tja meid, bij mij loopt alles tot nu toe wel zoals we het ongeveer in gedachten hebben. (en ja, mijn man is heel erg ziek geweest, en ik heb ook de nodige ellende gehad, maar toch ben ik waar ik 10 jaar geleden hoopte dat ik zou zijn op mijn 27e) Jeetje vind het wel een beetje raar hoe je het zegt. Omdat het bij jou zo loopt moet ik ook maar stoppen met plannen maken? Ik "plan" mijn leven zo omdat ik de volgende fase wil beginnen als ik 50 ben. Kinderen de deur uit of in ieder geval zelfstandig. En als dat betekend dat ik maar 1 kind heb als ik 30 ben, dan is dat zo. Maar als deze zwangerschap wel goed gaat heb ik er al 2. Meer dan 3 willen mijn man en ik niet, dus wie weet. Maar goed, ik zei in mijn vorige post ook al, wat andere mensen doen moeten ze zelf weten, maar ik doe het op deze manier.
Ik heb niet echt een bovengrens, ik wilde zelf altijd rond mijn dertigste kinderen en ik ben uiteindelijk op mijn 31e moeder geworden en op mijn 32e kreeg ik de tweede. Ik vind een moeder van 38 dus echt helemaal niet oud, ik vind het zelfs normaal omdat in mij omgeving de meesten niet piepjong zijn als ze kinderen krijgen. Persoonlijk zou ik 25 dus heel erg jong vinden, ik was er zelf toen echt niet aan toe.
Voor mezelf vind ik 37 de grens, maar dat is dus puur voor mezelf. Voor anderen heb ik er niet echt een duidelijke mening over, omdat bijvoorbeeld de ene 40-jarige de andere niet is. Ik heb zelf een heel zwak lichaam waar heel veel mis mee is. Voor mij is een zwangerschap en een bevalling heel erg zwaar. Ik denk dus ook dat er veel 40 jarige vrouwen zijn die een veeeeeeeel betere gezondheid hebben en een veel sterker lichaam. Dat speelt ook mee. Ik vind dus dat je die grens voor een ander helemaal niet zo scherp kunt stellen.
ik denk dat je daar maar overheen moet lezen, net als ik als voorbeeld gaf, dat iemand mijn leeftijd belachelijk vond om een kindje te krijgen. Als iemand hiervoor schrijft dat 27 voor haar de minimumleeftijd zou zijn kan ik toch ook gekwetst zijn, dat ben ik niet, want ieder zn mening. Anders moet je maar niet lezen in zo''n topic denk. Ik probeer het ook gezellig te houden hier.
Ik riep vroeger ook altijd dat ik voor mijn 30ste moeder wilde worden. En dan kom je pas op latere leeftijd een partner tegen waarmee je verder wilt... Ik ben nu 30 en we hebben ons eerste kindje net gekregen. Ik roep niets meer. We weten allebei nog niet of we nog een 2de willen, maar als we het nog willen en mocht het ons gegunt zijn zal het pas over een paar jaar zijn. Ik zie idd ook wel eens "jonge" moeders lopen waarvan ik denk: ok, dus je leven is voorbij als je kinderen krijgt Ik zie er nog jong uit en gedraag me ook zo. En mijn man ook (is een half jaartje ouder).
Ik kan niet voor iemand bepalen wat de max leeftijd is. Zelf zei ik altijd, als ik voor mn 30ste ze niet heb dan hoeft het niet meer...tja en daar zit je dan, 30 jr + kinderwens en geen kind...dus de grens wordt verlegd naar 35.... tja dan wordt je zwanger (na 6jr) en blijkt dat je na je 35ste bevalt, hmmmm khad toch een grens gesteld En dan raak je nogmaals zwanger en helaas een miskraam....en dan besef je je dat je net als zovele anderen ook een normaal gezin kunt hebben maar dat het meer moeite gaat kosten. Geloof me, dan zet je alles op alles om je wens in vervulling te laten gaan... en die werd vervuld. Op mn 39ste (na lange tijd in de mmm) trotse mama van 2 prinsesjes. Ik ben blij dat niemand voor mij heeft bepaald dat ik te oud was/ben en dat ik nu samen met mn man geniet van mn 2 meiden
meis zo bedoelde ik het natuurlijk ook niet. Je mag het raar vinden maar ik ben gewoon van mening het leven is niet te bepalen je kunt het wel altijd proberen en leuk als het lukt maar heb het gewoon niet mee gemaakt en dat is niet zwart wit gedacht maar voor mij de waarheid. Die waarheid kan voor jou anders liggen en ik mag zeker hopen de weg die je uitgestippeld hebt dat die uit mag komen. Het is niet zo dat ik het je misgun in tegen deel.
Ik bedoel het niet aanvallen hoor......... ik probeer alleen te zeggen dat iedereen een verschillende mening heeft, de reacties dus nogal uiteen lopen en dat dat soms voor andere lastig kan zijn. Maar je hoeft dan niet ineens zo te reageren hoor, ik zeg niks verkeerds lijkt me!
