Krista B: natuurlijk kan een methode werken voor jou. Maar weet dat dit natuurlijk voor een ander kindje helemaal niet werkt. Fijn dat het werkt voor jou Deepfreeze: zo werkt de gang ook bij ons. Ga maar even naar de gang om even tot rust te komen of even na te denken. Isabella mag ook zelf er vandaan komen. Ze neemt ook echt de tijd daar. Soms super boos maar soms gewoon rustig. Dit werkt voor haar. Praten op het moment van de situatie niet. Ze is nogal koppig en natuurlijk egoistisch ( leeftijd).
tja mooi geschreven, maar denk dat dat niet werkt bij mijn kind hoor..heb echt een draakje en vind wel dat hij moet weten dat wat hij doet niet kan, slaan, plagen, dingen kapot maken. er is ook wel een wezenlijk verschil op wat voor leeftijd je wat moet doen. Zo kan ik met mijn 4 (bijna 5) jarige dochter wel een discussie aangaan en haar goed uitleggen wat wel en niet mag. Dat hoef ik met mijn draakje niet te doen, die gilt de boel bij elkaar en die heeft dus echt een time-out nodig..en tja dat zeg ik dan ook tegen me mams, maar die denkt er dus geheel anders over..bij baby's is het ook weer een ander verhaal, die moet je niet laten huilen, die heeft je liefde en geborgenheid nodig..
Nou ik vind straf op de gang echt niet slecht. Hier is het zo als keano stout is gaat hij op de gang en dan 3 min want elke minuut is 1 jaar. De andere 2 exact zo maar ik moet wel zeggen Keano is de enige die geregeld kennis maakt met de gang. Gisteren kwam ik uit mijn werk en hoorde ik van de oppas dat Keano thuis op de gang had gezeten omdat hij niet wilde eten tussen de middag. En hij mocht niet buiten spelen als hij zijn boterham niet op had. Hij bracht Keano dus naar de oppas en zij had hem ook gezegd eerst een broodje eten en dan mag jij buiten spelen. Nou meneertje at dus gewoon een broodje bij haar.
ik word soms een beetje moe van dat pedagogische geneuzel,dit mag niet,daar voelen ze zich eenzaam door en ondertussen zijn ze strontvervelend. Hier gaat klein duimpje ook gewoon op de gang en dat werkt prima. Misschien dat bij hele kleine kinderen de gang wel eng kan zijn en is een straf stoeltje in de huiskamer een beter idee. of gewoon de hoek van de kamer.
Wij hebben de gang gebruikt vanaf 2 jaar. Toen bleef hij wel netjes zitten. Onder de 2 kan het wel, maar hier werkte even ergens op afstand van speelgoed neerzetten ook genoeg.
Wij zijn hier een paar maandjes geleden begonnen met echt op de trap wegzetten als de dame zich misdraagt. Ik denk niet dat daar op deze leeftijd (vanaf 2 jaar) iets mis mee is hoor: ze is in staat om te bedenken dat wij in de kamer zijn, (maar hier blijft de deur vaak ook wel open). Nu gaat ze niet voor ieder wissewasje op de trap, (want dat zie ik bij anderen thuis ook wel eens gebeuren: zodra een kind een regel overtreedt, wordt het op de gang gezet) maar gewoon als ze na 2 keer nog niet luistert (dan hebben wij nee gezegd en luistert ze dus niet) of er een enorm drama van maakt a la driftbui. Dan mag ze dus even afkoelen daar. Waarom heeft je moeder er zo'n moeite mee? Is dat misschien een goede vraag om haar te stellen? Dan kun je misschien haar ook uitleggen waarom je het zelf wel OK vindt? Je moeder vindt het wel OK als je dochter op de gang gaat? Dan zou er dus blijkbaar een moment zijn waarop het wel OK wordt en onderschat je moeder jullie zoontje gewoon, dat zij denkt dat hij daar nog te klein voor is, terwijl hij daar echt wel groot genoeg voor is?
Idd ik krijg ook een beetje de kriebels van kinderen knuffelen omdat ze overstuur zijn...( en nee ik wil niemand beledigen). Als kinderen niet luisteren moeten ze dat maar leren en ja dan denk ik dat de gang daar bij kan helpen of een strafstoeltje...even rustig worden en dan kunnen we erover praten. Altijd maar in discussie gaan vind ik ook niet nodig. Soms is moeders (of vaders) wil gewoon wet klaar. Kinderen van tegenwoordig zijn al zo bijdehand. Natuurlijk moet iedereen doen wat goed voelt, maar als ik soms zie hoe sommige moeders op bepaalde dingen reageren gaan mijn nekharen overeind staan en vrees ik voor hun pubertijd en ben ik blij dat ik consequent ben voor mijn zoontje. Disicpline is zooo belangrijk bij kids en zeker op 1 lijn zitten met je man of vriend.
Ik gebruik wel een time out, maar bedoel dat niet als straf. Al denk ik dat dat onderscheid soms zo klein is dat het een academische kwestie wordt, of je nu straft of 'even uit de situatie haalt'. Het gaat er dan om: je kunt even niet meedoen, niet doorgaan met wat je aan het doen was, omdat je over een grens heen gaat die ik je net nog heb aangegeven. Dus eerst waarschuwen, dan uitvoeren. Alleen met slaan en schoppen waarschuwen we niet eerst, dan mag meneer meteen op de trap zitten. Hij weet het zelf ook, als hij iets heeft gedaan wat niet mag, of als hij niet van plan is om te luisteren, gaat hij er zelf al naartoe. Troosten: ik 'troost' ook niet in de zin van: ach huil maar niet. Zou m'n zoon ook niet op prijs stellen. Die zegt soms zelf: ik moet even huilen! en soms wil hij dan alleen zijn, en soms wil hij op schoot. Gisteren nog, hij huilde en wilde bij mij zitten. Riep hij tussen de tranen door: Ik ben gewoon verdrietig! Oftewel, ik moet even huilen tot het verdriet over is. Ik ga er van uit dat hij een reden heeft om te huilen. En als hij verdrietig is gaat dat niet over omdat ik het zeg.
