Nee geen afspraak over. Heel simpel dan kan die vertrekken. Hij heeft voor mij gekozen en ik voor hem. En ik hoop niet dat het ooit gebeurt.
Geen afspraak over gemaakt omdat we er beiden van uit gaan dat wij voor elkaar hebben gekozen en dat dat ook zo blijft. En zo niet, dan zien we dan wel hoe we dat gaan oplossen. Ga geen afspraken maken over iets wat ik misschien nooit mee maak (of hoop niet mee te maken...).
Wij hebben er geen afspraken over gemaakt Ook denk ik dat als je relatie goed is je niet verliefd wordt op een ander
Ik denk dat het erg naief is om te denken dat een verliefdheid je niet kan overkomen in een goede relatie. Sterker nog: degenen die dat denken, en in geval van verliefdheid alleen al overwegen om hun relatie aan de wilgen te hangen, wens ik alvast veel sterkte met het puin ruimen. Niet dat ík de wijsheid in pacht heb, maar in een verliefdheid vind je totaal andere kicks dan welke een duurzame relatie biedt. En dan is de keuze: ga je voor de (o zo heerlijke, maar oppervlakkige) kick van het verliefd zijn, het spannende spelletje van aantrekken/afstoten, de boost voor je zelfvertrouwen, de spanning van elkaars lichaam verkennen... of kies je voor de eeuwige trouw - hoe saai/veilig ook? Besef wel dat die heerlijk saaie veiligheid twee kanten op zou moeten gaan: ook de garantie dat je partner je niet voor één of andere verliefdheid of tegenslag zomaar in de steek laat. Na jaren van experimenteren, verschillende langere en serieuze relaties, verliefdheden van beide kanten (waar het in dit topic eigenlijk omgaat) binnen een relatie, belazerd worden en andere levenslessen ben ik (35 jaar) eindelijk zover dat ik voor saaie veiligheid kan kiezen. En dus - who would have thought - met heel mijn ziel & zaligheid getrouwd!
ik vind het juist erg naief om te denken dat je relatie nog goed is wanneer je verlieft word op een ander, kun je aantrekkingskracht hebben bij een ander, lekker flirten met een ander en kriebels krijgen bij het idee dat je nog in de markt ligt wanneer er een leuke goed uitziende vent het fietfieuww fluitje doet, ja tuurlijk, maar wanneer je merkt dat je het toch wel net iets leuker vind dan je zou moeten vinden, en extra een andere route neemt naar je werk om die leuke vent nog een keer te zien... dan weet je dat je dicht bij het punt bent van verliefd worden, ik vind dat je op dat moment met je vent moet praten, zit er dan misschien iets niet goed ? wat dan ook, te weinig aandacht niet genoeg praten over gevoelens afstandelijkheid tussen de partners teveel werk teveel met de kinderen bezig etcetcetc, wanneer je zelf je relatie leuk en spannend houd..... heb je de aandacht van een andere vent niet nodig, en kun je dus ook flirten zonder het op een "verkeerde"manier te zien, je staat namelijk niet open voor verlieftheid, enne saaie veiligheid ?? Hier na 5 jaar relatie en 3 jaar huwelijk en 2 kinderen nog regelmatig lingeriesetjes, rolspellen,4 keer per week seks, kaarslicht als de kinderen in bed liggen en mekaar heerlijk ophitsen.... nee niks niets saais aan hoor
Ik zeg ook niet dat - zolang je niet verliefd wordt op een ander - je rustig achterover kunt hangen, denkende dat je relatie top is. Maar ook een relatie die je als prima ervaart, kan overvallen worden door verliefdheid. Het is zeker een signaal dat het tijd wordt om de balans op te maken en eventueel wat extra te investeren in je eigen relatie. Achteraf is het altijd makkelijk praten om te zeggen dat je relatie eigenlijk al over/bagger/ingedut was, als je bij je nieuwe liefje in bed ligt. Maar soms heeft een solide relatie even weer een wakkerschudder nodig. En als een verliefdheid daar aanleiding toe is, kan het op die manier zelfs positief uitpakken. Maar het vergt heeeeeel veel kracht en discipline om je - in geval van verliefdheid op een ander - op je huidige partner te focussen. Makkerlijker gezegd dan gedaan. Maar het is oneerlijk om die strijd in je eentje te strijden, met een nietsvermoedende partner aan je zijde. Samen sta je veel sterker in zo'n situatie. Of je komt tot een onvermijdelijke conclusie... Maar dan kan niemand je verwijten dat je niet gestreden hebt. Niks is erger dan uit te vinden dat je partner al tijden lang in zijn hoofd met iemand anders bezig was, en je dat vertelt terwijl het eigenlijk al te laat is... En dan heb ik het alleen nog maar over het geestelijke aspect, niet eens het lichamelijke. Dus nog voordat het 'vreemdgaan' geworden is...
