Voor mij en mijn man vind ik mama en papa leuker. Maar als mijn kinderen een fase krijgen dat ze mij bij mijn voornaam noemen, vind ik dat ook prima hoor! Ik ben niet alleen mijn titel, maar ook mijn naam. De naam of titel zeggen heeft voor mij niks te maken met respect. Mijn eigen moeder vond het vroeger toen ik baby was veel leuker als ik haar eigen naam zou zeggen, en niet mama. Haar redenatie was: Er zijn al zoveel mama's in de wereld, en een stuk minder *haar voornaam*, dus haar voornaam zeggen was veel persoonlijker. Ook al geldt het niet voor mij, ik vind het een heel leuke redenatie. Maar toen ik iets ouder werd, merkte ik dat alle andere kindjes mama zeiden tegen hun moeder. Dat wilde ik toen ook, dus dat vond mijn moeder ook prima. En het is mama gebleven. Ik kon niet meer wennen aan haar voornaam zeggen op latere leeftijd. U zeggen vind ik een fatsoensnorm bij vreemden (die geen klein kind zijn, dan vind ik het te afstandelijk). Niet een kwestie van ouder zijn, want ik vind het raar om respect te hebben voor leeftijd. Ik heb respect voor ander mensen, niet hun leeftijd. Ik ga er dan ook van uit dat er binnen familie en vrienden je en jij gezegd kan worden door mijn kinderen. Maar goed, als zij dat anders willen hebben, mag U ook. Maar dan moeten ze ook U tegen mijn kinderen zeggen
Jou stukje herken ik wel. Hier ook een stiefdochter en om de boel makkelijk te houden hebben we alle opa's en oma's dus ook tot opa's en oma's omgedoopt. Zij noemde mijn ouders dus ook gewoon opa en oma tot op een gegeven moment ze stond te roepen:Opa van Caitlin...Nou werkelijk waar wist even niet wat ik hoorde. Achteraf blijkt dus dat dat erin gestampt is bij mama thuis,maar de aangenomen opa en oma van die kant mogen de titel wel dragen.Zonder van broertjesnamen er achter..Beetje krom. Hier vele opa's en oma's dus maar gebruiken daardoor namen,kleintje oma..grote oma enz.Juist omverschil te maken tussen de personen waar we het over hebben maar gebruiken niet de opa en oma van...
u-en en de achternaam etc gebruiken bij vreemden of ouderen leer ik ze wel aan, maar voor mij staat dat volkomen los van de ouders bij de voornaam noemen. Vind het zelf niet zo leuk maar zal het niet afkeuren, voor mij heeft dat zelf niks met minder respect te maken.
Amen! Mijn ouders hebben mij en broers/zussen aangeleerd hun bij de voornaam aan te spreken. Mijn ouders hebben juist weer een hekel aan het woord pa en ma., het is dus maar net waar je zelf voor kiest. Bij mij gaan mijn nekharen juist weer overeind staan als ik kinderen "pa" of "ma" hoor roepen... Papa en mama vind ik juist weer wel lief klinken
Ik denk ook niet dat kinderen die hun ouders bij de voornaam noemen minder respect voor ze hebben (of tonen) dan wanneer zij papa en mama zouden zeggen. Zelf vind ik het niet zo leuk, omdat ik juist 'mama' bijzonderder vindt dan wanneer ze me Bri zouden noemen. Dat doet iedereen al, en alleen zij tweeën kunnen mama tegen mij zeggen. Ma vind ik een verschrikkelijke aanspreektitel, zou daar echt niet blij mee zijn! (daar maakten we vroeger als grap wel eens "Hé ma" van, kon m'n moeder ook niet echt waarderen ) Zelf zeg ik mam of mama tegen m'n moeder, m'n oudste broers en zussen zeggen juist mammie. Ook lief toch? Ik laat mijn zoon nu tante en oom zeggen tegen m'n broers en zussen, niet omdat ik dat perse nodig vind (heb zelf nooit tante of oom tegen de broers en zussen van m'n ouders gezegd, alleen tegen de ouders van vriendinnetjes...) maar omdat ik hem het gevoel wil meegeven van wie er allemaal tot de familie behoren. Die is nogal groot en dus misschien erg onoverzichtelijk voor een klein kind. Hij zegt trouwens ook tante tegen hun oudste nichten, maar die zijn ook al achter in de 20. En een van hen is enig kind en zij vindt het erg leuk om nu toch een tantezeggertje te hebben.
Hahaha ik noem mijn moeder wel eens voor de gein Moeke, maar dat vind ze heel erg ze heeft daar altijd een beeld bij van hele dikke mensen
Ik wil wel dat mijn dochter papa en mama gaan zeggen, maar ik zal er geen drama van maken als ze me bij mijn voornaam noemt. (ik zou haar denk ik wel verbeteren) De kinderen van mijn broer en schoonzus zeggen geen oom en tante tegen ons, dit komt omdat de oudste geboren is toen mijn broer 17 was. Ik was toen 11, dus dat leeftijds verschil was vrij klein. Haar broertjes zijn toen ook geen oom en tante gaan zeggen, maar dat vind ik logisch. Ik wil Thirza wel oom en tante leren zeggen, maar als ze daar op latere leeftijd mee stopt vind ik dat prima. Idd net wat Bri zegt, zodat ze leert wie familie zijn enzo.
