Moet ik het minder doen??? Er zijn hier gewoon 2 moeders die liever hebben dat hun kind overlijd dan dat ze zelf gaan... En dan spreek je mij hierop aan??? Beats me...... jeetje!!
cin, ja dat vind ik ook...walgelijk soms als ik er aan denk...ik denk, wat moeten ze zonder mij, gata dat wel goed...en dan vind ik dat zo'n stomme gedachte van mezelf...zo egoistisch..maar zo bedoel ik het niet... mn tante is op 33 jarige leeftijd (en zoontje van 8 en man achter gelaten) dat overkomen, leukemi,...echt verschrikkelijk...als ik terug dnek hoe sterk zij daar doorheen ging...kan ik em dat van mezelf niet voorstellen... die film is goe dheh...ik heb het toen ik hoogzwanger was gekeken, ohh gosh wat heb ik gejankt!! @ouderworden...weet je wat ik me laast realiseerde....manlief en ik gaan elkaar ouders overlijden meemaken ...klote gedachte, hoezo schieten dat soort dingen door mn hoofd...maarja..tis realiteit...
ja ik begrijp dat dat een beetje raar overkomt. nu je het zo zegt... ik wil mijn kinderen het verdriet niet aan doen dat ze een ouder moeten missen. mijn vader is overleden toen ik 6 was en mijn sitefvader toen ik 18 was. dat verdriet wil ik mijn kinderen niet aandoen,meer omdat ik niet wil dat ze die onmacht moeten voelen. maar uiteraard wil ik dat ze toch opgroeien en het leven mogen ervaren. dus om terug te komen op mijn uitspraak; ik wil het alleen doodgaan als ik 90 of ouder ben en mijn kinderen volwassen en gelukkig met een partner die hun kan troosten. ik bedoel dat ik niet wil dat ze jong een ouder moeten missen.
Ik denk dat ze bedoelen dat ze hun kinderen dat verdriet niet aan willen doen en dan dus liever kiezen om als laatste te komen te overlijden zodat zij dat verdriet hebben! Je kan het op 2 manieren lezen
Natuurlijk kun je het er niet mee eens zijn, maar moet je dat op die manier verwoorden? Ik denk dat de moeders in kwestie het helemaal niet zo gruwelijk bedoelen als jij doet overkomen.
moet zeggen dat in mijn familie alle "ouders" (opa's oma's oudere tante sne ooms" ...tot op de dag van vandaag het groete vedriet met zich mee dragen om het evrlies van hun kind... zij zeggen altijd, zo hoor thet niet te gaan...je leven stopt als je kind doorgaat...tenminste je kan nooit helemaal happy verder gaan..maarja goed mss is dat vor iedereen anders ik vertrouw er geowon op dat als ik eerder ga dan mijn kind dat het goed komt...kan niet anders
Ik vond het ook een indrukwekkende film. Helaas heb ik ook veel jonge mensen zien sterven. En ongeacht dat ik geen kinderen heb ben ik het met Tamale eens. Ouders moeten hun kinderen niet overleven. Mijn oma heeft in haar leven 2 zoons weggebracht en ik was goddank blij dat ze het overlijden van haar andere 3 kinderen niet heeft meegemaakt. Mijn oma en opa zijn leven was kapot na het overlijden van 2 jonge zoons.
Oke.. zo komt het al een stuk anders over inderdaad! Maar ookal zou je nu overlijden... dan zou je het dus liever andersom hebben? Ik bedoel dit niet sarcastisch ofzo hoor, maar je hebt toch een man neem ik aan? Die zou jou kind(eren) toch op kunnen vangen. En een mama is nooit te vervangen natuurlijk, maar heel kort door de bocht en krom gezegt: Zonder jou, komen ze er hoogstwaarschijnlijk ook wel.. Toch? Probeer het te begrijpen hoor.......................
