Omdat ze blijkbaar flink heeft zitten klieren, en nu weer even aardig doet. Ik vind het ook raar dat je vorig jaar niet mocht komen en nu weer wel. Wat denkt ze dat jullie zijn, een stelletje poppen die op komen draven wanneer het mevrouw schikt? Dus daarom zou ik niet gaan en ook niet op de bruiloft laten komen, als er op je bruiloft maar een klein dingetje voorvalt, denk je daar later altijd aan terug.
daarom vroeg ik ook of je het wilde verklaren, het is wel creepy, maar jij beschrijft letterlijk mijn gevoel en zo heb ik het ook woordelijk tegen mn beste vriendin gezegd die ik even gebeld heb voor advies.
Persoonlijk houd ik niet van dit gekonkel, daarmee bedoel ik smoesjes verzinnen om niet op een verjaardag te komen etc. Heb je de situatie al eens open en eerlijk met je schoonzus besproken? Ik kan dit niet uit je verhaal opmaken. Hoe moeilijk het ook moet zijn om de situatie open te gooien, dat zou ik allereerst doen. Ik vind dat de meest oprechtste en volwassen reactie die je kan geven. Daarna kan je alsnog een beslissing maken over wel of niet uitnodigen op jullie bruiloft en over jullie verdere contact. Als het gebaseerd is op wat je schoonzus ooit heeft gezegd en wat daarna nooit meer is besproken dan vind ik het kort door de bocht om het contact helemaal te verbreken.
Ik sluit me bij Foxter aan, straks verpest ze jullie bruiloft (of dat kind) en zo niet, ik kan me niet voorstellen dat als je haar wel zou laten komen je er blind op kunt vertrouwen dat ze zich zal gedragen, dus dan zit je toch steeds lichtelijk te stressen. Tja, wat betreft die uitnodiging, ik zou ook gewoon op de man af vragen waarom jullie nu opeens wel welkom zijn en vorig jaar niet, laat haar maar met een uitleg komen.
Ik begrijp dat je bang bent dat ze vriendelijker doet OM een uitnodiging voor jullie bruiloft te krijgen. en als ik t zo hoor zal je er niet al te scheve gezichten van krijgen. Tja ik weet er natuurlijk het fijne niet van verder. maar zou de keus idd verder bij je man laten liggen. mbt de foto's snap ik het ook heel goed. Ik heb mijn daggasten wel op de foto maar niet in mijn album.(alleen 2 foto's waar iedereen op staat) die foto's van iedereen als stel heb ik los. denk straks ben je x jaar getrouwd en dan staat de ex van die en van die nog in je album .. dat zag ik niet zitten (moet zeggen dat dat nog meevalt gelukkig ) sterkte met je uiteindelijke beslissing
ik denk niet dat ze het doet om een uitnodiging, maar om het contact met haar broertje aan te halen. Voor mij persoonlijk is het moeilijk, omdat ik weet dat ze mij liever niet met hem ziet en dan wel op ons huwelijk. Waar ze in wezen dus niet echt achter staat. ik eigenlijk ook niet, maar zij kan zo hard en bot zijn dat ik er minder moeite mee heb. Open besproken, hmm niet van mij persoonlijk, maar mijn vriend wel. De periode dat het helemaal misging was ik net 10 weken bevallen, dus zelf had ik daar geen behoefte aan.
dan zou ik het toch echt algeheel van mijn man af laten hangen en vrede hebben en hem steunen in welke keuze hij dan ook maakt. Ik zou nooit tussen hun in willen staan en als hij alsnog beslist dat hij het niet wil dan is dat 100% zijn keus.
Ik ben zo geworden in de loop van de jaren; Er is een schoonzus die mij heel erg gekwetst heeft met laster praatjes; ik ga nog steeds niet naar verjaardagen enz. bij haar thuis, heb ik totaal geen behoefte aan. Als ik haar tegen kom groet ik haar wel hoor maar ik kan heel moeilijk tegen zulke mensen die zelf verre van perfect zijn. Blijf gewoon eerlijk, als zij er naar vraagt zeg dan de reden waaron je haar niet uitnodigt. Misschien ben ik te koppig hoor , maar ik weet als je dat soort mensen een vinger geeft pakken ze je hele hand ....
