Hoe denken jullie daarover? Sinds de geboorte van onze zoon werk ik niet meer, ben ermee gestopt omdat ik de eerste jaren voor hem thuis wilde blijven. Maar langzamerhand ben ik mezelf wat aan het verliezen, mijn man is veel van huis, ik zorg voor onze jongen en doe het huishouden. Voor de rest zie ik niet veel mensen en maak dus ook weinig mee.Familie woont ver weg en kan hem niet ergens brengen om zelf bijvoorbeeld te gaan sporten of winkelen. Ik heb zo nu en dan wat gesprekken met een psycholoog en zij vind het belangrijk dat ik dingen voor mijzelf ga doen. En zo zijn we gekomen bij een kinderdagverblijf gekomen en overdenken we nu om mijn zoon voor twee dagdelen daar te brengen (dat is het minimale namelijk) Ik voel me er slecht over... en zou graag willen weten hoe jullie erover denken. Ben ik een slechte moeder? Dat ik overweeg mijn zoon weg te brengen voor een eigen pleziertje? HELP
op zich vindt ik het niet zo gek. Onze jongste gaat ook een extra dag naar de opvang omdat ik door lichamelijke beperking naast de twee dagen die ik werk. Maar is het niet een idee om weer gewoon te gaan werken. Een dag alleen leuke dingen doen lijkt me ook niet fantastisch. Zo hoor je er weer ergens bij en het levert ook nog eens wat extra op
Je merkt zelf op dat je op bepaald vlak wat meer uitdaging nodig hebt, iets voor jezelf, in de vorm van opnieuw een baan, of als vrijwilliger ergens aan de slag, of een hobby, of een cursus, een sport. Dat je ook enigszins een eigen leventje wil hebben, maakt je geen slechte moeder, het maakt je uiteindelijk een gelukkigere moeder en gelukkigere vrouw.
Nee hoor ik vind je helemaal geen slechte moeder daardoor! Iedereen heeft tijd voor zichzelf nodig. Mijn man is voor zijn werk 5 dagen per week van huis. En ben dan ook echt blij dat hij thuis komt zodat ik even tijd voor mezelf heb.
Nee ik vind het niet slecht, mijn zoon gaat 3 dagen in de week een hele dag naar de opvang, en ik werk niet.... ik ben dan thuis voor de jongste, wanneer zij begint met lopen e.d. zal ook zij naar de opvang gaan, ik ben chronische ziek en als ik teveel doe elke dag dan kan ik opeens niet meer lopen ,mijn armen niet meer gebruiken, en krijg ik longontsteking en erge hartkloppingen. door mijn zoon 3 dagen in de week naar de opvang te doen kan ik op de dagen dat hij daar is zelf even bij tanken, slapen op de uren dat dochterlief ook slaapt, en de volgende dag dus weer ALLES van mezelf KUNNEN geven, ik doe het voor hem, het is zon heerlijk ventje dat ik hem het liefst elke dag bij me heb, net als mijn dochter trouwens hoor, ik zou zo graag de moeder willen zijn die ik eigenlijk hoor te zijn, maar helaas zo is het nu eenmaal niet, maar door hem en straks haar naar de opvang te doen kan ik op die dagen bijtanken, zodat ik op andere dagen dus wel echt alles van mezelf kan geven, en we genieten ook echt van die 4 dagen in de week die we samen hebben,
Ja misschien werken... maar niet dat het dan wat oplevert (gaan er zelfs op achteruit dan) Ergens weet ik dat ieder mens het nodig heeft om af en toe wat anders te zien, een eigen ding te hebben enz enz... maar ik had echt gedacht dat ik zo'n moeder zou zijn die het heerlijk vond dag en nacht voor haar kind te zorgen. Ik voel me falen en te kort schieten en dacht eigenlijk dat iedereen het belachelijk zou vinden (als het niet nodig is je kind toch weg brengen) Ben in ieder geval al blij met deze reacties, al heb ik nog steeds grote twijfels...
Ik vind het ook niet slecht hoor! Jij wordt er waarschijnlijk ook een leukere moeder van, dus je kleine heeft zodoende veel meer aan jou als hij de overige 6 (!) dagen wel thuis is. Zou je niet een kleine baan willen nemen? Of vrijwilligerswerk doen? Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat je zonder een baan deze negatieve gevoelens krijgt. Ik zou het namelijk ook hebben. De ene vrouw vindt het heerlijk om de hele week bij haar kinderen te zijn, de andere vrouw mist dan iets essentieels waardoor ze niet lekker in d'r vel komt te zitten. Daar hoef je je niet voor te schamen! Bovendien ben ik er zelf van overtuigd dat een kind daar echt niet slechter van wordt. En al helemaal als het om 2 halve dagen gaat.