Ben het ook niet eens met Katalaya. Ik heb een relatie van 10 jaar achter de rug. De moment dat ik begon op te merken dat ik heerlijk ging genieten van de aandacht van andere mannen, wist ik dat mijn relatie nergens naartoe ging. Want, meer dan 9 jaar lang had ik alleen maar oog gehad voor hem... Met mijn man, nu, voelde ik plots ook ECHT wat verliefd zijn is. Mijn vorige relatie van 10 jaar kon daar niet aan tippen. En zoals eerder al gezegd hier, na enkele jaren zijn wij nog steeds smoorverliefd en hebben wij elkaar eeuwige trouw beloofd. Wij nemen die woorden zeer serieus en doen alles om smoorverliefd te blijven op elkaar, we hebben een zeer goede communicatie en delen alles. Op die manier, als je smoorverliefd blijft, kan er geen kans zijn om zo verliefd op iemand anders te worden. Ik hoop nooit zoiets te moeten meemaken, wij zijn zot van elkaar, en vinden onze liefde puur en zijn er zelfs verslaafd aan. Maar, uiteraard, ieder zijn mening hierover.
Waarschijnlijk hebben onze posts elkaar gekruisd. Ik bedoel NIET persé dat als je verliefd wordt op een ander, dat dat geen belangrijk signaal is. Dat er dan niets aan de hand zou hoeven zijn. Integendeel Maar om nou meteen de handdoek in de ring te gooien... dan denk ik dat er weinig mensen daadwerkelijk hun leven lang bij elkaar blijven. En voor mij persoonlijk is dat een ideaalbeeld: samen ups en downs trotseren, en later oud en tandenloos terug te mijmeren over die 'enorme storm' die we toch maar mooi overwonnen hebben. Dát lijkt mij echte liefde. En da's iets heeeel anders dan verliefdheid.
Hier ben ik het absoluut met eens, zoals hierboven beschreven, was mijn "verliefdheid" een groot signaal in mijn vorige relatie. Een signaal dat mij erg duidelijk maakte dat de liefde tussen ons op was. Ik heb toen geen moment getwijfeld, en tot op de dag van vandaag heb ik daar nog steeds absoluut geen spijt van.
Je hebt gelijk. Ook in en mijn man hebben ups en dows moeten trotseren. Zeker en vast door de afstand die tussen ons speelde in het begin van onze relatie. Mede door die ups en downs hebben wij beslist dat het bij ons om ware liefde ging, en dat is het nog steeds Ik wil wel even melden dat ik respect heb voor ieders mening, en het is zeker niet mijn bedoeling om naar iemand uit te halen.
Ik ken het ook van de andere kant. Ik ben er ook eens door een verliefdheid achter gekomen dat mijn relatie ingekakt was. En ineens waren die 'kleine' ergenissen onoverkomelijk, en genoeg reden om alsnog weg te gaan bij mijn ex. Andersom ken ik ook de situatie waarin een andere ex opbiechte verliefd te zijn op iemand anders. Toen was hij al twee maanden aan het 'onderzoeken', waarvan de laatste weken gewoon aan het vreemdgaan. Maar toen was het al te laat, en was de schade wat mij betreft onherstelbaar. (Dus: ex stond op straat) Dus ik ken het van beide kanten. Maar - allebei door schade en schande wijs geworden van beide kanten - denken mijn man en ik dat we onze valkuilen in het verleden geidentificeerd hebben. En we doen er alles aan om ze te vermijden. Dus vandaar onze afspraak: openheid en afstand nemen.
Precies!!! Dat bedoelde ik eerder al als advies aan TS te geven: Besef dat ALS je hier door komt, je een superrelatie hebt! (Mits er natuurlijk geen andere gekke onoverkomelijke karaktertrekken zijn.)
Ik ken het maar van 1 kant, maar voila, moest het zo ver komen (zoenen, naar bed gaan) zou die bij mij ook op straat staan. Ook ik en mijn man zijn heel open met elkaar, praten over werkelijk alles, vinden dit zeer belangrijk. Dit komt mede doordat we een klein jaar via skype hebben geleefd, en dan LEER je echt met elkaar praten. Jammer genoeg zie ik maar al te vaak (bij mensen rondom mij) dat koppels niet meer weten wat communiceren is...
ik ben het er zeker mee eens dat je niet meteen de handoek in de ring moet gooien, maar ik denk dat je bij een verliefheid al te laat bent, veel mensen verwarren lust en liefde met elkaar, de kick dat je nog aantrekkelijk bent, en dat is spannend, maar dat wil niet meteen zeggen dat je verliefd bent, toch... wanneer je er mee door gaat, kun je wel verliefd gaan worden en ik ben van mening dat wanneer je veel aan zo'n vent denkt,je extra een andere route naar je werkt neemt om die vent even te zien, etc etc dat je dan extra de spanning opzoekt, en ik denk dat je dan al achter je oren moet krabben, en als je verder wil met de relatie dat je dan moet praten met je man, erachter proberen te komen wat de trigger is geweest om het allemaal toe te laten, en wat we er met ons 2 aan gaan doen om het niet zover te laten komen tot een echte verliefdheid