Ideale situatie zeg ik maximaal 35 jaar, maar dan puur vanwege de risico's op down en de verminderde vruchtbaarheid erna. Dat een oudere moeder minder zou zijn vind ik onzin. Kan natuurlijk, maar een jongere moeder kan ook zn problemen geven en iemand van mooi gemiddeld zo'n 28 jaar kan ook een moeder van niks zijn om het maar even bot te zeggen. In mijn geval was ik 35 toen de eerste kwam en 37 bij de tweede. Ver voorbij mijn max, maar helaas loopt het soms niet zoals je graag zou willen. We begonnen keurig vlak na mijn 30ste verjaardag maar door ziekte en 4 miskramen liet het nogal op zich wachten. Maakt me dat nu een mindere moeder dan dat het wel eerder gelukt was? Naar mijn idee niet, krakkemikkig was ik toen ook al
Pfff ik reageerde op iemand zijn verhaal dat ik het met haar eens was...dat het haar pijn doet en dat IK ook niet op 20 jaar moeder wilde worden omdat ik, lees ik, niet genoeg levenservaring had voor een kind. Dat is hoe ik het voor mijn baby voel. Hoe anderen dat voelen is aan hen, maar dat geldt ook voor oud moeder worden. En er zit nog een hele weg tussen 20 en 40, alleen heb ik er 5 jaar over gedaan om zwanger te worden.
Ik denk niet dat er een perfecte leeftijd is. Ja, biologisch gezien waarschijnlijk tussen de 20 en de 30, maar dat is niet altijd mogelijk of iemand wil dat niet, prima. Ik vind de max wel ergens tussen de 40 en 45 liggen, dat is gewoon mijn gevoel. Voor mezelf heb ik wel een leeftijdsgrens, maar dat is makkelijk praten nu ik 2 kinderen heb. Maar ik heb altijd wel graag 2 kinderen gewild rond mijn 30e en dat is gelukt, Eva toen ik 28 was en Lisa toen ik 30 was. Wij willen geen 3e, maar hadden we dat wel gewild, dan was de grens 35 jaar geweest, weet niet waarom, gewoon een gevoel. Bij ons was kinderen krijgen trouwens ook niet vanzelfsprekend, voordat Eva geboren was heb ik echt tussen hoop en vrees geleefd, vreselijk. Ik wilde alleen maar zo snel mogelijk zwanger worden en bevallen van een levend kindje (doodgeboren kindje in de familie), werd gek van al die onzekerheid of we überhaupt wel een kindje zouden gaan krijgen. Had het erg lang geduurd allemaal, was ik misschien wel doorgegaan tot 40 jaar, al weet ik ook niet of ik 12 jaar dokteren had getrokken. Misschien met een flinke pauze ertussen wel. Maar ik weet zeker dat mijn wens van rond de 30 en grens van 35 absoluut niet meer relevant zou zijn geweest.
Zooooo dames zijn jullie nou nog steeds aan het bakkeleien over iets wat iedereen lekker voor zichzelf moet weten??
@Cherry: amen. En als ik dan reactie's lees over oma mama's, 20 zijn zonder levenservaring en mmmmeisjes die maar moeten stoppen omdat de natuur heeft besloten dat het niet zo mag zijn dan vraag ik me af waarom ik hier nog lees en vooral reageer. We zijn allemaal mama of willen dit dolgraag worden. Dat is wat telt, niet de leeftijd.
Hahah! Precies laat iedereen zijn eigen leven leven. En vooral zelf bepalen wat ze een goede leeftijd vinden voor kindjes!!!
voor mezelf voor me 30ste. lijkt me gewoon niet fijn om op nog latere leeftijd nog moeder te worden. voor andere denk ongeveer 45 jaar.
Dus ga je lekker even de jonge moeders beledigen? Of is het frustratie die je kwijt moet? Want in principe doe jij hetzelfde.. alleen dan naar de jonge moeders toe. Lekker volwassen! Er is geen minimale of maximale leeftijd.. Snap dus ook echt niet waarom dit topic nog open is..
