nou ik maak er ook geen drama van, meestal noemt ze ons gewoon papa of mama maar als er een vriendinnetje over de vloer is die mij wel bij de voornaam noemt dan doet zij dat automatisch ook, tja doet ze ook niet bewust hoor. vind dat er een beetje overdreven gereageerd wordt.
nou zo ver zijn ze nog niet ( bijna 3 en bijna 2 ) de oudste zeg nu steeds u-jij. maar idd wij verbeteren ze wel,want wij willen dat ze tegen ons maar zeker tegen opa oma overgrootoma enzz u zeggen!
Onze pleegdochter noemt mijn man en mijzelf ons bij onze voornamen. Mama is haar moeder en papa is haar vader. Al verschuift het steeds vaker dat ze ons ook papa en mama noemt. Wij stimuleren dit niet omdat wij vinden dat ze eigenlijk maar een mama en papa heeft, maar ik kan het haar ook niet kwalijk nemen. Vroeger vond ik het echt niet kunnen dat je kind je bij je voornaam noemt. Nu is het een pleegdochter en hebben we weinig keus. Eigenlijk vind ik het nu prima en klinkt het voor ons gewoon en is het eigenlijk ook respectvol. Al kreeg ik wel laatst het commentaar van een ouder echtpaar dat het brullen van onze pleegdochter in een supermarkt er vast mee te maken had dat ze haar ouders bij de voornaam mocht noemen . Tsjaaaa niet iedereen heeft de mazzel om in een warm nest geboren te worden....
Je haalt respect toch niet uit 'mama'? Mijn oudste is gewend papa en mama te zeggen, maar zegt de laatste tijd ook onze eigen namen. Ze weet nu dat we ook anders heten dan papa en mama; gebruikt t door elkaar, maar vooral papa en mama. Ik vind t beiden prima. Ze heeft niet meer of minder respect voor me als ze me 'mama' noemt of bij m'n eigen naam.
nee ik vind het niet prettig als Anoeska me bij mijn voornaam gaat noemen! Soms doet ze het wel, een juf op de psz heeft hetzelfde als ik. Dat weet Anoeska en daarom vind ze het grappig om me af en toe bij mijn voornaam te noemen. Als ze dat doet dan kijk ik haar met schele ogen aan en zeg dan: Lieve schat, ik heb je 9,5 maanden in mijn buik gedragen, je hebt aardig wat vet van mij afgesnoept, toen je geboren werd heb ik 35 uur pijn geleden, heb mezelf open laten knippen voor jou, de enige liedjes die ik zing zijn alleen nog maar kinderliedjes, ik kijk alleen nog maar kinderfilms. Dan zou ik het toch wel fijn vinden dat je me MAMA noemt!! Anoeska kijkt me dan aan en begint te lachen!! Ik word dus niet boos als ze me bij mijn voornaam noemt, vind het wel goed dat ze weet hoe ik echt heet. Maar ik wil wel dat ze mij mama en mijn man papa blijft noemen! Ze noemt haar opa's en oma's ook niet bij de voornaam. Mijn ouders en schoonouders hebben allebei een hond. Anoeska noemt ze dan opa en oma ...(de naam van de hond). Gister moest ik wel lachen want ik was bij mijn ouders en ze noemde mijn moeder: omama en mijn vader: opapa Nou dat mag van mij ook
Nee absoluut niet! Als ze mij toch bij mijn voornaam noemen zeg ik er wat van. Ik ben mama punt uit. Familie van mij noemen hun ouders gewoon bij naam. Dat vind ik niet kunnen. Net als oom/tante/opa en oma zo hoord het. Vind het echt afschuwelijk.
ik vind het vreselijk als een kind dat doet. mijn buurmeisje van 7 noemt haar beide ouders ook bij de voornaam. ik vind dat zo'n belachelijk gehoor uit een kind
In sommige situaties mag ze het wel.. al zegt ze nu nog helemaal niks Maar ik weet nog wel dat ik een keer als kind met mijn moeder in de supermarkt was en ik mn moeder riep en iedereen keek om behalve mijn moeder en ik wist helemaal niet hoe ze heette dus ik raakte lichtelijk in paniek want mijn mama heette in mijn ogen gewoon mama.. dus in zo'n situatie mag ze me gewoon bij mijn voornaam roepen als ik op mama niet reageer.. mits ze weet hoe ik heet hihi
Wij zijn papa en mama voor onze kinderen. Ze mogen wel tutoyeren. We hebben hier een kleine discussie gehad met opa en oma (s-ouders). Die wilden graag Opa Henk en Oma Elly genoemd worden. Daar ben ik 'voor gaan liggen'... gewoon opa en oma en geen toevoegingen. Ze zeiden "Dan voelen we ons zo oud"... "Jullie zijn ook oud (77 en 69 inmiddels!!) en opa en oma zijn ere titels dus wees er trots op" was mijn antwoord. Hier wordt onderscheid tussen de opa en oma's gemaakt door de plaatsnaam er achter te zetten! Ik wil graag dat ze opa en oma's niet tutoyeren maar daar hebben mijn s-ouders echt problemen mee.. nou, die schenk ik ze. MIJN oma mag absoluut niet getutoyeerd worden (ik zeg ook u)... Nu is dat met een kind van 3 best moeilijk maar we proberen er wel op te letten.
