Ik maak me zorgen. Ik ben nu elf weken zwanger en heb al veel last van m'n bekken. Ik werk in de gehandicaptenzorg en heb daar een zware baan. Mijn vriend werkt in de verslavingszorg en heeft het minder zwaar dan ik,hij moet alleen een half uur langer rijden naar z'n werk. Ik werk 25 uur en hij 36 uur maar we zijn per week ongeveer evenveel dagen vrij. Ik begin met een enorm klaagverhaal: Mijn vriend doet helemaal niets in huis,daar heb ik hier al vaker over geklaagd. Hij vertikt het om mij te helpen,zegt gewoon "nee" als ik hem vraag iets te doen en vind het allemaal 'vrouwenwerk'. Hij bemoeit zich ook niet met de administratie,maakt nooit post open en voelt zich niet verantwoordelijk voor het onderhouden van het huis en de tuin. Gisteren had hij beloofd dat hij vandaag de bovenverdieping zou stofzuigen....niet gedaan. Vanmorgen beloofde hij de vaatwasser uit te ruimen....niet gedaan. Ik was vanmorgen de tegeltjes in de douche aan het schuren en vroeg hem een stukje te doen waar ik moeilijk bij kan, met een hoop gemopper probeert hij het 10 seconden en zegt: "Hier heb ik geen zin in en het is vrouwenwerk,doe het zelf maar" Hij gooit het schuursponsje op de grond en loopt weg. Heeeeeel af en toe ruimt hij de vaatwasser uit maar alleen als ik een briefje voor hem neerleg en hij er zin in heeft. Vorige week vroeg hij aan mij of ik de tuin onder handen ging nemen.. Ik heb hem gevraagd of hij wel lekker was.. Toen ik zei dat zwangere vrouwen niet eens mogen tuinieren zei hij: "Ja, zo kan je overal een smoes voor verzinnen,wat een onzin". :x Vanmorgen heeft hij wat onkruid uit de voor- en achtertuin gehaald en het opgeveegd en dan vind hij echt dat hij een flinke klus geklaard heeft. Vanmiddag zijn we een paar uurtjes bij een vriend geweest en ondertussen had de huisbaas een aantal klussen gedaan in de badkamer. Toen we terugkwamen moest er boven dus weer (voor de 2e keer vandaag) gestofzuigd en gedweild worden, ik moest de was opvouwen en een was ophangen, de troep van de "bouwvakkers" verder opruimen en meneer (die languit op de bank ligt) roept: "Kun je eerst niet ff voor het eten zorgen?!?!" Ik zei hem dat ik dat kon doen maar dan moest hij boven opruimen maar daar was hij te moe voor.. Ik kan nog wel uuuuuuuuuuren doorgaan over dat soort dingen maar dat heeft geen nut. Buiten dit enorme nadeel hebben we het wel heel leuk samen.. Nu is mijn vraag: Wie had ook zo'n vent en is hij na de geboorte van jullie kind(eren) meer gaan doen in en om het huis?
ik herken het helemaal niet. maar ik vind dat die vent van jou een knappe trap onder zijn reet mag hebben
Sorry hoor maar die man van jou slaat alles. Dat kan ik geen man meer noemen ( of 'partner') Niet eens de tuin? Volgens mij komt dat nooit meer goed.
Jeeeeeej mijn mond viel hier gewoon van open! Enige wat ik kan zeggen is dat mijn vriend best lui kan zijn maar vooral toen ik zwanger was hij boos werd als ik met zware wasmanden sleepte of in de tuin aan het werk was. Zelfs nu ik niet meer zwanger ben wil hij niet dat ik die dingen doe. Ik doe het huishouden enzo zelf omdat hij werkt maar als ik hem vraag me te helpen dan doet hij dat ook rustig zonder mopperen.. Jou vent moet echt een hele flink trap in zijn achterste hebben! Dit vind ik gewoon geen respect hebben voor jou en je gezondheid!