Na alle commentaren hier, moet ik weer denken aan een kleuterleidster op mijn voormalige basisschool. Zij was 45 toen ze haar eerste kind kreeg, een gezonde dochter. Haar commentaar, ze heeft een jonge vader, hij was 32. Ik denk dat het prima is dat mensen zich doelen stellen, zoals 'voor die leeftijd wil ik papa/mama zijn', 'ik wil een huis kopen', 'ik wil het maximale halen uit mijn carriere', 'ik wil een relatie', etc. etc. Wanneer een doel niet haalbaar is, zul je het moeten bijstellen of niet meer nastreven. Aan eenieder de keuze. Ik denk ook dat je heel veel geluk hebt als je al je doelen haalt, als ik naar de mensen van in de zestig om mij heen kijk, hebben ze allemaal wel iets wat niet gelukt is. Natuurlijk is het zo dat je prioriteiten kunnen veranderen, de één is niet beter dan de ander, en is het heel makkelijk om wat je wel hebt voor vanzelfsprekend te nemen. Ook is het zo dat je je hoogste prioriteit niet als eerste hoeft te bereiken. Ik en mijn vriend willen al jaren een kind, ik zou mijn promotie en mijn koophuis direct inwisselen als ik daarmee mijn dochter terug kreeg, die keus heb ik helaas niet. Het overlijden van mijn dochter heeft overigens helemaal niets met leeftijd te maken. Om nu weer on-topic terug te komen, voor de mensen die hun kinderen al op jonge leeftijd gekregen hebben, gefeliciteerd, je hebt je doel bereikt. Realiseer je alsjeblieft wel dat dat niet voor iedereen weggelegd is. Voor alle moeders onder ons die hun kinderen niet 'jong' gekregen hebben, ik ben blij dat het jullie gelukt is moeder te worden. Ik hoop me in september met een gezonde baby bij jullie te mogen voegen. Voor alle vrouwen die dolgraag een baby willen, ik hoop echt dat jullie wens in vervulling mag gaan. Liefst zo snel mogelijk, niet omdat ik een jongere moeder 'beter' vind, maar omdat de onzekerheid moordend is. Als laatste wil ik nog even opmerken dat ik leeftijd en de discussie hierover heel relatief vind. Ik wilde altijd voor mijn 35ste mijn kinderen 'binnen' hebben, of in ieder geval eentje. Nu, met een overleden dochter vanwege een te korte zwangerschapsduur, hoop ik echt dat mijn huidige zwangerschap eindigt als ik al 35 ben, hoe later, hoe beter, des te meer overlevingskansen heeft mijn baby.
Ik was net 1 maandje 21 toen ik moeder werd,nu ben ik 25 (ook nog als de kleine geboren word maandje later word ik 26). Mijn man is 39,bij de eerste was hij 35 en bij deze nog 39. Ik wou graag wat eerder al een 2de,liefste rond de 23 maar dat liep even anders,het wil niet zeggen dat je als jonge moeder zomaar alles in je schoot geworpen krijgt,bij de eerste was het de 1ste ronde direct raak maar voor deze beeb hebben we 2,5 jaar moeten wachten,een mk gehad en hebben we in de MMM gezetten. Ik zou zelf persoonlijk mezelf niet op mijn 35ste nog een kind zien krijgen. Begrijp me niet verkeerd,mijn tante was 42 toen haar laatste telg op de wereld kwam en mijn neefjes en de andere kinderen waren al ongeveer van mijn leeftijd en hadden zelf ookal kinderen,ik vond het geweldig dat ze de wens voor een laatste kindje nog in vervulling zag gaan. Oud of jong ouders worden maakt mij niet uit,je kunt jong zijn en geen bal met je kind doen en je kunt oud zijn en zo graag nog van alles met een kindje willen doen. Hiermee wil ik absoluut niemand kwetsen ofzo maar wat maakt het uit hoe oud je bent? Als je bijv. door ziekte beter jong ouders kunt worden,dat kan toch ook of omdat je juist ziek bent geweest beter even kunt wachten? Wat als het niet lukt en je wou graag jong ouders worden maar dat lukt niet,er zijn zoveel dames die hier weten wat de MMM inhoud en die lang bezig zijn maar wees eerlijk de wens word er niet minder om. En wat als je simpelweg gewoon nog geen partner hebt of die wel hebt maar die het nog niet wil? Er zijn zoveel verschillende redenen te bedenken waarom je beter jong ouders kunt worden maar er zijn er ook net zoveel waarom het beter zou zijn om met een wat oudere leeftijd ouders te worden. Ik vind niet dat ik daar over kan oordelen wat nu voor een ander oud of jong is,dat is heel persoonlijk vind ik zelf!
Dat zeg ik toch, dat jij, lees jij, weinig levenservaring had op je 20e, en dat dat niks zegt over andere 20 jarigen?