Volgens mij kan je dan inderdaad ovutesten gebruiken. Sowieso krijg je meerdere controles om te kijken of het goed aanslaat en of er niet teveel eitjes groeien. In mijn geval wordt de ronde al overgeslagen als er 2 of meer eitjes groeien ivm halve baarmoeder. Ik hoop dus zo dat t er maar eentje zal zijn.. Als er wel 1 eitje is, mag ik WEL zwanger worden! Dat is juist de bedoeling!!![/QUOTE] Nou spannend ik hoop dat het er maar 1 is. wanneer moet je weer voor controle. Ik hoop zeker dat je snel zwanger bent. Geloof dat dat ook niet het probleem was toch als je een eisprong had was je zw. Net als ik ha ha
Ik moet nog beginnen. En ik weet dus niet of we deze ronde zullen starten ivm mijn vakantie. En of ik zo snel zwanger raak, nee helaas niet... Ik denk namelijk dat ik afgelopen anderhalf jaar zeker wel eisprongen heb gehad alleen niet zwanger geworden. We moeten t maar afwachten...
ik ben vanmorgen naar de huisarts geweest. Duizeligheid kwam waarschijnlijk dat ik me te druk maak. Moet er veel over praten dan moet het vanzelf minder worden. Ook nog over de miskramen gehad. Ik moest bloed laten prikken op bloedarmoede en vitamines. Ik ben ook veelste zwaar. als je flink overgewicht hebt is de kans op een miskraam groter. Dus nu met behulp van een dietiste afvallen. Mij lukt het zo echt niet. Die stok achter de deur is echt nodig.
dees ik ben toen doorverwezen via mijn verloskundige toen die ons vertelde dat we weer een miskraam hadden gehad heb ik meteen gezegt dat ik verder onderzoek wilde zij heeft voor ons toen meteen een afspraak gemaakt. meleka spannend hoor!! snelly ik kan me voor stellen dat je geen zin meer hebt om je temp op te nemen maar wat suus al zegt je hebt die kaartjes wel nodig mocht je naar de gyn willen. maar als jij al zegt dat je weer een eisprong krijgt als je bent afgevallen dan kan ik me voorstllen dat je in de tussen tijd je temp niet meer opneemt. ik wist trouwens niet dat je eisprong zoveel invloed kon hebben op je gewicht. hier een vreselijke nacht achter de rug ik heb alleen maar zitten malen wat als het nou nooit meer goed komt en wanneer zeg je het is genoeg. voel me ook vreslijk schuldig tegen over mijn dochter die ging vanmorgen bij 2 vriendinnetjes spelen en dat vind ze zo geweldig met andere kindjes spelen en dat doet mij dan zo'n zeer dat ik haar dat misschien nooit kan geven.
ik heb goed over na zitten denken en ik wil ook nog niet door gestuurd worden. wilde wel graag onderzoek of ik vitamine tekort heb. Maar als het nog een keer mis is dan wil ik wel verder onderzocht worden. Wel een goed idee om dan de verloskundige te bellen
Hoi Deedjedees welkom helaas, maar wel van harte welkom. Hier helaas ook de eeuwige strijd met dat gewicht. :xHoop dat het gaat lukken bij de dietist. ik was nu aan het bakkere maar dat is weer drama dus denk dat ik ook maar naar de dietiste ga. Misschien komt er iets uit je bloedonderzoeken.
Mimi, ik herken je gevoelens zo ontzettend goed. Wanneer is het genoeg? Wanneer zeg je tot hier en niet verder en we gaan zo gelukkig mogelijk samen met zn 3tjes verder (al dan niet in combinatie met pleegzorg/adoptie). Ook hier denk ik er heel vaak aan. Maar voor mn eigen gevoel wil ik echt alles geprobeerd hebben voordat ik me hierbij neer kan leggen. En als het zover niet kan komen, omdat ik toch al eerder het gevoel krijg dat we niet meer verder kunnen, dat het op is, dan is het maar eerder. Zoals ik al eerder schreef, ik denk dat je het wel voelt als het zover is. Ik weet hoe moeilijk het is, maar ik zou iig het volgende gesprek nog afwachten. Misschien dat je dan toch nog meer antwoorden krijgt en er wellicht weer wat positiever in kan staan. En wat betreft het schuldig voelen.. Ook heel herkenbaar. Ons buurjongetje krijgt dus een broertje of zusje. Dat vind ik dan zoooo zielig voor ons meiske, ik kan dan wel huilen... Maar uiteindelijk denk ik dat dit meer je eigen verdriet is. Jouw kindje (en ook het mijne) kan zeker wel volmaakt tevreden en gelukkig opgroeien zonder broertjes of zusjes, dat weet ik zeker! (Al heb ik hetzelfde gevoel als jij hoor helaas...)
