Hallo, Mijn zoontje van 13 maanden is de laatste tijd wat ongehoorzaam. Als ik zeg nee niet aan de prullenbak komen,doet die dat toch, en kijkt mij aan met een glimlach! Wat moet ik doen in zon geval? Iemand zei dat ik hem bang moet maken, een tikje op zn handje zodat die ff pijn voelt en het niet meer gaat doen. Dat lijkt mij niet echt een goed idee. Moet ik hem straffen? Hoe?
Nee zeggen, weghalen en afleiden. Dat werkt eigenlijk meestal het beste. En herhalen, herhalen, herhalen! Bang maken en/of een tik op de vingers lijkt mij ook niet helemaal de juiste strategie Jouw zoontje zit nu gewoon in een fase waarin hij de wereld gaat ontdekken en 'nee' nog niet begrijpt. Hij kijkt wat hij interessant vindt, gaat daarop af en wil jouw reactie daarop zien. Zolang jij rustig, maar duidelijk aangeeft dat het niet mag en dit consequent blijft herhalen, heb je de grootste kans op succes. Maar goed... het duurt soms wel heeeeel lang voordat ze echt begrijpen dat het niet mag, dat is hier bij onze oudste ook nog regelmatig een probleem! Kwestie van een lange adem hebben dus
hahaha 'ongehoorzaam' met 13 maanden..zo zijn de meeste kindjes denk ik.bang maken, tikje geven lijken mij echt slechte ideeen.
Wat ik al heel vroeg deed, door de knieen duidelijk nee zeggen. en aan de hand mee weghalen. En blijven doen. Ik zeg ook altijd dat het van mama/papa/oma is en niet van Tygo. Een tik vind ik echt een beetje raar, hij moet het toch leren? Op deze manier help je ze leren van dingen afblijven. Daar heb je helemaal geen tik voor nodig.
Herhalen herhalen herhalen (zoals al eerder gezegd wordt) en het duurt lang (tenminste hier) er is altijd wel iets wat niet mag en toch wel erg leuk is om toch te doen. Dus hoop dat je een lange adem hebt!! Successs
Idd blijven herhalen. Hier ging het een tijd goed maar momenteel zijn de kasten ook weer erg interesant. Komt denk ik door 't weer haha
inderdaad constant uit de situatie blijven halen. Voor deze leeftijd is het voornamelijk nog een spelletje, stout doen en een beetje grenzen op zoeken en kijken hoe je reageert, is gewoon logisch. dus steeds maar weer weghalen, erg vermoeiend soms maar dit heeft volgens mij meer effect dan een tik op de vingers.
Ja, tuurlijk! Laten we ervoor gaan zorgen dat ons kind bang wordt van ons! (bedoel dit niet naar jou persoonlijk zenne, TS! Wordt alleen een beetje kriegelig van zo'n dingen.) Idd, herhalen herhalen herhalen! Maar ook: beperk het aantal dingen die echt niet mogen. De wereld is nu eenmaal één groot paradijs vol nieuwe dingen die ontdekt kunnen worden en probeer ervan te genieten om daarnaar te kijken en deel te nemen! Als je bijvoorbeeld niet graag hebt dat je kindje dat mooie fotoboek kapotscheurt, neem hem dan mee op schoot en kijk er samen in!
Een tik geven geven of bang maken lijkt me een zeer slecht /plan. Mijn zoontje van bijna 1jaar doed hetzelfde,als ie ergens aan zit wat niet mag zeg ik Nee,hij weet ondertussen wel wat ik daar mee bedoel en gooit zich dan ook regelmatig huilend en trappelend op de grond(wat ik dan weer negeer).Natuurlijk doed ie het de volgende keer weer,tja gewoon herhalen.Iets anders geven/afleiden helpt hier de ene keer wel en dan weer niet.
Ik ben zelf helemaal niet voor negeren. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je alles moet toelaten! Maar als mijn zoon iets niet mag wat hij graag wil en hij begint te huilen of wordt boos, benoem ik zijn gevoel en erken ik dit. Ik leg hem dan ook uit waarom ik iets niet toesta. Ik vind het belangrijk dat mijn kind leert om op een respectvolle manier met mensen om te gaan (neem aan dat de meesten dit wensen ) maar dat doe je toch door het goede voorbeeld te geven? Als je partner iets graag wil en jij hebt daar geen zin in en je partner is daar niet blij mee, negeer je hem toch ook niet? Je legt dan toch ook uit waarom je dat niet wil etc... Waarom moet je een kind dan negeren? *ik snap het niet*
Mijn partner is geen baby van 11mnd,vind ik een beetje vreemde vergelijking. Ik zeg tegen mijn zoon Nee als hij bijvoorbeeld de fotolijstjes bij m'n moeder van tafel wil halen.Ik kan em wel gaan uitleggen dat oma het niet fijn vind en dat ze kapot kunnen gaan maar ik geloof niet dat een baby van 11mnd hier iets mee kan. Als hij hierdoor een "woedeaanval" krijgt en gaat stampen en met z'n hoofd slaan hou ik em in de gaten,blijf bij em in de buurt en geef er verder geen aandacht aan,ga gewoon verder met wat ik aan het doen was.Dan gaat het het snelst over en speelt ie weer lekker verder en als het over is en hij kruipt naar me toe voor een knuffel krijgt ie die natuurlijk gewoon!
