Beste lezers, Ik kamp al enige tijd met problemen tussen mezelf, mijn partner en mijn schoonouders. Ik zal proberen alles zo duidelijk mogelijk uit te leggen zodat jullie mij een objectief antwoord kunnen geven. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was voelde mijn schoonmoeder zich ook opnieuw zwanger. Ze wilden direct een kinderkamer bij hun thuis gaan inrichten. Ik dacht in het begin... oke beetje vreemd maar ze zullen het wel goed bedoelen.. Toen wij vertelden dat we op vakantie zouden gaan met mijn ouders en mijn zusje en haar vriend en wij dan met de baby was dat zeer onverantwoord en kon ik onze kleine beter bij hun achter laten.. De vakantie krijgen wij cadeau van mijn moeder omdat ze jarig is en gaan dus met de familie op vakantie.. Nou mn schoonmoeder vond het maar belachelijk dat mijn moeder haar moeder dan niet niet had meegevraagd.. is toch ook familie.. Waar bemoeid dat mens zich mee.. gaat zij nu voor mijn moeder bepalen wie zij meeneemt voor haar verjaardag op vakantie??!! Toen moesten we hun maar snel als voogd aanwijzen omdat stel als er iets gebeurd met de vlucht.. en onze zoon overleefd het (net als bij het tripoli jongentje) dan ging ie in ieder geval naar hun toe.. waar je je al niet mee bezig houd zeg... Die kleine trapte vaak tegen mn ribben in mijn buik.. daardoor was een rib gekneusd en had ik vaak last met staan en zitten.. Nou mevrouw wist het allemaal beter.. ik stelde me gewoon aan en dat mn rib gekneusd kon zijn was volgens haar maar onzin.. terwijl mijn eigen verloskundige het haarfijn had uitgelegt. Mijn schoonzus was telkens maar opmerkingen aan het maken van ma als die kleine er straks is ga je toch minder werken.. zodat je kan oppassen.. zodat ik het zou horen.. what the fuck.. als ik wil dat je oppast vraag ik het zelf wel.. waarom word dat VOOR mij geregeld.. heb geen polio..:x De bevalling naderde en een vriendin vroeg.. wie mogen er eigenlijk bij de bevalling zijn.. dus ik zeg nou mijn vriend en als mn moeder wil mag dat ook wel.. Nou mn vriend sprong op en zei direct nee en mijn moeder ook...:x ACHTERLIJKE.. denk je werkelijk waar dat ik met jou moeder in de kamer me benen wijd ga doen en dat ik me er dan ook nog gemakkelijk bij voel.. dacht het niet vriend... Onze prachtige zoon is geboren.. dmv een keizersnee dus alleen mn vriend was erbij.. en mn schoonouders hebben vanaf de minuut dat mn vliezen braken bijna ieder half uur gebeld.. als het niet vaker was.. en gingen de dag van de bevaling maar in de buurt van het ziekenhuis blijven zodat ze er direct zouden zijn.. Ik had vooraf al gezegd dat ik niet wil dat er gekust word in zn gezicht vooral als ie net geboren is.. lippenstift.. wellicht opkomende koortslip.. je kent het wel.. Nou hij is nog geen uur oud en madame zit dat kind helemaal af te lebberen.. Ik heb altijd moeite met dingen te zggen.. maar nadat ik eindelijk de moed bij elkaar had geraapt en er iets van zei.. speelde haar oostindische doofheid weer op.. en negeerde ze me gewoon.. in een later gesprek legt ze uit dat ze het echt niet gehoord heeft dat ze helemaal opgaat in die kleine en de rest om zich heen vergeet en niet hoort.. de waslijst die volgt is zo lang om in verhaal te vertellen dat ik er even punten van maak * terwijl anderen hem vast houden er overheen hangen en een ander geen rust geven om hem even te bewonderen. *mij telkens negeren als ik iets zeg dat ze niet mag doen. *borstvoeding wou ik altijd even alleen doen in mn kamer.. dat was maar belachelijk.. daar moest ze bij zijn.. (in het ziekenhuis ging ze gewoon aan mn tiet zitten porren) ik moest er maar aan wennen dat anderen daarbij zijn.. dat kan ik niet alleen doen.. *als ze hem vasthoud legde ze hem een keer zo neer hoe je een kind aan de borst legt.. dat is toch ziek.. *uitspraken als.. ow poep maar in mn hand hoor.. is helemaal niet erg.. ik lik zo de poep van mn vingers af.. Nou ja kan niet een op alles komen dit moment.. het is zoveel raars sinds de geboorte.. Ik kan nog zoveel hierover schrijven.. zou er een boek over kunnen volschrijven volgens mij.. maar ben nu wel eens benieuwd wat julie tot nu toe van dit verhaal vinden.. wellicht kan ik na jullie reacties nog wat verder op het verhaal ingaan.. liefs
typisch gevalletje van lichtelijk niet goed snik. Bij opa's en oma's heb ik vaak de gedachte: ze zullen het wel goed bedoelen, maar in jouw verhaal heb ik al een paar dingen gelezen waarvan ik denk: huh??