En om even te schetsen dat het veel erger kan Ik ben maar 1 dag per week alleen thuis met de kinderen, en meer dagen zou ik waarschijnlijk niet trekken. Ik ben zo blij en opgelucht als mijn man thuis komt, omdat we dan de zorg weer delen. Af en toe is hij een kleine week naar het buitenland voor zijn werk, en dat vind ik ontzettend zwaar. Ik heb dan echt huilbuien. Ik geniet intens van mijn kinderen en ben altijd heel blij als ik ze ophaal van het KDV. Maar ik haal onwijs veel voldoening uit mijn studie/werk en kan dan enorm opladen.
Doe vooral waar je zelf gelukkig van wordt! Want dat maakt je alleen maar een leukere/betere mama! (Zolang het je kind niet schaadt natuurlijk, maar daar is in dit geval geen sprake van). Zal ik dan, in navolging van Yukl, maar toegeven dat ik het verschrikkelijk vind dat ik per 1 juli werkloos ben omdat het me vreselijk lijkt om dan alleen nog maar mama te zijn? Ik ben verre van een workaholic, ik werk 28 uur en ik vind het heerlijk om bij mn zoontje te zijn, maar na een dag/weekend vrij ben ik ook weer heel blij om weer aan het werk te kunnen zodat ik weer lekker *ik* kan zijn!
Ik zou het zelf niet snel doen. Maar als het goed/beter is voor jezelf, dan is het automatisch ook goed voor je kindje! Heb je al eens gedacht om weer te gaan werken dan voor 1 of 2 dagen? En misschien kun je ook wat dingen ondernemen om mensen te ontmoeten? Hier hoorde ik laatst dat ze een soort inloop café hebben voor moeders met baby's tot 1 jaar geloof ik.
Nee, ik vind het niet raar. Jij word er waarschijnlijk beter van, en dat uit zich dat ook wee richting je kindje. Ik zou dan denk ik persoonlijk wel gaan werken, 1 a 2 dagen. Zodat je wel echt onder de mensen bent en ook echt contact met andere mensen legt. En je hoofd ook compleet ergens anders hebt dan thuis of bij je kindje. Wat ik me wel afvraag is dat als je niet gaat werken of je dan wel recht hebt op kinderopvangtoeslag. Anders word het natuurlijk erg duur voor je/jullie
ik vind het niet slecht, maar ik vraag mij af hoe je het gaat betalen??? je krijgt geen toeslag en de kinderopvang is duur en wordt komend jaar nog duurder.
Ik vind het juist een goed idee dat je gewoon wat tijd voor jezelf wilt. Maar 2 halve dagen vind ik persoonlijk best kort. Een halve dag is zo om.. Ik werk ook niet buitenshuis maar wij krijgen over een paar weken fulltime een au pair in huis zodat ik ook dingen alleen kan ondernemen zonder altijd 3 kinderen mee te moeten nemen.
Persoonlijk zou ik het niet zo snel doen, alleen als er een medische reden voor is. Maar als je denkt dat het voor jou nodig is zie ik geen reden om het niet te doen. Behalve dan het financiele aspect. Fulltime een au pair in huis vind ik te ver gaan. Maar dat is persoonlijk.
Nee hoor vind ik helemaal niet raar. Ik doe het ook. Ik voel me er geen seconde slecht over. Een slechte moeder vind ik juist een moeder die zichzelf wegcijfert, maar doorgaat terwijl ze ook rust nodig heeft en hun kind teveel vast wil houden( niet zelfstandig laten worden) Ik breng Isabella elke woensdagmiddag naar mijn schoonmoeder. Julian gaat over een tijdje ook. Op die dag zijn hun nichtjes er ook. Dus voor hun ook erg leuk.
Ik heb totdat onze dochter vijf maanden was, niet gewerkt. Vanaf dat moment ben ik bij mijn man in het bedrijf de administratie gaan doen omdat mijn voorgangster en door omstandigheden mee stopte.. Na een aantal weken kwamen we er wel achter dat haar meenemen niet altijd handig is, dus nu brengen we haar twee halve dagen naar het KDV. Voor ons allebei is het beter, ik heb twee vaste werkmomenten in de week en onze dochter kan met andere kinderen spelen ipv constant bij mij te zijn.. In het begin hadden we er allebei moeite mee, maar inmiddels gaat het super! Ik snap je heel goed, fulltime moeder is best zwaar en zeker als je man veel van huis is..
Ik vind het niet slecht, maar idd duur wordt het wel want toeslag krijg je er idd niet meer voor binnenkort.
Nee hoor, helemaal niet gek! Belangrijk is dat jij lekker in je vel zit! Dus lekker doen of anders toch weer wat gaan werken. Maar voel je echt niet schukdig!
Nee hoor, helemaal niet gek, ik heb nu nog verlof maar er zijn dagen dat ik het echt wel zat ben. Eind van deze maand ga ik weer aan het werk, heerlijk. De meeste kinderen vinden het kdv heel leuk, de hele dag liedjes zingen, knutselen en naar andere kindjes kijken.