Nou ik lees hiet echt dingen haha, had dit totaal niet verwacht! Natuurlijk ben ik mama en tot op heden noemt ze me ook gewoon nog mama, maar je kunt toch niet boos worden of wat ik van Pluys lees zo´n riedeltje dat je haar zo lang gedragen hebt en zoveel uur hebt pijn geleden etc.. is het dan echt zo erg dat je kind je bij je naam noemt? Ik zie die link niet helemaal. Ik ben blijkbaar heel makkelijk, ik ben mama maar wanneer ze mijn voornaam noemt ben ik dat ook gewoon, vind het totaal niet respectloos of iets. Zou het op deze leeftijd ook heel verwarrend vinden om direct te zeggen dat ik mama ben en niet *naam*. We zijn nu juist druk doende met namen leren van de kindjes en de juffen en mensen die we kennen en zou het dus echt niet afkeuren. Ik ben haar moeder, maar niet meer of minder dan wat zij is dus zij mag ook gewoon mijn voornaam gebruiken.
Nee, ik zou het liever niet willen. Toen ik heel klein was dacht ik zelfs dat mijn mijn moeder 'Mama' heette hihi! Toen ik erachter kwam hoe ze echt heet, vond ik dat heel bijzonder, maar ben haar altijd gewoon mama blijven noemen en dat doe ik nog. Ik vind de titel mama heel bijzonder en wil ons kindje aanleren om mij gewoon zo te noemen en niet bij mijn naam.
Ik denk dat je me niet helemaal snapte . Ik vind het niet erg dat ze me bij mijn voornaam noemt. Maar ik gaaf haar wel aan dat ik veel liever heb dat ze me mama noemt. Als ik dan soms (doe dit echt niet elke keer) het riedeltje opnoem, doe ik dit met scheel kijkende ogen erbij. Anoeska weet dan erg goed dat het grappig bedoeld is.
Liever niet, maar je houdt het toch niet tegen dat ze soms je naam roepen. De oudste heeft ook wel zo'n fase gehad, vooral als we even niet naar hem luisterde. Dan was het heel hard PAPAAAA REEEIIIN. Ach ja, we zijn gewoon papa en mama voor hem. Maar respectloos vind ik het zeker niet, begrijp ook niet dat mensen dat vinden.
Wat is er nu mooier dan door je kind mama genoemt te worden de eerste keer kan ik me nog herinderen van zoonlief van heel zachtjes mama zo schattig en nu dochterlief die er ook mee begint je gericht te roepen heerlijk. Maar als ze me voornaam noemen zou ik er geen probleem mee hebben maar mama is mijn favoriet.
Wij zouden ook niet willen dat de kleine ons straks met onze voornamen aanspreekt. Het kan natuurlijk een keer gebeuren, maar liever niet. Mijn man wilt daar in tegen ook, dat de kleine straks hem gaat aan spreken met U, en hier ben ik dus weer op tegen. Mijn kind moet inderdaad respect tonen, maar hij hoeft me niet met U aan te spreken, overige familie leden (oma, oma, ooms, tantes ) die moet hij/zij wel netjes met U aanspreken, tenzij hun anders aangeven. En natuurlijk onbekende mensen welke leeftijd dan ook, ook daar geldt weer indien de persoon zelf aan geeft, dat hij/zij anders benoemt wilt worden. Dat wordt hier denk ik nog een flinke discussie! Ik vind het namelijk ook vervelend voor de kleine als hij/zij papa aanspreekt met U en mij met je/jij.
De jongens hebben hier zoveel opa's en oma's ( mijn ouders, Rein zijn ouders, Rein zijn ene opa en oma en zijn andere opa en oma en nog een pake en beppe van mijn kant ) dat we maar met voornamen zijn begonnen. Achternamen werkt niet, want we hebben 2 dezelfde en plaatsnamen lukt ook niet omdat 3 opa's en 3 oma's in hetzelfde dorp wonen. Tsjah, je moet wat
Ieh dat je kinderen U tegen je moeten zeggen vind ik veel erger, dáár krijg ik de kriebels van hahaha.
Nee, mag ze absoluut niet. Ik ben haar mama, en mijn man is haar papa. Opa's, oma's en overgrootoma's en opa, worden ook met opa en oma aangesproken. Onze broers en zussen met tante en oom, en de tante's en oom's van mij en mijn man ook met tante en oom (en dan de naam). Zelf ben ik opgevoed met U te zeggen tegen mijn ouders, opa's/oma's, tante's/ooms en alle andere volwassen mensen waarmee je niet hebt geknikkerd. Onze dochter hoeft tegen ons geen U te zeggen, opa's en oma's mogen het zelf weten, maar andere volwassenen gaan met U aangesproken worden, omdat ik dit netjes vind. Pas als ze zelf aangeven dat "je" ook mag, dan vind ik het ook prima.