Lieve lieve pluisje81! Hier ook zo'n vent, herken zoveel van mezelf in je verhaal. Hier worden ook de boterhammetjes gesmeerd, staat alles klaar voor hem, was en plas word voor hem gedaan en nog zoooooooooveeel meer! Bij ons is dit eigenlijk pas echt begonnen toen ik thuis zat tijdens mijn zwangerschap, toen ik nog aan het werk was hielp hij mij veel vaker met het huishouden, stofzuigde, deed de vaat, deed de tuin en sinds ik thuis zit vind hij het maar van zelfsprekend dat ik hele dagen niks anders te doen heb dan poetsen, kleren wassen en vouwen, vaat doen, voor de baby zorgen, ... Hij verstaat helemaal niet hoe zwaar dit allemaal is! Ons zoontje was in het begin ook niet zo'n makkelijke baby, moest hem voortdurend bij mij houden wou niet slapen in zijn bedje, park, wieg alleen op mijn borst... En toen moest ik dus maar met een baby in de buikdrager zorgen dat al mijn taken gedaan waren, kan je zeggen dit is echt geen pretje! Bij de verzorging van onze zoon moet ik ook al helemaal niet rekenen op zijn hulp, echt ALLES is voor mij; badje geven, in bed stoppen, aankleden, voeden (geef borstvoeding), verluieren, .... Heb de afgelopen maanden al honderden keren geprobeerd om met hem te praten maar hij lijkt het maar niet te vatten... Nu moet ik wel zeggen dat hij de afgelopen week meer uit zichzelf onze kleine man begint te verluieren dus mischien is er nog hoop... Heb het vaak echt lastig en zit dan echt in tranen want dit is gewoon verschrikkelijk zwaar! Ik hoop nog steeds dat het straks beter gaat wanneer ik terug aan het werk ga want dan kan ik wel wat extra hulp gebruiken! Mijn raad aan jou, praat met je vriend, leg hem je gevoel uit en mischien begrijpt hij jou dan ook wat beter...
Hier niks veranderd. Hij is niet zo neerbuigend ofzo, maar doet gewoon niks. De keren dat hij een luier heeft verschoond in 3 jaar is op 1 hand te tellen.
Dit zou er bij mij niet in gaan. Ik zit hier vol verbazing te lezen. Je bent toch gelijkwaardige partners of niet soms? Volgens mij verdient je man een trap onder z'n reet en niet zo'n zuinige ook!
Mijn man doet de laatste tijd steeds meer in het huis. Van stofzuigen,opruimen,dweilen,toiletten schoonmaken,hond uitlaten, vuil buiten zetten,afwasmachine vullen en legen en de was doordraaien en meestal kookt hij ook nog.Maar moet wel zeggen dat ik hoge bloeddruk heb,rustig aan moet doen en volgende week word ingeleid. Normaal doet hij minder maar helpt hij wel altijd goed mee.
Vrouwenwerk? Wat is dat? Dat kennen wij hier niet! Wat een onzin zeg. Ik zou dit gedrag werkelijk niet pikken! Ons huis, onze huishouding. Ben zijn bediende niet! Die man van jou mag wel eens een beste trap tegen zijn achterkantje hebben!
Het is denk ik ook waar je mee opgegroeid bent en of je het graag doet of niet. Als je er geen moeite mee hebt om je man zo te verzorgen is dat prima.
Als je het er beide mee eens bent zal ik er niks over zeggen (wel over denken) maar TS is het er dus niet mee eens. Dus dan is het wel een ander verhaal!
ja ik ben wel erg een schoonmaaktype hij is daarin tegen heeft zovan wat vandaag niet komt komt morgen wel en dan stappelt het steeds op ja zijn moeder heeft alles voor hem gedaan (hij is verwent) en mijn man is niet de enige die lui is hoor ik hoor het steeds vaker van vrouwen over hun mannen tuurlijk hebben wij het leuk samen in de zin dat hij wel zorgzaam is over ons en over de zwangerschap hij gaat zeker met ons mee naar de echo's en straks als hij vakantie heeft gaat hij mee naar de verloskundige en hij verras me ook wel eens in de zoveelste tijd wat ik wel waardeert en hij gaat zeker mee om te shoppen voor zijn kinders dat vind hij alleen maar leuk ik zeg ook niet dat hij helemaal nix doet of zo maar ik moet hem wel vragen en daar word ik al moe van dus ik vraag het niet meer en ik hoef ook niet elke dag mijn huishouden te doen en extra dingetjes dat doe ik zelf allemaal ook omdat ik 2 honden en een papagaai heb hij zal nooit eens zeggen en dat hoef tie niet te zeggen tegen mij want dan is er zeker ruzie maar hij hoef nooit te zeggen van schat zou je dat of dat niet eens gaan schoonmaken nix MOET hij is niet mijn BAAS! en ook voor mijn Baas doe ik het niet maar ik vind van Pluis haar vriend wel heel erg om te zeggen dat zijn vrouwenwerk en dat hij alles te veel is
hier precies hetzelfde, die van mij doet qua verzorging van onze kleine meid en het huishouden niets.
