Nee hoor,als ze er maar gelukkig mee zijn! Mijn dochter wil al vanaf haar 3e piloot worden en is daar nog steeds serieus mee bezig.Volgend jaar mag ze leren zweefvliegen,ben supertrots op haar!!
Maakt mij niets uit. Ik heb lange nageltjes, loop altijd op hakken en ik ben chauffeur/administrateur/magazijnvrouw/telefoniste bij een electrogroothandel. Als ik een zoon krijg die kapper wordt, super toch? Als ze maar niks moeten doen wat ze niet willen.
Als mijn zoon later het beroep uitoefent waar hij zich gelukkig bij voelt dan kan ik daar alleen maar blij mee zijn. Tenzij hij zoals al gezegd is in de pornoindustrie oid gaat werken, dan zou ik wat minder blij zijn geloof ik. Ik lees hier ook ookal wordt hij homo/transexueel etc, dat maakt mij allemaal niets uit. Dat zou mij persoonlijk wel dwarszitten. Niet omdat hij dan niet aan mijn verwachtingen voldoet of dat ik dan minder van hem zou houden, maar puur om het feit dat ik weer dat deze groep mensen het in de maatschappij (ook in de onze) het moeilijker hebben dan mensen die niet homo of transseksueel zijn. Dat zou ik hem het liefst willen besparen, maar uiteraard wel steunen in zijn beslissing.
zolang hij er zelf gelukkig in is, ben ik gelukkig. zo ook met seksuele geaardheid. het zal me werkelijk een worst wezen als hij maar gelukkig is en zijn partner maar goed voor hem is
ik zou er geen moeite mee hebben als mijn dochter later een manne beroep gaat uitvoeren. Ik wou namelijk vroegen automonteur worden, maar ben uiteindelijk vrachtwagen chauffeur geworden. mijn ouders vonden dit wel wat lastiger maar zagen hoe gelukkig ik was toen was het goed en zijn ze enorm trots op mij omdat ik op de vrachtwagen zat. En toch ben ik een echte vrouw hahha. gelukkig ben ik geen meisje meisje. dus ik denk dat het maar net is wat je zelf doet en waar je verwachtingen liggen. onze dochter moet doen wat zij leuk vind en zich zelf prettig bij voelt.
Onze kinderen mogen worden wat ze willen, dus als mijn zoon besluit om een opleiding tot schoonheidsspecialist te doen en mijn dochter tot automonteur zullen wij het toejuigen zolang hun zich er gelukkig bij voelen.
Wat heeft dat met geloof te maken? Mijn man heeft al menig bevallingen gedaan en dus heel wat onderkantjes moeten checken en heel wat oudere vrouwen moeten wassen daar staat zijn geloof buiten.
Later als ze groot is........... hoop ik dat ze gelukkig is met haar keuze, wat ze wordt maakt me niks uit, ik mocht niet worden wat ik wilde, maar uit eindelijk ben ik het toch lekker geworden (al heb ik er maar 7jr van kunnen genieten , nu ziek thuis) enigste wat ze van ons moet is in iedereval 1 mbo diploma halen (liefst hoger en meer) maar ze moet doen wat zij mooi vind waar zij zich prettig bij voelt. mijn man heeft tuinbouw en bloemschikken gedaan omdat zijn ouders een bloemenzaak hadden, maar hij vond er niks aan. nu is hij monteur in landbouw en vrachtwagen (grote banden vooral) en thuis motormonteur en bij het laatste ligt wel zijn hart
Hier sluit ik me voledig bij aan! Mijn dochter (en hopelijk ooit nog een 2e), moet zelf weten wat ze graag zou willen doen later. Als het een typisch mannenberoep zou zijn, zou ik vast even raar opkijken maar als dat is wat zij graag wil doen, waar zij helemaal achter staat, dan zal ik haar steunen. Als ze er echt zou voor gaan kiezen om achter de ramen te gaan staan of mee te werken in een pornofilm.. Pfff dan trek ik haar ook aan haar nekharen mee!
Hier is de kans groot dat mijn zoon boer word maar als blijkt dat hij liever de kraamzorg in gaat dan is dat ook prima en als mijn dochter besluit bouwvakker te worden dan is dat haar keus toch, tegen die tijd zijn ze oud en wijs genoeg om hun eigen keuzes te maken, ik hoop dat ze hun best doen op school en deze netjes afmaken dat is voor mij het allerbelangrijkste!
Zolang ik idd denk dat ze daar gelukkig van worden omdat het bij ze past, dan is het hun keuze en ga ik daar niet aan lopen morrelen. Als ze gewoon een foute keuze maken, omdat ze geen goed zicht hebben op hun kwaliteiten, dan zou ik daar wel wat mee doen Maar goed, ik hoop dat mijn opvoeding eraan bij gaat dragen dat ze tegen die tijd een goed beeld hebben van hun eigen kwaliteiten en minder sterke kanten.
Snap dat ook niet zo, ik zou staan juichen als 1 van onze zoons er voor kiest om gynaecoloog te worden. Een goed betaald beroep waar hij een goed stel hersens voor moet hebben. Een zoon die arts is *zucht* zou uit elkaar knappen van trots! Maar goed, mij maakt het geen bal uit wat ze later willen worden. Ze moeten doen wat hun gelukkig maakt. Of dit nu schoonmaker, verpleger of advocaat is.
Oké, ik ben echt het type; Meisje-Meisje en ik zou het heel fijn vinden als mijn dochter dat straks ook zal zijn.. Maar ik ben me er ook van bewust dat ze moet doen waar ze gelukkig van wordt, dus ook als dit automonteur worden is. Wie ben ik om te bepalen wat ze met haar leven wilt doen? Het enige wat ik van haar wil is dat ze op het goede pad blijft en gelukkig is, meer niet. Is zij gelukkig, dan ben ik dat ook.
daarvan zou ik ook achter mijn oren krabben als mijn zoon dat wil doen. Het leger sta ik ook niet zo om te springen, helemaal als ze uitgezonden moeten worden naar een heel onveilig gebied. Hoe goed ze ook getrained zijn, de kans is denk ik groter dat je daar iets overkomt dan wanneer je hier een bedrijfsongevalletje oploopt. En voor de rest, als ze het maar leuk hebben!
wat betreft de seksindustrie: liever niet, maar als ze het graag willen, dan in godsnaam zo veilig mogelijk, desnoods moet ik daar zelf voor zorgen.
Zolang mijn zoon niet de droom heeft om op een kinderdagverblijf te werken is er wat mij betreft geen vuiltje aan de lucht.
Leuk die verschillende reactie's! Tuurlijk wil je en hoop je dat dit probleem zich niet voor zal doen,maar ik probeer wel te zeggen dat het niet onmogelijk is. Er zijn bv.ook mannen zat die idd gynaecoloog zijn geworden(en inderdaad krijg je dat niet kado,dan moet je aardige hersencellen voor hebben), Vrouwen die vrachtwagen rijden of monteur zijn ken ik ook.Ik vind het erg stoer,al weet ik ook dat sommige ouders het eng vinden en bang zijn dat hun kind iets zal overkomen.Dan kun je tenslotte beter receptioniste zijn oid. Maarrrrrrr ben blij te horen dat het geluk van je kind bij de meesten toch voorop staat,ook als je je eigen gevoel en je normen en waarden ervoor opzij moet zetten.