Ik zou me ook kapot ergeren en vooral als je vriend ook nog eens voor z'n moeder opkomt. Bij ons thuis is het namelijk hetzelfde en ik word er af en toe helemaal gek van.. Ik kan je niet echt een tip geven aangezien ik zelf dus ook zo'n rare schoonmoeder heb,ik kan je alleen maar succes wensen..
Jeetje wat een bizarre acties zeg van je schoonmoeder. ( al weet ik niet of ik nu heel hard moet braken of lachen bij die opmerking over die poep van haar vingers likken ) maar dit gaat echt te ver hoor,moet je ook zeker niet allemaal over je heen laten komen. Hoe staat je vriend er tegenover ? Zou zeker een gesprek met ze aan gaan en duidelijk aangeven dat je dit echt te ver vindt gaan en dat je je er totaal niet gemakkelijk bij voelt. Het is jullie kind, en jullie bepalen wat er wel en niet gebeurd, door wie en hoe.
jeetje, wat een verhaal ! Ik zou eerlijk gezegt ook gek worden als ik zo'n schoonmoeder zou hebben Ze heeft jou beslissingen gewoon te respecteren. Wat zegt je vriend hierover ?
Ben meestal nog wel op de hand van de tegen partij maar in dit geval. Ze spoort niet! Wees duidelijk bespreek dit met je vriend en zeg tegen hem dat hij tegen zijn moeder moet zeggen dat ze moet oprotten met haar rotadviezen aan je borsten zitten tijdens het voeden is ze helemaal van de pot gerukt bij wijzen van spreken dan. Kijk uit meis dat mens denkt zeker dat ze de moeder is. Oma liefde oke maar daar moet je toch echt een grens bij trekken. Sterkte ermee.
vooral bij deze zin viel mijn mond open zeg! of het grappig bedoeld is of niet ze spoort echt niet! ik had meteen gezegd hou dat soort opmerkingen gewoon voor je!!
Wat zijn schoonmoeder toch eigenlijk rare mensen he,niet te geloven. Mijn schoonmoeder moet nog steeds iedere dag vertellen dat mijn vriend een couveuse-kindje was en dat al haar baby-spullen het duurste van het duurste waren. Pfff,wat word ik daar gek van.. IE-DE-RE dag hetzelfde verhaal,ik heb haar zelfs weleens gevraagd of de navelstreng wel doorgeknipt is tussen die twee..
Dit is gewoon bizar. Ik zou eens een goed gesprek gaan voeren met je schoonmoeder. En duidelijk even uitleggen dat het jullie kindje is, en dat ze heeft te leven en doen naar jullie regels...
