jammere is dat die gevoelens even goed overgaan als je wel gewoon doorgaat met voeden. Je ontzegt jezelf een hoop door snel de handdoek in de ring te gooien. Wat niet wegneemt, dat ik die gevoelens begrijp hoor! Ik vond er echt geen biet aan die eerste weken. Maar ik wist dat het beter zou gaan worden.
Ik heb een week bv gegeven en ben toen ook gestopt hoor. Nou ja... bv ... voor wat er uit kwam dan, en wat ik af kon kolven. Het colostrum heeft mijn zoontje allemaal gehad. Toen het na 7 dagen nog niet goed liep, was ik er ook wel klaar mee. Ik voelde ook niet de drive om er 'nog harder' mijn best voor te doen. En toen ik gestopt was vond ik het heerlijk! Echt een last van mijn schouders af. En mijn kindje... die dronk zo heerlijk uit de fles!! haha voor hem ook een opluchting als dat gemartel met aanleggen wat niet wou, en geen melk genoeg etc. Bij een evt volgende beep zou ik er weer voor gaan dat die ook het colostrum binnenkrijgt, en dan zou ik ook weer stoppen met bv/kolven.
Ik vind het niet raar hoor.. Ik ben nog niet zo lang zwanger maar weet nu al 100% zeker dat ik geen borstvoeding ga geven,het lijkt me in 1 woord verschrikkelijk! Hier worden het dus ook flesjes,zeker weten!
Ik heb er bij mijn dochter ook gelijk voor gekozen om geen BV te gaan geven. Het leek me echt helemaal niks en een gedoe'tje bovendien. Mijn dochter heeft het super gedaan op de FV en ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik bewust deze keuze heb gemaakt. Maar nu ik zwanger ben van de 2e had ik toch ineens dat ik heel graag BV wil gaan geven. Het leek me ineens zo'n vreemd idee dat ik het nooit geprobeerd zou hebben. Dus deze 2e gaat BV krijgen. Grappig toch, hoe je ineens zomaar uit het niets om kan slaan, want ik was er voorheen echt van overtuigd dat ik nooit en te nimmer BV zou gaan geven. En overigens heeft het niets te maken met spijt oid dat ik het mijn dochter niet gegeven heb. Voor mij was het op dat moment de beste keuze om geen BV te geven (gewoon omdat ik dat zo voelde, niets meer en niets minder) en zo was het gewoon. Nu voelt het voor mij dus anders...
Ook hier krijgt de 2e spruit FV. Ik sta gewoon niet achter BV, de combi BV en Truuske gaan gewoon niet samen!
Fijne reacties weer... Thanks. Ja, ik ben zelf ook wel van het proberen maar ik wil niet wekenlang "proberen" en evt pijn lijden zoals sommigen en er dan achter komen dat ik t niks vind...en de kraamtijd naar de knoppen is (en de hechting met m'n kind niet optimaal verloopt daardoor). Vandaar het "snelle" opgeven volgens sommigen... Plus als 't gevoel je maar genoeg tegenstaat je de waarde niet kán inzien van als 't wel goed zou komen na weken/maanden. Dus absoluut proberen maar niet ten koste van alles.