Dees, dan is het toch goed zo! Ben benieuwd wat er uit de uitslagen gaat komen! En hopelijk hoef je nooit een verwijzing te vragen en gaat t de volgende keer helemaal goed komen! Staat je man er ook achter op deze manier?
Ik heb hetzelfde tegen over mijn zoontje. Het zou hem echt goed doen. Hij vindt het prachtig de creche. En dan het idee dat ie misschien geen brusje krijgt. knuffel meid
ik had wel een van PCOS gehoord maar heb me daar nooit verder in verdiept hoe of wat. maar je kan het dus krijgen van zowel over gewicht als onder gewicht. dat is goed om te weten ik heb er zelf gelukkig geen last van ik heb net geen ondergewicht. wat een beslissing zeg dat jullie het nog 1 keer gaan proberen maar ik kan het me ook heel goed voorstellen al moet ik er nog lang niet aan denken
Ik ook niet ik wil er helemaal niet aan denken. het is ook meer mijn man dan ik hoor maar goed ik moet ook zijn wensen in acht nemen. Wie weet zegt ie dan als het er op aan komt nog 1x. Maar goed we gaan er gewoon vanuit dat het dan goed gaat.
is jou man misschien net als miijn man bang dat er iets met jou gebeurt?? die van mij heeft daar heel erg veel last van hij ziet natuurlijk hoeveel verdriet ik er van heb (hij natuurlijk ook) en is bang dat ik het op ten duur lichamelijk of geestelijk niet meer trek. ook word hij bang gemaakt door de verhalen in het ziekenhuis die dus geen voorstander zijn van bijv progestron of prednison. hij wil mij niet verliezen hieraan moet zeggen dat ik me er wat bij voor kan stellen. vandaar dat wij ook duidelijke afspraken gemaakt hebben. ik heb gezegt dat ik de miskramen vreselijk vind maar dat ik op dit moment (nog) niet kan leven met het idee dat er nooit meer een 2de komt. wij gaan het dus echt per keer bekijken daar heeft hij gelukkig ook vrede mee. misschien jou man ook wel??
MMM misschien ga ik het wel proberen het zo bij hem te brengen. Ik denk dat hij ook zo denkt ook vanwege mijn EDS. Ik denk precies het zelfde zoals jij. Alleen het probleem hier is mijn man moet perse voor voor zijn 43 ste nog een kindje bla bla bla anders vindt hij zichzelf te oud. ik denk dat we dat ook maar weer per x moeten bekijken. Is het een vroege mk, komt ie uit zich zelf of moeten we weer geholpen worden ik denk dat dat ook wel wat uitmaakt.
Hoi Meiden, Even een update, hier gebeurt nog weinig. Ik verlies gaandeweg de dagen verstrijken steeds wel ietsjes meer bloed en wat meer stolseltjes, maar tot dusver blijven erge krampen uit. Het bevalt me wel dat het zo geleidelijk aan gaat, zo kan ik er een beetje aan wennen dat het eraan zit te komen. Ik hoop uiteraard wel dat het er morgen uiterlijk is, want dan kan ik Dr. Exalto zelf nog even spreken. Verder ben ik ontzettend zen en is het ongelofelijk hoe hard ik geniet van de andere dingen die ik momenteel doe in mijn leven. Ik begin er steeds meer vertrouwen in te krijgen dat mijn man en ik steeds sterker worden en steeds een stapje dichter bij een kindje zullen komen. Aan ons ligt het niet, wij doen er voor ons idee alles aan om een gezond kindje te mogen krijgen. Als de natuur nu nog eens een handje mee zou helpen... Nou, ik ga weer effe hobby-en, zit een luchtballon te fabriceren met kraaltjes!
Fijn Dreamz, dat er toch wat gebeurt. Hopelijk duurt het niet al te lang. En heel goed dat je het knok-knopje weer gevonden hebt. Je hebt helemaal gelijk, de natuur moet maar een handje helpen, en anders help jij de natuur wel een handje! Suus
Dreamz ik sluit me bij de woorden van Suus aan. Je klinkt weer een stuk positiever en strijdvaardiger. Ik hoop voor je dat t nu snel zal komen! Sterkte!
Suus en Lobi, dank jullie wel! Ik ben inderdaad weer iets positiever. Op dit moment is de mk aan het doorzetten. Ik verlies al veel stolsels en de krampen beginnen toe te nemen. Dus hopelijk vanavond komt het eruit. Ik durf echt niet naar bed als ik al die troep verlies.