m ik weet niet zo goed hoe ik eroop moet antwoorden kijk weet je wat het is ja er zijn dingen gezegt ja er zijn kwetsende dingen gedaan maar moet je altijd boos blijven is er geen mogelijkheid om het uit te praten
Lastig hoor. Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt, maar ik zou voordat het feest en de bruiloft plaats vinden, toch eens gaan praten met zijn 4-en. Ook eerlijk zijn in waarom je wilt praten en je dilemma uitleggen. Ook zeker mbt de kinderen kun je uitleggen dat je bang bent dat dat ene kind zich gaat vervelen en dus onhandelbaar wordt? Als ze echt contact wil zal ze hier normaal als een volwassen persoon op reageren en kunnen jullie wellicht de zaken wat uitpraten. Als ze niet zo reageert, lijkt het me duidelijk... geen aandacht meer aan besteden dan. Overigens snap ik je toekomstige man ook wel, het blijft toch zijn zus... maar je kunt het wellicht nog 1 x proberen. Ik zou het zelf alleen wel van te voren willen proberen en niet daarna...
zoiets hadden wij eigenlijk ook al bedacht, tegen haar zeggen dat we het eigenlijk wel vreemd vinden waar die omslag ineens vandaan komt en dat we het best moeilijk vinden. Ik denk dat we dan meteen weten of ze het serieus meent.
Hai Tulip, Ik heb niet alles gelezen, hoor, maar een paar dingetjes tussendoor. Of jullie naar die verjaardag gaan? Ik zou vriendelijk bedanken. Ik zou daar helemaal geen behoefte aan hebben. Als dit haar manier is om te lijmen, dan vind ik dat ze dat op een andere manier moet doen, namelijk onder vier ogen. Ze moet dan ook echt duidelijk maken dat ze jullie uitnodigt om het goed te maken, niet indirect door jullie ineens weer uit te nodigen voor een verjaardag. Misschien is het ook wel een 'valse' lijmpoging, omdat ze misschien om wat voor reden dan ook toch op jullie bruiloft willen zijn. Je moest eens weten... Toen het in mijn familie bekend werd dat we een half jaar later gingen trouwen, was er ineens een nicht die weer contact zocht, na jarenlange stilte, voorafgegaan door jaren waarbij het initiatief vanuit mijn kant moest komen. Ik had er toen een punt achter gezet. Heb nog wel even getwijfeld door dat contact ineens, maar toch niet uitgenodigd. Vraag jezelf af: Waarom zou je naar die verjaardag willen gaan? Als jullie eigenlijk niet willen, ga dan gewoon niet. Dus kijk niet naar de achterliggende bedoeling, maar naar hoe jullie je er zelf bij voelen. En volg ook je gevoel qua gastenlijst voor de bruiloft
wij (vriend en ik) waren dus van plan om jullie advies te volgen en eens te vragen waar deze ommezwaai ineens vandaan komt. Vandaag is mijn schoonvader jarig en s middags liep ik met humpie even naar de speeltuin, zij ging ook mee met haar dochter. Ze begon meteen dat ze even wilde praten, ze wilde de situatie niet meer zoals die nu is en de strijdbijl begraven. Ik moet zeggen dat ik erg verbaasd was dat ze hier ineens mee kwam.
Wat fijn dat er een opening voor een serieus gesprek is! Misschien goed om nu met z'n 4en in een rustige setting af te spreken en het door te praten. Veel succes!
is ook al een beetje gebeurd, ik heb gezegd dat ik ook niet blij ben met de situatie maar dat het vooral komt door kwetsende dingen die gezegd zijn. Ze zei dat ze het ook heel vervelend vond. Ik blijf gewoon een verward gevoel overhouden van het gesprek.
wta ik me afvraag....als jullie hun wel een uitnodiging zouden sturen.....denken jullie dat ze er op in zal gaan... Als ze jou bijv ehct niet moet en mss koppig is of heel principieel dan komen ze mss sowieso niet... Maar dna hebben jullei gewoon "correct" gehandeld.... kijk en komen ze wel...tja jullie dag is toch al geweldig dan, ikd nek op dat moment het allemaal wel goed is...in elk geval voor dat moment... Ik neem aan dat ze dan gewoon enthousiast jullie zal feliciteren enz....en zo niet, stuur je ze lekker weg...ceremoniemeesters taak (sorry heb niet alle sgelezen hoor)