Ik sta zelf voor de klas maar wil ook niet meer met mijn voornaam worden aangesproken (voortgezet onderwijs) ik heb dat in het begin wel gedaan maar op een gegeven moment ging ik op een andere school werken waar iedereen bij de achternaam werd aangesproken en heb ik dat zo gehouden. Er gaat toch automatisch meer respect van uit als ze je mevrouw, of mevrouw V noemen. Juf mag ook Veruit de meeste kinderen spreken automatisch je aan met u, jij vind ik ook niet erg trouwens. Overigens wordt ik ook regelmatig op school mama genoemd hahaha heel grappig.
Ik zat een poosje terug in de bus met mijn dochtertje Meike (2) en er kwam een oude meneer tegenover ons zitten. Zegt Meike: "Ga jij ook met de bus?" Ik zeg tegen Meike, je moet eigenlijk tegen mensen die je niet kent U zeggen. Je ziet haar even nadenken: "U, ga jij ook met de bus? " Ja heel moeilijk, niet alleen voor de ouders
Nee ik vindt dat echt stom klinken hoor als je bij je voornaam wordt genoemd door je eigen kinderen. Dat het later "mam" wordt ipv mama is niet meer dan normaal maar om dan nu met de voornaam aangesproken te worden door je eigen kids ... nee echt niet... Hier doet dochter het nu al eens mijn naam zeggen...klinkt zo stom hahaha
Mijn schoonmoeder vindt zoiets niet erg, maar ik snap niet dat mijn man haar bij haar naam noemt. Als zij het geen probleem vindt, ach ja. Het is trouwens niet zo dat mijn man ons kind dit ook gaat aanleren. Ik kende vroeger iemand die z'n moeder ook bij haar naam noemde, en hij zei dat dat ook z'n eerste 'woordje' was, dus haar naam. Apart hoor.
O ja, m'n dochter zegt nu trouwens ineens papa tegen me.... (en dat terwijl ze zo mooi mama kon zeggen). Vind ik ook niet echt wat, maar om het haar nu te gaan verbieden
Iemand uitschelden terwijl je U en meneer/mevrouw moet gebruiken is heel lastig.. probeer het maar eens. Ik vond dat ideaal in de tijd van de studentenvereninging. Meneer Bartels, weet u wel hoe een ongelofelijk k-zak ik u vind? hahahahahhaha! Het dwingt geen respect af vind ik persoonlijk maar het verhoogt wel een drempel. Dat kan gewenst of juist niet gewenst zijn.
juist! dit had ik neer kunnen zetten...ik noemde mijn ouders ook bij de voornaam, maar mocht dit alleen maar als ik het met respect deed.....dus niet kwaad etc... mijn zoon zegt mama ingrid en ik vind het prima! heeft voor mij ook niets met minder respect te maken.
heeft toch ook helemaal niks met respect te maken hoe je kind je nu noemt..mama of de voornaam?? Wel wordt er hier absoluut tegen vreemde mensen u gezegd, maar dat doe ik ook. Toen ik de opleiding verzorgende IG deed moesten we opeens de leraren met de voornaam aanspreken...vondt ik zo stom, heb ik ook niet gedaan...
ik wil mama genoemd worden, evt. met voornaam erachter maar niet alleen mijn naam. heeft niet zozeer met respect te maken als wel met voorkeur. mijn ouders en schoonouders zijn gewoon opa en oma, en mijn man noemt zijn ouders ook pap en mam. ik noem mijn sm bij haar voornaam, ondanks dat zij wil dat ik haar mam noem. ze is mijn moeder niet!
Ik wil ook niet hebben dat mijn dochters mij met mijn voornaam aanspreken. Ik vind dat zo raar. Mijn oudste (9) noemt mijn ouders vaak bij hun voornaam en dan gaan mijn nekharen overeind staan. Ik noem mijn vader nooit bij zijn voornaam maar altijd pap en dan gaat mijn dochter hem gewoon bij zijn naam noemen. Mijn stiefmoeder noem ik wel bij haar voornaam maar ik vind het niet goed dat mijn dochter dat ook doet, het zijn gewoon opa en oma. Ze hoort mijn jongste broertje en zusje mijn ouders bij hun naam noemen en doet dat na. Mijn ouders vinden het niet erg (volgens mij eerder prettig, gezien ze nog erg jong zijn maar dan hadden ze maar niet zo vroeg aan kinderen moeten beginnen). U zeggen krijg ik er al helemaal niet in want dat willen mijn ouders niet hebben. Zelfs mijn oma verbeterd haar niet als ze jij zegt tegen haar... zucht.. hoe kun je je kind nou opvoeden met zulke ouders/grootouders...?
@marieke1983: Dat ben ik ook met je eens, ik zou het bizar vinden om mijn schoonouders pap en mam te noemen. Niet alleen omdat m'n vriend ze ook niet zo aanspreekt, maar vooral omdat zij m'n pap en mam niet zijn. Ligt voor mij extra gevoelig omdat ik geen vader meer heb, en niemand kan zijn plaats innemen. Overigens zegt mijn schoonzus ook mammie als ze mijn moeder bedoelt, en dat vind ik dan weer helemaal niet raar...