Lieve Sas, mijn man reageert precies zo. En ik heb me ook weleens afgevraagd of dat wel normaal is.. (helemaal na december) Maar als ik hem dan tegen anderen hoor vertellen wat ik allemaal heb ondergaan dan hoor ik in alles dat het hem ook veel doet. Ik denk dat mannen ook wel een andere beleving hebben van wat er allemaal gebeurt, maar vooral niet weten hoe ze ermee om moeten gaan.. Belangrijk punt hierin: het is dus niet zo dat het hem niet interesseert of dat hij niet van jou houdt!! Maar dat jij wel wat extra steun en aandacht van hem wilt lijkt me ook niet meer dan logisch, kun je het bespreekbaar maken? Sterkte meis..
Dank je wel lieve Leonieke (zit ik toch nog te snotteren op kantoor hier). Ben een beetje heel erg emotioneel vandaag, zit tegen beter weten in met dat laatste sprankje hoop voordat straks de telefoon gaat....
Oh meis... je hebt nog geen uitsluitsel.. Ik denk aan je en hoop met je mee... stiekum...toch...!!! Vergeet niet dat je een man hebt die van je houdt..!! Hoe het ook lopen zal en hoe lang het allemaal nog moet gaan duren.. pas goed op elkaar... liefs
hey meiden ik ben er nog hoor, lees ook mee, maar reageren lukt even niet, sorry! Knuffel voor iedereen die dat kan gebruiken, ik kom heel snel weer meetokken hoor!
Lieve Saskia heb je dit wel al eens met je man besproken? Misschien moet je duidelijk maken hoe je je voelt en vooral wat jij van hem zou willen en verwachten waardoor je je iets beter zou voelen. Misschien heeft ie geen idee en weet ie niet hoe ie je moet steunen of troosten en wellicht dat je hem daar bij kan helpen. Dan worden jullie er allebei beter van. Sterkte meis, t is ook allemaal veel te verdrietig eigenlijk...
Dank je wel lobi, ik denk dat ik het vanavond maar eens met hem ga bespreken. Ben overigens net gebeld en inderdaad negatief. Geen tranen nu zoals de andere 3 keren, maar dat komt vast omdat ik vandaag al genoeg tranen vergoten heb...
Ik denk dat t inderdaad en goed idee is om t met hem te bespreken. Succes! En negatief dus, kan me voorstellen dat de tranen op zijn.. Sterkte meis
Saskia, Negatief.. verdorie.. je wist het dan wel al, maar de bevestiging is k*t! En dat je tranen op zijn wil niet zeeggen dat je niet verdrietig mag zijn he? Knuf!
@saskia: shit zeg, toch negatief. Waarom gaan jullie eigenlijk voor een rust maand? Is dat verplicht? Of wil je dat zelf gewoon liever? En zoals Leo en Lobi al zeggen: ik zou het gewoon ook met je man bespreken! Het is altijd goed om er over te praten... Ik ben ook echt blij dat er genoeg follikels zijn gevonden. Ik hoop ook echt dat er meerdere bevrucht zullen worden. Dat verhoogd de kansen enorm natuurlijk. @lobi: stelt niks voor hè, die Gonal-F? Maar moet jij het in de ochtend doen?? Ze hebben mij juist gezegd dat ik het na 4 uur 's middags moet doen. Want als de dosis aangepast moet worden eventueel, dan kan dat diezelfde dag nog.
Eternity ik heb eigenlijk geen idee... Ze zei dat ik t op eenzelfde dagdeel moet doen. S ochtends komt mij beter uit, vandaar. Zat wel al te denken als ik voor de follikelmeting moet hoe t dan gaat. Hij zei dat als er een goed eitje was, dat ze dan daar de pregnyl wel konden zetten. Maar volgens mij mag dat pas een x aantal uren na de laatste gonal f spuit. En die heb ik dan net die ochtend nog gehad... Mmmmm....
hey lieve kippetjes! sas.. dat van de man is herkenbaar.. Ik heb het er met mijn man iutgebreid over gehad en hij geeft aan dat de teleurstelling gewoon anders is omdat het buiten zijn lichaam gebeurt. Het is meer een feit waar hij mee moet dealen, terwijl wij vrouwen het veel meer ondergaan.. Ik geloof dat daar wel wat in zit, op een vreemde manier
Bij mij zeiden ze ook echt dat ik pas na 4 uur in de middag die spuiten moest zetten, en idd op een vast tijdstip. Ik doe het om 9 uur 's avonds, want dan ben ik altijd thuis. Ook als ik avonddienst heb. Ik zou het nog even navragen als ik jou was hoor.
Saskia, wat naar dat het toch weeeer negatief is De reactie van je man herken ik zeker wel. Ik heb er ook zo een die zegt, ik hoor het vanzelf snel genoeg als het wel raak is... Hij kan ook gewoon beter afwachten en is een stuk nuchterder. Maarja, een beetje spanning samen of wat meer interesse zou ook wel leuk zijn!
Als ik dat allemaal zo hoor, heb ik toch echt een heel andere man dan jullie. Mijn man is echt mega geinteresseerd altijd, en als ik aan het eind van m'n cyclus zit, vraagt ie heel hoopvol elke keer als ik van het toilet kom: "En, nog niet ongi??" Ik besef me dat ik echt heel erg veel geluk heb met zo'n man dan. (maar dat wist ik toch al wel, hihi)
@Lobi: stoere kip! @Saskia: och meis, ik leef zo met je mee...ben in dezelfde mood vandaag. Helaas... @MvD: hoe is het met jou? Oma ook weer zie ik... Hier dus weer mega buikpijn en sukkelende hoofdpijn. Nu is kleurverlies (geen bruin, maar wel voorbode) begonnen, dus helaas...lange cyclus weer...en goed veel jankbuien...
Hier is mijn hubby ook behoorlijk begrijpend en vraagt ook wel vaak hoe het gaat. Hij weet ook precies wanneer we moeten klussen en wanneer ik ongi moet worden. Ideaal!
@mykelti: ow meis, balen dat de ongi tekenen er toch weer aan komen!!! En gooi de tranen er maar uit hoor!! Het is ook zwaar allemaal! Sterkte meid.
Mykelti, wat balen meis... Kan me voorstellen dat je je enorm rot voelt!! Tranen luchten op, dus laat maar lekker gaan hoor!! Eternity, mijn man is na ons eerste dochtertje enorm veranderd, meelevend, meedenkend en ook begripvol., Daarvoor, bijvoorbeeld bij mijn eerste miskraam had ie echt geen idee hoe en wat. Pas na Luna* begreep hij het pas. En nu leeft hij ook wel zeker mee, denkt mee en doet alles wat kan. En toch...is het anders... Maar dat maakt niet uit hoor, is denk ik ook juist wel goed voor het evenwicht!