Hier werd in het huishouden weinig gedaan, zelfs toen ik nog werkte en hij werkloos was geworden kon ik zelf nog voor het huishouden zorgen, tuin en vuilnis deed ie wel boodschappen mee en opruimen ook wel en vlees eruit halen. Sinds dae is geboren doet hij bijna elke ochtend beneden stofzuigen en dweilen was in de droger en de was uit de droger boven brengen..Er is dus nog hoop Maar ff serieus, wat als jij nou eens een paar dagen alles laat liggen..?? steekt ie dan nog geen poot uit. Of misschien gewoon zijn rotzooi laten liggen, dus zijn kleding e.d niet wassen onder het mom van "ik draag het niet". Vind het namelijk wel een extreem gevalletje
Hier een vent die niks doet uit zichzelf. Net alsof hij door alle rotzooi heen kan kijken. Ik moet hem constant alles vragen. Was tijdens de zwangerschap ook, is nu niet veranderd.
Ow jeetje ik zit hier met volle verbazing jou verhaal te lezen Die man van jou moet een trap onder zijn reet hebben. Moet je nagaan, ik mag vanwege ziekte niet werken. Ik heb om de week een poetser die de dingen doet die ik niet mag doen. En nog helpt mijn man mij mee, Hij laadt regelmatig de vaatwasser in en uit. Hij doet de tuin en het vuilnis. Hij stofzuigt de huiskamer regelmatig. En vorige week kwam ik thuis van een dagje weg en toen had hij heel de zolder opgeruimd. Ik ben van mening dat hij niet zoveel hoeft te doen omdat hij werkt en ik niet. Maar ik poets verder alles zelf en doe de was en ben ook de hele dag met onze dochter bezig Als ik zeg dat hij dat niet hoeft te doen dan zegt hij dat het voor mij ook zwaar is om de hele dag voor ons meisje te zorgen ( valt reuze mee ) want meisje is wel lekker druk maar een lieverd. Hij doet echt alles voor mij, ik heb nog nooit iets aan hem hoeven vragen. Daarom krijgt hij voor vaderdag ook zijn BBQ die hij altijd al heeft willen hebben. Maar jou man moet echt een schop onder zijn reet hebben. Echt te erg dit gewoon, en vooral omdat jij ook werkt en ook nog zwanger bent. Ik heb hier geen woorden voor.
Sorry voor het volgende: wat een EIKEL!! Heb er eigenlijk verder geen woorden voor.. Ik herken mijn man er absoluut niet in. Hij neemt mij veel dingen uit handen, ook toen ik nog niet zwanger was. Tuurlijk, als hij het doet stofzuigt hij niet zoals ik het doe en blijft er nog wel eens een pluk haar liggen, of je ziet ergens nog een veeg, maar hij doet het met liefdde. Jou vent verdient een flinke schop onder zijn kont. Dit gaat echt niet veranderen als er kinderen zijn. Hij moet eens in deze tijd gaan leven ipv een eeuw geleden! Ik zou zeggen, laat de boel de boel en ga lekker op de bank liggen. Laat hem zelf maar wassen als ie schone kleren wil en zelf maar koken als hij eten wil. Jij bent zwanger en kunt niks, hij vooroordelen, dan jij lekker ook!
Als ik jullie reacties lees kan ik wel janken.. Vanmorgen vroeg mijn vriend of hij de volle vuilniszak uit de vuilnisbak moest halen,ik was stomverbaasd want dat moet ik AL-TIJD vragen. Het is eigenlijk te gek voor woorden!
Ik zou het soms wel willen maar dan krijg ik echt de grootste bonje en dat kan ik nu echt niet hebben.. Voordat ik zwanger was smeerde ik ook altijd (met tegenzin) zijn brood om mee te nemen maar dat doe ik echt bijna nooit meer. Tot nu toe heeft hij er niet over gemopperd dus dat is al iets. Ow meiden,zou hij echt niet veranderen als ons kindje er is??
Ik snap niet dat je dit pikt van je vriend. Ik had zijn vuile onderbroeken allang niet meer gewassen.