Tuurlijk, je kan het op wel 300 manieren lezen... Maar dit staat er letterlijk: Ik zou echt nog 100 keer liever zelf Thirza verliezen, dan haar achter te moeten laten! Daar kun je niet heel veel meer of minder uit halen. Zo hoort het ook te gaan.. ouders horen hun kinderen niet te overleven.
als ik nu zou moeten kiezen pfffffrrr,wat een moeilijke vragen zo op een zondagavond. ik wil het beide niet. punt. maar ik moet er niet aan denken dat mijn zoontje morgen wakker wordt en dat mama er niet meer is. Dat mijn man hem duidelijk moet maken dat ik niet meer terugkom. Dat schaadt een kind voor altijd. Maar mijn kinderen verliezen dat overleef ik niet. ja en natuurlijk,ze groeien op,papa zorgt voor ze maar ze zullen toch verdriet hebben en daar moet ik dus even niet aan denken,dit in combinatie met die klotefilm die nu draait bah.
ik snap de reactie's van tamale wel, ik kan het ook niet snappen dat ouders zeggen dat ze liever hebben dat de kinderen iets overkomt, dan dat ze de kids achter moeten laten.. tuurlijk de kinderen zullen kapot zijn van verdriet en het super moeilijk hebben,maar de meeste kids hebben een liefhebbende vader evt oma opa's enz die hun op kunnen voeden. ik zou mijn leven geven voor mijn kinderen ( manlief ook trouwens) als ik vandaag moest kiezen of ik dood of 1 van me kids, dan is de keuze duidelijk lijkt mij! de kids kunnen nog zo'n mooi leven voor zich hebben,en ja dan is het wel een leven zonder moeder,maar wel met een liefhebbende vader en familie. ik zou niet eens weten wat ik zou moeten als 1 van mijn kids komt te overlijden! ik hoop van harte dat het hier gaat zoals het hoort dus eerst manlief en ik en daarna ( lang daarna) de kids pas!
Ja, net de film gezien. Tranen...man oh man wat verschrikkelijk. Ik moet er toch echt niet aan denken, afscheid nemen van je eigen kind. Ik kan er niet eens normaal wat over typen, de film zit me nog redelijk hoog. En wat betreft de discussie hier, nee, ik zou NOOIT willen dat ik mijn kind overleef. Ze zal me missen als ik er niet meer zou zijn, maar ik ga er 10000% van uit dat mijn vriend haar liefdevol zal opvoeden en haar al het moois van de wereld zal laten zien. Hè bah...nou prikken de tranen weer. Ik ga maar slapen
ik ga ook steeds meer over zulke dingen nadenken nu. je laat toch`een hoop achter als er nu iets gebeurt zeg maar. ik vind het ook weleens eng hoor
Gister zijn kennissen van ons hun kindje van 4 dagen oud verloren, nou dat is zo tegennatuurlijk! verschrikkelijk triest.
tjah, mijn moeder is 11 jaar geleden gestorven aan longkanker. toch probeer ik mijn leven niet door dit soort dingen te laten beheersen ent e genieten van elke dag die me gegeven is en wordt gegeven. je kan ook morgen onder een bus lopen. we hebben alles geregeld bij de notaris, ook onze wensen wat betreft als we ziek worden. wie er wel of wie er niet iets over te zeggen hebben. wat onze wensen zijn en hoever we willen gaan we hebben levensverzekeringen om de achterblijven goed achter te laten. en voor de rest is het gewoon het lot. en wat iemand ookal schreef, ouders horen hun kinderen niet te overleven. ik ga zelf liever dan dat ik 1 van mijn kinderen af moet geven. hoe verdrietig het ook voor hun zal zijn.
Precies, dat vind ik ook.. Ik hoor mijn kind ( hopelijk mag ik snel kinderen zeggen) gewoon niet te overleven!!! En dat wil ik ook niet.
Ik ben sowieso bewuster geworden sinds mijn vader 2 jaar geleden is overleden en toen mijn zoon is geboren. He idee dat ik mijn zoon niet meer zou kunnen zien opgroeien, maakt me soms bang. Dat je zo ineens ziek kan worden.