ja mijn vader heb ik ook al heel lang geen contact mee en moeder ook niet sinds kort dus wat betreft snap ik je opmerking
ik luister naar advies van mijn ouders en schoonouders. ik weeg het af tegen onze eigen ideeen. soms geeft hun menig de doorslag als ze mij goed aan het denken hebben gezet, maar als ik zeker ben van mijn zaak, dan kan hun advies er niets aan veranderen.
Familie kan zeker meer zijn dan alleen familie. Maar in sommige gevallen is familie alleen maar familie omdat het zo in de stamboom staat (volg je het nog ). Ik "deel" onze kinderen makkelijker met mijn ouders en mijn broertje en schoonzusje dan met mijn schoonfamilie. De band tussen mij en mijn schoonfamilie is niet goed, daardoor "deel" ik onze kinderen ook een stuk minder tot liever helemaal niet. Meningen van mijn familie neem ik ook beter aan dan van schoonfamilie. Ik denk dat het aan de band ligt die jezelf hebt met de familieleden. En hoe slecht dat ook is, dat breng je ook weer over op je kinderen.
In nederland is dat ook zo, wanneer de Oma kan aantonen dat ze een hechte band had met haar kleinkind, en kan aantonen dat ze haar kleinkind geregeld zag. dan mag zij het ook afdwingen. voorbeeldjes als : de oma is agressief en wij beschermen ons kind en de rechter ziet in dat dit indd zo is, dan zal die haar verzoek afwijzen, maar is het zo bijv dat mijn man komt te overlijden en ik wil gewoon niet naar mijn schoonmoeder heen met de kinderen, mag zij via de rechter de kinderen 1 keer per maand zien.
om even ontopic te gaan. Nee, het zijn mijn kinderen, IK heb ze in de buik gehad, IK ben er misselijk voor geweest,IK heb er de bevalling voor gedaan, en mijn man heeft bij alles een zo goed mogelijke steun geweest, WIJ gaan er de nachten de uit als ze zich niet lekker voelen, WIJ zitten met hangerige mopperige kinderen als ze ziek zijn WIJ zitten met de driftbuien nee het is niet zo dat ze mee mogen bepalen in de opvoeding o.i.d. opa's en oma's mogen best suggestie's geven, van zou je niet dit of dit kunnen proberen, maar het is aan ons wat wij daarmee doen,idem voor mijn zusje, zo is het bijv ook zo dat als ik bij mijn ouders ben dan mogen hun of mijn zusje mijn zoon ook "aanpakken" als hun iets eerder in de gaten hebben als mij, maar mijn broers bijv. die zien ze zo weinig, nee die moeten maar tegen mij zeggen : mejojo, zoontje doet dit, en dan zeg ik er wat van tegen zoonlief.
Hier zijn de kinderen niet alleen van ons. Ik vind dat opa's en oma's ook rechten hebben. Maar wij hebben met iedereen veel en goed contact. Isabella die wil juist zelf erg vaak naar haar opas en oma's. Ik zou ze dat niet ontzeggen ( of ze moeten het niet goed voorhebben met de kinderen)
ik zie het anders. het zijn ONZE kinderen en ze hebben wel een opa en oma of oom of tante maar die gaat zich NIET met onze opvoeding als dusdanig bemoeien. als ze daar zijn en ik zie iets niet, mag er iets van gezegd worden en mogen ze terrecht gewezen worden op een normale manier. slaan of schelden of straffen dat accepteer ik niet. als het dusdanig is dat er gestraft deint te worden dan halen ze mij er maar bij. over onze inhoudelijke opveoding ga ik niet met hun in discussie. ik zie het een beetje als werk en privé gescheiden houden eigenlijk. (op dezelfde manier) ik bemoei me ook niet met hun opvoeding. ookal heb ik er heus weleens een mening over. ik zeg er pas wat van als het me gevraagd zou worden. wel wijs ik mijn nichtje en neefje terrecht als ze hier iets doen wat ik niet goed vind, maar meer ook niet.
zo ben ik ook geen voorstander van het oppassen van tegenwoordig. dan krijg je onnatuurlijk veel inmenging in de dagelijkse opvoeding en de opa's en oma's denken steeds meer te kunnen vertellen en eisen. de verhoudingen raken op den duur volledig zoek. dat zie je ook in het aantal topics wat over dit odnerwerp gestart worden. in mijn ogen heb je een vader en moeder en een opa en oma. opa en oma zijn voor de leuk. papa en mama bepalen de opvoeding. natuurlijk ligt het niet zo zwart/wit want een keer logeren moeten ze natuurlijk kunnen. maar ik heb het echt of 2/3 dagen of zelfs meer de opvoeding van alle dag overnemen omdat beide ouders werken, in mijn ogen is dat wachten op problemen want de natuurlijke verhoudingen zijn volledig zoek.
ik snap je Precies....ik en mijn moeder hadden een slechte band zij haalde altijd het slechte in mij naarboven, ze wist ook precies heo ze dat moest doen Dus wat dat betreft is het beter dat mijn kinderen dat niet zien.