Er wordt overigens heel erg vaak gewezen op de lichamelijke gezondheid van "oudere" vrouwen die na leeftijd x niet meer optimaal is, maar is het niet nog veel belangrijker hoe je er geestelijk voor staat? Ik (33) ben zelf nu geestelijk echt een stuk rijper dan 10 jaar geleden en ook zeker een stuk volwassener.
persoonlijk gaat me dat te ver, maar dat scheelt ook net een paar jaar met de meeste (mmm) meiden hier
40 is voor mij (persoonlijke keuze) de grens wanneer ik stop met proberen zwanger te worden. Ik had graag jong moeder willen worden, maar werd het helaas pas op mijn 30e. Toch heb ik nog de wens voor een groot gezin, dus wanneer onze kleine grote man 1 jaar is, gaan wij voor een brusje. Dan heb ik nog 9 jaar om mijn wens te vervullen en hopelijk is het ons gegund. Ik zie je onderschrift, ik hoop het voor je!
ik ook niet, leg alleen uit dat het 2 kanten op werkt en dat het anders onmogelijk is om over zoiets te praten, want met welk onderwerp dan ook 'beledig' je altijd wel iemand. Als het gaat om hoeveelheden kleding kun je mensen beledigen die veel uit geven, maar ook mensen die weinig te besteden hebben. Maar het kwam er geloof ik iets feller uit dan ik het bedoelde.
Mijn moeder wilde altijd jong kinderen. Ze wilde graag een groot en liefdevol gezin.Zo geschiedde.. Op haar 22e mijn broer, 27e kreeg ze mij en 30e kreeg ze mijn broertje. Toen ze 39 was gingen mijn ouders scheiden. En kwam ze 2 jaar later een man tegen..Die geen kinderen had, 10 jaar jonger was. Mijn moeder had stiekem nog een kinderwens.. Mijn stiefvader ook! Besloten om op haar 43e het toch te gaan proberen! Op een natuurlijke manier zwanger geraakt en op haar 44e is mijn zusje geboren. Inmiddels is mijn zusje alweer 8, maar geloof me.. Ik denk dat veel kinderen zouden willen dat ze in zo'n gezin konden opgroeien.. Vol liefde en zo verschrikkelijk gewenst. En ja, er zitten qua leeftijden risico's aan.. maar mijn zusje heeft tot nu toe een heerlijke, veilige en liefdevolle basis gehad voor de rest van haar leven.
Persoonlijk vind ik voor vrouwen max 35. Was zelf jong moeder (19 jaar) En heb altijd rond geschreeuwd na me 30e niet meer. Ben nu 23 en heb 2 kindjes. Zou als het mogelijk is nog rond me 25e wel graag nog een kindje erbij willen hebben. Maar dan is het wel klaar voor mijn gevoel. Voor mannen ligt het voor mij wel iets anders. Rond de 45 ongeveer.
Amen!!! ik vind dat niemand anders het recht heeft om te zeggen wanneer iemand te oud is om haar wens op te moeten geven.... wie zijn wij om dat te bepalen??? laatste keer dat ik keek stond er niet de naam GOD op mn loonstrookje hoor laat iedereen lekker in hun waarde en zelf bepalen hoe of wat.... wat ik niet normaal vind is die vrouw die nu 14 kinderen heeft omdat ze ineens 6 embryo's liet terugplaatsen dat vind ik niet normaal , maar het is haar wens geweest en wie ben ik dan om te zeggen het mag niet?
ja dat is zo, maar dan heb je er toch ook een soort van grens aanzitten. Dat is meer wat ik bedoelde. Terwijl er toen ook mensen in dat topic reageerden die het helemaal niet te ver vonden gaan.
dus ik ben een oma moeder? en met bijna 42 kan ik niet buiten spelen, lekker kliederen? en met 42 sta ik blijkbaar al met 1 been in het graf en zie ik mijn kind met grote kans niet opgroeien? Zal je er even vanaf helpen.. ik gedraag me en zie er jonger uit dan menig moeder van 10 jaar jonger.. ik ben niet van plan binnen nu en 20 jaar mijn ogen te sluiten definitief en als iemand het heeft over oma-moeder dan rijzen mijn haren overeind.. ach, waarom reageer ik uberhaupt..
Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het verschilt ook wel weer tussen mensen omdat gezondheid wel of niet in de weg zit. Maar zo kan je ook iets vinden over een minimumleeftijd. Dat is net zo lastig. Ik ken ook mensen waarvan ik vind dat ze maar helemaal niet aan kinderen moeten beginnen . Zelf heb ik zometeen 2 kindjes en word ik in juni 29. Dat vind ik prachtig. Ik ben blij dat wij redelijk vroeg zijn begonnen. Ik heb zeker ook nog wel een carrierewens, maar daar wacht ik nog even mee. Kan niet alles tegelijk. En dan vind ik het juist een voordeel dat de kinderen weer wat ouder zijn. Allemaal niet echt heel gepland, maar wel over nagedacht.