28-06-2009* mijn lieve mama❤ bijna 2 jaar geleden gebeurde het. Het ergste moment van mn leven Mensen zeggen wel "alweer 2 jaar geleden', maar voor ons is het PAS 2 jaar geleden! Mn vader belde dat we snel naar het ziekenhuis moesten komen omdat het slecht ging met m'n moeder. 4 uurtjes later overleed m'n moeder met alle mensen die haar dierbaar waren erbij. Mn vader, mn zus, mn moeders beste vriendin en ik hielden haar handen beet terwijl ze dr laatste adem uitblies. nog nooit in mn leven heb ik zo gehyperventileerd en zo hard gehuild. Wat is K..... toch een klote ziekte, waarom mocht mama niet langer dan 49 jaar van haar leven genieten?! waarom mocht ze onze bruiloft niet meemaken?! waarom mocht ze haar kleinkind(eren) niet groot zien worden?! waarom, waarom, WAAROM????????????? Zelfs mn ergste vijand wens ik dit verdriet niet toe. Mensen zeggen wel dat het verdriet minder wordt en het een plekje moet krijgen, maar ik geloof niet dat dat ooit komt. Ik mis mn moeder met de dag meer en ik geloof dat je nooit over de dood van je moeder heen komt. Ik ben niet alleen mn moeder kwijt, maar ook mn beste vriendin en een stukje van mn eigen verleden. Het is nu bijna 2 jaar geleden, dat jij tussen ons uit bent gegleden. Ik had kunnen verwachten, dat tijd de pijn niet zou verzachten. Ik doe mijn ogen even dicht en denk weer aan jou gezicht. De tranen lopen weer over mijn wangen, ik ga steeds meer naar vroeger verlangen. Hoe kan ik zonder degene van wie ik zoveel hou. Het leven is zo moeilijk zonder jou. Ik heb je nog nodig om altijd voor me klaar te staan, hoe kan ik als kind zonder moeder door het leven gaan? Jou terug krijgen is mijn grootste wens, maar ik ben ook een mens. Als mijn tijd is gekomen, zal ik jou terug zien zoals in mijn dromen.
Wat een mooi gedicht. Ik kan het me niet eens voorstellen geen moeder meer te hebben. Mijn schoonmoeder is 6 weken geleden overleden en daarmee had ik een heel goede band maar dat is toch anders dan je eigen moeder verliezen! Sterkte!
Bij ons is het in september 2 jaar geleden dat we mijn moeder zijn verloren. Ik was hoogzwanger en 3 dagen naar haar overlijden ben ik bevallen van onze zoon. Ook mijn moeder is overleden aan kanker en is maar 54 jaar geworden. Mensen die het van een afstand bekijken, denken inderdaad ´al 2 jaar geleden!´ Maar het voelt nog als de dag van gister. Het verdriet en het gemis, het slijt nooit. Ik mis der nog iedere dag en ik kan je verdriet dan ook goed voorstellen. Ik wens je heel veel kracht toe voor nu en in de toekomst!
Voor ons is het inmiddels 'al' 3 jaar geleden maar wat niemand zich kan voorstellen is dat het juist andersom werkt, het verdriet en het gemis wordt alleen maar groter..... Zelfs bij mijn vader die we komende zomer 'al' 21 jaar moeten missen kan ik me niet voorstellen dat er een dag komt dat ik niet aan hem denk.. Heel veel sterkte!! Enne pb-en mag....
Meis wat een prachtig gedicht, ik wordt er stil van, ik wens jou en je familie heel erg veel sterkte. Wat is het leven toch oneerlijk soms..
MissC, wat een mooi gedicht. Ik ken jou verdriet niet, maar wil je veel sterkte wensen, ik kan me wel voorstellen dat er geen dag voorbij gaat dat je er niet aan denk. knuff van mij
mooi gedicht. ik wil je heel veel sterkte wensen. deze periode is weer even extra moeilijk. vorig jaar bijna mijn moeder verloren aan een ernstig auto-ongeluk en ik denk daar zelfs nog bijna dagelijks aan en dan heb ik haar gelukkig nog bij me
Mooi geschreven meis... hier even tranen met tuiten, wij moeten al snel afscheid nemen van mijn moeder... Al gaven ze haar 6 weken... het zijn er nu al 8 die ze het volhoudt...
@napoleon, jeetje meis wat erg voor jou en je familie! ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd. @all, thnxx, jullie zijn lieverds.
TS wat een super mooi gedicht! Mijn moeder is overleden toen ik 6 jaar was, inmiddels 17 jaar geleden. Ik wou dat ik tegen je kon zeggen dat het verdriet/gemist wel slijt maar ik denk niet dat dat ooit gaat gebeuren.. Ik wil je veel sterkte wensen!
Moppie, Het is pas zo kort geleden, en allemaal nog zo vers. Heb er geen woorden voor. Dikke knuffel voor jullie. Pben, en hyves staat open voor je dat weet je toch he?
MissC Dat is een prachtig gedicht, het laat precies zien wat je voelt bij de gedachte aan je moeder. En ergens hebben die mensen wel gelijk, het verdriet komt minder vaak, maar niet minder hard. Op den duur huil je niet meer elke dag, maar als je eens verdriet hebt om je moeder wilt het niet zeggen dat je dan minder huilt als de dag dat je haar bent verloren. Wij zijn onze moeder vorig jaar februari verloren en ik huil niet meer elke dag, ik mis haar wel elke dag, zeker nu. En je verliest inderdaad je moeder, je beste vriendin en een stukje verleden, voor je gevoel verlies je een stukje van je eigen leven dat niet meer opgevuld kan worden. En niemand die van jou kan verwachten dat je daar overheen komt. Heel veel sterkte met jullie verlies meid.
Wat een super mooi gedicht.... Heb hem zelf ook op mijn hyves staan... Mijn moeder is in aug 8 jaar overleden... plotseling op 34 jarige leeftijd. Ik was zelf nog maar 16 En woonde alleen met haar! Vader geen contact mee.. Ik wil je veel sterkte toewensen, en natuurlijk wens ik Napoleon ook veel sterkte toe. Dit gedicht had ik uitgekozen voor de rouwkaart van mijn moeder. Je moeder blijft je moeder, zo eigen en vertrouwd. Je wilt haar niet graag missen, omdat je van haar houdt. Maar eens dan komt de dag waarop je haar moet laten gaan. Je verstand zegt dat het goed is maar in je ogen blinkt een traan.
in 1996 verloor ik mijn mama op 46 jarige leeftijd, en ohw meis wat herken ik je gevoel!! Er word een deel van je geamputeerd. Het verdriet blijf, maar je leert er mee leven. Ook ik mis mn moeder iedere dag nog, ze heeft verschrikkelijk oneerlijk zo weinig mee kunnen maken, niet de kleine kinderen gekent, geen trouwerijen mee gemaakt, zelfs niet de vriendjes en vriendinnen van mn broers en mij. Waarom............ krijg er nooit antwoord op helaas. Meis dikke knuffel