Wat een apart mens zeg Dit gaat echt te ver hoor! Dat je ontzettend blij bent met je kleinkind, okee; maar je kunt het ook overdrijven! Ben ook wel benieuwd naar wat je man hiervan vindt.. En hoe moeilijk het ook is, ik zou inderdaad een gesprek met haar aangaan, desnoods 1 op 1, zodat ze geen last kan hebben van haar Oost-Indische doofheid
Jeetje zeg, dat klinkt inderdaad niet echt lekker. En het klinkt ook alsof jij broodnodig wat ruimte nodig hebt tussen jullie twee. Natuurlijk, opa's en oma's horen er ook bij, maar er zijn grenzen en het lijkt mij tijd dat die grenzen nu gesteld worden. De belangrijkste vraag is dan inderdaad ook: hoe staat je vriend hierin? Het is natuurlijk niet zo vreemd als hij wel een beetje achter zijn moeder staat (het is immers zijn moeder), maar als jij hem rustig (en dat is echt cruciaal: wees kritisch op jezelf...) uitlegt wat je zo vervelend vindt en wat dat met jou doet, dan zal hij het vast wel gedeeltelijk met je eens zijn. Voorbeeld: ik heb een draak van een schoonmoeder die ook nog eens echt niet goed wijs is (echt niet). En mijn vriend vindt dat ook. Hij is het ook heel vaak met mijn mening over haar eens. Behalve.... als ik te ver ga en te erg doordraaf over haar. En eigenlijk begrijp ik dat ook wel een beetje. Ik bedoel, ze is niet goed snik, en dat is voor mijn vriend ook heus niet leuk (echt niet!), en als ik dat er nog even lekker in ga zitten wrijven, komt hij uiteindelijk wel voor zijn knettergekke moeder op. Ik weet dus heel goed dat als ik hem aan mijn kant wil hebben, ik dat ook een beetje tactisch moet spelen. Dus dat is mijn belangrijkste tip. Probeer hem aan je kant te krijgen en hem het woord te laten doen. Als het verzandt in een schoonmoeder-schoondochterstrijd (ook meegemaakt), is het einde zoek. Als ik zo tussen de regels doorlees lijkt het ook alsof je schoonmoeder een beetje jaloers is op jouw ouders. Dat hoor je natuurlijk ook wel vaker, en is misschien kan je dat idee wel bij haar wegnemen? Misschien denkt zij wel dat jouw ouders wel de hele dag met hun neus in de wieg mogen hangen. Of dat zij benadeeld wordt. Maak haar dan duidelijk dat dat niet zo is. De regels zijn hetzelfde voor iedereen. Opa's en oma's horen erbij maar op jouw voorwaarden.
tjaaa..... ik heb dr ook zo een..... ze noemde zichzelf zelfs een keer "mama" (naar mn oudste..)...... en zorgt ervoor dat ik me soms niet thuis voel in mn eigen huis.... mocht je een boek schrijven.... heb ik hier deel 2...... gelukkig ziet mn andere helft nu ook dingen in..... (in het begin was het alleen: "ja maar het is mn moeder" en is er wat meer "afstand" geschapen..... maar die moet ik echt bewaken... type: "geef 1 vinger... en ze jatten je kind(eren)"... maarja dat kost tijd..... sterkte ermee...!!! en hopelijk vind je wat steun bij je vriend/man....
wat een raar mens. en dan dat in je borst zitten porren, OMG. ik voed bijna altijd waar anderen bij zijn, maar als mijn schoonmoeder mij in mijn borsten zou porren zou ze toch een flinke tets op haar vingers krijgen hoor. mensen moeten van je lijf afblijven. en dan die rare opmerkingen. pffffff wat een type
Laat haar zelf nog een kind baren ofzo.... Deel 3 ligt hier al klaar.... En ze past maandag op, het kan echt niet anders, maar ooh wat zie ik er tegen op
Er zijn wel wat dingen die ietwat ver gaan maar verder vind ik het meeste gedrag iets wat gewoon past bij iemand die heel erg blij is om oma te worden. Hoeveel opa's en oma's hebben er geen kinderkamer ingericht voor de kleinkinderen (wat echt ontzettend praktisch is) dat je schoonouders in de buurt blijven van het ziekenhuis en vaak bellen tijdens de bevalling vind ik niet meer dan normaal, lief ook eigenlijk ik lees ook veel dingen die je je schoonmoeder kwalijk neemt terwijl dat van andere komt; je vriend die wil dat ze bij de bevalling is en je schoonzusje die vraagt of haar moeder gaat oppassen Er zal vast wel veel meer aan de hand zijn want ik vind jou reactie overdreven fel "ACHTERLIJKE.. denk je werkelijk waar dat ik met jou moeder in de kamer me benen wijd ga doen en dat ik me er dan ook nog gemakkelijk bij voel.. dacht het niet vriend..". " what the fuck.. als ik wil dat je oppast vraag ik het zelf wel.. waarom word dat VOOR mij geregeld.. heb geen polio" Ik lees alleen maar dingen van een oma die stapelgek is op haar kleinzoon en alles voor hem wil doen