Maar als jullie eigen kinderen nu later ook kids gaan krijgen? Denk je er dan nog net zo over? Ik vindt toch zeker wel dat ik dan ook een bepaalde inbreng heb hoor...niet dat ik beslis hoe de opvoeding moet, maar als er nu iets is waarvan wij denken "moet dat nou" dan kun je dat toch zeggen.. Oma en opa en tantes en ooms zijn toch niet alleen maar goed om leuk weer te spelen? Ik vindt het just fijn als de hele familie zich er wat meer mee bemoeit..wij staan nooit alleen. Het heeft een grens natuurlijk maar het is toch niet gelijk altijd negatief?
Mijn zoontje is van MIJ! En van mijn man natuurlijk Ik kan niet tegen het hebberige gedrag van mn moeder. Als ze hier is moet ze mijn zoontje meteen oppakken terwijl hij lekker in de box ligt te spelen, of er bovenhangen wat hem bang maakt (laat hem toch eerst een half uurtje wennen aan de nieuwe stemmen in huis of als we op een familiefeest zijn!) en dan zit ik weer de rest van de dag met een angstig kindje op schoot. Heb het al vaak genoeg gezegd, maar toen ze laatst met de wagen er vandoor ging en zei "mijn kindje" heb ik haar heel snel duidelijk gemaakt dat het MIJN zoon is en niet die van haar. Poeh wat was ik kwaad! Schoonma doet het tenminste nog rustig aan, als we er een uurtje zijn pakt ze hem even op "zo even knuffelen met mijn kleinzoon" en na een paar minuten legt ze hem weer in de box. Zo hoort het ook! Bluh, wat een opgekropte frustraties... Even on topic: opa's en oma's, tante's etc. hebben niks te zeggen over hoe ik mijn kindje opvoed. Dat kan ik prima zelf en heb ik geen oppas opa of oma voor nodig. Als ik ga werken, gaat hij naar de dagopvang en niet naar oma (hoewel ze nu al vooraan staat terwijl ik nog geen werk heb).
ja, dan denk ik er ook zo over. ik ga me dan ( hopelijk) niet inmengen in de opvoeding. ik wil dan gewoon een leuke oma zijn waar de kleine het leuk vind om te komen en zijn vader en moeder ook. logeren mag altijd uiteraard. maar ik ga niet bedisselen hoe het zou moeten. wordt me ergens om gevraagd zal ik best een mening hebben en dan zal ik die vertellen.
Ik hoop dat ik bij mijn kleinkinderen net zo`n rol mag spelen als dat opa en oma bij onze kinderen doen. Mijn vriend is kok, hij werkt heel veel en maakt lange dagen. Ik werk 3 dagen, ik sta alleen voor het huishouden en dus ook grotendeels alleen voor het opvoeden van onze kinderen. Is niet erg, ik heb er ook zelf voor gekozen. Had ook bij hem weg kunnen gaan en kiezen voor een man met een 9 tot 5 baan. Ik ben daardoor 2 tot 3 dagen bij m`n ouders, we eten daar en oma past 1 tot 2 dagen per week op als we beiden moeten werken. Oma "helpt" met de opvoeding en geeft haar mening en adviezen. Maar... ze laat aan mij over wat ik er mee doe. Ik ben de moeder en bepaal hoe ik de kinderen opvoed. Ik ben ontzettend blij met mijn ouders en hun hulp en de kinderen zijn stapelgek op opa en oma en andersom.