Ik ben voor gedoseerd negeren Als mijn bijna-peuter iets doet wat niet mag, zeg ik nee en haal hem weg. Vanwege zijn compleet normale peutergedrag herhaalt dit zich een paar keer achter elkaar. Na een keer of 3 heb ik hem voldoende gewaarschuwd en gaat hij daarna in de hoek of bijv. uit de keuken met het hekje even dicht (afh. van de situatie). Ik leg hem dan ook uit waarom. Daar wordt hij dan meestal erg boos van (dat ik hem wegzet). Ik negeer op dat moment even zijn drift, totdat hij kalmeert. Meestal is dat erg snel, is het over en hebben we het er niet meer over. Blijft hij er in hangen, dan pak ik hem bij me en benoem zijn frustratie, verdriet of boosheid. Dit helpt altijd erg goed. Maar als ik op het moment van zijn echte drift tegen hem praat of tegen hem in ga, gaat het dak er echt af bij hem hoor! Ieders kind is toch anders, er is helaas geen standaard-receptje
Bedankt voor de reacties! Dus als ik het goed heb begrepen, op knieen duidelijk nee zeggen en hem weghalen of afleiden. Als die het weer doet, het bovenste herhalen.. Hoelang moet ik dan herhalen? 3-4 keer en dan in een hoekje zetten of zo? Of geldt dat alleen voor wat oudere kids en moet ik eindeloos herhalen en veel geduld hebben?
Ik herhaal meestal zo'n 3 a 4 keer en vaak is dat voldoende. Ik zet hem dan bij zijn speelgoed en zeg: Kijk Sven, hier mag jij spelen. Dit is jouw speelgoed. Bij de vijfde keer (komt niet vaak voor) zet ik hem met dezelfde woorden opnieuw bij zijn speelgoed, maar speel ik met hem mee. Bijvoorbeeld een torentje bouwen. Werkt vaak ook al goed. Geduld moet je sowieso hebben
Bij zo'n kleintje heeft in de hoek zetten meestal nog niet zo heel veel zin, omdat ze het gewoon nog niet begrijpen. Ik sluit me daarom volledig aan bij Romy1979! Naarmate je kleine ouder wordt en meer gaat begrijpen, kun je overwegen om een soort strafhoekje/strafstoeltje in te voeren.
Dat in een 'hoekje zetten' zou ik pas doen op het moment dat een kind relatie begrijpt tussen zijn gedrag en die hoek. Die leeftijd is heel subjectief, de een vindt dat een kind van 14 maanden dat best wel snapt, de ander vindt eebn kindje van 2,5 daar nog te jong voor. Maar een dreumes zou ik gewoon wat meer afleiden, en ervoor zorgen dat hij niet meer datgene kan doen wat je niet wilt. Dat kun je doen door: - de voorwerp even weghalen; - kind ergens neer zetten om te spelen zodat hij niet me3er terug kan gaan naar de ongewenste plek, bijvoorbeeld even in de box; - of het kind oppakken en even mee te spelen totdat ie dat eerste is vergeten.
Weet je het ligt ook aan je kind, het ene kind zal sneller luisteren dan het andere. Hier hoef ik niet meer op mijn knieen en kan ik van een afstand zeggen dat iets niet mag. Luistert hij niet ga ik naar hem toe, leg uit dat het van mama/papa/oma is. En zeg daarna goed luisteren naar mama he? Als hij dan toch weer door gaat haal ik hem daar weg. Bij ons is belangrijk serieus te zijn en niet te lachen, anders vindt hij het geweldig en blijft doorgaan.
Ik vind het altijd 'grappig' dat mensen wél geloven dat een kind dingen met 'voorbedachte rade' kan doen om zijn zin te krijgen maar niet in staat is te begrijpen waarom iets niet mag... En mijn vergelijking was om aan te tonen dat ik met mijn kind op een manier omga waarvan ik ook met andere mensen die ik graag zie omga en op een manier waarvan ik hoop dat hij met mij en anderen om zal gaan. Ik wil hem dus niet aanleren dat hij mensen moet negeren als die iets doen wat hem niet aanstaat...