Zeg (veel te) lieve pluis: Waarom zet je hem niet voor een andere keuze: Geef aan dat het voor jou nu echt teveel wordt. Dat je het prima vindt om alles te doen in huis, maar dit niet trekt met je werk en dat je dan terug wil naar bijv 12 uur werken. Als hij zegt dat het financieel niet kan, geef je aan dat het helemaal aan hem is; Dus óf jij gaat minder werken óf hij gaat meer in huis doen. Al zijn het maar een paar dingen die hij structureel over zou nemen. Bespreek dit op een rustige manier met hem. Kan soms veel beter werken dan kwaad of emotioneel.
Mijn verbazing is vooral dat jij nog een relatie met iemand hebt die jou zo behandelt en er ook nog een kindje mee wil.... Ik zou me ECHT niet zo laten behandelen; dit is zo respectloos!!
O pluis, ik herken je verhaal zo erg. Hier net zo'n vent. En nee, na de bevalling werd het niet beter. Alleen ik kreeg het nog drukker. Ik was het op een gegeven moment zo zat. Ik heb hem een brief geschreven en we hebben er over gepraat. Hij zag helemaal in dat ie fout zat en beloofde beterschap. Nu doet hij wel wat meer, maar altijd moet ik het meerdere keren vragen. Ik wordt daar soms zo moe en verdrietig van dat ik denk laat maar ik doe het zelf wel. Ik begrijp dat veel van de andere meiden niet snappen wat je in zo'n relatie doet. Maar dat is soms gemakkelijk gezegd. Het patroon kan langzaam aan zo gegroeid zijn, jij en/of hij kan het vanuit de opvoeding mee gekregen hebben, je kan te onzeker zijn om voor jezelf op te komen, je houdt toch wel heel veel van hem, etc etc. Dus het is niet altijd zo gemakkelijk, hup schop onder de kont en opgelost, helaas...
Ik zou helemaal niks meer voor zo'n vent doen! Die kon van mij de boom in, wat een respectloze vent zeg!
Dacht dat mijn man al niet veel in huis deed, maar als ik dit lees! Pluisje, als praten niet helpt, laat het hem dan goed voelen dat dit zo niet verder kan. Stel desnoods een taakverdeling op zodat hij ook wat taken krijgt.
Met zo'n vent had ik nog geen dag uitgehouden, sorry hoor Ik heb wel met zo iemand samengewoond, toen ik een week bij 'm weg was en terugkwam hing dezelfde was nog aan het rek en toen wist ik gelijk dat ie niet zou veranderen...oh wat ben ik blij dat ik ben weggegaan. Ik ben afgekeurd en heb dus ook gewoon hulp nodig. Mijn huidige vriend doet uit zichzelf misschien niet zo heel veel maar als ik wat vraag dan doet ie het (vrijwel) gelijk. Ik had, en heb soms, nog wel wat moeite om alles te vragen maar hij ziet het gewoon echt niet. Ik heb geleerd om dingen te vragen en hij heeft geleerd wat beter op te letten, ik zie ons als een goed team Kan je/jullie alleen maar sterkte wensen. Vrouwenwerk, tssssss.
Nou Pluis... sterkte hoor dat is niet mis. Ja ik doe ook bijna alles alleen, huis en tuin maar hier keizen wij voor. En als ik iets vraag doet hij het meteen, dat dan weer wel.