Hier is hij van ons en de opa's en oma's daar mag hij best wel eens bij slapen enzo hoor natuurlijk. Maar ik heb een erge nare ervaring met een deel van mijn familie. Mijn broer die wil ik om persoonlijke redenen nooit meer zien en die hoeft ook totaal niet de denken om maar iets met of van mijn kind te willen. Verder vind ik dat opvoeden bij de ouders ligt en nu hebben wij het geluk dat onze ouders de ideën van opvoeding delen en we op de zelfde lijn zitten dus er is duidelijk wat ik en mijn man wel en niet willen en goed vinden. Verder heeft niemand daar iets mee te maken,ieder kidn is anders ookal zijn sommige adviezen goed bedoeld,ik doe daar niet aan als ik er andere ideën over heb,simpel zat
Hier sluit ik me bij aan. Het is onze zoon of dochter en van niemand anders en niemand hoeft zich dusdanig op te stellen tegenover mijn kind(eren). Ook accepteer ik van niemand dat ze mijn kind claimen. Zo kreeg ik laatst te horen ( was grappig bedoelt.. ), als jullie je kind willen zien moet je maar aan mij vragen of het kan hoor want ik neem het aldoor mee. Ja echt niet! Ben jij gek?:x Dit kwam van een a.s. oma.. Die heeft gelijk goed vernomen dat het ons kind is en het mooi andersom is. De kleine mag best een keer mee, maar dit wordt geen verplichting en alleen in overleg met ons en als het ons uitkomt en niet anders! De a.s. oom vroeg al wanneer de kleine kwam logeren.. Euh, niet? Hij/zij heeft een eigen bedje waar het in slaapt en dat bedje staat in ons huis! Opa en Oma, Ooms, allemaal prima maar het is ons kind.
Family life moet aangetoond worden, oftwel dat ze al saampies een hechte band hadden. In mijn geval (heb geen contact met loeder, loeder zal mijn kindje dus ook niet leren kennen) kan ze niet via de rechter gaan afdwingen dat ze mijn kindje mag zien. In Belgie hoef je niet family life aan te tonen als oma zijnde en heb je er gewoon recht op, vanwege puur alleen 'oma zijn' heb je al recht op omgang. Jak!!! Wat wel creepy is, is dat stel je voor dat mij nu wat overkomt en ik kom te overlijden en beebje kunnen ze wel redden. Dan gaat het kindje automatisch naar mijn ouders toe (JAKKKK) ipv naar Maartman omdat we niet getrouwd zijn. Hij heeft wel ons kindje erkend... Maar dat is niet voldoende... Daarom gaan wij direct na de geboorte een verzoekschrift bij de rechtbank voor gedeeld gezag inleveren...
Jaa heel slecht he, hahah . Wil nog wel even toevoegen dat de mensen met wie we echt een goede band hebben (mijn moeder en mijn zus) veel tijd met onze dochter doorbrengen. Als hun tips hebben over de opvoeding neem ik die wel aan, maar we doen het wel zoals we het zelf willen dus echt inspraak hebben ze niet. Mijn schoonfam. helemaal niet, daar hebben we (helaas) slecht contact mee en die hoeven ook echt niet te vragen of ze mijn dochter een middagje mogen 'lenen'.
wij hebben ook meteen gezag aangevraagd via de rechtbank en voor de zekerheid nog eens bij de notaris vast laten leggen wat we wel of niet willen. hetzelfde voor als we ziek worden en hoever we daarin gaan. we hebben expliciet vast laten leggen dat wij dat bepalen als partners aan de hand van afspraken die we samen gemaakt hebben ook wat betreft te uitvaart. onze beider fam kan nogal fanatiek worden als het over bepaalde dingen gaat en dan altijd nét hetgeen wij niet willen. we hopen ze zo een stap voor te zijn en op deze manier gewoon onze eigen wensen te kunnen invullen.
De kleine is inderdaad van mij en zijn vader. Hele dichte familie en vrienden, mogen meedenken/ meepraten / meningen geven en whatnot, en afhankelijk van de manier waarop dit gaat, zullen we deze meenemen in ons eigen denken en doen. Bloedgerelateerd, is voor ons, of in ieder geval mij, niet dermate belangrijk, dat zij zwaarder tellen, en hun meningen zwaarder wegen, dan de rest. Eigenlijk eerder het omgekeerde is hier waar. Qua opvoeding zitten we grotendeels op dezelfde lijn. En bij grotere verschillen zullen deze besproken worden, en afhankelijk van het punt, deze aangepast worden, zodat ze meer aansluiten op thuis. Wij hebben namelijk nog altijd met elkaar te leven.
ik vind dat opa en oma niets te zeggen hebben over mijn zoon oke onze zoon oke ze mogen hun mening hebben maar meer ook niet . wij zijn de ouders . moet zeggen dat ik mijn ouders toch meer laat doen dan schoonouders maar dat lig door middels contact gewoon anders . als hij gaat logeren dan is dat bij mijn ouders of bij onze lieve buren waar julian dol op is en dan heel stom vind ik het niet dat er dan hun regels gelden . maar een ander moet er niets van zeggen dus mijn ouders en die van buren . schoonfam en dergelijke nee oko de rest van mijn fam niet slecht he