Als ik vraag waarom , dan blijft ze maar zeggen dat het slecht is en hoe ze daarbij komt??? ze heeft vast en zeker weer wat gelezen en denkt het dan weer beter te weten..in somige dingen wil ik me ma wel gelijk geven, maar ja van me mams mag alles namelijk en dat vind ik gewoon weer niet goed.. mijn dochter staat vrij weinig op de gang, dus dat heeft me mams nog niet meegemaakt en de jongste is gewoon een draak..een ondernemend mannetje zou me mams zeggen.
Nee maar huilen op die manier vind ik dan ook wel wat anders. Ik ga ook niet stoppen met huilen omdat mijn vriend het irritant vind bijv Mijn zoontje huilt ook wel es en dan wil hij ook niet getroost worden prima toch? Dan laten we hem huilen en komt hij vanzelf troost zoeken.
Tja, zolang ze er geen argumenten voor heeft, zou het wat mij betreft niet eens discussie zijn. Ze moet maar met argumenten komen, zou ik denken, en zolang ze dat niet doet, is het blijkbaar niet slecht, want ze kan er geen redenen voor bedenken....
nou dat kun je wel zeggen...net nog, meneer wilde persee naar buiten (het regent, dus is het nat) en ik zeg al een paar keer..NEE danny het regent en het is nat..dus hij zegt zo heel droog, ben je ongesteld?? nou ja kind van 2, heb dat woord volgens mij nog nooit gebruikt!!
Gelukkig denken we niet allemaal hetzelfde! Zou ook wel saai worden op dit forum! Mijn nekharen gaan namelijk overeind staan van woorden zoals discipline... Brrrr......we zitten toch niet in het leger? Er zijn inderdaad veel nieuwe pedagogisch inzichten. Gelukkig maar. Door onderzoeken zijn we veel wijzer geworden. Maar dit moet je ook zeker naast je neer leggen als je hier niks mee hebt. Doe het op je eigen manier! Een manier die bij jou en je kinderen past...
tja mijn moeder is ook weer een apart verhaal..daar zou ik een boek over kunnen schrijven..zeg maar haat/liefde relatie..als het bewijs er ligt dat iets groen is en zij vind het rood dan is het rood..snap je m?
Hehehe, leuk he, zo'n eigenwijze moeder.... Je hoort haar gewoon aan, en bepaalt uiteindelijk hoe jij het wilt doen. Soms hebben moeders het ook nodig dat je grenzen aangeeft, en daarbinnen mogen ze hun gang gaan @huilen: soms gaat m'n zoontje ook zitten jengelen omdat hij z'n zin niet krijgt. Tja, dan heeft hij toch gewoon pech gehad. Soms snap ik zijn teleurstelling wel en dan hebben we het daarover. Maar het is wel duidelijk dat huilen je niet oplevert dat je tóch je zin krijgt.
Tja ik heb dicipline nooit mee gekregen van huis uit en daar baal ik van. Het heeft namelijk niks met het leger te maken maar met dingen die normaal zijn. Dus ipv radio luisteren weten dat je je huiswerk moet maken en het ook doen. En zo werkt het ook met kinderen van 2, we drillen mijn zoontje niet, we leren hem alleen maar wat hij wel en niet mag. Ik zie soms dingen waar ik écht niet tegen kan, kinderen die alles maar mogen omdat moeders te lui is om op te staan en haar kind te corrigeren (oude beste vriendin van vroeger) nou dat is lekker later...nee dan ben ik liever streng @eliesja wow dat is bijdehand!! Dan ben ik blij dat die van mij nog niet praat hahaha. Waar halen ze het vandaan he? @bri ja jengelen omdat je je zin niet krijgt vind ik ook wat anders. Maar wat jij aangeeft dat je zoontje huilt omdat hij zelf even wil huilen vind ik toch wel knap hoor. Dat hij al zo'n inzicht heeft.
Het zal ook niet zo zijn dat mijn kind niks te vertellen heeft ofzo, maar ik ben wel degene die de grenzen aan geeft. Soms is een discussie dus niet mogelijk en als er keuzes gemaakt kunnen worden zal hij die best mogen maken. Ik kan toch niet van een klein kind verwachten dat hij oorzaak en gevolg begrijpt en dat hij meteen snapt waarom er grenzen zijn. Dit zal ik als hij het snapt ook echt wel uitleggen, maar tot die tijd bepaal ik. Klinkt wel heel autoritair, maar ik denk dat ik m'n kind zal overvragen en hem opties geef waar hij nog niks mee kan als hij zelf maar alles mag bepalen. Ik zie soms ouders eindeloos discusieëren met een klein kind en dat zie ik mezelf echt niet doen. Niet omdat ik zo nodig "de baas" wil zijn, maar omdat hij vast niet vanuit zichzelf gevaren kent, oorzaak en gevolg kent, normen en waarden kent, weet wat goed voor hem is. Zal ik hem toch eerst moeten leren/uitleggen en het goede voorbeeld moeten geven. Dus het ligt wel iets genuanceerder dan ik het heb getypt, maar ik neem aan dat je snapt wat ik bedoel.
..precies, heb geen zin in ruzie, doe dan toch wat ikzelf het beste vind.. en soms heeft ze echt wel wijze raad,maar somige dingen denk ik van..