Ik vind het echt sneu voor je.. Als het kon zou ik voor jou je vriend heel graag een schop onder zn kont geven. Probeer voor jezelf op te komen, je verdient meer en verdient met respect behandelt te worden. Als jij er niet tegenin gaat zal hij niet veranderen. Kom voor jezelf op meid! Dikke knuffel vanaf hier, je kan het!
Dank je wel,wat lief! Ik heb het helaas al heel vaak geprobeerd te bespreken, er over geschreeuwd en gemopperd en gedreigd weg te gaan maar het helpt allemaal niets.. Het probleem is natuurlijk ook dat we het verder wel heel leuk hebben samen en dat hij heel lief kan zijn en uitkijkt naar ons kindje. Daarom vind ik dit geen reden om weg te gaan,hij heeft ook hele leuke kanten. Het is en blijft een lastig iets.
meid mijn vrien zit dit net te lezen en zijn reactie liegt er niet om. hij heeft zeker alles thuis voor geschoteld gekregen? tuurlijk is dit geen rede om weg te gaan dat zou ook tever gaan maar ik zou het wel kenbaar maken mischien met hulp van je schoon fam ofzo? hoeveel werkt hij?
Amfy geeft een idee wat misschien kan werken. Wat zegt je schoonmoeder/familie ervan? Kunnen die hem geen schop onder zn kont geven? Een flinke uitbrander van mama wil misschien helpen?
Het klopt idd dat hij thuis niet veel hoefde te doen. Zijn moeder had een eigen horeca-zaak en daar moest hij weer wél veel doen van haar. Ik ben pas geleden nog langs mijn schoonmoeder gereden en heb daar in tranen gezeten en ze zou met hem gaan praten maar het heeft helemaal niets geholpen. Als iemand er over begint tegen hem wordt hij gelijk kwaad. Zij zegt dat hij exact zijn vader is en dat hij veranderde toen mijn vriend geboren was. Ze denkt/hoopt dat mijn vriend dat ook doet.. Aan de andere kant helpt mijn schoonmoeder ook niet echt mee want ze laat ook merken dat ze vind dat ik me maar aanstel als ik moe of misselijk ben en die bekkenklachten zullen wel meevallen enz enz.. Zij vind ook wel dat de huishoudelijke taken voor de vrouw zijn maar nu ik zijn kind draag vind ze dat hij zorg moet dragen voor zijn vriendin en dus tegelijk voor zijn kind.
Ow ja, hij werkt 36 uur. Hij draait vroege,late en nachtdiensten. Ik werk 25 uur en werk vroege en late diensten. In uren ben ik meer thuis dan hij maar in werkdagen eigenlijk niet echt veel meer.
pfff vind dit echt niet normaal hoor. Ik klaag hier ook weleens over manlief, maar die van jou is extreem. Zou idd anderen inschakelen om hem dit aan zijn verstand te peuteren. Zou er ook niet vanuit gaan dat hij veranderd als de kleine er is. Dan is hij daar ook al druk mee en zal hij helemaal geen tijd hebben voor het huishouden. Mannen komen volgends mij van een andere planeet en meot je vaak letterlijk vertellen wat ze moeten doen, omdat ze dat echt niet zien. Maar las je iets vraagt en hij het dan gewoon niet doet dat is echt onrespectvol. suc6 meid en ik hoop voor je dat hij bijdraait
Niets meer voor hem doen!!! Geen was, niet koken (alleen voor jezelf een 1persoonsportie, niet zijn favoriet boodschappen meenemen, als je het bed verschoond dan niet zijn kussensloop om z'n kussen doen... Etc!!! Laat hem maar voelen!! Want hij heeft echt geen waardering voor jou!! Mijn vriend werkt ook regelmatig op mn zenuwen hoe weinig hij in huis doet, maar vergeleken met wat jijover jouw 'vriend' verteld, heb ik echt een huisman!!! Terwijl hij met tijd en wijle ook verrekte weinig uitvoert. Sterkte!!