Nou meiden,er is weer het één en ander gebeurd.. Gisteren had ik late dienst,ik kwam om 22.30 uur half kreupel thuis. Meneer lag languit op de bank,geen probleem want hij had ook een lange dag achter de rug. Hij zou na zijn werk alleen boven de vloer op de overloop schoonmaken want daar stonden allemaal zwarte voetstappen op van het klussen dus toen ik vroeg of hij dat had gedaan was zijn antwoord: "Oeps". Dat had hij dus al niet gedaan,de lamzak. Het begon verder prima,hij was lief en gezellig. Toen ik naar bed ging werd hij helaas kwaad want nu moest hij de katten naar binnen roepen en vlees geven.. Daar had hij geen zin in. Hij had liever gezien dat ik dat gedaan had,dan was hij lekker alvast in bed gaan liggen. (Dat zei hij niet maar ik weet het zeker.) Vanmorgen begon het goed,hij kwam tegen me aan liggen om te knuffelen en vroeg wanneer we weer naar ons kindje mogen gaan kijken. Hartstikke lief allemaal maar toen.. Ik dacht,dit is een mooi moment om op een rustige manier aan hem uit te leggen dat ik écht wat meer hulp nodig heb van hem. Zijn eerste antwoord was: "Als jij straks in de ziektewet zit met je bekken heb je toch tijd zat om alles te doen?" Nu zit ik niet in de ziektewet maar ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik dan vooral rustig aan moet doen en dat de ziektewet niet is uitgevonden om meer tijd vrij te maken voor huishoudelijke taken. Nadien zei hij dat hij heus wel wilde meehelpen en dat het wel goed komt maar toen ik aangaf dat het belangrijk is voor de gezondheid van mij en ons kindje werd hij kwaad want dat is allemaal onzin en dat verzin ik maar.. "Ach joh,ik zie weleens hoogzwangere vrouwen met een kind op de arm en een zware boodschappentas lopen." zei hij nog. Als ik dan boos word kan hij alleen nog maar lelijke dingen roepen zoals: "Flikker toch op!" of "Zoek het uit!" Grrrrrrrrrrr..:x Ik word er zoooooooo pissig van en vooral als hij dan daarna weer poeslief naar beneden komt alsof er niets aan de hand is. Hij is nu aan het douchen en gaat zometeen ff aan zijn oldtimer klussen in een loods hier in de buurt. Ik heb gewoon de neiging om 'm te smeren als hij weg is en lekker naar m'n ouders te gaan tot ik moet gaan werken.. Ik vind het zooo moeilijk want hij wil iedere keer weer lief en aardig doen maar dat is maar van korte duur want als ik iets van hem vraag slaat zijn humeur meteen om.
Nog een mini-update: Hij roept net naar beneden dat hij de vloer van de overloop heeft schoongemaakt met een natte handdoek. Nadien kwam hij naar beneden. Hij vroeg of hij nog iets mee moest nemen van de winkel op de terugweg,pakte de post van de mat en legde het op de goede plek (normaal stapt hij er gewoon overheen) en was weer poeslief. Het is geen applaus waard maar het is in ieder geval iets..
Ik herken het helemaaaaaaaaal niet!!! Ook ik heb al last van mn bekken, super vervelend, maar van vriendlief mag ik echt NIKS meer doen, haha! Niet dat ik dat volhou, want ik kan niet niks doen... Maar hij neemt me wel zoveel mogelijk uit handen! Als de was bijvoorbeeld gedaan moet worden en de wasmanden zijn erg zwaar draagt hij ze naar beneden, stofzuigen doet hij eigenlijk sowieso altijd al, vind ie leuk haha! Verder vullen we elkaar gewoon erg goed aan, ook in het huishouden! Volgens mij mag je jouw vent wel een flinke schop onder zn kont geven en hém z'n eigen ding laten doen! Wil ie schone kleding, dan moet ie het zelf maar wassen... Wil ie eten, kan ie zelf maken... Komt ie er snel genoeg achter hoe zwaar het allemaal voor jou is! Je bent z'n partner, niet zn huishoudster!
Het spijt me, maar met alleen de post goed leggen en de voetstappen wegvegen zou ik geen genoegen nemen. Naar mijn idee heb je 2 keuzes. 1: je accepteert het zoals het is (m.i. geen goed idee, je bent geen sloofje!) 2: je doet er wat aan, wordt maar een keer goed kwaad, ga maar een week bij je ouders zitten, laat al zijn troep maar eens staan. Sorry hoor, maar wat een lamzak. Hij denkt toch niet echt weg te kunnen komen met een paar mooie woordjes. Nou ja, dat denkt hij wel, want dat lukt blijkbaar ook altijd. Je wordt behandeld, zoals jij je laat behandelen. Hij verandert niet uit zichzelf en zeker niet als jullie kindje er is, daar moet je zelf ook wat voor doen.